Terapia holding

Aleksandra Rosińska

Nr albumu 32714

Terapia pedagogiczna

logopedia

Historia

Metoda terapii holding (z angielskiego

„przytulenie, przytrzymanie”)
opracowana została przez Martę Welch
na podstawie jej własnych doświadczeń
w pracy z dziećmi za zaburzeniami
emocjonalnymi.

Jest jedną z najbardziej kontrowersyjnych

metod w pracy z dziećmi
autystycznymi.

Założenia

Metoda zakłada, że przyczyną autyzmu

jest wczesne zerwanie lub wręcz

nieukształtowanie więzi emocjonalnej

pomiędzy dzieckiem i matką.

Metoda nie zakłada wieloetiologicznego

pochodzenia autyzmu jako zaburzenia

specyficznego.

Metoda jest polecana w pracy z dziećmi

niedostosowanymi społecznie, a także

rozwijającymi się prawidłowo jako

sposób umożliwiający harmonijny i

bogatszy rozwój osobowości dziecka.

Założenia

Metoda polega na wymuszeniu przez

matkę bliskiego kontaktu

fizycznego z własnym dzieckiem.

Jej celem jest odbudowanie lub

stworzenie nieistniejącej więzi

emocjonalnej pomiędzy matką i

dzieckiem.

Metodę podzielić można na 3 fazy.

Faza 1.



KONFRONTACJA

Matka trzyma dziecko na kolanach,

odwrócone twarzą do niej. Dziecko

powinno obejmować ją w pasie nogami,

zaś rękami za ramiona. Matce pomagać

może druga bliska dziecku osoba,

trzymając jego ręce za plecami matki.

Matka przytrzymuje głowę dziecka tak,

aby nawiązać z nim i utrzymać kontakt

wzrokowy. Początkowo mogą to być tylko

pieszczoty, jednak nadchodzi moment

wzrostu napięcia, w którym dziecko chce

się wyrwać. Zadaniem matki jest

uniemożliwienie mu ucieczki.

Faza 2.



ODRZUCENIE

Dziecko stawia na ogół silny opór. Nie chce

kontaktu fizycznego ani wzrokowego.

Ucieka się plucia, kopania, gryzienia,

krzyku i płaczu. Niektóre dzieci wymiotują

lub oddają mocz. Matka musi użyć siły,

aby okazać swoją przewagę fizyczną.

Terapeuta zachęca ją do otworzenia się,

okazania swoich emocji. Może płakać i

krzyczeć na równi z dzieckiem.

Demonstracja siły ma doprowadzić do

wzbudzenia poczucia bezpieczeństwa

dziecka, a w efekcie do wyciszenia.

Faza 3.



ROZWIĄZANIE

Opór dziecka zostaje przełamany. W fazie

konfrontacji wyzwalają się adrenalina i

noradrenalina, które w fazie 3.

zastępowane zostają przez endorfiny.

Powodują one wyciszenie u dziecka,

obniżenie stopnia jego lęku.

Wspomagają także nawiązanie kontaktu

z matką. Pełny kontakt matki z

dzieckiem trwa około 30 minut.



Sesja trwać może od 20 minut do nawet
4 godzin



Sesje powinny odbywać się
przynajmniej raz dziennie



Nie wolno pominąć żadnej z fazy terapii,
ani też przerwać sesji przed
zakńczeniem fazy odrzucenia



W przypadku silnego oporu ze strony
dziecka zaleca się wzmocnienie
holdingu

Zwolennicy- zalety



W końcowej fazie sesji strach i napięcie

dziecka mijają, staje się ono spokojniejsze

i bardziej wyciszone.



Dziecko zaczyna czuć się bezpiecznie w

kontakcie z matką, uczy się rozpoznawać

mowę jej ciała, a nawet rozwija empatię.



Część rodziców, która przeszła terapię

holding zgłasza przyspieszony rozwój

mowy, wyciszenie, poprawę koncentracji

uwagi i naśladownictwa, zanikanie

stereotypii i większe zainteresowanie

innymi ludźmi.

Przeciwnicy- wady



Duże obciążenie psychiczne matki, która

niejako obarczana jest za stan dziecka, a

także która musi użyć wobec niego

przemocy fizycznej.



Odprężenie dziecka może być pozorne i

wynikać z wyczerpującej walki z matką,

jak również naturalnego działania

biochemicznego wyzwalających się

podczas niej hormonów.



Częstotliwość sesji może dezorganizować

życie rodziny, prowadzić do silnego

wyczerpania emocjonalnego matki.

Bibliografia



Agnieszka Kwiecińska „Przegląd
metod terapii dzieci z autyzmem”



Grandin Temple : O terapii
"holding"/ Temple Grandin //
Biuletyn. - 1992, nr 3=3 s. 2