Karaś Izabela
Roztoczański Park Narodowy 7970,3 ha
co stanowi 93,97% powierzchni parku
powierzchnia otuliny terenie miasta i
gminy Zwierzyniec ok. 3900ha
Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy,
pomniki przyrody(27)
Natura 2000 – Obszar Specjalnej
Ochrony „Roztocze”,
Natura 2000 – Specjalny Obszar
Ochrony „Roztocze Środkowe”
1.
Procesy geodynamiczne i antropogenne w
litosferze
2.
Zanieczyszczenia gleb
3.
Środowisko wodne
Punktowe źródła zanieczyszczeń (PŹZ)
Zanieczyszczenia rozproszone
Rolnicze zanieczyszczenia obszarowe (RZO)
Zanieczyszczenia komunikacji drogowej i kolejowej
4.
Powietrze
5.
Przekroczenia dopuszczalnego poziomu hałasu
prowadzenie racjonalnej gospodarki zasobami zwłaszcza
takimi jak wody powierzchniowe i podziemne, lasy, gleby,
walory krajobrazowe,
dostosowanie rozwoju gospodarczego, społecznego i
przestrzennego do uwarunkowań przyrodniczych
kształtowanie struktury funkcjonalno-przestrzennej gminy
w nawiązaniu do systemów przyrodniczych, z
uwzględnieniem zasady strefowania użytkowania
terenów,
ochronę konserwatorską Roztoczańskiego Parku
Narodowego zgodnie z obowiązującymi przepisami,
ochronę Roztoczańskiego Parku Narodowego przed
szkodliwymi oddziaływaniami zewnętrznymi,
ochronę Szczebrzeszyńskiego Parku Krajobrazowego i
obszaru Natura 2000 zgodnie z obowiązującymi
przepisami,
ochronę kompleksów leśnych i zwiększanie lesistości
przez zalesianie gruntów zgodnie z projektem granicy
rolno-leśnej,
ochronę terenów otwartych, a w tym szczególnie
obszarów podmokłych, łąk nadrzecznych, zadrzewień i
zakrzewień śródpolnych,
ochronę wód powierzchniowych i podziemnych oraz
podnoszenie stanu jakości wód,
ochronę gleb mającą na celu zahamowanie erozji,
ochronę terenów zieleni w obszarach
zainwestowanych,
ochronę klimatu lokalnego polegającą na wzbogacaniu
zadrzewień we wnętrzach zespołów osadniczych,
ograniczaniu lokalnych zanieczyszczeń powietrza,
ograniczanie negatywnych oddziaływań ze źródeł
lokalnych, poprzez:
wyeliminowanie możliwości lokalizacji obiektów
uciążliwych i dalszą modernizację uciążliwych
technologii oraz wprowadzanie wysokosprawnych
urządzeń ochronnych,
realizację programu gazyfikacji,
podjęcie rozbudowy infrastruktury technicznej
związanej z odprowadzaniem i oczyszczaniem
ścieków,
podejmowanie inicjatyw dotyczących edukacji
ekologicznej.
Oczyszczalnia w Zwierzyńcu ma możliwość przyjęcia
zwiększonej ilości ścieków, spowodowanej ruchem
turystycznym w miesiącach letnich (VI-VIII).
Struktura zarządzania systemem odprowadzania i
oczyszczania ścieków jest właściwa.
Do niekorzystnych cech działania systemu należą:
zły stan techniczny sieci kanalizacyjnej
wybudowanej w 1973r.;
częste awarie sieci kanalizacyjnej;
okresowo obniżona efektywność oczyszczania
ścieków - przekroczenia dopuszczalnych stężeń
zanieczyszczeń odprowadzanych do rzeki Wieprz;
całkowity brak kanalizacji i oczyszczalni ścieków
w wiejskich jednostkach osadniczych stanowi
zasadniczą barierę dla rozwoju gminy.
