Ogólna charakterystyka

ECOWAS

 Wspólnota Ekonomiczna Państw Afryki

Zachodniej została utworzona w 1975 r.

 Obecnie należy do niej 15 państw Afryki

Zachodniej.

 ECOWAS miała do 1990 r. przekształcić się w

unię celną z jednolitą stawką celną w

obrotach zewnętrznych i strefą wolnego

handlu wewnątrz ugrupowania.

W praktyce zaledwie kilka krajów ECOWAS
zliberalizowało w niewielkim zakresie zasady
handlu zewnętrznego.

Ogólna charakterystyka

ECOWAS

 W 1992 r. podczas szczytu w Dakarze, kraje ECOWAS

przeprowadziły rewizję Traktatu z Lagos (1975 r.),

rezygnując z dojścia w konkretnym terminie do Wspólnoty

Gospodarczej w skali całego ugrupowania. Integracja

ECOWAS ma odbywać się w dwóch oddzielnych grupach

krajów - frankońskiej i anglojęzycznej.

 W 1980 r. kraje ECOWAS podpisały protokół o współpracy

politycznej w regionie. Na jego podstawie Nigeria i Ghana

utworzyły w 1990 r. siły rozjemcze i obserwacyjne. Miały

one doprowadzić do zaprzestania walk w Liberii. Działania

ECOMOG nie przyniosły spodziewanych rezultatów.

 Dominującą rolę w ECOWAS odgrywa Nigeria,

przewyższająca pozostałe kraje pod względem potencjału

gospodarczego i znaczenia politycznego.

Benin

Burkina

Faso

W-y Zielonego
Przylądka (od
1977)

Wybrz. Kości
Słoniowej

zawieszony po wyborach w
2010r

Gambia

Ghana

Gwinea

Gwinea -
Bissau

Liberia

Mali

Kraje

członkowskie

ECOWAS

Niger

(zawieszony

po 2009 auto-zamachu

stanu

)

Nigeria

Senegal

Sierra Leone

Togo

Cel ogólny:

Wspieranie współpracy gospodarczej,
społecznej i kulturalnej krajów członkowskich i
dążenie do ich pełnej integracji jako sposobu
na stymulowanie rozwoju gospodarczego
Afryki Zachodniej.

Cele szczegółowe:



zniesienie ceł i barier pozataryfowych

 wprowadzenie wspólnej zewnętrznej taryfy
celnej
 harmonizacja polityki gospodarczej i
finansowej
 stworzenie unii monetarnej

Państwa zobowiązały się do

przestrzegania następujących

zasad:

 równość i niezależność wszystkich członków
 solidarność i  współdziałanie
 brak agresji w relacjach pomiędzy członkami
 utrzymywanie regionalnego spokoju, stabilności
i bezpieczeństwa
 aktywna współpraca pomiędzy sąsiednimi krajami
 uznanie, promowanie i ochrona praw człowieka
 uznanie zasad, na których opiera się Wspólnota

Główne cele ECOWAS:

Promowanie integracji ekonomicznej na

takich

polach jak:



działalność ekonomiczna,



przemysł, transport, telekomunikacja,
energia, rolnictwo, surowce naturalne,



handel,



kwestie polityki monetarnej i finansowej,



sprawy społeczne i kulturowe,



podniesienie standardu życia

mieszkańców,



wzmocnienie stabilności gospodarczej

krajów członkowskich



rozwój procesów integracyjnych



wspieranie współpracy i rozwoju w sferze

gospodarczej, społecznej i kulturalnej,

Główne cele ECOWAS cd.

Instytucje Wspólnoty

Gospodarczej Państw Afryki

Zachodniej (ECOWAS):

 Komisja
 Parlament Wspólnoty
 Trybunał sprawiedliwości wspólnoty
 Bank Ecowas Inwestycji i rozwoju (eBid)
 Konferencja Głów Państw i Szefów Rządów
 Rada Ministrów
 Rada Ekonomiczno-Społeczna
 Sąd Wspólnotowy

ECOWAS Komisji

ECOWAS Bank Inwestycji i

Rozwoju

ECOWAS Komisji i ECOWAS

Bank Inwestycji i Rozwoju

Służą one :
 realizacji polityki,
 realizacji szeregu programów
 realizacji projektów rozwojowych w państwach

członkowskich.

Projekty te obejmują:



społeczności budownictwa drogowego-intra i
telekomunikacji;



rolnictwa,



energetyki i zasobów wodnych rozwoju.

