Decentralizacj
a funkcji
zdrowotnych w
Polsce
Dr Iwona Kowalska
Email:
iw.kowalska@uj.edu.pl
Decentralizacja
Przekazanie pewnych zadań, które do tej pory
leżały w kompetencji centrum, na inne podmioty,
które wykonują je następnie za pomocą organów,
w które zostały wyposażone
(samodzielność i niezależność) z pewnymi
elementami nadzoru
Wsparcie konstytucyjne
Art. 15 Konstytucji „Ustrój terytorialny RP
zapewnia decentralizacje władzy publicznej ”
Art. 16 Konstytucji „ ogół mieszkańców jednostek
zasadniczego podziału terytorialnego stanowi na
mocy prawa wspólnotę samorządową”
Zasada subsydiarności
Ustalenia Europejskiej Karty Samorządu
Terytorialnego
Granica dla decentralizacji władzy jest
konstytucyjna zasada jednolitości państwa – art. 3
.
Zasada pomocniczości
(subsydiarności):
lokalne problemy powinny być rozwiązywane u
samego źródła
jeśli sami obywatele mają potencjał do
poradzenia sobie z nimi, to lokalna władza
powinna pozostawić im pole do działania.
Wymiary decentralizacji
Dekoncentracja – przekazanie uprawnień
decyzyjnych na niższe szczeble tego samego
systemu organizacyjnego (administracja
państwowa podporządkowana rządowi
centralnemu)
Dewolucja – przekazanie uprawnień w ramach
administracji publicznej ale poza sferą
administracji rządowej. Zawsze jest to
decentralizacja w sensie geograficznym
Delegacja – przekazanie uprawnień decyzyjnych
poza administrację publiczną. W ten sposób
pewne instytucje pełnią funkcje administracji
publicznej, albo działają w jej imieniu –
organizacje profesjonalne, korporacje,
organizacje pozarządowe
Decentralizacja –
podział
Decentralizacja terytorialna – przekazanie
zadań państwa z centrum na poszczególne
jednostki terytorialne
Decentralizacja rzeczowa – przekazanie
pewnego, stanowiącego określoną całość,
wycinka zadań państwowych podmiotom
samodzielnym i niezależnym od struktur
państwowych. - np. samorządy zawodowe,
organizacje pozarządowe
Funkcje decentralizacji
(zakładane)
Polityczna; motywacja do wzrostu
zainteresowania i uczestnictwa w
podejmowaniu decyzji w sprawach
publicznych i obywatelskich (norma
współczesnej demokracji)
Efektywnościowa; lepsze
zarządzanie sprawami publicznymi
na najniższym szczeblu i wzrost
udziału obywateli w utrzymaniu
usług publicznych
Socjalna; baza rozwoju kapitału
społecznego, samopomocy i
obywatelskich inicjatyw
Problemy występujące w
procesie decentralizacji
Polityczne: samorządy terytorialne- klienci partii
politycznych, gubienie perspektywy państwa
narodowego, głównie lobbowanie za swoim terytorium
Ekonomiczne: marnotrawstwo środków publicznych:
brak motywacji do oszczędności, Koszty ( wysokie)
monitorowania i kontroli
Zarządzanie: na szczeblu jednostki samorządowej-
problemy z zatrudnianiem profesjonalnych kadr,
narzucanie grupowych interesów, występowanie
zjawiska nepotyzmu, sitwy: w relacji ze szczeblem
rządowym i między różnymi jst – trudności koordynacji,
konflikty, brak chęci do partnerskiego współdziałania
Skutki społeczne: wzrost zróżnicowań terytorialnych,
pogorszenie funkcjonowania usług społecznych,
osłabienia sprawności funkcjonowania państwa
Warunki efektywnej i
skutecznej
decentralizacji
Istnienie tradycji samorządności
Wspomaganie rozwoju obywatelskości i kapitału
społecznego przez głównych aktorów szczebla
regionalnego/lokalnego i główne instytucje w państwie
( szczególnie edukacja i media
Precyzyjnie obmyślona koncepcja decentralizacji,
wmontowana w logikę funkcjonowania a także
zakładanych reform w poszczególnych dziedzinach
sektora publicznego
Dobrze wdrażany program reformy decentralizacyjnej
- ogromne szkody przynosi nieprzygotowanie kadr,
przyjmowanie rozwiązań połowicznych i
tymczasowych, wmontowane konflikty)
Zalety decentralizacji
Tendencja i strategia do ograniczania
państwa
opiekuńczego
Odbiurokratyzowanie, deregulacja,
demokratyzacja, partycypacja i
samorządność (Olsson)
Wzmacnia tradycje samorządowe i
obywatelskiego zaangażowania
Minusy decentralizacji
Wiele nowych szczebli i struktur zarówno w
układzie horyzontalnym jak i hierarchicznym –
konflikty na tle podziału kompetencji
Brak klarowności w jednoznacznej
odpowiedzialności
Utrudnienie koordynacji i kreowanie konfliktów
Decentralizacja w ochronie
zdrowia w Polsce
1. Decentralizacja zadań i funkcji z zakresu ochrony
zdrowia przejętych przez wyodrębnione w wyniku
reform administracyjnych
jednostki samorządu
terytorialnego
. W tym aspekcie należy dookreślić
rolę i miejsce samorządu terytorialnego w polskim
systemie ochrony zdrowia
Decentralizacja zadań i funkcji z zakresu
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej
przejętych przez
instytucje płatnika
.
