Żywienie w alergiach pokarmowych
Spis treści
Istota alergii
Reakcje toksyczne
Reakcje nietoksyczne
Istota alergii – ciąg dalszy
Pierwszy mechanizm
Drugi mechanizm
Trzeci mechanizm
Czwarty mechanizm
Antygeny i alergeny
Alergeny pokarmowe
Objawy alergii pokarmowej
Rozpoznanie
Zalecenia żywieniowe
Zalecenia profilaktyczne w prewencji chorób alergicznych u dzieci z
rodzin atopowych
Istota alergii
W alergii dużą rolę odgrywa system
immunologiczny. Wnikające do
organizmu substancje z zewnątrz
(antygeny) powodują, że układ
odpornościowy wytwarza
przeciwciała, które łączą się z tą
substancją, tworząc kompleksy
antygen-przeciwciało.
Istota alergii – ciąg dalszy
W ten sposób substancja obca po
wtargnięciu do organizmu zostaje
zneutralizowana. Proces ten przebiega
u wszystkich ludzi, z reguły nie
wyzwalając objawów chorobowych.
Jeśli jednak organizm wytworzy
nadmierną ilość przeciwciał, dochodzi
do reakcji zapalnych objawiających się
alergią.
Istota alergii – ciąg dalszy
W organizmie człowieka – we krwi
wyróżnia się przeciwciała białkowe,
tzw. immuglobuliny (IgE, IgG, IgA,
IgM, IgD), oraz występujące w
niewielkiej ilości przeciwciała
komórkowe związane z
powierzchnią limfocytów T.
Istota alergii – ciąg dalszy
W alergii największą rolę odgrywają
IgE. W organizmie zdrowego
człowieka znajdują się nieduże ilości
tych przeciwciał. Tylko u niektórych
osób, zwłaszcza obciążonych
dziedzicznie atopią, dochodzi do
nadmiernego wytwarzania IgE, co
wyzwala reakcje alergiczne.
Istota alergii – ciąg dalszy
Alergię w niewielkim stopniu mogą
również spowodować przeciwciała IgG,
IgM. Natomiast IgA jest przeciwciałem,
które niszczy cząstki pokarmowe –
antygeny, nie doprowadzając do
reakcji alergicznych. Krążące we krwi
kompleksy IgA-antygen są
likwidowane przez fagocyty – komórki
obdarzone zdolnościami żernymi.
Istota alergii – ciąg dalszy
Alergia pokarmowa jest to stan
niepożądanej nietoksycznej reakcji
organizmu na pokarm, w której
bierze udział system
odpornościowy.
Istota choroby – ciąg dalszy
Niepożądana reakcja pokarmowa
będzie to nieprawidłowa,
powtarzalna i odtwarzalna
odpowiedź organizmu,
charakteryzująca się zespołem
dolegliwości klinicznych, które
wystąpią po spożyciu pokarmów.
Istota alergii – ciąg dalszy
Niepożądane reakcje pokarmowe,
zgodnie z podziałem przyjętym
przez Europejską Akademię
Alergologów i Immunologów z 1995
roku, dzieli się na:
Toksyczne,
Nietoksyczne.
Reakcje toksyczne
To te, które wywołane są
zanieczyszczeniami, związkami
chemicznymi albo bakteriami, jak:
laseczką tężca, pałeczką Salmonelli.
Reakcje nietoksyczne
Wśród nich wyróżniamy:
Alergie, czyli reakcje
immunologicznozależne,
Pseudoalergie,
Nietolerancje pokarmowe.
Istota alergii – ciąg dalszy
Alergia pokarmowa jest schorzeniem
dotyczącym przede niemowląt i małych
dzieci. 85% pacjentów z rozpoznaną
alergią pokarmową stanowią dzieci do
3 roku życia. Częstość występowania
alergii w tym wieku jest spowodowana
niedojrzałością bariery jelitowej i
zwiększoną przepuszczalnością błony
śluzowej jelit dla białek.
Istota alergii – ciąg dalszy
Dzieci powyżej 3-4 lat nabywają tolerancję
na alergeny – wynika to z faktu
dojrzewania układu immunologicznegio i
czynności przewodu pokarmowego. Na
działanie alergenów narażone są zwłaszcza
wcześniaki, ponieważ są mniej dojrzałe
immunologicznie, oraz dzieci obciążone
genetycznie atopią ze strony rodziny
(atopią nazywamy alergię dziedziczną).
