Wielorybnictwo dawniej i
dziś
Projekt Power Point
Wielorybnictwo dawniej i
dziś
• Wielorybnictwo tradycyjne
• Wielorybnictwo XVIII, XIX i początku
XXw.
• Wielorybnictwo dziś
• Regulacje prawne i ochrona
środowiska
Wielorybnictwo tradycyjne
• Inuici (Eskimosi)
• Wikngowie – Północny Atlantyk
• Baskowie – Zatoka Biskajska (XII
wiek)
• Baskowie – Nowa Fundlandia (XVI
wiek)
• Japonia – okres Joumon (12 000 p.n.e
– 300 p.n.e)
Wielorybnictwo tradycyjne
Azja
Baskowie,
Wikingowie
Japończycy
Połowy
Europa
Wielorybnictwo tradycyjne
Połowy
tradycyjne
dziś
Europa
Ameryka
Wyspy Owcze
Inuici
Powrót do menu
Norwegia
Wielorybnictwo XVII, XIX i początku
XXw.
• Wielka Brytania
• Nowa Anglia
• Inne kraje europejskie
Surowce pozyskiwane z wielorybów
• Fiszbin (wieloryby biskajskie)
• Olej do lamp (kaszalot)
• Spermacet – olej smarny
• Ambra – produkcja perfum (kaszalot)
Liczba sztuk kaszalota karłowatego
odłowionych w danym roku
1780
1800
1820
1840
1860
1880
1900
1920
1940
0
2
4
6
8
10
12
Liczba sztuk w tys.
Nagły wzrost liczby odławianych
sztuk
• Liczba odławianych sztuk rosła
lawinowo
• Wytrzebiono populację m.in. Płetwala
błękitnego
Gatunki odławiane w XIXw.
Powrót do menu
Gatunki
Kaszalot
Finwal
Płetwal
Inne
Wielorybnictwo dziś
• Norwegia (ok. 50 sztuk rocznie)
• Grenlandia ( ok. 30 sztuk rocznie)
• Japonia (ok. 300 – 500 sztuk rocznie)
• Głównie kaszalot karłowaty
Liczba odłowionych sztuk w 2012r.
Norwegia
Japonia
Inne
0
20
40
60
80
100
120
Kaszalot
Płetwal
Inne
Powrót do menu
Regulacje prawne i ochrona
środowiska
• Międzynarodowa Organizacja
Wielorybnicza (1947r.)
• Sanktuarium Waleni w obszarze
artycznym (1987r.)
• Światowy zakaz połowów w celach
przemysłowych
Gatunki zagrożone
wymarciem
• Płetwal Błękitny
• Finwal
• Sejwal
• Humbak
• Kaszalot
Populacja płetwala błękitnego na
Północnym Atlantyku
1750
1800
1850
1900
1950
2000
2050
0
2000
4000
6000
8000
10000
12000
W sztukach
Regulacje prawne i ochrona
środowiska
• Połowy tradycyjne
• Połowy nielegalne
• Połowy „w celach naukowych”
• Źródło:
• Link do strony
Międzynarodowej Organizacji Wielory
bniczej
Powrót do menu
Dziękuję za uwagę
Krzysztof K. Woźniak