Podstawowe zasady kontraktowania świadczeń zdrowotnych w Polsce.
PODSTAWY PRAWNE:
Ustawa o zakładach opieki zdrowotnej- 30.08.1991 r. - po raz pierwszy użyto terminu kontraktowanie świadczeń.
Rozporządzenie MZiOS z 1993 roku- umożliwiono zawieranie umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych.
Ustawy dawały możliwość kontraktowania podmiotów z poza publicznego sektora zdrowia.
Pierwsi skorzystali lekarze rodzinni- 1994 r- specjalizacja z medycyny rodzinnej.
Pierwsze kontrakty dla lekarzy medycyny rodzinnej podpisywane przez wojewodów.
Pozostały personel medyczny był nadal zatrudniany na podstawie umowy o pracę.
Kontrakty z wojewodami charakteryzowała prostota, brak niepotrzebnych technicznych zapisów ; nie przewidywały płatności za specjalistkę i RTG.
01.01.1999 r- wchodzi w życie ustawa o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym.
Płatnikiem były kasy chorych.
Różnice między kasami chorych stanowiły duży problem.
Każda z kas miała inny wzór kontraktu, inny zakres świadczeń, inny sposób finansowania.
Funkcję organizatorską pełniły jednostki terytorialne.
Jesień 1998 r- prace nad wspólnym ogólnokrajowym wzorem kontraktu nieudane!
Art. 57 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym- to artykuł na podstawie, którego kasy chorych prowadziły kontraktowanie świadczeń zdrowotnych.
Oferent zobowiązany jest do przygotowania i złożenia oferty wraz ze szczegółowymi zasadami postępowania oraz szczegółowymi materiałami informacyjnymi.
Postępowanie kontraktowe w imieniu funduszu prowadzone jest w oddziałach funduszu. Ofertę składa się w oddziale funduszu znajdującego się na terenie którego wykonujemy świadczenia zdrowotne.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA OFERT:
oferta musi być złożona w wersji elektronicznej i pisemnej.
Wersja elektroniczna składa się z :
dane identyfikacyjne oferenta
oferta cenowa
informacje o miejscach wykonywania świadczeń opieki zdrowotnej oraz informacje na temat posiadanego sprzętu.
inne ankiety zawierające dane dla określonego rodzaju lub zakresu świadczeń
Oferta pisemna:
wydruki dokumentów
wszelkie dokumenty i oświadczenia
Oferta może być dostarczona osobiście, poczta, przez pośrednika.
Oferty powinny być w języku polskim, każda strona powinna być parafowana przez wszystkich.
Oferta pisemna powinna zawierać:
aktualny wypis z rejestru wojewody lub ministra zdrowia
odpis z krajowego rejestru sądowego
zezwolenie na wykonywanie praktyki
aktualny dokument stwierdzający wpis do rejestru Okręgowej Izby Lekarskiej
Sposób składania ofert:
oferent może złożyć tylko jedną ofertę dotyczącą danego przedmiotu postępowania
oferent, którego jednostki są zlokalizowane na terenie więcej niż jednego województwa może złożyć więcej niż jedną ofertę na dany przedmiot postępowania
oferent może złożyć kilka ofert na różne przedmioty postępowania
Zalety kontraktowania świadczeń:
kontrakt jest odpowiedzią na potrzeby
zapewnia dostęp
stymuluje jakość
powstrzymuje narastanie kosztów
zmienia kulturę organizacji systemu
Bibliografia:
A. Windak „Kontraktowanie świadczeń zdrowotnych”
Włodarczyk „Zdrowie Publiczne”