Istota alergii – ciąg dalszy
Dzieci z zaburzoną odpowiedzią na
antygen, czyli obciążone genetycznie
atopią, mają predyspozycje do
reagowania przeciwciałami IgE na
określony alergen (alergia u dzieci bez
obciążenia genetycznego występuje w
5%, gdy jedno z rodziców jest z atopią
w 40%, a gdy obydwoje rodzice są
alergikami w 65%).
Istota alergii – ciąg dalszy
U tych pacjentów konieczna jest
prewencja, czyli zapobieganie
ujawnieniu się choroby, oraz
profilaktyka, mająca na celu unikanie
silnych alergenów. Dzieci te należy
szczególnie chronić przed różnymi
infekcjami, które niszczą błonę śluzową
nie tylko przewodu oddechowego, lecz
także przewodu pokarmowego.
Istota alergii – ciąg dalszy
Wyróżnia się cztery mechanizmy
powstawania reakcji alergicznych, w
tym trzy zaangażowane są w
alergię pokarmową. Pierwszy
mechanizm wyjaśnia patogenezę
powstawania nadwrażliwości IgE-
zależnej, pozostałe trzy –
nadwrażliwości IgE-niezależnej.
Pierwszy mechanizm
Reakcja anafilaktyczna,
natychmiastowa, z udziałem IgE.
Objawy kliniczne występują w 30 minut
do 2 godzin po kontakcie z alergenem.
W momencie, gdy do organizmu
dostaje się alergen, powstają
przeciwciała z klasy IgE, które przy
ponownym kontakcie z alergenem
wywołują określoną reakcję.
Pierwszy mechanizm – ciąg dalszy
Gdy nastąpi kolejny kontakt, wówczas
alergen wiąże się z przeciwciałami IgE
zakotwiczonymi na mastocytach
(komórkach tucznych tkanki łącznej, błony
śluzowej), zawierających histaminę i inne
czynne biologicznie substancje. Pod
wpływem tego wiązania (IgE z alergenem)
dochodzi do degranulacji mastocystów.
Zawarte w mastocytach ziarnistości
rozpadają się i uwalnia się z nich histamina
oraz inne mediatory.
Pierwszy mechanizm – ciąg dalszy
Alergia jest reakcją na te substancje
– wydzielane z mastocytu. Do
reakcji alergicznych wciągane są
inne komórki, powstaje wówczas
stan zapalny.
Pierwszy mechanizm – ciąg dalszy
Kiedy komórki tuczne przewodu
pokarmowego wyrzucą do jego
światła swoje czynne substancje, na
czele z histaminą, zmniejsza się
resorpcja jonów sodowych,
chlorkowych i wody, dochodzi do
zwiększonej kurczliwości jelit,
przyspieszenia motoryki i biegunki.
Pierwszy mechanizm – ciąg dalszy
W reakcjach pierwszego mechanizmu, kiedy alergia
jest słabo rozwinięta, mamy do czynienia z
mastocytami uwrażliwionymi i histaminopodobnymi
związkami, lecz jeśli nie rozpozna się przyczyny i
będą leczone tylko objawy, proces alergiczny będzie
trwał. Alergia będzie się pogłębiać, dojdzie do
ujawnienia się z fosfolipidów błon komórkowych
mastocytu (hormonów lokalnych pochodnych kwasu
arachidonowego): leukotrienów i prostagladyn.
Związki te mają wpływ na rozwój przewlekłego
stanu zapalnego – alergicznego z równoczesnym
rozwojem tzw. nadreaktywności niespecyficznej,
objawiajacej się „uczuleniem na wszystko”.
Drugi mechanizm
Tzw. cytotoksyczny, z udziałem przeciwciał
klasy IgG, IgM. Polega na tym, że po
dostaniu się alergenu do organizmu
powstają przeciwciała IgG, IgM, które
opłaszczają różne komórki, najczęściej
układu krwiotwórczego. Kiedy dojdzie do
kolejnej ekspozycji alergenu, te opłaszczone
komórki ulegają zniszczeniu. Czynnik
pokarmowy może wywoływać ten
mechanizm, zwłaszcza w odczynach nerek.
Drugi mechanizm – ciąg dalszy
Alergen pokarmowy może być przyczyną
chorób nerek lub innego narządu
miąższowego. Przykłady kliniczne, u
podłoża których ten mechanizm leży, to:
Cytopenie – leukopenie, czyli zmniejszenie
liczby limfocytów w organizmie,
Skaza krwotoczna – zmniejsza się liczba
płytek krwi w organizmie,
Odczyny poprzetoczeniowe.
