Dr.n.med Dalia Chrzanowska
Cera to potoczne określenie powierzchni skóry
twarzy i jej cech. Rozróżniamy cztery
podstawowe typy cer: normalna, sucha, tłusta i
mieszana. Podział ten zależy od rozmieszczenia
gruczołów łojowych (porów) w skórze, ich
czynności oraz w konsekwencji ich działania.
Gruczoły łojowe umiejscowione są w skórze w
ścisłym związku z włosami a największe ich
skupiska obserwuje się w następujących
okolicach: nos, czoło, broda, okolica mostka, na
plecach, niewielka ilość uchodzi wokół
czerwieni warg.
Nie wszystkie gruczoły wykazują taką samą aktywność.
Najbardziej nasilone wydzielanie występuje w okolicach
czoła, nosa a znacznie mniej na brodzie. Oczywiście nie u
wszystkich osób produkcja łoju jest tak samo nasilona.
Uzależniona jest ona od wieku, unaczynienia skóry, wpływu
hormonów i temperatury zewnętrznej. W okresie
dojrzewania i podczas przekwitania wydzielanie łoju
gwałtownie wzrasta w porównaniu z innymi okresami życia.
Mineralokortykoidy i glikokortykoidy oraz androgeny
zwiększają wydzielanie łoju. Zimno oraz niedostateczne
ukrwienie nasilają wydalanie gruczołów łojowych. Każda
cera, zarówno normalna, sucha, tłusta jak i mieszana może
być cerą naczyniową, może być również cerą wrażliwą (lub
nawet nadwrażliwą), cera tłusta lub mieszana w pewnych
okresach życia może być równocześnie cerą trądzikową, i
jeszcze jeden typ cery - atroficzna czyli cera przedwcześnie
się starzejąca (najczęściej zdarza się ten przypadek u
posiadaczy cery suchej, czasami normalnej).Dodatkowo
występuje jeszcze cera zniszczona
.
Cera normalna
Cera normalna jest różowa, gładka, jędrna,
napięta, dobrze odżywiona, właściwie reaguje na
warunki atmosferyczne (takie jak wiatr, słońce,
mróz) oraz na wodę i mydło. Niewidoczne są na
niej naczynia krwionośne, plamy barwnikowe, nie
występuje problem łuszczenia, nie widoczne są
zaskórniki. Ślad tłuszczu na lusterku jest ledwie
widoczny, "zmarszczka" ginie natychmiast,
nakreślony znak jest ledwo widoczny, szybko
ginie. Taka cera występuje tylko u dzieci do
okresu pokwitania
Cera sucha
Cera sucha ma jasny kolor, jest cienka, mało elastyczna,
gładka, mogą na niej występować przebarwienia,
pojawia się sieć rozszerzonych naczyń krwionośnych,
może się łuszczyć, reaguje zaczerwienieniem na mydło,
wodę i warunki atmosferyczne.
Cera taka szybko się starzeje, a pielęgnowana
niewłaściwie staje się cerą starczą. Około dwudziestego
roku życia zaczynają pojawiać się pierwsze zmarszczki
wokół oczu, ust i szyi, co wymaga podjęcia działań od
początku ich występowania, gdyż już w młodym wieku
skóra taka staje się coraz cieńsza, wręcz pergaminowa.
Odcisk na lusterku nie wykazuje śladów tłuszczu, a tylko
lekką wilgoć, "zmarszczka" utrzymuje się najwyżej pół
minuty, ślad na czole jest także krótko widoczny
Cera tłusta
Cera tłusta ma kolor szarożółty, zazwyczaj jest dość gruba, a jej
powierzchnia błyszcząca. Widoczne są na niej rozszerzone pory
z zaskórnikami. Jest słabo ukrwiona, rano często blada, rzadko
zdarzają się rozszerzone naczyńka. Dobrze reaguje na czynniki
atmosferyczne: na zimno,wiatr i słońce, oraz na wodę i mydło.
Dużo silniejsze znaczenie mają czynniki wewnętrzne, takie jak
stres, zaburzenia hormonalne, napięcia nerwowe i zaburzenia
układu trawiennego. Stosunkowo późno rozpoczyna się okres jej
starzenia. Zaletą cery tłustej jest także to, że w wieku starszym,
czy podeszłym, nie ulega wysuszeniu.
