Działanie
ultradźwięków na
żywe organizmy
pochłanianie energii
ultradźwiękowej przez organizmy
żywe -> bezpośrednie skutki
cieplne, mechaniczne lub
chemiczne -> pośrednie skutki
biologiczne
efekty biologiczne
występują powyżej progowych wartości
poziomu nadźwiękowienia
nie są wprost proporcjonalne do
natężenia bądź czasu działania
ultradźwięków (poniżej 0,1 W/cm2 przy
dowolnie długim czasie
nadźwiękowienia nie występują)
działanie na komórki in
vitro
zjawisko tyksotropowe – powoduje
przechodzenie żelu w zol
zwiększenie dyfuzji przez błony
półprzepuszczalne
zmniejszenie pH, zmiana aktywności enzymów
przyspieszenie przemiany materii
depolimeryzacja makromolekuł
duży wzrost amplitudy -> rozrywanie wiązań
-> niszczenie błon komórkowych
działanie na narządy
ssaków
ultradźwięki o dużym natężeniu mogą powodować
uszkodzenia tkanek i narządów oraz poparzenia
ultradźwięki o umiarkowanym natężeniu powodują
wzrost temperatury (do 3 ⁰C), wzrost ukrwienia,
mają działanie przeciwbólowe, przeciwskurczowe
i przeciwzapalne (terapia)
silne odbicie od kości -> fala stojąca ->
wzmocnienie mechanicznych skutków
nadźwiękowienia
uszkadzanie tkanek przez pęcherzyki kawitacyjne
duży skok temperatury -> dysocjacja H
2
O -> RTF
Diagnostyka
ultradźwiękowa
prędkości fal
ultradźwiękowych
w tkankach miękkich
od 1480 do 1580 m/s (średnio 1540
m/s)
nazwa tkanki
prędkość
dźwięku, [m/s]
opór
akustyczny,
[g/cm
2
s]
woda
1496
1,49
tkanka
tłuszczowa
1476
1,37
tkanka
mięśniowa
1568
1,66
nerka
1560
1,62
wątroba
1570
1,66
tkanka kostna
3360
6,2
powietrze
331
0,000413
odbicie na granicy tkanek
większość tkanek posiada niewiele różniące
się opory akustyczne -> przeważa
przechodzenie do drugiego ośrodka
odbicie fali przeważa jedynie na granicy
powietrze/tkanki miękkie i woda lub
kość/tkanki miękkie i woda
nieznaczne odbicie zachodzi na każdej
napotkanej przez falę granicy
Typy prezentacji obrazu
badania
ultrasonograficznego
prezentacja A
prezentacja B
prezentacja M
prezentacja 2D w czasie
rzeczywistym
Prezentacja A (Amplitude)
najprostszy rodzaj prezentacji
polega na wyświetleniu wartości chwilowych
odbieranego sygnału USG w funkcji czasu
(zamiast jednostek czasu oś tę opisuje się
najczęściej jednostkami głębokości)
do uzyskania obrazów w prezentacji A
wystarczy głowica USG z
pojedynczym kryształem piezoelektrycznym,
nadająca impuls pobudzający i odbierająca
powstające w ośrodku badanym echa
badanie takie stosowane jest w okulistyce
Prezentacja B
(Brightness)
Amplitudy powracających ech zamieniane są
na różny stopień jasności (ang. brightness)
wyświetlanej na ekranie monitora plamki
Położenie plamki jest określane na podstawie
czasu powrotu echa
Prezentacja 2D w czasie rzeczywistym
powstała na podstawie prezentacji B
szybkie przetwarzanie danych umożliwia
prezentację obrazu w czasie rzeczywistym
pozwala obserwować nie tylko odległości i
kształty ale również ich ruch
Prezentacja M (Motion)
Jest prezentacją typu B (jednowymiarową)
realizowaną w czasie rzeczywistym
polega na odsłuchu echa z tego samego
kierunku w kolejnych chwilach czasowych
Echa wyświetlane są tak jak w prezentacji B
-wartość chwilowa sygnału moduluje
jaskrawość wyświetlanych punktów, kolejne
linie wyświetlane są obok siebie, pionowo.
Bardzo często wykorzystywana w kardiologii
Prezentacja M. Wizualizacja ruchu zastawki mitralnej.
Artefakty obrazu
Artefakt- twór pojawiający się na obrazie
ultrasonograficznym, nie mający związku ani
nie odpowiadający strukturze prawidłowej
bądź patologicznej, zarówno co do kształtu,
kierunku, odległości
Artefakty zależne od aparatu albo od jego
nastawienia
Zdolność rozdzielcza osiowa- zależy od
długości fali stosowanej w urządzeniu oraz od
czasu trwania impulsu
Zdolność rozdzielcza boczna- im lepiej
skoncentrowana wiązka tym większa zdolność
rozdzielcza boczna
Artefakty, których źródłem jest
oddziaływanie UD z tkankami
Cienie (kości, kamienie, zwapnienia,
powietrze)
Efekt powtórzenia echa
Efekt lustra
Efekt wsteczny
(torbiele)
Pogłosy (rewerberacje)