Trzeci mechanizm
Wywołany przez kompleksy
immunologiczne. Zwiany jest
mechanizmem krążących kompleksów,
gdzie alergen wyzwala powstanie dużej
ilości przeciwciał IgG, IgM, które z niczym
się nie wiążą, tylko z tym alergenem.
Powstałe kompleksy krążą po organizmie,
osadzają się w ścianie naczyń krwionośnych
w narządach, powodując ich uszkodzenie, a
tym samym wywołują objawy chorobowe.
Czwarty mechanizm
Typ komórkowy opóźnionej nadwrażliwości.
Objawy występują w 2-3 dobie od kontaktu
z alergenem i trwają do kilku tygodni. Biorą
w nim udział uczulone limfocyty T i
substancje, które limfocyty wyrzucają z
siebie pod wpływem alergenu. W tym
mechanizmie powstają wypryski
kontaktowe, pokrzywki, kiedy np. czynnik
pokarmowy alergizuje bezpośrednio tkankę
skórną.
Antygeny i alergeny
Antygen jest to cząsteczka –
najczęściej białka – o określonej
wielkości 1,5-6 kDa (kilodaltona),
zdolna pobudzić organizm do
wytworzenia dla siebie przeciwciała
i swoistego łączenia z
immunoglobulinami.
Antygeny i alergeny – ciąg dalszy
Alergen w samej cząsteczce jest tym samym co
antygen, różni się tylko tym, że u danej osoby
może wywołać reakcję alergiczną. Różnica między
antygenem a alergenem tkwi nie w cząsteczce, a
w sposobie reagowania na nią systemu
immunologicznego konkretnej osoby. Alergeny są
głównie pochodzenia białkowego. Inne substancje,
np. dodawane do produktów spożywczych
(konserwanty, benzoesany, azotany, środki
emulgujące, przeciwutleniacze, barwniki), dopiero
po połączeniu w organizmie z białkiem mogą stać
się alergenami wywołującymi reakcje alergiczne.
Alergeny pokarmowe
Alergeny pokarmowe należy
podzielić na pochodzenia
zwierzęcego i roślinnego.
Pierwszymi alergenami, z którymi
spotyka się ludzki organizm, są
alergeny mleka. Frakcją najbardziej
uczulającą jest beta-laktoglobulina.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
U pacjentów uczulonych na białko
mleka wskutek reakcji krzyżowych
może dojść do uczulenia po
spożyciu mięsa – cielęciny,
wołowiny.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Drugim silnym alergenem pochodzenia
zwierzęcego jest jajo, zarówno białko,
jak i żółtko, chociaż bardziej alergizuje
białko. Żadna obróbka termiczna nie
zmniejsza właściwości alergizujących.
Podobnie jak w przypadku gatunków
mleka, między jajami różnych ptaków
mogą występować reakcje krzyżowe.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Spośród mięs największe właściwości
alergizujące ma wieprzowina (nie
polecana w pierwszym roku życia
dziecka). Najmniej alergizujące jest
mięso z królika, indyka, jagnięcia.
(Uwaga! Jeśli dziecko jest uczulone
na sierść i skórę, może być uczulone
również na mięso z królika).
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Bardzo silnie, krzyżowo reagujący
antygen mają ryby. Antygen ten jest
wspólny dla 10 gatunków ryb.
Obróbka przemysłowa zmniejsza
antygenowość ryb (konserwy
rybne).
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Spośród białek pochodzenia
roślinnego największe znaczenie
alergizujące ma mąka, szeroko u
nas rozpowszechniona. Drugim
białkiem często uczulającym jest
białko soi (globuliny, albuminy) i
sojowy inhibitor trypsyny.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Oprócz wymienionych produktów
częstymi alergenami są: czekolada,
kakao, kurczaki, owoce cytrusowe,
orzechy, grzyby, pomidory,
truskawki, poziomki; właściwie
każdy pokarm może być alergenem.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Istnieje możliwość reakcji
krzyżowych, jeśli np. mamy dziecko
uczulone na jabłka, należy zwrócić
uwagę na produkty należące do tej
samej grupy (morele, brzoskwinie,
gruszki, śliwki, wiśnie, czereśnie).
