Masaż bańką chińską

Technik usług kosmetycznych

Sem. IV

Drenaż limfatyczny

Jedno z działań fizjoterapeutycznych. Za
pomocą rąk terapeuty lub innych urządzeń do
tego celu stworzonych, usprawniane jest
krążenie limfy. Tym sposobem zapobiega się
chorobom wynikającym z obrzęków
zastoinowych, zapalnych, onkotycznych i
chłonnych. Tempo masażu jest bardzo wolne
(ok. 10-15 ruchów na minutę), a
wykorzystywane techniki wykonywane są
płynnie i delikatnie. Zabiegi mogą odbywać się
nawet do kilku razy dziennie.

zastosowanie

Drenażu używa się z powodzeniem nie
tylko jako masaż ogólny, ale też jako
zabieg kosmetyczny twarzy. Jest
leczeniem wspomagającym przy
mastektomii, kwadrantektomii
(usunięcie układu chłonnego) lub
obrzęku limfatycznym.

masaż limfatyczny twarzy

Wspomaga oczyszczanie tkanek z
toksyn - działa to oczyszczająco na
skórę. W medycynie estetycznej
stosuje się drenaż limfatyczny także w
nieco innym celu. Może to być zabieg
po urazie lub operacji, zmniejszający
obrzęki, siniaki i krwiaki, i
przyspieszający ich wchłanianie. na
skórę. Taki rodzaj masażu twarzy działa
na obrzęki limfatyczne, pourazowe
oraz pooperacyjne.

zastosowanie

Drenaż limfatyczny twarzy może być masażem manualnym
lub wykonywanym za pomocą różnych przyrządów. W
przypadku twarzy raczej zaleca się masaż manualny, który
pozwala ocenić stan skóry i węzłów chłonnych przez
masażystę. Masaż drenujący i pobudzający przepływ limfy
rozpoczyna się od przygotowania węzłów chłonnych i tzw.
szyjnego pnia limfatycznego. Dopiero później zabieg
przenosi się na samą twarz. Masuje się więc w kolejności:
• okolice mostka,
• szyję i szyjne węzły chłonne,
• twarz,
• głowę.

Każdy masaż to około 20 minut u masażysty.
Masaże limfatyczne twarzy stosuje się w
krótkich seriach po 2-3 zabiegi, a po każdej z
nich powinna nastąpić przerwa. Nie należy
łączyć drenażu twarzy z innymi zabiegami
tego typu. Może być stosowany równocześnie
z lipolizą iniekcyjną i mezoterapią (igłową i
bezigłową), gdyż dodatkowo wspomaga
wchłanianie substancji odżywczych
dostarczanych w tych zabiegach.

BAŃKA CHIŃSKA

Skład zestawu to 4 szt. baniek. Każda Bańka innej

wielkości:

• 2,5 cm
• 4 cm
• 5 cm
• 6 cm

BEZOGNIOWE BAŃKI

CHIŃSKIE

• 12 szt baniek

plastikowych różnej
wielkości

• łatwa w obsłudze

pompka

Masaż bańką chińską modeluje sylwetkę, znakomicie
ujędrnia skórę i pomaga pozbyć się cellulitu. Działa
szybko i skutecznie – efekty są widoczne po kilku
zabiegach. Taki masaż jest niezwykle popularnym
zabiegiem w gabinetach kosmetycznych, jednak z
łatwością można wykonać go również samodzielnie w
domu. Bańka chińska znajduje się w czołówce
skutecznych oraz sprawdzonych zabiegów redukujących
ten defekt. Masaż bańką chińską uelastycznia i
wygładza skórę, rozbija tkankę tłuszczową,
zwiększa ukrwienie tkanek, dzięki czemu ułatwia
penetrację preparatów wyszczuplających w głąb skóry
stosowanych po zabiegu. Efektem jest wyraźna poprawa
jakości skóry, znacznie zmniejszony, a w niektórych
przypadkach zlikwidowany cellulit oraz zmniejszony
obwód części ciała, które były poddane masażowi.

• Masaż powinien trwać od 15 do 30 minut, wykonuj go w

odstępach 2-3 dniowych. Aby osiągnąć najlepsze rezultaty warto
przeprowadzić całą serię 10-12 zabiegów.