Przewodniczący Komisji

(obecnych i byłych)

 Od 1977 do 2006 roku nazwę post został Sekretarza

Wykonawczego

• Ouattara Diaby Aboubaker ( Wybrzeże Kosci Słoniowej) 1977/85
• Mamodu Munu 9Sierra Leone) 1985/89
• Abass Bundu Sierra Leone) 1989/93
• BenjaminEdouard (Gwinea) 1993/97
• Lansana Kouyate ( Gwinea) wrzesień 1997-31 stycznia 2002
• Ibn Chambas Mohammed ( Ghana0 01 lutego 2002- 31 grudnia

2006

 Od restrukturyzacji
• Ibn Chambas Mohammad ( Ghana) 1 stycznia 2007r.-18 luty

2010

• James Victor Gbeho (Ghana) 18 lutego 2010r.-obecnie

Prezesi

 Eyademy Gnassingbe (Togo) 1977/78
 Obasanjo Olusegun (Nigeria) 1978/79
 SenghorSedar Leopold (Senegal) 1979/80
 Eyademy Gnassingbe(Togo) 1980/81
 Stevens Siaka (Sierra Leone) 1981/82
 Mathieu Kerekou (Benin) 1982/83
 Ahmed Sekou Toure (Gwinea) 1983/84
 Lansana Conte (Gwinea) 1984/85
 Muhmmadu Buhari (Nigeria) 1985 - 27 sierpnia 1985
 Ibrahim Babangida (Nigeria) 27 sierpnia 1985 / 89
 Jawara Dawda (Gambia) 1989/90
 Blaise Compaore (Burkina Faso) 1990/91
 Jawara Dawda (Gambia) 1991/92
 Abdou Diouf (Senegal) 1992/93

Prezesi cd.

 Soglo Nicepore (Benin) 1993/94
 John Rawlings Jerry (Ghana) 1994 - 27 lipca 1996
 Abacha Sani (Nigeria) 27 lipca 1996 r. - 08 czerwca 1998
 Abubakar Abdulsalami (Nigeria) 9 June 1998 / 99
 Eyademy Gnassingbe (Togo) 1999
 Alpha Oumar Konare (Mali) 1999 - 21 grudzień 2001
 Abdoulaye Wade (Senegal) 21 grudnia 2001 r. - 31 stycznia 2003
 Kufuor Agyekum John (Ghana) 31 stycznia 2003 - 19 stycznia 2005
 Mamadou Tandja (Niger) 19 stycznia 2005 r. - 19 stycznia 2007
 Blaise Compaore (Burkina Faso) 19 stycznia 2007 - 19 grudnia

2008

 Umaru Musa Yar’Adna (Nigeria) 19 grudnia 2008 - 18 luty 2010
 Goodluck Jonathan (Nigeria) 18 lutego 2010 r. - obecnie

Wspólnota Trybunału

Sprawiedliwości

 Trybunał Sprawiedliwości został utworzony przez protokół

podpisany w 1991 roku, a później zawarte w artykule 6
znowelizowanej Traktatu Wspólnoty w 1993 roku.

 Trybunał nie oficjalnie rozpocznie działalność dopiero w 1991

r. protokół wszedł w życie w dniu 5 listopada 1996 roku.

 Właściwość sądu jest opisana w 9 i art 76 Traktatu i

poprawiona pozwala do orzeczeń w sporach między
państwami na interpretacje zweryfikowanego Traktatu.
Stanowi również ECOWAS Radzie opinii w kwestiach
prawnych (art. 10).

 Podobnie jak jego towarzysz sądów Europejski Trybunał Praw

Człowieka i Afryki Wschodniej Trybunału Sprawiedliwości
posiada władzę nad naruszenia podstawowych praw
człowieka.

Wspólnota Gospodarcza

Państw Afryki Zachodniej

Utworzyła wydział do spraw promowania inwestycji

transgranicznych i spółek joint venture.

Celem tego wydziału jest:
 poprawa klimatu inwestycyjnego,
 usprawnienie wymiany informacji pomiędzy krajami

członkowskimi wspólnoty,

 ułatwienie powstawania spółek joint venture,
 przygotowuje regulację i harmonizację polityki

inwestycyjnej w regionie

 zorganizował szeroki wachlarz wydarzeń kulturalnych i

sportowych pod patronatem ciała;

* CEDEAO Cup w piłce nożnej
* CEDEAO Miss piękności

Osiągnięcia ECOWAS

Współpraca w zakresie liberalizacji

handlu:

 część krajów zlikwidowała bariery w obrocie

towarami nieprzetworzonymi 

 część krajów podjęła decyzję o zniesieniu

granic w obrocie handlowym 

 stworzono ECOBANK do finansowania

transakcji pomiędzy krajami

 

Osiągnięcia ECOWAS

Swobodny przepływ ludności

 Program został zaakceptowany w 1978 roku.