Decentralizacja zarządzania podmiotami opieki
zdrowotnej i przejęcie odpowiedzialności za
prawidłowe funkcjonowanie zakładów opieki
zdrowotnej przez samodzielne
publiczne
podmioty lecznicze
i ograny właścicielskie tych
zakładów, w tym przede wszystkim samorząd
terytorialny
Decentralizacja w opiece
zdrowotnej - ASPEKTY
1. Decentralizacja zadań i funkcji z zakresu ochrony
zdrowia przejętych przez wyodrębnione w wyniku
reform jednostki samorządu terytorialnego
( NALEŻY DOOKREŚLIĆ ROLĘ I MIEJSCE
SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO W POLSCE oraz
UEFEKTYWNIĆ JEGO WSPÓŁPRACĘ Z
ORGANIZACJAMI POZARZĄDOWYMI)
Historia decentralizowania
funkcji zdrowotnych
1990r. proces decentralizacji - zadania z zakresu ochrony
zdrowia i polityki zdrowotnej stały się przedmiotem kompetencji
samorządu terytorialnego.
ustawa z dnia 8 marca 1990 o samorządzie terytorialnym
ustawa z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i
kompetencji określonych w ustawach szczególnych
pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej
oraz o zmianie niektórych ustaw (tzw. ustawa
kompetencyjna).
Ustawy te uporządkowały zakres
kompetencji gmin oraz administracji
państwowej jak też określiły zakres i
charakter zadań przejmowanych przez
gminy jako zadania zlecone
Gmina
zadaniem gminy jest zaspokajanie zbiorowych
potrzeb wspólnoty
zakresu zadań gminy należą wszystkie sprawy
publiczne o znaczeniu lokalnym nie zastrzeżone
na rzecz innych podmiotów
Zadania gmin podzielono na dwie kategorie:
zadania własne i zadania zlecone, które
pozostając zadaniami administracji rządowej-
zalecane są samorządom na drodze porozumienia
ustawy
Gmina – uprawnienia w ochronie
zdrowia –
stan na 1991 rok
zadania z zakresu zdrowia publicznego, takich jak np.
utrzymanie czystości oraz urządzeń sanitarnych
organizację i prowadzenie żłobków
jako zadanie zlecone- prowadzenie niewielkiej liczby
jednostek dotychczas podporządkowanych radom
narodowym i terenowym organom administracji
publicznej stopnia podstawowego działających na
terenie dużych miast.
przejęcie odpowiedzialności za ZOZy zwane
prezydenckimi (szpitale razem z opieką ambulatoryjną
i pogotowiem), które dotychczas były
podporządkowane radom narodowym i terenowym
organom administracji państwowej stopnia
podstawowego
Ustawa o zakładach opieki
zdrowotnej
Gmina ma prawo do zakładania i prowadzenia zakładów
opieki zdrowotnej (pod warunkiem posiadania własnych
środków finansowych).
Gmina przejmuje prowadzenie niektórych zakładów na
podstawie porozumienia zawartego z wojewodami,
(przede wszystkim podstawowa opieka) i wówczas środki
finansowe były przekazywane z budżetu wojewody
Gmina otrzymała uprawnienia do zakupu świadczeń
medycznych na rzecz osób ubezpieczonych i
uprawnionych na podstawie zawieranych umów
Ustawa ta w późniejszych latach umożliwiła
rozdzielenie funkcji płatnika od świadczeniodawcy
Program pilotażowy –
1993
W jego ramach gminy o statusie dużego miasta
mogły przejąć - w drodze dobrowolnie zawieranego
porozumienia - zadania i kompetencje należące do
wojewodów
Następowało nieodpłatne przekazanie własności
mienia, niezbędnego do realizacji przejmowanych
zadań i kompetencji.
Przejęcie zakładów wiązało się z ich oddłużeniem.
Gminy, które wzięły udział w programie, uzyskały
szerokie uprawnienia w zakresie dysponowania
środkami finansowymi oraz w zakresie
samodzielnego decydowania o sposobach i formach
funkcjonowania przejmowanego zakładu.