• Początkowo masaż bańką chińską może być bolesny, dlatego

warto zacząć od masażu mniejszą bańką i stopniowo przechodzić
do większej. Jeśli na skórze pojawią się siniaki to zmniejsz
stopień zassania bańki. Masaż nie jest bardzo przyjemny,
jednak siniaki i duży ból nie powinny występować.

• Na miejsca, które będziemy masować należy nałożyć oliwkę –

najlepiej z dodatkiem składników antycellulitowych,
wyszczuplających i drenujących: kofeina, l-karnityna, zielona
herbata, kłącze ruszczyku, wyciąg z bluszczu, algi morskie,
olejek grejpfrutowy, cytrynowy, pomarańczowy. Oliwka
ułatwi płynne przesuwanie bańki po skórze.

• Masaż wykonuj kolistym lub podłużnym ruchem od dołu do

góry, czyli jeśli borykasz się z cellulitem na udach to przyssij
bańkę nad kolanem i wolno przesuwaj ją ku pachwinie.

Przeciwwskazania

1

. Rozległe zmiany zapalne skóry (alergiczne, ropne lub grzybicze).

2. Wzmożona kruchość naczyń krwionośnych.
3. Skazy krwotoczne (zespoły złej krzepliwości krwi np. hemofilia).
4. Duszność (np. stan astmatyczny, niewydolność oddechowa i/lub krążeniowa).
5. Choroby autoimmunologiczne (tzw. choroby z autoagresji).
6. Stwardnienie rozsiane w okresie nowego rzutu.
7. Anemia i stany ogólnego wyniszczenia.
8. Wysoka gorączka (powyżej 38,5°C).
9. Nieustabilizowane nadciśnienie tętnicze ze skokami ciśnienia skurczowego > 200
mmHg.
10. Kobietom ciężarnym nie wolno stawiać baniek do 4-go miesiąca ciąży ze względu na
ryzyko poronienia. Od 5-go miesiąca ciąży nie stawiamy baniek na podbrzusze oraz
okolicę lędźwiową oraz gdy ciąża jest zagrożona. W ciąży nie należy stosować dużego
podciśnienia.
11. W przypadku wylewów podskórnych i obrzęków spowodowanych stłuczeniem
lub skręceniem nie powinno się stawiać baniek przed upływem 24 godzin od urazu.
12. Czynna choroba nowotworowa.
13. Gruźlica.
14. Drgawki.
15. Stan po spożyciu alkoholu.
16. Baniek nie należy stawiać bezpośrednio po posiłku.

Niektóre z wielu chorób oraz dolegliwości, w

przypadku których można stosować bańki

akupunkturowe:

• Grypa, przeziębienia i inne infekcje
• Astma
• Bóle serca
• Nadciśnienie tętnicze
• Bezsenność
• Bóle brzucha, wymioty
• Wzdęcia brzucha
• Biegunka
• Czerwonka
• Hemoroidy
• Bóle zębów
• Bóle karku i szyi
• Prostata
• Czyraki, Celulitis
• Łuszczyca
• Zapalenie stawu barkowego
• Bóle stawów

• Ostre infekcje górnych dróg oddechowych, czyli tzw. przeziębienie:

infekcje kataralne, zapalenie gardła, zapalenie tchawicy, grypa.

• Przewlekłe choroby górnych dróg oddechowych – przerost migdałków

podniebiennych i nawracające anginy.

• Ostre infekcje dolnych dróg oddechowych – zapalenie oskrzeli,

opłucnej, płuc.

• Przewlekłe choroby dolnych dróg oddechowych – przewlekłe zapalenie

oskrzeli, astma oskrzelowa, nad reaktywność po infekcyjna dróg
oddechowych objawiająca się przewlekłym kaszlem.

• Profilaktycznie (wzmocnienie układu odpornościowego) - u dzieci

często zapadających na infekcje dróg oddechowych oraz u osób
obłożnie chorych, długotrwale unieruchomionych (również, jako
profilaktyka odleżyn).

• Ostre zapalenie korzonków nerwowych.
• Moczenie nocne.
• Zespół nadwrażliwego jelita grubego.
• Brak lub bolesne menstruacje.
• Ostre i podostre mięśniobóle i nerwobóle
• Ostry i przewlekły ból w okolicy krzyżowo - lędźwiowej.
• Rwa kulszowa.
• Ostre i przewlekłe zapalenia stawów.
• Bóle głowy, migrena.
• Nerwice wegetatywne (narządowe)