Według dotychczasowej oceny funkcjonowania gospodarki
odpadami na terenie miasta i gminy Zwierzyniec można
stwierdzić, że największym problemem i równocześnie
zagrożeniem jest istnienie terenowych punktów
składowania odpadów, usytuowanych najczęściej w
wyrobiskach po eskploatacyjnych np. piasku. Punkty
takie, mimo że bardzo tanie w organizacji, powodują
znaczne zagrożenie ze względu na zmniejszenie
warstwy filtracyjnej. Odrębny problem stanowi
negatywny wpływ wysypisk na otaczający teren.
Wewnętrzne strony mocne gospodarki odpadami to:
prawie 100% zagospodarowanie odpadów
przemysłowych przez Zakłady przemysłowe istniejące
w gminie,
dobra współpraca z Przedsiębiorstwem Gospodarki
Komunalnej w Szczebrzeszynie i podjęte prace na
rzecz budowy wspólnego wysypiska odpadów na
terenie gminy Szczebrzeszyn.
W strefie parkowej, w celu zachowania wybitnych wartości
środowiska przyrodniczego i umożliwienia realizacji funkcji
dopuszczonych na terenie parku zgodnie z obowiązującymi
przepisami wyodrębnia się następujące obszary
funkcjonalno-przestrzenne:
Obszar otwarty (obejmujący lasy, polany i ciąg
ekologiczny doliny Wieprza) o głównej funkcji ochronnej
(ochrona ścisła i częściowa) z udostępnianiem dla nauki,
edukacji i turystyki na warunkach, które zostaną
określone przez plan ochrony Roztoczańskiego Parku
Narodowego. Docelowo w całości przeznaczony dla
funkcji ekologicznej z możliwością ukierunkowanej i
kontrolowanej przestrzeni.
Obszar o różnych formach zabudowy i zagospodarowania
terenu, związanych z administracją parku, gospodarką
rezerwatową, istniejącą gospodarką rolną i rybacką,
edukacją oraz turystyką; powierzchniowo niewielki,
istotny dla funkcjonowania i obsługi strefy „parkowej”.
1.
W granicach obowiązują przepisy szczególne
regulujące zasady wykonywania ochrony przyrody
na obszarach parków narodowych oraz przepisy
zawarte w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia
28 lutego 1995r. w sprawie Roztoczańskiego Parku
Narodowego.
2.
W granicach obszaru o różnych formach zabudowy
ponadto określa się kierunki działania:
a)
zachowanie istniejącej zabudowy, z dopuszczeniem
niezbędnych unowocześnień, związanej z
administracją, gospodarką rezerwatową, edukacją
ekologiczną Roztoczańskiego Parku Narodowego z
koniecznością uzupełnienia wyposażenia w
odpowiednią infrastrukturę techniczną w zakresie
gospodarki wodno-ściekowej,
b)
zachowanie istniejącej zabudowy mieszkalnej
zagrodowej i jednorodzinnej oraz zabudowę
gospodarczą z możliwością niezbędnych
unowocześnień w granicach istniejącej działki
siedliskowej,
c)
dopuszczenie ograniczonego użytkowania
turystycznego i rekreacyjnego wraz z
wyposażeniem w niezbędne urządzenia sanitarne
północnego brzegu stawów „Echo”, zgodnie z
warunkami określonymi przez Dyrekcję RPN,
3.
W zakresie gospodarki wodno-ściekowej przyjmuje
się następujące zasady i kierunki działania:
a)
gromadzenie ścieków w szczelnych szambach i
okresowy, systematyczny wywóz fekalii do
punktów zlewnych przy oczyszczalniach ścieków,
bądź indywidualne unieszkodliwianie ścieków na
bazie przydomowych zblokowanych oczyszczalni
ścieków lub mini oczyszczalni,
b)
wyposażenie w biotoalety udostępnionego
turystycznie stawu Echo,
c)
zabezpieczenie (w tym poprzez separatory
sedymentacyjno-flotacyjne) przed potencjalnymi
skażeniami środowiska gruntowo-wodnego
terenów związanych z zainwestowaniem liniowym.