Metody dopasowania

impedancji

Prowadnica falowa (tor mikrofalowy) o impedancji

charakterystycznej Z0 zakończona jest jednowrotnikiem
opisanym:

· impedancją ZL, admitancją YL,
· impedancją zredukowaną zL, admitancją zredukowaną yL,
· współczynnikiem odbicia G L.

Co zrobić, aby moc fali biegnącej do jednowrotnika wydzieliła się w

nim w całości?

Umieścić między prowadnicą a jednowrotnikiem bezstratny obwód
dopasowujący.

Obiektem dopasowania jest impedancja ZL o charakterze indukcyjnym, której

zredukowana wartość równa jest:

Na wykresie Smitha punkt L reprezentuje impedancję zL.
Pojemności: szeregowa CS i równoległa Cr. Reaktancja xS(CS) przesuwa

impedancję zL+ jxS wzdłuż okręgu

rL = const. do punktu A, gdzie dla
admitancji 1/(zL+ jxS) konduktancja
g = 1.

Dopasowanie impedancji o

charakterze indukcyjnym

Dodanie susceptancji bR(Cr) powoduje powstanie stanu dopasowania:

Obiektem dopasowania jest impedancja zL, której reaktancja xL ma charakter

pojemnościowy. Punkt L ulokowany jest w pojemnościowej części wykresu
Smitha.

Dopasowanie impedancji o

charakterze

pojemnościowym

Technologia kondensatorów C i indukcyjności L pozwala na ich prace nawet w

pasmie fal milimetrowych. Jednakże proste w realizacji odcinki prowadnic
falowych są idealnymi elementami transformującymi.

Obwody dopasowujące z

odcinkami prowadnic falowych