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Reakcje krzyżowe mogą występować
również pomiędzy grupami. Reakcje te
stwierdzono między jabłkiem,
ziemniakami, marchwią, pyłkiem
brzozy. W pyłkach roślin i różnych
produktach pochodzenia roślinnego
(owocach, warzywach) występuje
wspólne białko o nazwie profilina, które
uczula.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Jeśli pacjent jest uczulony na pyłki roślin i spożywa
produkty zawierające białko – profilinę (w okresie
pylenia), to objawy alergii mogą się nasilać.
Marchew może wykazywać alergię z selerem,
anyżkiem, jabłkiem, ziemniakami, awokado,
ananasem, żytem. Zboża, poza reakcją krzyżową
samej grupy zbóż, mogą wykazywać reakcje
krzyżowe z ryżem i pyłkiem roślin. Miód jest
ogromnym konglomeratem pyłków roślin. Dzieci,
które mają alergię pyłkową, a jeszcze są obciążone
skazą atopową, absolutnie nie mogą spożywać
miodu.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
W reakcje krzyżowe z bananem,
kiwi, awokado, orzechami
laskowymi wchodzi też lateks
(występujący w rękawicach
wykonywanych do celów
gospodarczych).
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Są pacjenci uczuleni na siarczyny,
które występują w dużych ilościach,
w suszonych owocach, nie
mrożonych sokach, winie, soku z
kiszonej kapusty, w mniejszych
ilościach są w marynatach, w
muesli owocowym, occie
owocowym.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
U pacjentów atopowych z potwierdzoną
alergią muszą być wykluczone z diety
produkty uwalniające histaminę z komórek
– z mastocytów, tzw. histaminoliberatory.
Do produktów tych należą: alkohol, kakao,
czekolada, białko jaja, wieprzowina,
skorupiaki, ananasy, truskawki. Produkty
te wywołują tzw. pseudoalergie, czyli
pozorną alergię pokarmową.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Pozorna alergia pokarmowa jest to
niepożądana reakcja na pokarm,
którego składnik degranuluje
komórkę tuczną bez udziału
mechanizmu odporności.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Drugą grupę stanowią pokarmy
zawierające histaminę i inne aminy
biogenne. Do nich zaliczamy:
kiełbasę salami, ryby (tuńczyk,
łosoś, śledź, makrela), dojrzewające
sery, kapustę, szpinak, truskawki,
banany, oberżynę, piwo, wino.
Alergeny pokarmowe – ciąg dalszy
Podobne objawy mogą wywołać inne aminy
biogenne: serotonina, tyramina. One z kolei
zawarte są w żółtych serach, owocach
cytrusowych, pomidorach, salami, w
sfermentowanej żywności, awokado. U
pacjentów z alergią pokarmową z dużym
stężeniem IgE produkty te powinny być
natychmiast z diety wykluczone. Podanie
ich w żywieniu może imitować objawy,
takie jak w prawdziwej alergii.
Objawy alergii pokarmowej
Alergia bardzo często przejawia się
wielonarządowo. Kliniczne objawy
alergii pokarmowej dotyczą: skóry,
układu oddechowego, przewodu
pokarmowego, układu sercowo-
naczyniowego.
Objawy alergii pokarmowej – ciąg
dalszy
Skóra jest zaangażowana w 45%
przypadków alergii pokarmowej,
układ oddechowy bierze udział w
25%, przewód pokarmowy w 20%, a
układ sercowo-naczyniowy w 10%.
Reakcje izolowane dotyczące tylko
danego narządu występują rzadko.
Objawy występujące
Ze strony skóry – atopowe zapalenie
skóry (egzema), pokrzywka, obrzęk
naczynioruchowy,
Ze strony przewodu pokarmowego –
biegunka, wymioty, obrzęk i
swędzenie warg oraz błony śluzowej
jamy ustnej, kolka niemowlęca,
zanik kosmków jelitowych, zapalenie
jelita grubego, zapalenie przełyku,
Objawy występujące – ciąg dalszy
Ze strony układu oddechowego –
przewlekły nieżyt błon śluzowych nosa,
kaszel, obrzęk krtani, nawracające
zapalenie płuc, astma oskrzelowa,
Ze strony układu sercowo-naczyniowego –
zmniejszone stężenie białka w3 osoczu
krwi, niedokrwistość, zwiększona liczba
granulocytów kwasochłonnych (eozynofili),
Zaburzenia ośrodkowego układu
nerwowego (emocjonalne) – zaburzenia
snu, migrena u dzieci starszych.
