Temat:

Niech mnie

broni Pan

Rzekł Pan do Samuela: "Posyłam cię do Jessego

Betlejemity, gdyż między jego synami upatrzyłem

sobie króla". [...] Samuel uczynił tak, jak polecił mu

Pan, i udał się do Betlejem. [...] Kiedy przybyli,

spostrzegł Eliaba [syna Jessego] i powiedział: "Z

pewnością przed Panem jest jego pomazaniec". Pan

jednak rzekł do Samuela: "Nie zważaj ani na jego

wygląd, ani na wysoki wzrost, gdyż odsunąłem go, nie

tak bowiem, jak człowiek widzi, <widzi Bóg>, bo

człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi

serce". [...] I Jesse przedstawił Samuelowi siedmiu

swoich synów, lecz Samuel oświadczył Jessemu: "Nie

ich wybrał Pan". Samuel więc zapytał Jessego: "Czy to

już wszyscy młodzieńcy?". Odrzekł: "Pozostał jeszcze

najmniejszy, lecz on pasie owce". Samuel powiedział

do Jesssego: "Poślij po niego i sprowadź tutaj, gdyż nie

rozpoczniemy uczty, dopóki on nie przyjdzie". Posłał

więc i przyprowadzono go: był on rudy, miał piękne

oczy i pociągający wygląd. Pan rzekł: "Wstań i namaść

go, to ten". Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił

go pośrodku jego braci. Od tego dnia duch Pański

opanował Dawida [...].

[Król Saul ustanowił Dawida] dowódcą wojska.

[Dawid] był lubiany nie tylko przez cały naród, ale
też przez dworzan Saula. Gdy przybyli oni
[żołnierze] i wracał Dawid po zabiciu Filistyna,
kobiety ze wszystkich miast wyszły ze śpiewem i
tańcami naprzeciw króla Saula, przy wtórze
bębnów, okrzyków i cymbałów. I zaśpiewały
kobiety wśród grania i tańców:

"Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy".
A Saul bardzo się rozgniewał, bo nie podobały mu

się te słowa. [...] I od tego dnia Saul patrzył na
Dawida zazdrosnym okiem. [...] Znów wybuchła
wojna. Wyruszył więc Dawid i walczył z
Filistynami, i zadał im wielką klęskę, tak że musieli
przed nim uciekać. Zły zaś duch opanował Saula.

[...] Saul [wyruszył] ku pustyni Zif, a wraz z nim

trzy tysiące doborowych Izraelitów, aby wpaść

na trop Dawida [...], rozbił obóz na wzgórzu

[...], na krańcu stepu obok drogi, Dawid zaś

przebywał na pustkowiu. [...] Dawid wraz z

Abiszajem zakradli się w nocy do obozu; Saul

właśnie spał w środku obozowiska, a jego dzida

była wbita w ziemię obok głowy. Abner i ludzie

leżeli uśpieni wokół niego. Rzekł więc Abiszaj

do Dawida: „Dziś Bóg oddaje wroga twojego w

twe ręce. Teraz pozwól, że przybiję go dzidą do

ziemi [...]". Dawid odparł Abiszajowi: „Nie

zabijaj go! [...] Niech mnie Pan broni przed

podniesieniem ręki na pomazańca

Pańskiego! Zabierz tylko dzidę, która jest koło

jego wezgłowia, manierkę na wodę i

pójdziemy".

Wziął więc Dawid dzidę i manierkę na wodę

od wezgłowia Saula i poszli sobie. Nikt ich
nie spostrzegł [...]. Dawid oddalił się na
przeciwległą stronę i stanął na
wierzchołku góry w oddali [...]. Wtedy
zawołał na ludzi i Abnera [...]. Saul
rozpoznał głos Dawida.

1 Sm 26, 2a. 3a. 7-8a. 9a. ll-12a. 13a. 14a.

17a

Dawid w chwili próby nie złamał Bożego

Dawid w chwili próby nie złamał Bożego

zakazu i nie zabił króla Saula, który go

zakazu i nie zabił króla Saula, który go

prześladował. Ten młody dowódca, przyszły

prześladował. Ten młody dowódca, przyszły

wielki król Izraela, modlił się wytrwale, by

wielki król Izraela, modlił się wytrwale, by

Bóg wyzwolił go od nieprzyjaciół.

Bóg wyzwolił go od nieprzyjaciół.

Z podanych niżej cech wypisz w jednej

kolumnie cechy ludzi, które są promowane

na okładkach kolorowych czasopism, a w

drugiej cechy, które najbardziej cenisz w

ludziach. Czy te cechy się wykluczają, czy

mogą występować razem? Które z nich

decydują, twoim zdaniem, o wartości

przyjaciela?

•piękne oczy • szlachetność • prawdomówność • siła
• modne ubranie • zgrabna sylwetka • uczciwość •
życzliwość • uroda • pewność siebie • drogie ozdoby

• modny makijaż • elegancka fryzura
• poczucie humoru • uczynność • młodość • zdrowie

cechy ludzi, które są

promowane na

okładkach

kolorowych

czasopism

cechy, które

najbardziej cenisz

ZAPAMIĘTAJ!

• Dawid, syn Jessego z Betlejem, z

polecenia Boga został potajemnie
namaszczony przez Samuela na króla.
Dzięki pięknej grze na cytrze trafił na
dwór Saula. Po zwycięstwie nad
filistyńskim siłaczem Goliatem stał się
ulubieńcem dworzan i ludu. Gdy
zazdrosny o to Saul zaczął czyhać na
jego życie, Dawid uciekł na pustynię.

ZAPAMIĘTAJ!

• Po śmierci Saula Dawid został królem

ludu wybranego. Za jego panowania
państwo izraelskie przeżywało okres
swojej największej świetności. Dawid
zdobył Jerozolimę i ustanowił ją
stolicą. Przeniósł do niej Arkę
Przymierza i stworzył centrum życia
religijnego. Zjednoczył szczepy
izraelskie w jeden naród.

ZAPAMIĘTAJ!

Bóg obiecał Dawidowi, że jego potomek

założy królestwo wieczne i niezniszczalne.

Obietnica ta wypełniła się w Jezusie

Chrystusie, który pochodzi z rodu Dawida, i

w Kościele, zaczątku królestwa Bożego.

• Mimo wielkich przeciwności oraz grzechów

i słabości Dawid zawsze był wierny Bogu.

• Odwrócenie się od grzechu i powrót do

Boga wymagają uznania swojej winy, żalu

za zło oraz decyzji poprawy.