KORUND
MINERAŁ I KAMIEŃ SZLACHETNY
Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Wydział Nauk o Materiałach i Środowisku
Inżynieria Środowiska
Wykonała
XXX XXX
•
Nazwa pochodzi od
słowa „kurunam” z
języka indyjskiego
znaczy rubin.
•
Korund zwykle ma
barwę białą, szarą lub
brązową.
•
Minerał może
zawierać chrom,
żelazo, tellur i
mangan.
•
Odporny na czynniki
chemiczne i fizyczne.
Podstawowe informacje.
Korund to minerał zbudowany z tlenku glinu – wzór:
Al
2
O
3
.
ODMIANY KORUNDU
Ze względu na barwę można wyróżnić:
Leukoszafir (bezbarwny
Korund )
Padparadża
(żółtopomarańczowy
Korund)
Szafir
Ametyst
orientalny
(fioletowy
Korund)
Rubin
SZAFIR GWIAŹDZISTY
Gdy obserwujemy przez
taki kamień źródło
światła, widać jakby
gwiazdę
(zjawisko asteryzmu).
I.
Połysk
– diamentowy do szklistego;
II.
Barwa -
biała, żółta, czerwona (rubin), zielona,
fioletowa, niebieska (szafir), brunatna;
bezbarwny;
III.
Rysa –
biała;
IV.
Twardość -
9 (w skali Mohsa);
V.
Łupliwość -
niewyraźna według dwuścianu
podstawowego, nie zawsze widoczna;
VI.
Przełam
– muszlowy;
VII.
Pokrój
- kolumnowy lub piramidalny, często
baryłkowate;
VIII.
Gęstość -
3,9 - 4,1;
Cechy Makroskopowe
Korundu.
Skalę twardości w
1812 roku obmyślił
austriacki mineralog
- Fredrich Mohs.
Korund jest
drugim
najtwardszym
minerałem zaraz
po diamencie.
POCHODZENIE
o
Powstaje w strefie przeobrażeń metamorficznych.
o
Korund występuje w drobnych ilościach:
- w niektórych skałach magmowych,
- żyłach pegmatytowych,
- w krystalicznych
wapieniach i
dolomitach.
o
Pochodzi z
magmowych złóż rud
żelaza (Szwecja).
o
Znany z gnejsów,
łupków krystalicznych
i marmurów.
Rubin w marmurze
WYSTĘPOWANIE NA ŚWIECIE
- Złoża czystego Korundu
- Złoża szafiru (niebieski
Korund)
- Złoża rubinu (czerwony
Korund)
- Złoża ametystu orientalnego (fioletowy
Korund)
WYSTĘPOWANIE W POLSCE
Skawin
a
Złotoryj
a
Karpacz
Góry
Izerskie
PRODUKCJA SZTUCZNYCH KAMIENI
W łuku elektrycznym lub palniku tlenowo-
wodorowym zostaje stopiony tlenek glinu
zawierający dodatek tlenków barwiących, np. Cr
2
O
3
, Fe
2
O
3
lub innych.
Okapujące kropelki Al
2
O
3
krzepną w gruszki, które
mogą być przerabiane na kamienie jubilerskie.
W Polsce wyrabia się je na coraz większą skalę w
hucie aluminium w Skawinie (od 1960r).
- Bardzo cenny kamień, używany od dawna do zdobienia
pierścieni, brosz, wisiorków i innych ozdób.
ZASTOSOWANIE Korundu
- Sztuczne Korundy wykorzystuje się do produkcji:
- łożysk,
- części aparatów precyzyjnych,
- zegarków.
Ametyst orientalny
Szafir
Rubin
-
Korund po
zmieszaniu z
magnetytem staje
się surowcem
ściernym o nazwie
szmergiel. Stosuje
się go również do
celów polerskich.
- Do produkcji wyrobów ogniotrwałych, emalii.
- Szafir domieszkowany tytanem stosowany jest jako
środek czynny nowoczesnych laserów
Szmergiel
ZASTOSOWANIE
Szafiru
- Bardzo poszukiwany i
wysoko ceniony,
wyjątkowo atrakcyjny
kamień
kolekcjonerski.
- Stosowany w przemyśle
precyzyjnym.
- Używany do produkcji
igieł do gramofonów.
Próbka szafiru z Pakistanu.
Pochodzi z miejscowości
Ganesh.
ZASTOSOWANIE
Rubinu
Jeden z
najcenniejszych kamieni
szlachetnych w jubilerstwie:
-Szczególnie poszukiwane są
kamienie wykazujące asteryzm,
powodowany igiełkowatymi
wrostkami rutylu, które są
niesłychanie rzadkie.
-Najbardziej poszukiwane są
kryształy o barwie czerwonej z
delikatnym niebieskim
odcieniem (tzw. „czerwień krwi
gołębiej”).
Kryształki rubinów wraz z
wtrąceniami szafirów, odnalezione
w Tanzanii.
ZASTOSOWANIE techniczne
Rubinu
- łożyska zegarkowe (XVIII w. John
Harrison);
- w mechanice precyzyjnej, elektronice i
automatyce oraz jako
element laserów rubinowych;
- elementy narzędzi ogniotrwałych;
- mały współczynnik rozszerzalności
cieplnej oraz twardość przyczyniły
się do zastosowania tego kamienia
w trzpieniach współrzędnościowych
maszyn pomiarowych.
Naturalny Rubin znaleziony w
Tanzanii.
CIEKAWOSTKA
Największy szafir
(400 karatów) został wydobyty
z osadów rzecznych w Pelmadulla koło Ratnapury
w Sri Lance w roku 1926.
Został nazwany „
Blue Belle of Asia
”
.
Blue Belle jest bardzo pilnie chroniony z powodu
swojego niepowtarzalnego, niebieskiego pawiego
koloru i niezwykłej przezroczystości.
Przechowywany jest w sejfie kamieni szlachetnych
w Wielkiej Brytanii.
Źródła:
- „Skały Minerały” wyd. Arkady, Warszawa 1991;
-„Atlas Mineralogii” wyd. Wiedza i Życie, Warszawa 1992;
- „Atlas Geograficzny” Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych
im. E. Romera, Warszawa 2003
- „Minerały, kamienie szlachetne, skały” wyd. MULTICO Oficyna Wydawnicza,
Warszawa 2010;
- „Leksykon Przyrodniczy – Minerały” wyd. Świat Książki, Warszawa 1996;
- „Kieszonkowy Atlas skał i Minerałów”, wyd. Dorling Kindersley, Warszawa
2006;
- „Wśród minerałów i skał”, Kazimierz Maślankiewicz, Wyd. Państwowe Zakłady
Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1973;
- „Mineralogia szczegółowa” wyd. III, Andrzej Bolewski, Książnica Beskidzka w
Bielsku-Białej;
http://geografia_liceum.republika.pl/
www.crazynauka.pl/tag/skala-mohsa/
- „Słownik Wyrazów Obcych” wyd. Europa, Mirosław Jarosz, rok wydania: 2001.
- „Repetytorium Maturzysty – Geografia” wyd. Greg, Kraków 2011
Dziękuje