Wadą natomiast są dosyć częste powikłania trądzikowe i
skłonność do tworzenia zmian zastoinowych oraz nieestetyczny
wygląd. Cera tłusta nie występuje w dzieciństwie. Jej objawy
pojawiają się dopiero po okresie pokwitania, ok. 12 roku życia,
co jest związane ze wzmożoną stymulacją hormonalną
gruczołów płciowych i gruczołów łojowych. Odcisk na lusterku
jest tłustawo-wilgotny, "zmarszczka" szybko się wygładza, znak
na czole szybko znika.
Cera mieszana
Cera mieszana ma cechy dwóch rodzajów skóry:jedne
partie są suche, inne zaś tłuste, na czole, nosie, brodzie
cera może być nierówna.
Najczęściej partią tłustą jest środkowy pas: czoło, nos,
broda. Partie boczne natomiast są suche, choć czasami
można spotykać sytuację odwrotną.
Pielęgnacja tego rodzaju cery jest trudna i pracochłonna,
ponieważ należy postępować tak, jak z dwoma rodzajami
cery.
Przy cerze mieszanej występuje jednocześnie skłonność
do łojotoku oraz nieprawidłowa reakcja na wodę i mydło,
co objawia się podrażnieniem, zaczerwienieniem,
uczuciem pieczenia i napięcia skóry. Odcisk z czoła na
lusterku wykazuje wyraźny tłusty ślad , ten z policzków
jest ledwo widoczny, "zmarszczka" utrzymuje się ok. pół
minuty, znak też jest widoczny ok. pół minuty.
Cera trądzikowa
Trądzik pojawia się zarówno u dziewcząt jak i u chłopców w okresie
dojrzewania. Jest jedną z największych bolączek młodzieży (ostatnio
obserwuję także tzw. późny trądzik - zwykle u kobiet po 20 roku życia).
Trądziku młodzieńczego nie należy bagatelizować. Błędny jest pogląd,
że dolegliwość ta przechodzi z wiekiem. Trądzik może mieć różnorodną
postać: od formy zaskórnikowej, przez drobne krostki, po blizny. Każdy
rodzaj trądziku wymaga konsultacji z lekarzem dermatologiem, w
lekkich postaciach pomocne mogą być zabiegi przeciwtrądzikowe w
gabinecie kosmetycznym. Przeważnie leczenie jest skojarzeniowe, a
więc zalecane są zarówno środki kosmetyczne, miejscowe jak i ogólne -
farmakologiczne: antybiotyki, preparaty cynkowe, witaminowe. Trądzik
może być skutkiem zaburzeń hormonalnych , zaburzeń w
funkcjonowaniu tarczycy( pomocna może okazać się konsultacja z
lekarzem endokrynologiem), nieprawidłowych czynności przewodu
pokarmowego.
W przypadku wystąpienia trądziku młodzieńczego ważna jest
podstawowa pielęgnacja, higieniczny, racjonalny tryb życia
(pedantyczna czystość, dotlenianie organizmu, odpowiednia dieta, sen).
Cera zniszczona
Cera zniszczona jest trudna do pielęgnacji. Na
zniszczenie cery wpływa zanieczyszczenie
środowiska, smog, stres, tryb życia i wiele innych
czynników, które powodują, że skóra staje się
bezbronna, a wolne rodniki atakują komórki naskórka,
co prowadzi do uszkodzeń skóry, czyli przyspieszenia
procesu starzenia.
W dzisiejszych czasach coraz częściej spotyka się
osoby, których skóra jest szara, zmęczona, jej wygląd
świadczy m.in. o zakłóceniach w procesie oddychania
komórkowego. Zanieczyszczenia atmosferyczne,
stres i niehigieniczny tryb życia (nikotyna, alkohol,
brak snu itp.) ograniczają możliwości pobierania tak
ważnego dla naszej skóry tlenu. Każdy rodzaj cery
może być równocześnie cerą zniszczoną.
Cera starcza
Proces starzenia obejmuje nie tylko naskórek.
Symptomy starzenia się skóry powstają zarówno na
powierzchni, jak i w warstwach leżących głębiej.
Główne zmiany powstają w skórze właściwej. Polegają
one na degradacji włókien kolagenowych i sprężystych.
Powstają zmarszczki, dochodzi do suchości i silnego
złuszczania naskórka.
W wyniku działania promieniowania świetlnego
zewnętrzna martwa warstwa naskórka staje się
niespójna i gruba. Proces starzenia polega więc na tym,
że skóra staje się sucha, mało elastyczna, chropowata,
pokryta zmarszczkami, a z wiekiem zaczynają pojawiać
się przebarwienia i odbarwienia, naczyniaki, plamy
soczewicowate, brodawki, łojotokowe zmiany
zastoinowe, jak również nadmierne rogowacenie.
