Jacek Madany
Jacek Madany
STANY
STANY
ODWODNIENIA
ODWODNIENIA
I TERAPIA PŁYNAMI
I TERAPIA PŁYNAMI
Katedra i Klinika Chorób
Katedra i Klinika Chorób
Wewnętrznych Zwierząt
Wewnętrznych Zwierząt
Wydział Medycyny
Wydział Medycyny
Weterynaryjnej
Weterynaryjnej
AR Lublin
AR Lublin
Plan
Plan
Cz. I. Przypomnienie
A. Przestrzenie wodne organizmu
B. Stan odwodnienia – konsekwencje
metaboliczne i kliniczne
C. Diagnozowanie – stopień
odwodnienia
Cz. II. Wskazania i terapia płynami
Cz. III. Błędy i powikłania terapii
Cz. I. Przypomnienie
Cz. I. Przypomnienie
A.
A.
Przestrzenie wodne
Przestrzenie wodne
organizmu i przemieszczanie
organizmu i przemieszczanie
się płynów
się płynów
1. Przestrzeń naczyniowa – 5 – 10%
2. Przestrzeń międzykomórkowa – 25%
3. Przestrzeń wewnątrzkomórkowa – ok.65%
I. A. Stan odwodnienia
I. A. Stan odwodnienia
•
Jest to zespół zaburzeń wywołany
zmniejszeniem ilości wody
ustrojowej.
W rozumieniu klinicznym
odwodnienie oznacza nie tylko
utratę wody na zewnątrz, lecz
również stany nieprawidłowego jej
rozmieszczenia w poszczególnych
przestrzeniach wodnych
Stany odwodnienia -
Stany odwodnienia -
przykłady
przykłady
•
Choroby z wymiotami i biegunką
•
Cukrzycowa kwasica ketonowa
•
Niedoczynność kory nadnerczy
•
Choroby nerek
I. B. Konsekwencje
I. B. Konsekwencje
odwodnienia metaboliczne
odwodnienia metaboliczne
•
Niedotlenienie komórkowe
•
Gromadzenie się jonów wodorowych w
komórkach
•
Przesunięcia jonów sodu, chloru w
poszczególnych przestrzeniach wodnych
•
Przesunięcia potasu z przestrzeni
wewnątrzkomórkowej na zewnątrz
•
Spadek ph – kwasica metaboliczna
•
Rzadziej wzrost ph – zasadowica
metaboliczna
•
Zwiększony katabolizm białek, tłuszczów,
węglowodanów
I. C. Konsekwencje
I. C. Konsekwencje
odwodnienia kliniczne
odwodnienia kliniczne
•
Postępujące objawy niedotlenienia (oddech,
krąż)
•
Odwodnienie krwi (wzrost lepkości,
hemokoncentracja, wzrost hematokrytu),
•
Zmniejszenie ilości płynu śródtkankowego
(osłabienie mięśniowe, hipotermia,
anoreksja),
•
Kompensacyjne zmniejszenie wydalania wody
(oliguria, suchy kał, zmniejszone pocenie,
niedokrwienie nerek, anuria, nasilenie
kwasicy)
I. D. Diagnozowanie stanów
I. D. Diagnozowanie stanów
odwodnienia
odwodnienia
Objawy kliniczne:
•
Wywiad: wymioty, biegunka, częstomocz, krwotok
… lub utrata apetytu, pragnienia, spadek masy ciała
•
Suchość błon śluzowych
•
Zapadnięcie gałek ocznych
•
Zmniejszenie elastyczności skóry
•
Zwiększenie czasu wypełniania naczyń włosowatych
•
Objawy nerwowe: zaburzenia świadomości, skurcze
toniczno-kloniczne
I. D. Diagnozowanie
I. D. Diagnozowanie
stanów odwodnienia
stanów odwodnienia
UTRATA
MASY CIAŁA
W %
ZAPADNIĘCIE
GAŁEK
OCZNYCH
ZMNIEJSZENIE
ELASTYCZNOŚ
Ci
SKÓRY (w
sek)*
HEMATOKRYT
STĘŻENIE
BIAŁKA W
SUROWICY
[g/dl]
4 – 6
+/-
-
40 – 45
7 – 8
6 – 8
++
2 - 4
50
8 – 9
8 – 10
+++
6 – 10
55
9 – 10
10 –
12
++++
20 – 45
60
12
Stopień odwodnienia x masa ciała zw. =
deficyt wodny
Cz. II. Wskazania i terapia
Cz. II. Wskazania i terapia
płynami
płynami
1. Rozpoznanie + wskazania do terapii (st.
odw.)