Objawy alergii pokarmowej – ciąg
dalszy
Rzadko występuje wstrząs
anafilaktyczny, charakteryzujący się
spadkiem ciśnienia, zaburzeniem
krążenia, skurczem oskrzeli,
pokrzywką. W ciężkich przypadkach
w ciągu kilku minut następuje zgon.
Objawy alergii pokarmowej – ciąg
dalszy
U dzieci najmłodszych – do pierwszego
roku życia – zdecydowanie dominują
objawy ze strony przewodu pokarmowego,
przy czym ich szczyt nasilenia przypada
na pierwsze półrocze. Również od okresu
noworodkowego, lecz ze szczytem
przypadającym na koniec pierwszego roku
życia, mogą występować objawy skórne.
Przykładem jest egzema.
Objawy alergii pokarmowej – ciąg
dalszy
Astma narasta, osiągając nasilenie
około trzeciego roku życia,
natomiast nieżyt nosa zaczyna
dominować w obrazie alergii u
dzieci powyżej piątego roku życia, a
nawet powyżej siódmego.
Rozpoznanie alergii pokarmowej polega
na metodach diagnostycznych, jak:
Wywiad,
Dziennik dietetyczny,
Dieta eliminacyjna,
Testy skórne,
Oznaczanie przeciwciał,
Test uwalniania histaminy z bazofilów
(granulocytów),
Test uwalniania histaminy z mastocytów błony
śluzowej żołądka,
Próba prowokacji alergenowej,
Biopsja jelita.
Wywiad chorobowy w alergii odgrywa bardzo
ważną rolę. W czasie prowadzonego wywiadu
zwracamy uwagę:
Jakie produkty są podejrzane o wywołanie alergii,
Po jakich produktach objawy choroby się zaostrzają,
Jakie ilości produktów wywołujących objawy są
spożywane,
Jaki jest odstęp czasowy między spożyciem tych
produktów a wystąpieniem objawów,
Na opis i powtarzalność objawów,
Czy występują jakieś dodatkowe okoliczności (np.
wysiłek fizyczny) wpływające na rozwój choroby,
Na czas ostatniego epizodu reakcji na pokarm,
Na dziennik dietetyczny, w którym rodzice zapisują
wszystko, co dziecko je, a nawet co bierze do buzi.
Leczenie alergii pokarmowej
Dieta eliminacyjna ma znaczenie
nie tylko lecznicze, lecz także
diagnostyczne. Polega ona na
wykluczeniu z żywienia wszystkich
produktów, które uznajemy, że są
przyczyną objawów.
Leczenie alergii pokarmowej – ciąg
dalszy
Najprostszą metodą rozpoznania
alergii jest wycofanie na okres co
najmniej miesiąca podejrzanego
produktu i ponowne wprowadzenie go
od bardzo małych ilości, obserwując,
czy nie pojawią się objawy alergii. Jest
to tzw. test prowokacyjny.
Należy uważać, aby nie doszło do
wstrząsu anafilaktycznego.
Zalecenia żywieniowe
Leczenie dietetyczne alergii polega na
wyeliminowaniu z diety produktu lub
składnika powodującego dolegliwości.
Niemowlęta powinny być co najmniej przez
6 miesięcy karmione piersią, z zaleceniem
stosowania przez matkę diety eliminacyjnej
przez czas trwania laktacji. Pokarm kobiecy
zawiera wiele substancji, jak laktoferyna,
lizozym, glutamina, nukleotydy, które mają
korzystny wpływ na dojrzewanie przewodu
pokarmowego.
Zalecenia żywieniowe - ciąg dalszy
Jeśli karmienie piersią jest
niemożliwe w profilaktyce i leczeniu
alergii, stosowane są preparaty
hipoalergiczne, oparte w
hydrolizatach białkowych. Biorąc
pod uwagę rodzaj zawartego w nich
białka i stopień hydrolizy, wyróżnia
się:
Zalecenia żywieniowe – ciąg dalszy
Hydrolizaty kazeiny lub białek
serwatkowych mleka krowiego,
Mieszanki oparte na izolatach bialka
sojowego,
Preparaty zawierające wolne
aminokwasy.
Zalecenia żywieniowe – ciąg dalszy
W produkcji preparatów mlekozastępczych
hydroliza białek, do oligo- i polipeptydów
oraz aminokwasów zachodzi pod wpływem
enzymów, wysokiej temperatury,
ultrafiltracji i absorpcji na węglu
aktywowanych. Otrzymane hydrolizaty
maja w dużym stopniu zmniejszone
właściwości alergizujące – 500-1000 razy
w porównaniu z mlekiem wyjściowym.
