Dyskusja okrągłego

stołu

Magdalena Chomać

Żaneta Chruściel

Beata Brzozowska

Aneta Gajowa

Dyskusja okrągłego stołu to jedna

z metod aktywizujących w nauczaniu. To
rodzaj dyskusji, której uczestnicy
reprezentują odmienne, często
przeciwstawne poglądy na określony
temat. Jej celem jest znalezienie
stanowiska słusznego, możliwego do
przyjęcia przez obie strony.

Czym jest dyskusja okrągłego

stołu?

Cechą charakterystyczną tej metody jest

nieformalność i swoboda wypowiedzi
wszystkich dyskutantów (bez względu na
pozycję, oraz fakt że uczestnicy dyskusji
zasiadają wokół okrągłego stołu lub w
kręgu. Takie usytuowanie dyskutantów
zakłada z góry, że racje obu stron są
jednakowo ważne, a celem spotkania jest
wypracowanie wspólnych ustaleń możliwych
do zaakceptowania przez obie strony.



Jasność  i  wyrazistość  jej  głównego 
problemu



 Rzeczowość  i  zwięzłość  wypowiedzi



Umiejętność  syntetycznego 
podsumowania  jej  przebiegu 
i formułowania  wniosków  końcowych

Cechy rzeczowo prowadzonej
dyskusji.



Kulturalny  sposób  dyskutowania 
omawianych  zagadnień  z 
uwzględnieniem  i  uszanowaniem 
poglądów  innych  uczestników 
dyskusji



Przedstawienie  celów  dyskusji,
omówienie  problemu, zaproszenie 
do  wypowiedzi  przez 
moderatora,  ukierunkowanie 
dyskusji (podanie podstawowych
reguł)  



Wypowiedzi  uczestników   dyskusji

Przebieg dyskusji



Pytania  i  odpowiedzi  zadawane i 
udzielane  przez  dyskutantów.
Moderator  czuwa  nad  regułami 
dyskusji.  Natomiast  odpowiadający 
na pytania  jest  zobowiązany  do  
odnoszenia  się  tylko  do kwestii 
poruszanych  w  dyskusji. 



Wskazane  jest  rejestrowanie 
postępu  dyskusji.

Przebieg dyskusji cd.



Zakończenie  dyskusji.
Podsumowanie  przez  moderatora 
z nawiązaniem  do  celu  lub 
przedstawionego  na  wstępie 
problemu



Uzgodnienie  wniosków końcowych



Umiejętności  społecznych  interakcji 

i  komunikowania  się osób w niej

uczestniczących.



Ukształtowanie  w  danej  klasie 
norm społecznych, gwarantujących
otwartą dyskusję i wzajemny
szacunek.

O  prowadzeniu  dyskusji 
decydują:



Odpowiednie nadanie kierunku
dyskusji przez moderatora i
utrzymania go pomimo dygresji
czynionych przez uczestników.



Każda  osoba  zabierająca    głos 
w dyskusji  powinna  być 
wysłuchana 
z  uwagą



Prowadzący  dyskusję   powinien 
rejestrować dorobek dyskusji jeszcze
w czasie jej trwania.



„ słuchanie  innych” -  umiejętność 
powtarzania  własnymi  słowami 
wypowiedzi  poprzedników



„wzajemny  szacunek  i 
zrozumienie”,  wyrażane  w  otwartym  i 
szczerym  komunikowaniu  się. 

Strategie prowadzenia
dyskusji



Dla uniknięcia tzw. „luki 
komunikacyjnej” przydatne  są 
umiejętności  komunikacji
interpersonalnej,  a  mianowicie:       



  parafrazowanie -umiejętność 
upewniania  się  przy  pomocy  osób 
wypowiadających  się,  że rozumiemy 
myśl  zawartą  w  ich  wypowiedzi 
zgodnie   z  ich  intencjami.



opis  zachowania – polega  na 
relacjonowaniu  przez  jedną  osobę 
obserwowanego  zachowania  się 
drugiej  osoby bez oceniania i
wnioskowania o motywach



opisywanie  uczuć –
gdy  wyrażamy  jasno  nasze 
uczucia, związane  z  jakimiś 
sytuacjami  możemy  być  pewni,
że zostanie zrozumiane nasze takie
czy inne zachowanie



weryfikowanie  wrażeń
polega na  kontrolowaniu  trafności 
własnego  sądu  o  tym,  co  dzieje 
się „wewnątrz” innej osoby.
Opisujemy  werbalnie  zewnętrzne 
objawy  uczuć  partnera



Dyskusja powinna trzymać się określonego
tematu i ustalonych z góry reguł przez
osobę prowadzącą.



Powinna zmierzać do rozwiązania
zagadnienia , nie do konfliktu.



Do wypowiadania się na dany temat ma
takie samo prawo każdy uczestnik
dyskusji.



Każda dyskusja powinna być
podsumowana przez prowadzącego.

Zasady dyskusji

Dyskusja okrągłego stołu jest jedną

z dyskusji, które zaleca się, gdy
uczniowie reprezentują znaczny
stopień dojrzałości i samodzielności
w zdobywaniu wiedzy, w
formułowaniu zagadnień, w doborze i
jasnym przedstawianiu własnych
argumentów oraz w rzeczowym
przygotowaniu się do tematu
dyskusji.

Podsumowanie

Dobrze przeprowadzona dyskusja uczy

głębszego rozumienia problemu,
samodzielnego zajmowania stanowiska,
operowania argumentami i krytycznego
myślenia. Uczy jednocześnie liczenia się
ze zdaniem innych i uznawania ich
argumentów, jeśli są trafne oraz lepszego
rozumienia innych ludzi. Sprzyja
klarowaniu się własnych przekonań i
kształtowaniu własnego poglądu na świat.



W. Okoń, Nauczanie problemowe we
współczesnej szkole, Warszawa 1975



U. Baer, Gry dyskusyjne, Lublin 2000.



F. W. Niehl, A. Thommes, 212 metod do
zastosowania na lekcjach religii, Kielce 2004



T. Gordon, Wychowanie bez porażek,
Warszawa 1995



H. Lemmermann, Komunikacja werbalna.
Szkoła dyskutowania, Wrocław 1994

Bibliografia

Dziękujemy za uwagę