Cera atroficzna
Atrofia (zanik) skóry fizjologicznie jest związana z procesem starzenia się, którego tempo
zależy od czynników genetycznych. Zewnętrzne starzenie się skóry występuje wtedy, gdy
skóra jest narażona na kontakt z czynnikami zaburzającymi jej normalne funkcjonowanie -
głównie słońca.
Symptomy starzenia powstają zarówno na powierzchni skóry, jak i w warstwach położonych
głębiej. Około 30 roku życia zmarszczki mimiczne zaczynają powoli przechodzić w trwałe,
widoczne nawet przy całkowitym spokoju mięśni twarzy. Po czterdziestce pojawiają się
zmarszczki promieniste nad wargą górną. Początkowo są one nikłe, w miarę upływu czasu
zaś coraz głębsze. Do ich powstawania przyczyniają się: częste palenie papierosów,
ściąganie mimiczne ust, ubytki uzębienia i nadmierne opalanie.
Na proces starzenia się skóry ogromny wpływ mają zmiany hormonalne, szczególnie w
okresie menopauzy, w czasie którego, oprócz zaniku hormonów, występuje często
osłabienie stanu psychicznego, co bardzo uwidocznia się na twarzy. Owal twarzy staje się
nieregularny, fałdy "linii smutku" pogłębiają się, opadają policzki, widoczne zmarszczki
pojawiają się na czole, nasadzie nosa, szyi i dekolcie.
Bardzo niekorzystny wpływ na skórę mają papierosy, nikotyna bowiem przyczynia się do
skurczu naczyń krwionośnych, a więc do gorszego odżywienia. Wygląd skóry osób palących
różni się od skóry osób niepalących, tzn. występuje na niej dużo więcej zmarszczek, skóra
ma kolor ziemisty i często pojawiają się rozszerzone naczynka krwionośne. U osób palących
proces starzenia się skóry ulega przyspieszeniu.
Skóra atroficzna ulega ścienieniu, traci rozciągliwość i elastyczność, następuje regres tkanki
tłuszczowej, zanik przydatków skóry, powstają głębokie zmarszczki.
Atrofia może powstać spontanicznie lub jako konsekwencja innych chorób skóry, zmiany
zaś mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty.
Skóra ze zmianami
naczyniowymi
W dzisiejszych czasach do rzadkości należy cera gładka o jednolitej cielistoróżowej karnacji.
Coraz więcej kobiet w różnym wieku skarży się na kłopoty związane z rozszerzonymi naczyńkami
krwionośnymi. Kruchość naczyńek jest związana z ich podwyższoną przepuszczalnością, która
powoduje przenikanie do skóry wielu czynników zapalnych. W konsekwencji dochodzi do
pojawienia się na skórze rozlanego rumienia, uczucia pieczenia i rozgrzania.
Kruchość i nadwrażliwość naczyń krwionośnych jest jednym z czynników przyczyniających się do
powstawania trądziku różowatego.
Z czasem skłonność do pojawiania się rumieni utrwala się. Kruche naczynia włosowate nie
wytrzymują ciśnienia krwi, zaczynają pękać, pozostawiając na skórze trwałe ślady, potocznie
nazywane pajączkami. Skłonność do występowania rozszerzonych naczyń krwionośnych
(teleangiektazji) występuje już w dzieciństwie, a po dwudziestym roku życia naczynka zaczynają
być widoczne.
Skórę tę przy pielęgnacji należy traktować jako nadzwyczaj wrażliwą. Bardzo często reaguje ona
długotrwałym rumieniem , czasem opuchlizną, pieczeniem i swędzeniem. Zaczerwienienie może
pojawiać się w okolicy policzków, nosa i brody, najczęściej na skutek picia kawy, mocnej herbaty,
alkoholu, spożywania ostrych przypraw, a nawet w przypadku zjedzenia gorącego posiłku.
Do pierwszych sygnałów tej dolegliwości można również zaliczyć pojawianie się rumienia
wywołanego zmianą temperatury, wzruszeniem lub zdenerwowaniem.
Rozszerzone naczynka mogą powstać przy każdym typie cery, ale najbardziej narażona na tę
dolegliwość jest skóra delikatna, cienka i wrażliwa, nie bez znaczenia jest też głębokość
unaczynienia skóry.