Przewidywał zniesienie wiz, uregulowanie przepisów

związanych z pobytem i zamieszkaniem w krajach

członkowskich ECOWAS

 Wszystkie kraje zniosły wizy

 Część krajów wprowadziło tzw. Certyfikat
Podróżny

 Wprowadzono czeki podróżne akceptowane
we wszystkich krajach
 

Osiągnięcia

ECOWAS

Integracja monetarna

 8 krajów z ECOWAS należy do UEMOA- Unii

Ekonomicznej i Monetarnej Afryki Zachodniej, która
powstała 10 stycznia 1994 

 W 2005 r. kraje Afryki Zachodniej utworzyły WAMZ

(West African Monetarny Zone) w składzie: Gambia,
Ghana, Gwinea, Nigeria, Sierra Leone.

 W 2006 r. WAMZ połączył się z grupą państw strefy

CFA i na bazie istniejącego już od 1975 r. ECOWAS
planują wprowadzenie w 2009 r. Unii walutowej

Osiągnięcia ECOWAS

Działania na rzecz pokoju i bezpieczeństwa w

regionie:



podpisano Protokół o nieagresji w 1978 roku i wzajemnej
pomocy w zakresie obrony w 1981 roku



W 1998 roku wypracowano mechanizm zapobiegania,
zarządzania i rozwiązywania konfliktów (system
monitorowania sytuacji, system wczesnego ostrzegania)



ECOMOG- oddziały monitorujące ECOWAS powołane w
1990. Uczestniczyły w misjach pokojowych w Liberii,
Sierra Leone i Gwinei Bissau

.



W październiku 2003 roku w Liberii, a ostatnio na
Wybrzeżu Kości Słoniowej siły ECOWAS przygotowały pole
do działania oddziałom Narodów Zjednoczonych.

Strefa walutowa Afryki

Zachodniej

 Strefa Walutowa Afryki Zachodniej jest to grupa

pięciu krajów w ECOWAS,

 plan wprowadzenia wspólnej waluty Eco -rok 2015.

 Pięć państw członkowskich: Gambia , Ghana ,

Gwinea , Nigeria i Sierra Leone. (Liberia również

wyraził zainteresowanie przyłączeniem)

 WAMZ są zdominowane przez Nigerii, ze względu

na jego status jako Afryki s 'wielkości producentem

ropy naftowej i najbardziej zaludnionego kraju.

 Wszyscy członkowie grupy są kraje anglojęzyczne,

z wyjątkiem Gwinei, która jest Frankofonii. Wraz z

Mauretanii , Gwinei zrezygnowali z franka CFA

waluty wspólnej dla wszystkich innych byłych

koloniach francuskich w West i Afryce Środkowej.

Strefa walutowa Afryki

Zachodniej

 Założony w 2000 r., WAMZ podjął próby

stworzenia silnej stabilnej waluty do rywala franka

CFA, której kurs jest powiązany z tym Euro i jest

gwarantowane przez francuski Skarb Państwa.

 Ostatecznym celem jest franka CFA oraz Eco

połączyć, podając wszystkie Afryce Zachodniej i

Środkowej jednej, stabilnej waluty.

 Wprowadzenie nowej waluty jest opracowywana

przez Instytut Walutowy Afryki Zachodniej z

siedzibą w Akrze , Ghana.

Wspólnota ekonomiczna

 Większość państw regionu należy do wspólnoty

ekonomicznej ECOWAS. Wiąże się z tym między innymi
zacieśniona współpraca między tymi krajami, a także
dążenie do stworzenia wspólnego rynku. W większości
francuskojęzycznych państw regionu (z wyjątkiem
Mauretanii i Gwinei) oraz dodatkowo w Gwinei Bissau
obowiązuje wspólna waluta – frank CFA. Kraje anglojęzyczne
(Gambia, Liberia, Sierra Leone, Ghana i Nigeria) oraz
Gwinea zachowały własne waluty, jednak istnieją plany
dwustopniowego ujednolicenia systemu walutowego w
Afryce Zachodniej: w pierwszej kolejności zaplanowano
wprowadzenie wspólnej waluty dla wszystkich krajów
anglojęzycznych (brak jest jednoznacznego stanowiska w
sprawie ewentualnego zniesienia escudo z Republiki
Zielonego Przylądka), a następnie jednej waluty dla całego
regionu. W praktyce jednak prace przygotowawcze toczą
się bardzo powoli i istnieje obecnie duże opóźnienie
względem planów.

Bibliografia

• Łoś-Nowak (red.), Organizacje w stosunkach międzynarodowych:

istota-mechanizmy działania-zasięg, Wrocław 2004.

• Arkadiusz Domagała ,Interwencja humanitarna w stosunkach

międzynarodowych, Wrocław 2008

•

www.ecowas.int

• ECOWAS Parlamentu
• ECOWAS zweryfikowany traktat
• Encyklopedia powszechna Fogra Oficyna Wydawnicza,

Kraków2000

• UEMOA traktatu
•

http://www.unic.un.org.pl
/misje_pokojowe/publikacja_nowe-wyzwania.php

• World Investment…, op. cit., s. 44.