Pierwsze trudności
zróżnicowanie przejętych zadań, co do zakresu
udzielanych świadczeń
zakres zadań uzależniony był od struktury
przejmowanych jednostek, które je wykonywały, co
z kolei wpływało na konieczność świadczenia
różnorodnych usług na rzecz różnorodnych grup
pacjentów
duże obciążenia finansowe dla budżetów gmin, co
nie zawsze mogło być w pełni zaspokojone z
otrzymanych dotacji, w efekcie więc gminy
angażowały środki własne. duże obciążenia
finansowe dla budżetów gmin, co nie zawsze mogło
być w pełni zaspokojone z otrzymanych dotacji, w
efekcie więc gminy angażowały środki własne.
Ustawa o dużych miastach
ustawa z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie
zakresu działania niektórych miast oraz o
miejskich strefach usług publicznych zwanej
potocznie ustawą o wielkich miastach.
program był adresowany po pierwsze do 46
dużych miast i polegał na przejęciu zakładów
prowadzonych wcześniej przez wojewodę (tak,
jak w programie pilotażowym)
Oraz
do miast średniej wielkości, wraz ze związanymi z
nimi gminami wiejskimi, co określono jako
"miejską strefę usług publicznych" (mogły one
przystąpić do tworzenia takiej strefy).
Projekt ustawy o samorządowej
opiece zdrowotnej 1997/98
Autor – posłowie UW
Idea - samorządność wspólnot lokalnych
budżet lokalny stawał się podstawowym źródłem
finansowania ochrony zdrowia,
funkcje płatnika pełniła administracja
samorządowa na szczeblu powiatu i
województwa.
przekazywanie środków miało następować na
mocy umowy o udzielaniu świadczeń na
podstawie centralnie ustalonych stawek
samorząd miał wypełniać funkcje płatnika,
świadczeniodawcy, organizatora i kontrolera.
Rola samorządów terytorialnych w
obszarze ochrony zdrowia po 1 .01.1999
Wypełnianie funkcji właścicielskich w
stosunku do podmiotów leczniczych
(byłych spzoz)
Tworzenie polityki zdrowotnej, w
szeroko rozumianej opiece zdrowotnej,
obejmującej zarówno organizację
lokalnego systemu ochrony zdrowia,
jak i sferę zdrowia publicznego
JST w ochronie zdrowia
GMINA
POWIAT
SAMORZĄD
WOJEWÓDZTWA
POZ
SZPITALE POWIATOWE SZPITALE WOJEWÓDZKIE
Promocja zdrowia Promocja Zdrowia
Promocja Zdrowia
Zdrowie Publiczne Zdrowie Publiczne
Zdrowie Publiczne
Finansowanie
opieki zdrowotnej
dla bezdomnych
Dofinansowywanie
Turnusów
rehabilitacyjnych dla
niepełnosprawnych
Planistyczne funkcje
związane z
długofalowymi
programami zdrowia
publicznego
Pomoc Społeczna Wyznaczanie godzin
pracy aptek
Współpraca z wojewodą
Wyznaczanie
miejsc wolnych
od dymu
Ubezpieczenie
zdrowotne dla
zarejestrowanych w
PUP
Stacje santarno-
epidemiologiczne
Stacje sanitarno –
epidemiologiczne
Decentralizacja w opiece
zdrowotnej - ASPEKTY
2. Decentralizacja zadań i funkcji z zakresu
finansowania świadczeń opieki zdrowotnej
przejętych przez instytucje płatnika.
Reforma decentralizacji NFZ –
2013
Likwidacja Funduszu
Powstanie 16 regionalnych agencji
ubezpieczeniowych
Wojewoda – odpowiedzialność za
sporządzanie planów zapotrzebowania
na usługi zdrowotne
UNUZ
Agencja Taryfikacji
Decentralizacja w opiece
zdrowotnej - ASPEKTY
3. Decentralizacja zarządzania podmiotami opieki
zdrowotnej i przejęcie odpowiedzialności za
prawidłowe funkcjonowanie zakładów opieki
zdrowotnej przez zakłady opieki zdrowotnej
(SPZOZ, SPÓŁKI PRAWA HANDLOWEGO) i organy
właścicielskie tych zakładów w tym przede
wszystkim samorząd terytorialny.
Wnioski na przyszłość
Doprecyzowanie przepisów ustawowych
Decentralizacja zarządzania finansami
(realistyczne przyznanie środków finansowych
na zadania realizowane przez samorządy)
Zwiększenie możliwości koordynacji
współpracy między jednostkami samorządu
terytorialnego
Konieczność doprecyzowania pojęć tj.
promocja zdrowia, zdrowie publiczne itp.
Uporządkowanie całego systemu ochrony
zdrowia