2. Obliczenie całkowitej ilości płynów w ml
3. Wybór potrzebnych płynów, ich
zestawienie
4. Wybór drogi lub dróg podawania
5. Ustalenie szybkości podawania płynów i.v.
6. Sposób kontrolowania zwierzęcia i
przebiegu podawania płynów
II. Terapia płynami.
II. Terapia płynami.
1. Wskazania
1. Wskazania
1.
Stany odwodnieniowe
+ choroba podstawowa:
internistyczna, infekcyjna, stan przed-, po- operacyjny
2.
Wstrząs
+ jego przyczyna: sercowa, pozasercowa
3.
Sztuczne odżywianie
: wszystkie sytuacje z utratą
apetytu i/ lub niemożliwością wykorzystania drogi p.o.
4.
Potrzeba transfuzji:
wszystkie wskazania do
transfuzji
II. Terapia płynami.
II. Terapia płynami.
2. Obliczanie całkowitej il.
2. Obliczanie całkowitej il.
płynów
płynów
Ilość potrzebnych płynów jest sumą 3
składników:
1. Deficyt wodny:
Stopień odwodnienia x masa ciała w kg x
1000
2. Zapotrzebowanie dobowe:
Psy 50 ml/kg, koty 44 ml/kg
3. Dodatkowe, utrzymujące się straty:
szacuje się ½ zapotrzebowania dobowego
II. Terapia płynami.
II. Terapia płynami.
3. Rodzaje stosowanych
3. Rodzaje stosowanych
płynów
płynów
1. Roztwory krystaloidów izotoniczne, np.
0.9% NaCl, płyn Ringera, 5% Glukoza
2. Roztwory krystaloidów hipertoniczne, np. 3-
7% NaCl, 10-40% Glukoza, 20% mannitol
3. Roztwory koloidowe, np. żelatyny, skrobie,
dekstrany
4. Krew i preparaty krwiopochodne, np.
osocze, krwinki
II. Terapia płynami.
II. Terapia płynami.
4. Drogi podawania płynów
4. Drogi podawania płynów
* Dożylna
* Dootrzewnowa
* Doszpikowa
* Podskórna
* Pokarmowa
II. Terapia płynami.
II. Terapia płynami.
5. Szybkość podawania
5. Szybkość podawania
płynów
płynów
* Szybkość wyjściowa 1 kropla /sek.
* Po 2-3 minutach ocena tonów serca,
cech jakościowych tętna, liczby
oddechów.
- Gdy nie ma zmian - szybkość można
zwiększyć do 2 kropli /sek.
- Gdy są zmiany – szybkość należy
zmniejszyć do 1 kropli /2 sek. i nadal
kontrolować stan pacjenta
II. Terapia płynami.
II. Terapia płynami.
6. Sposób kontrolowania
6. Sposób kontrolowania
zw.
zw.
* Terapia płynami należy do czynności
z grupy intensywnej terapii
* Zwierzęta winny być hospitalizowane
* T. p. wykonywana winna być w
warunkach zapewniających 24
godzinną kontrolę lekarską i opiekę
pielęgniarską
II. Terapia płynami.
II. Terapia płynami.
Stany odwodnieniowe -
Stany odwodnieniowe -
leczenie
leczenie
1.
I – (infusion) – infuzje płynów:
• Horyzont czasowy – 24 godziny
• Rodzaj płynów – różny
• Ilość – do obliczenia
• Drogi podania – różne
• Szybkość – różna
2.
B – (basis) – leczenie choroby
podstawowej
Wskazówki do infuzji
Wskazówki do infuzji
płynów
płynów
1. 2 etapy podawania:
•
I etap – wypełniający 4-6 godzin
•
II etap – podtrzymujący 18-20 godzin
2. • I etap – 0.9% NaCl, płyn Ringera,
najlepszy mleczanowy płyn Ringera
• II etap – 5% Glukoza, 0.9% NaCl w prop.
2:1
3. Ilość – suma trzech składników
4. Droga – zależy od stopnia odwodnienia
5. Szybkość –
I etap - możliwie szybko,
II etap - wolniej
Zwalczanie kwasicy
Zwalczanie kwasicy
metabolicznej
metabolicznej
W zależności od stopnia odwodnienia dodaje
się odpowiednią ilość dwuwęglanów:
* Stopień odw. lekki
– 3 mEq/kg m.c.
