TERMINOLOGIA AUDIO-VIDEO
TERMINOLOGIA AUDIO-VIDEO
1. Najczęściej stosowane pojęcia w terminologii audio-video.
-
Bit rate
(przepustowość) – liczba bitów informacji w określonym
przedziale czasu, tworząca sygnał audio.
-
CDDA
(Compact Disk Digital Audio) – format używany w
większości płyt niezabezpieczonych przed kopiowaniem.
-
CDDB
(CD Database) – komercyjna, internetowa baza danych
dostarczająca informacje identyfikujące ścieżki na komercyjnych
płytach CD.
-
FLAC
– bezstratny kodek umożliwiający uzyskanie kompresji na
poziomie 30% - 50% bez utraty jakości oryginalnego nagrania.
-
Formaty bezstratne
– formaty plików, w których zachowana jest
jakość oryginału – pełna zawartość w zakresie dźwięku i obrazu.
-
Formaty stratne
– formaty plików, w których jakość poświęca się
dla zredukowania rozmiaru pliku (np. kosztem przepustowości).
Nie da się z niego odtworzyć pierwotnej zawartości pliku.
-
ISO
(International Standards Organization) – rozszerzenie plików
obrazu np. płyt CD czy DVD zgodnych ze standardem ISO9660.
-
Transkodowanie
– proces konwertowania plików z jednego
zakodowanego formatu do innego.
TERMINOLOGIA AUDIO-VIDEO
TERMINOLOGIA AUDIO-VIDEO
-
MP3
– format plików dźwiękowych, własnościowy, stratny
oferujący dźwięk relatywnie wysokiej jakości przy niewielkim
rozmiarze.
-
MPEG
(Motion Picture Expert Group) – konsorcjum przemysłowe
odpowiedzialne za definiowanie standardów plików audio i video.
-
MPEG-4
– jedna z nowszych generacji standardu MPEG. Oferuje
zawartość audio i video oraz inne multimedia.
-
RealAudio
– najpopularniejszy strumieniowy format audio
wykorzystywany na stronach internetowych.
-
Ripowanie
– proces konwertowania zawartości płyt CD i DVD do
plików, z których można korzystać na komputerze.
-
Strumieniowe przesyłanie danych
– metoda dostarczania porcji
danych cyfrowych do odtwarzacza, bez potrzeby zapisu na dysku.
-
SVCD
(Super Video CD) – zawiera obraz w formacie MPEG-2 i
dźwięk MPEG-1 lub MPEG-2.
-
WAV
– cyfrowy format audio zaprojektowany przez Microsoft i IBM
do dystrybuowania bezstratnych plików audio (duży rozmiar).
-
PCM
(Pulse Code Modulation) – format danych audio i video
reprezentujący nagrany sygnał, próbkowany w regularnych
odstępach czasu.
URZĄDZENIA AUDIO-VIDEO
URZĄDZENIA AUDIO-VIDEO
2. Preferencje dźwięku.
Wybieramy „System” „Preferencje” „Dźwięk” i otrzymujemy:
URZĄDZENIA AUDIO-VIDEO
URZĄDZENIA AUDIO-VIDEO
3. Regulacja głośności.
Wybieramy z paska menu (PPM) „Otwórz regulację głośności”:
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
1. Sposoby nagrywania.
- Możemy użyć programu Brasero.
- Możemy użyć Asystenta CD/DVD
Asystent CD/DVD:
- Otwieramy nasz
dysk CD lub DVD,
- Wybieramy z
lewej strony pliki
do zapisu
- Kopiujemy je do
Asystenta CD/DVD
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Aby wrócić do Asystenta CD/DVD wybieramy z menu „Przejdź”
„Asystent CD/DVD”. Naciskamy PPM „Wklej” i widzimy pliki do
zapisu w folderze asystenta.
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Po naciśnięciu „Nagraj na płytę” pojawi nam się okno, gdzie
możemy nadać nazwę płycie i ustawić opcje nagrywania.
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Program Brasero.
Uruchamiamy „Aplikacje” „Dźwięk i obraz” „Nagrywanie płyt
Brasero”. Pojawi nam się okno:
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Po wybraniu np. „Projekt dźwiękowy” zaznaczamy wybrane do
nagrania pliki np. w formacie MP3 i naciskamy „Dodaj”.
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Po prawej stronie widzimy pliki do nagrania (można dowolnie
zmieniać kolejność zaznaczając i przeciągając). U dołu czas płyty.
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Po naciśnięciu „Nagraj” możemy jeszcze wybrać opcje nagrywania:
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Po naciśnięciu „Nagraj” możemy jeszcze wybrać opcje nagrywania:
NAGRYWANIE PŁYT
NAGRYWANIE PŁYT
Okna końcowe znane już z innych programów do nagrywania: