MINERALOGIA
Minerały skałotwórcze
Mgr inż. Ewa Chwedorowicz
Nauki mineralogiczne zmierzają do poznania składników skorupy
ziemskiej
Mineralogia jest nauką ściśle związaną z licznymi działami
nauki:
geologią,
chemią,
fizyką,
medycyną,
elektroniką, inżynierią materiałową i ochroną
środowiska. Nie sposób wyobrazić sobie postępu w
syntezie wielu tworzyw bez udziału mineralogów.
Mineralogia (nauka o minerałach) to nauka zajmująca się strukturą, budową,
powstawaniem minerałów, ich paragenezą, wykształceniem, przeobrażaniem
oraz właściwościach fizycznych i chemicznych. Mineralogia zajmuje się
także klasyfikacją minerałów i metodami ich rozpoznawania.
Naukami wywodzącymi się z mineralogii są: petrografia, petrologia,
gemmologia (nauka o kamieniach szlachetnych), krystalografia i jej
pochodne.
ROZPOZNAWANIE MINERAŁÓW
NA PODSTAWIE CECH ZEWNĘTRZNYCH
1.BARWA
2.RYSA
3.POŁYSK
4.TWARDOŚĆ
5.ŁUPLIWOŚĆ / PRZEŁAM
6.POKRÓJ
1.BARWA
Barwa minerałów, to wynik selektywnej absorpcji światła. Jest ona
określana ogólnie przyjętymi nazwami (zielona, niebieska itd.)
Minerały
bezbarwne
–
nie
wykazują
absorpcji
światła
lub
pochłanianie
światła
jest
równomierne i nieznaczne.
Minerały barwne – pochłaniają,
zależnie od swojej natury chemicznej,
ściśle określoną część widma światła
widzialnego i z tego względu posiadają
charakterystyczną barwę własną
Minerały zabarwione – ich barwa
związana jest z obecnością domieszek
substancji obcych lub przemieszczeń
strukturalnych.
2. RYSA
Rysa, ściślej mówiąc barwa sproszkowanego minerału. Barwa minerału
sproszkowanego została nazwana rysą, ponieważ najłatwiej proszek
ten można uzyskać przez potarcie minerału o twardą i szorstką
powierzchnię, np. nieszkliwionej płytki porcelanowej.
Za pomocą rysy można odróżniać minerały zabarwione od barwnych.
Minerały barwne mają rysę barwną, a zabarwione - rysę bezbarwną.
Rysę bezbarwną mają także minerały bezbarwne.
Minerały twarde i bardzo twarde nie dają rysy, gdyż podczas pocierania
o płytkę zadrapują jej powierzchnię. Sprawdzić to można próbując
zetrzeć taką rysę.
3. POŁYSK
Jest własnością określającą odbijanie światła od powierzchni kryształu lub
świeżego przełamu minerału. Zależy on głównie od powierzchni
minerału.
Głównie połysk można określić jako metaliczny i niemetaliczny.
Połysk metaliczny jest zbliżony do połysku metali i jest charakterystyczny dla
większości minerałów rudnych.
Minerały o połysku niemetalicznym można rozdzielić na kilka grup - minerały o
połysku:
- szklistym (zwyczajny) - podobny do połysku szkła
- tłustym - przypomina powierzchnię natłuszczoną
- diamentowym - bardzo silny połysk, podobny do połysku diamentu
- perłowy - przypomina połysk perły
- jedwabisty - przypomina powierzchnię jedwabiu
- matowy - brak połysku
4. TWARDOŚĆ
Jest to opór, jaki stawia minerał sile mechanicznej
usiłującej go zarysować lub w inny sposób naruszyć jego
powierzchnię.
Twardość minerałów określa się porównując ją do twardości minerałów
wzorcowych tworzących skalę Mosha .Skala obejmuje 10 minerałów od 1
(najmniej twardy) do 10 (najtwardszy).
1
talk
Można zarysować
paznokciem
2
gips
3
kalcyt
Można zarysować
ostrzem stalowym
4
fluoryt
5
apatyt
6
ortoklaz
7
kwarc
Rysują szkło
8
topaz
9
korund
Przecinają szkło
10
diament
Zdolność minerału do pękania i podziałów wzdłuż określonych kierunków
zwanych płaszczyznami łupliwości pod wpływem uderzenia lub nacisku.
Wyróżnia się następujące rodzaje łupliwości:
doskonała - dostrzegalna na mikach i chlorytach, które mają
zdolność do dzielenia się na cieniutkie blaszki
dokładna - pod naciskiem lub uderzeniem z łatwością
rozpadają się na odłamki ograniczone prawidłowymi ścianami
przypominającymi ściany kryształów naturalnych
wyraźna - pod wpływem uderzenia pękają wzdłuż równych
płaszczyzn łupliwości, obok których pojawiają się przełamy w
kierunkach przypadkowych
niewyraźna - płaszczyzny łupliwości niewyraźnej trzeba
wyszukiwać
wśród
przeważających
przypadkowych
przełamów
bardzo niewyraźna lub brak
5. ŁUPLIWOŚĆ / PRZEŁAM
PRZEŁAM
Minerały pozbawione łupliwości pękają przy rozbiciu
wzdłuż
powierzchni
nieprawidłowych,
tzw.
powierzchni przełamu.
W zależności od charakteru powierzchni wyróżnia się między innymi
przełam:
nierówny - określenie bardzo ogólne, zwykle pomocnicze. Ma szorstką w dotyku
powierzchnię pokrytą licznymi zagłębieniami i wypukłościami. Jest
charakterystyczny dla minerałów tworzących drobnoziarniste skupienia zbite
muszlowy - ma falistą powierzchnię pokrytą współśrodkowymi pręgami, które
przypominają linie przyrostowe muszli
zadziorowy - ma nierówną powierzchnię pokrytą licznymi, częściowo
oderwanymi, drobnymi ale dość ostrymi fragmentami
ziemisty - charakterystyczny dla zbitych, drobnoziarnistych skupień
mineralnych
Pokrój (postać) - jest to kształt pojedynczego kryształu danego
minerału. Inaczej, pokrój opisuje wzajemne relacje między rozmiarami
poszczególnych ścian kryształu.
6. POKRÓJ
izometryczny, gdy kryształ ma identyczne lub zbliżone wymiary w
trzech kierunkach
tabliczkowy, gdy kryształ ma różne wymiary w trzech kierunkach
blaszkowy, gdy kryształ ma podobne wymiary w dwóch kierunkach,
w trzecim zaś wymiar wyraźnie mniejszy od poprzednich
słupowy, gdy kryształ ma podobne wymiary w dwóch kierunkach, w
trzecim zaś ma wymiar wyraźnie większy od dwóch poprzednich
pręcikowy, igiełkowy lub włóknisty można wyróżnić w przypadku
bardzo dużej przewagi trzeciego wymiaru
POSTAĆ SKUPIENIA
POSTAĆ SKUPIENIA
doskonała/dokładna/wyraźna/niewyraźna/
brak
1.BARWA
2.RYSA
3.POŁYSK
4.TWARDOŚĆ
5.ŁUPLIWOŚĆ
/
PRZEŁAM
6. POKRÓJ
określamy barwę/kolor minerału
określamy barwę/kolor sproszkowanego
minerału (pocierając nim o porcelanową
płytkę)
szklisty/tłusty/diamentowy/perłowy/jedwabisty/
matowy
określamy wg skali Mosha (1-10)
nierówny,/muszlowy/zadziorowy/zie
misty
izometryczny/tabliczkowy/blaszkowy/słupowy/pręci
kowy