* Stopień odw. średni – 6 mEq/kg m.c.
* Stopień odw. ciężki
– 9 mEq/kg m.c.
Zaleca się 8.4% NaHCO
3
bo 1 ml = 1mEq
Uzupełnianie potasu
Uzupełnianie potasu
W zależności od stopnia odwodnienia
dodaje się odpowiednią ilość KCl
* Stopień odw. lekki
– 20 mEq K/L
* Stopień odw. średni – 30-40 mEq K/L
* Stopień odw. ciężki
– 60 mEq K/L
Przykład leczenia
Przykład leczenia
Pies, samiec, mieszaniec, 20 kg, 5 lat, stopień
odwodnienia 8%
1. Ilość potrzebnych płynów:
•
Deficyt wody 0.08 x 20 x 1000 = 1600 ml
•
Zapotrzeb. dobowe 20 x 50 = 1000 ml
•
Dodatkowe straty - ½ z. d. = 500 ml
Razem 3100 ml
2. Płyny:
I etap – mleczanowy płyn Ringera
II etap – 5% Glukoza, NaCl 2:1
+ KCl
+ dwuwęglany
cd. przykładu leczenia
cd. przykładu leczenia
3. Droga podania – bezwzględnie
dożylna!
4. Czas podania – I etap 4 – 6 godzin
II etap 18 – 24 godzin
5. Szybkość –
3100 x 20 = 62000 : 8640 = 7 kropli/10
s
III. Możliwe błędy i powikłania
III. Możliwe błędy i powikłania
Błędy merytoryczne – lekarskie:
1. brak rozpoznania
2. stosowanie płynów „na ślepo”, bez
obliczeń
3. Niewłaściwy dobór płynów
- złe rozpoznanie – złe płyny
- dobre rozpoznanie – złe płyny
4. Niewłaściwa ilość płynów
- zbyt mała ilość
- zbyt duża ilość
III. Możliwe błędy i powikłania
III. Możliwe błędy i powikłania
– c.d.
– c.d.
Błędy techniczne i organizacyjne:
1.
Powikłania po podaniu płynów:
- infekcje miejscowe i ogólne
- zatory, zakrzepy
- zapalenie żył
2. Błędy z szybkości podawania:
- zbyt wolne podawanie - brak efektu
- zbyt szybkie podawanie - obrzęk płuc
3. Komplikacje z braku nadzoru:
- usunięcie, połknięcie kateteru
- krwawienia
- przegryzienie, połknięcie sondy
Jacek Madany
Jacek Madany
STANY
STANY
ODWODNIENIA
ODWODNIENIA
I TERAPIA PŁYNAMI
I TERAPIA PŁYNAMI
koniec
koniec
1. Wstrząs
1. Wstrząs
•
Hipowolemiczny:
w.
pokrwotoczny
w. odwodnieniowy
•
Normowolemiczny:
w. urazowy
w. septyczny w. anafilaktyczny
w. toksyczny
•
Kardiogenny
Rozpoznanie – łatwe czy trudne?
Postępowanie we
Postępowanie we
wstrząsie
wstrząsie
VIP
VIP
1.
V – (ventilation) zapewnienie oddychania
2.
I – (infusion) wlew płynów:
–
horyzont czasowy – 1h (4x15 min)
–
rodzaj płynów – do przestrzeni naczyniowej
–
ilość płynów = objętość krwi u zdrowego
zwierzęcia
–
droga podania – tylko szybkie drogi i.v., i.p., i.o.
–
szybkość – 30’ szybko, 30’ wolniej
3.
P – (pumping) wspomaganie pracy serca
Płyny zalecane do
Płyny zalecane do
leczenia wstrząsu
leczenia wstrząsu
1.
Krystaloidy izotoniczne – 0.9%
NaCl, płyn Ringera – tak, ale...
2.
Krystaloidy hipertoniczne – 3-7%
NaCl, 10-20% Glukoza – tak, ale...
3.
Koloidy – HES, dekstrany – TAK!
Leczenie wstrząsu u psa
Leczenie wstrząsu u psa
- przykład
- przykład
•
15’ – 10-30 ml/kg krystaloidów, np. 0.9% NaCl
Kontrola – badanie perfuzji tkanek
•
15’ – 5-10 ml/kg krystaloidów + 5ml/kg
koloidów, np. Dextran 70
Kontrola
•
15’ – 5-10 ml/kg krystaloidów + 5ml/kg
koloidów
Kontrola
•
15’ – 5-10 ml/kg krystaloidów + 5ml/kg
koloidów
Leczenie wstrząsu u kota
Leczenie wstrząsu u kota
- przykład
- przykład
•
15’ – 10 ml/kg krystaloidów, np. płyn Ringera
Kontrola – badanie perfuzji tkanek
•
15’ – 5 ml/kg krystaloidów + 5ml/kg koloidów,
np. Dextran 70
Kontrola
•
15’ – 5 ml/kg krystaloidów + 5ml/kg koloidów
Kontrola
•
15’ – 5 ml/kg krystaloidów + 5ml/kg koloidów
Leczenie wstrząsu
Leczenie wstrząsu
normowolemicznego
normowolemicznego
1.
Wstrząs anafilaktyczny, urazowy
–
Płyny jak wyżej
+
Leki zwężające naczynia: Adrenalina, Glikokortykoidy
2.
Wstrząs septyczny
–
Płyny jak wyżej + antybiotyki i.v.
+
Leki zwężające naczynia: Dopamina, Norepinefryna
3.
Wstrząs kardiogenny
–
Jeśli płyny to 0.45% NaCl z 2.5% Glukozą
+
Leki p arytmiczne, inotropowo dodatnie, inhibitory ACE
3. Sztuczne odżywianie
3. Sztuczne odżywianie
1.
Doustne – żywienie przymusowe
2.
Pozajelitowe – żywienie sztuczne
Doustne żywienie
Doustne żywienie
przymusowe
przymusowe
•
Stosowane u zwierząt z „receptywnym” przewodem
pokarmowym
•
Podawanie pokarmu łyżeczką, strzykawką, sondą do
różnych odcinków przewodu pokarmowego
Zalety:
•
Metoda naturalna
•
Można podawać wszystkie składniki pokarmowe i
płyny
Wady:
•
Metoda czasochłonna
•
Ryzyko zachłystowego zapalenia płuc
Całkowite odżywianie
Całkowite odżywianie
pozajelitowe
pozajelitowe
•
U zwierząt w złym stanie ogólnym lub z chorobami
przewodu pokarmowego
•
Tylko żyła szyjna – ściśle aseptyczne przygotowanie
cewnika
•
Wlewanie roztworu odżywczego przez 24 godziny
•
Można podawać wszystkie składniki pokarmowe i płyny
Zalety - ???
Wady:
•
Nienaturalny sposób
•
Duże wymagania techniczne i organizacyjne
•
Bardzo wysoki koszt roztworów odżywczych
4. Potrzeba transfuzji
4. Potrzeba transfuzji
Wskazania:
•
Wstrząs hipowolemiczny
pokrwotoczny
•
Anemia pokrwotoczna i
hemolityczna
•
Przyspieszenie tętna 1.5 – 2 razy
•
Przyspieszenie oddechów 2 – 3 razy
•
Obniżenie hematokrytu do 15 – 20%
•
Obniżenie hemoglobiny do 4 mg%
Zasady transfuzji
Zasady transfuzji
1.
Transfuzja jest bezpieczna u psów, mniej
bezpieczna u kotów
2.
Optymalny dawca – zwierze tego samego
gatunku, znane, zdrowe, z pełną profilaktyką
3.
Podaje się 5 – 20 ml krwi/kg m.c. Możliwie
szybko
4.
Korzyści z transfuzji są przejściowe ale
pozwalają przetrwać krytyczny okres
Jacek Madany
Jacek Madany
STANY
STANY
ODWODNIENIA
ODWODNIENIA
I TERAPIA PŁYNAMI
I TERAPIA PŁYNAMI
koniec
koniec
Zamiast podsumowania
Zamiast podsumowania
„Nie martw się i akceptuj w
swojej głowie zmiany nie tracąc
przy tym swoich ideałów”
J.Madany
Motto:
Motto:
Kiedyś zatrzymam czas i na
Kiedyś zatrzymam czas i na
skrzydłach jak ptak będę leciał
skrzydłach jak ptak będę leciał
co sił, tam gdzie moje sny”
co sił, tam gdzie moje sny”
Czesław Niemen
Czesław Niemen
Zawartość wody w
Zawartość wody w
poszczególnych
poszczególnych
przestrzeniach wodnych
przestrzeniach wodnych
ustroju
ustroju