Skóra wrażliwa
Spotyka się skórę wrażliwą nabytą lub uwarunkowaną genetycznie.
Występuje ona często u kobiet, których reakcje skórne zależą od cyklu
miesiączkowego i stanu emocjonalnego. Jest bardzo trudna w
pielęgnacji, występuje często w powiązaniu z cerą suchą, alergiczną i
płytko unaczynioną.
Skóra wrażliwa objawia się uczuciem pieczenia, mrowienia, ściągania,
świądu, który występuje po myciu wodą lub po stosowaniu niektórych
kosmetyków.
Coraz częściej spotyka się ten rodzaj cery, a wiąże się to przede
wszystkim z obciążeniem środowiska naturalnego toksynami i z
nieodpowiednią pielęgnacją, stosowaniem kosmetyków o wysokim
stopniu aktywności, często niewłaściwych do danego typu cery i wieku.
Ogromny wpływ na uwrażliwienie ma nadmierna ilość promieniowania
słonecznego, nie tylko naturalnego, ale także sztucznego (solaria),
przegrzanie i suchość pomieszczeń oraz stresy.
Spośród czynników środowiska naturalnego, nie tylko toksyny mają
negatywny wpływ na cerę. Są to również zanieczyszczenie kurzem i
pyłem, oddziaływanie włókien sztucznych na skórę, nieprawidłowe
odżywianie się oraz brak ruchu. Wszystkie te czynniki przyczyniają się do
ubytku wilgoci i warstwy ochronnej tłuszczu ze skóry.
Pielęgnacja skóry twarzy-
uwagi ogólne
Twarz, zdaniem wielu osób stanowi zwierciadło-
promienieje, gdy osoba jest wypoczęta, szarzeje i
starzeje się pod wpływem zmęczenia i stresu. Silne
uczucia, gniew i śmiech malują na niej drobne linie
mimiczne, które czas pogłębia i zamienia w sieć
zmarszczek. Zanim przedstawimy informacje nt.
właściwej pielęgnacji skóry, krótkie przypomnienie
jakie czynniki mają ogromne znaczenie dla urody i
samopoczucia, są to przede wszystkim:
lekka, zdrowa dieta,
ruch na świeżym powietrzu,
wystarczająca ilość snu,
unikanie papierosów i alkoholu.
Stopień I – oczyszczanie
Zabieg oczyszczania skóry ma na celu usunięcie
warstwy kurzu, obumarłych komórek naskórka i
resztek kosmetyków zmieszanych z łojem i
potem. W zależności od rodzaju cery zalecany jest
nieco inny rodzaj preparatu. Należy unikać mydła
i chlorowanej wody, które naruszają równowagę
zasadową skóry, całkowicie pozbawiając ją
Zabieg oczyszczania zaczynaj od oczu,
usuwając makijaż delikatnymi ruchami, bez
rozcierania.
Skóra pozbawiona naturalnej, ochronnej
warstewki tłuszczu, pozostawia cerę boleśnie
napiętą i podrażnioną.
Do oczyszczania i demakijażu zalecane są
mleczka kosmetyczne i toniki odpowiednio
dobrane do rodzaju cery.
Do naszej dyspozycji producenci oddają
różnego rodzaju mydła, emulsje, oleje, pianki,
żele, kremy zmywające, mleczka
oczyszczające
Mleczko kosmetyczne czy śmietanka jest mieszaniną
tłuszczu, wody i emulgatorów, która z łatwością usuwa
każdy rodzaj tłuszczu, pot, kurz, barwniki. Obecne na
rynku mleczka różnią się pod względem zawartości
tłuszczu. Do pielęgnacji suchej cery odpowiednie są te o
zawartości do 30% tłuszczu. Cerę tłustą lub mieszaną
należy oczyszczać mleczkiem o zawartości tłuszczu do
20%.
Olej oczyszczający zawiera emulgatory hydrofilne, tzn.
substancje o dużym powinowactwie do wody, które wraz
z nią zmywają skórę podobnie do emulsji. Olej skutecznie
oczyszczając nie wysusza nawet wrażliwej skóry.
Żel do oczyszczania skóry występuje w dwu
rodzajach- na podstawie wodnej- bez zawartosci tłuszczu
(przeznaczony do mycia cery tłustej i normalnej) oraz
żele do zmywania kwasów tłuszczowych.
