Choroba

Hashimoto

Choroba Hashimoto to

autoimmunologiczne
zapalenie tarczycy, inaczej
zwane przewlekłym
limfocytowym zapaleniem
tarczycy.

Niedoczynność tarczycy dotyka prawie

dziesięciokrotnie częściej kobiety niż mężczyzn
i są to głównie osoby między 30. a 50. rokiem
życia. Występowanie jej zwiększa się wraz z
wiekiem, choć diagnozuje się ją także u dzieci i
młodzieży.

Początek choroby jest zwykle trudno

uchwytny. Rozpoznanie ustalane jest w
zaawansowanej postaci choroby, gdy dochodzi
do niedoczynności tarczycy.

Choroba ma przebieg przewlekły, a

zmiany są nieodwracalne.

Atak układu immunologicznego i

towarzyszące mu zapalenie niszczą
miąższ tarczycy, w wyniku czego
produkuje ona coraz mniej hormonów.
Dzieje się tak w około 25% przypadków w
momencie rozpoznania choroby
Hashimoto.

Przyczyny



proces autoimmunologiczny, któremu
przypisuje się wpływ czynników
genetycznych (geny odpowiedzialne
za procesy autoagresji organizmu) i
środowiskowych (infekcje bakteryjne
oraz wirusowe, nadmiar jodu, ciążę)
wspólnie prowadzących do procesu
zapalnego zlokalizowanego w obrębie
tarczycy.