Zalecenia żywieniowe – ciąg dalszy
Skuteczniejsze w leczeniu są preparaty o
znacznym stopniu hydrolizy, mają jednak
gorszy smak, zapach i są droższe.
Hydrolizaty stosowane leczniczo w alergii
na białko mleka krowiego określamy jako
hipoalergiczne, natomiast częściowe
hydrolizaty zalecane w nietolerancjach
pokarmowych oraz w profilaktyce alergii
nazywa się hipoantygenowymi.
Zalecenia żywieniowe – ciąg dalszy
Do najlepiej poznanych i najdłużej
produkowanych mieszanek
hipoalergicznych zaliczamy hydrolizaty
kazeiny mleka krowiego – Nutramigen
Nutramigen 1, Nutramigen 2, Pregestimil.
Drugą grupę stanowią hydrolizaty białek
serwatkowych mleka krowiego. Do nich
zaliczamy – Bebilon pepti 1, Bebilon pepti
2, Bebilon pepti MCT.
Zalecenia żywieniowe – ciąg dalszy
Do hipoalergicznych należą także preparaty
zawierające izolaty pełnego białka sojowego –
Bebiko sojowe, Bebiko sojowe 2R, Bebilon sojowy
1, Bebilon sojowy 2, Humana SL, Isomil, Isomil 2,
ProSobee 1, ProSobee 2. Preparaty sojowe są dużo
smaczniejsze i tańsze od hydrolizatów kazeiny lub
serwatkowych. Leczenie jednak należy rozpocząć
hydrolizatami białek mleka krowiego, a mieszanki
sojowe wprowadzać po pewnym czasie, ponieważ
w ostrym stanie alergii błona śluzowa jelit może
być przepuszczalna dla białka soi, prowadząc do
uczulenia na soję.
Zalecenia żywieniowe – ciąg dalszy
Do preparatów hpoantygenowych należą
hydrolizaty białek serwatkowych lub
kazeiny o nieznacznym stopniu hydrolizy,
czyli są tylko częściowo zhydrolizowane. Ich
właściwości antygenowe są zredukowane o
50-100 razy w porównaniu z białkiem
wyjściowym. Są one tańsze, lepsze
smakowo, lecz mają znacznie większy
stopień alergenności w porównaniu z
preparatami hipoalergicznymi.
Zalecenia żywieniowe – ciąg dalszy
Preparaty te mogą być wykorzystywane dla
dzieci pochodzących z rodzin obciążonych
alergią, w przypadkach nietolerancji
pokarmowych, nie mają natomiast
zastosowania w alergii na białko mleka
krowiego.
Niemowlętom, u których leczenie
hydrolizatami białka nie jest skuteczne,
podaje się preparaty aminokwasowe, tzw.
diety elementarne, np. Bebilon amino.
Diety te są niesmaczne, źle tolerowane
przez dzieci i bardzo drogie.
Zalecenia profilaktyczne w prewencji chorób
alergicznych u dzieci z rodzin atopowych
Zalecenia te sprowadzają się do:
-
Karmienia niemowląt do 6 miesiąca życia
piersią,
-
Wykluczenia z żywienia matki w trzecim
trymestrze ciąży oraz w okresie laktacji
silnych alergenów (jaj, mleka, orzechów),
-
Stosowania mieszanek hipoantygenowych
w żywieniu sztucznym,
-
Przechodzenia stopniowo z karmienia
piersią na karmienie mieszane, a
następnie żywienie sztuczne,
Zalecenia profilaktyczne w prewencji chorób
alergicznych u dzieci z rodzin atopowych
-
Wprowadzania nowych pokarmów od małej
ilości w odstępach kilkudniowych,
równocześnie należy oceniać ich tolerancję
przez dziecko i rozpoczynać wprowadzanie
nowych pokarmów od najmniej
alergizujących,
-
Wprowadzania po ukończeniu przez dziecko
roku w odstępach od 2 do 4 tygodni: mleka
krowiego, pszenicy, soi, cytrusów,
-
Wprowadzania do żywienia dziecka dopiero
po 2 roku życia jaj, ryb, orzechów,
-
Ochrony dziecka przed infekcjami.
Dziękujemy za uwagę!