Stosowanie preparatów oczyszczających ma na
celu usuwanie zanieczyszczeń bez pozbawiania
skóry jej naturalnej warstwy ochronnej. Tę funkcję
spełniają takie preparaty, które w swoim składzie
mają zrównoważoną zawartość tenzydów
(substancji myjących rozpuszczających tłuszcze) i
emulgatorów.
Kosmetyki stosowane do oczyszczania skóry mają
ją przygotować do nałożenia preparatów
nawilżających. Zabieg oczyszczania powinien być
wykonywany 2 razy dziennie: - przed snem, w celu
usunięcia makijażu i zanieczyszczeń,
nagromadzonych w ciągu dnia oraz rano, po
przebudzeniu, aby zetrzeć wydzieliny potu i sebum,
powstałe w nocy.
Stopień II - pielęgnacja
podstawowa
Zabiegi pielęgnacyjne mają na celu odpowiednie nawilżenie skóry.
Substancje stosowane do tego celu określane są jako emolienty, lotiony
Kremy odżywcze, środki nawilżające, wszystkie te preparaty pokrywając
skórę warstwą tłuszczu, zapobiegają utracie wody. Działanie ich obejmuje
ponadto wygładzanie warstwy łusek skórnych, dzięki czemu skóra wydaje
się gładsza.
Poszczególne preparaty nawilżające zawierają tłuszcze i wodę zmieszane
w różnych proporcjach, które wpływają na ich właściwości. Preparaty o
większej zawartości tłuszczu zalecane są na noc lub jako kremy odżywcze;
półtłuste zaś przeznaczone są przede wszystkim na dzień.
Wbrew powszechnej opinii, substancje nawilżające nie zapobiegają
powstawaniu zmarszczek ani starzeniu się skóry, stanowią jedynie
ochronę przed utratą przez skórę wody pochodzącej z krwiobiegu lub
gruczołów potowych. Nie istnieje możliwość uzupełniania wody zawartej w
komórkach skóry poprzez podawanie jej poprzez naskórek, np. metodą
spryskiwania twarzy wodą mineralną. Środki odżywcze skóra czerpie z
krwiobiegu, tworzącego sieć naczyć kapilarnych. Olejki zawarte w
preparatach nawilżających nie przenikają do tych warstw naskórka, w
których tworzą się zmarszczki. Ponadto nie jest możliwe wbudowanie
takich związków w struktury biologiczne skóry.
Stopień III-pielęgnacja
specyficzna
Obejmuje specyficzną, intensywną pielęgnację cery dojrzałej.
Wraz z wiekiem zachodzą zmiany w fizjologii komórek skórnych, które przejawiają się zmianą
wyglądu zewnętrznego. Czynnikiem o dużym stopniu oddziaływania na wygląd skóry jest
promieniowanie ultrafioletowe. Przyczynia się do 80- 90% wszystkich zmian zachodzących w
skórze wraz z wiekiem. Naskórek stopniowo staje się coraz cieńszy, natomiast warstwa rogowa
naskórka ulega pogrubieniu. Konsekwencją jest nasilone wysuszanie i łuszczenie skóry.
Włókna elastyny i kolagenu, nadające skórze elastyczność i jędrność wraz z wiekiem ulegają
zwyrodnieniu słonecznemu. Uzewnętrznia się to w postaci zmarszczek i zaostrzonych rysów
twarzy.
Nie można, wprawdzie, powstrzymać procesu starzenia się skóry, ale chroniąc ją przed
słońcem można ten proces opóźnić.
Ponadto do pielęgnacji dojrzałej cery zaleca się dwa rodzaje preperatów: tretynoinę (kwas
retinowy) oraz kwas glikolowy.
Pierwszy z nich pomaga usuwać drobne zmarszczki, ciemne plamy i ogniska złuszczania
będące skutkiem fotostarzenia skóry. Nie poprawia stanu popękanych naczynek krwionośnych.
Preparat należy nakładać po 30 minutach od zabiegu oczyszczenia skóry twarzy, omijając
okolice ust i oczu.
Skutkiem niepożądanym może być zaczerwienienie, wysuszenia, świąd, pieczenie.
Kwas glikolowy po nałożeniu na skórę rozpulchnia zewnętrzną warstwę komórek naskórka i
pobudza go do złuszczania. Rozpuszcza biologiczne spoiwo łączące komórki zewnętrznej
warstwy naskórka i ułatwia jego złuszczanie. Pozwala to usunąć powierzchowne brodawki
łojotokowe, rogowacenia słoneczne, plamy. Przyspieszenie procesu złuszczania nadaje skórze
zdrowy wygląd.