GRAFIKA
Jeden z podstawowych obok malarstwa i rzeźby
działów sztuk plastycznych. Obejmuje techniki
pozwalające na powielanie rysunku na papierze lub
tkaninie z uprzednio przygotowanej formy druku
(płyty metalowej, klocka drewnianego, itp.)
RODZAJE GRAFIKI
Zależnie od funkcji rozróżnia się:
Grafikę artystyczną (warsztatową) - wyróżnia się
skupieniem w rękach artysty całego procesu
twórczego od projektu przez wykonanie matrycy do
wykonania odbitek — rycin, które mają wartość
oryginalnych dzieł sztuki.
Grafika użytkowa - dziedzina grafiki i drukarstwa
artystycznego służąca celom użytkowym. Związana
jest z rynkiem wydawniczym i reklamą. Grafika
użytkowa obejmuje plakat, ilustracje, druki
okolicznościowe, magazyny, gazety, znaczki
pocztowe, banknoty, ekslibrisy i liternictwo.
PODZIAŁ TECHNIK GRAFICZNYCH
Techniki druku wypukłego
Techniki druku wklęsłego:
- techniki suche
- techniki trawione
Techniki druku płaskiego
TECHNIKI DRUKU WYPUKŁEGO
Polegają na żłobieniu w matrycy linii i
płaszczyzn, które mają pozostać nie
wydrukowane – na odbitce ślad pozostawią
wypukłe części formy drukowej; są to m.in.
drzeworyt, linoryt, gipsoryt, metaloryt.
TECHNIKI DRUKU WYPUKŁEGO
TECHNIKI DRUKU WKLĘSŁEGO
Polegają na żłobieniu lub trawieniu w
matrycy linii i płaszczyzn, które odbiją się
na papierze. Dzielą się na:
techniki suche (miedzioryt, staloryt, sucha
igła, mezzotinta)
techniki trawione (akwaforta, akwatinta,
miękki werniks)
TECHNIKI DRUKU WKLĘSŁEGO
TECHNIKI DRUKU PŁASKIEGO
Polegają na takim spreparowaniu matrycy,
aby część nie pokryta rysunkiem była
odporna na przyjmowanie farby drukarskiej;
zaliczamy do nich: litografię, algrafię,
cynkografię.
TECHNIKI DRUKU PŁASKIEGO
DRZEWORYT
Technika druku wypukłego, w której na
powierzchni deski lub klocka wygładzonego i
powleczonego warstwą gruntu wykonuje się
rysunek, następnie metalowymi dłutkami,
nożem lub rylcami wycina się tło,
pozostawiając wypukły rysunek. Tak
przygotowaną formę powleka się farbą
drukarską i odbija na papierze.
Albrecht Dürer, Czterech Jeźdźcy Apokalipsy,
1497-98
Władysław Skoczylas, Janosik z frajerką
LINORYT
Technika druku wypukłego, w której rysunek
wycina się w linoleum nożykami, dłutkami,
igłami (tzw. linoryt punktowy) itp., a następnie,
po pokryciu farbą niewyciętych części
wypukłych, wykonuje się odbitkę.
Józef Gielniak, Sanatorium Wysoka Łąka, 1958
MIEDZIORYT
Technika druku wklęsłego, w której rysunek
wykonuje się rylcem na wypolerowanej i
zagruntowanej powierzchni płyty miedzianej,
za pomocą stalowych rylców.
MIEDZIORYT
Martin Schongauer, Ecce Homo, II poł. XV w.
Abraham Bosse, Wnętrze pracowni, 1642
STALORYT
Technika druku wklęsłego, która polega na
wykonaniu ryciny rylcem na płycie z
hartowanej stali.
William Tombleson, staloryt z cyklu „Views of the Rhine”,
ok. 1840
SUCHA IGŁA
Technika graficzna druku wklęsłego, w której
formę drukową tworzy się za pomocą stalowej
igły bezpośrednio na gładkiej, wypolerowanej
płycie metalowej (miedzianej, cynkowej lub
mosiężnej) bez trawienia.
Rembrandt van Rijn, Madonna z Dzieciątkiem, 1641
Pablo Picasso, Mężczyzna odsłaniający kobietę, 1931
MEZZOTINTA
Technika druku wklęsłego polegająca na
wykonaniu rysunku na płycie metalowej, która
jest najpierw równomiernie nacinana, a
następnie partiami gładzona.
MEZZOTINTA
Thomas Watson, Dziewczyna śpiewająca ballady, przed
1782
Jacob Gole, Dotyk, I poł. XVIII w.
AKWAFORTA
Technika graficzna druku wklęsłego polegająca
na wykonaniu metalowej formy drukowej z
rysunkiem uzyskanym za pomocą trawienia.
Giovanni Battista Piranesi, z cyklu Więzienia, 1761
Francisco Goya, z cyklu Okropności wojny, 1812-15
Michał Płoński, Żyd amsterdamski, 1802
AKWATINTA
Technika druku wklęsłego zbliżona do akwaforty.
Akwatinta różni się od akwaforty przede
wszystkim tym, że trawione są nie linie, lecz
płaszczyzny, a efekt plam o różnym natężeniu
osiąga sie przez odpowiednią regulację czasu
trawienia poszczególnych tonów.
AKWATINTA
Francisco Goya, Co za poświęcenie!, z cyklu Kaprysy,
1799
Pablo Picasso, Siedzący akt i trzech brodaczy, 1934
MIĘKKI WERNIKS
Technika druku wklęsłego, w której formę
drukową wykonuje się z metalowej płyty
pokrytej miękkim werniksem, który częściowo
jest usuwany.
Auguste Renoir, Akt, 1906
LITOGRAFIA
Technika graficzna zaliczana do druku
płaskiego, gdzie rysunek przeznaczony do
powielania wykonuje się na specjalnie
spreparowanym kamieniu litograficznym.
Zasada litografii oparta jest na przyjmowaniu
farby w miejscu zatłuszczonym, a odpychaniu
farby z miejsc zwilżonych wodą.
Honore Daumier, Masakra przy ulicy Transnonain, 1834
Odilon Redon, Pająk, 1887
Henri de Toulouse-Lautrec, Divan Japonais, 1892/1893
CLICHE-VERRE
Dość rzadka technika warsztatowa łącząca
elementy techniki graficznej i fotograficznej,
wynaleziona we Francji w połowie XIX wieku.
Bruno Schulz, Procesja z Xięgi Bałwochwalczej, ok.
1920
SITODRUK
Odrębna technika graficzna tak zwanego druku
przez szablon. Zasada sitodruku polega na
przeciskaniu ścierakiem (raklem) farby
drukarskiej przez odsłonięte oczka sita na
podłożony papier.
Andy Warhol, Marylin, 1967