10 elementów Strategii
Międzykulturowego Miasta

1.

Wspieranie pozytywnych postaw społecznych wobec
różnorodności

i

pluralistycznej

tożsamości

miasta.

Zrozumienie

i

przyjęcie

przez

miasto

podejścia

międzykulturowego.

Podejmowanie

działań

symbolizujących przejście do nowej ery pozytywnego
traktowania różnorodności. Nagradzanie i uznawanie
pojedynczych działań i przywiązania do budowania
międzykulturowego zaufania i zrozumienia.

2.

Prowadzenie przeglądu głównych funkcji miasta "przez
międzykulturowy obiektyw”.

3.

Uznanie nieuchronności konfliktu w społecznościach
mieszanych i rozwijanie umiejętności miasta w dziedzinie
mediacji i rozwiązywaniu konfliktów.

10 elementów Strategii
Międzykulturowego Miasta

4.

Inwestowanie w szkolenia językowe, aby wszyscy migranci
byli w stanie rozmawiać w języku większości, ale również
umożliwienie członkom większości nauki lub zdobywania
doświadczeń języków mniejszości.

5.

Ustalenie wspólnych strategii z lokalnymi agencjami
medialnymi, aby w stosowny i zrównoważony sposób
ukazywały

się

aktualne

wiadomości

na

temat

mniejszości/migrantów.

6.

Ustanowienie międzynarodowej polityki dla miasta, która:
- otwiera miasto na nowe pomysły i wpływy z zewnątrz
a także stara się pokazywać własną tożsamość na
zewnątrz
- tworzy handlowe i polityczne więzi z krajami pochodzenia
grup mniejszościowych
- rozwija nowe modele lokalnego i globalnego obywatela.

10 elementów Strategii
Międzykulturowego Miasta

7.

Ustanowienie

międzykulturowych

funkcji

„wywiadowczych”,

monitorowanie

przykładów

pozytywnych

praktyk

lokalnych,

gromadzenie

i

przetwarzanie informacji, przeprowadzanie badań o
interakcjach międzykulturowych w mieście.

8.

Inicjowanie programu szkoleń międzykulturowej
świadomości dla polityków i polityki, pracowników sektora
publicznego. Zachęcanie także sektora prywatnego do
uczestnictwa w nim.

9.

Umożliwienie nowoprzybyłym odkrywania miasta, dzięki
czemu wraz z lokalnymi mieszkańcami odwiedzą regiony,
których wcześniej nie znali – przyjmowani przez ludzi
różnych kultur, co z kolei pozwoli na zapoznanie się z
usługami

miejskimi

i

instytucjami

oraz

zapewni

zindywidualizowane wsparcie i integrację.

10 elementów Strategii
Międzykulturowego Miasta

10.

Zachęcanie do wspólnego podejmowania decyzji przez
międzykulturowe społeczeństwo obywatelskie i instytucje
publiczne, wspieranie powstawania nowych obywatelskich
i politycznych liderów z różnych środowisk, i zapewnienie
kulturowej wiedzy i kompetencji aktualnemu przywództwu.

Te działania strategiczne są realizowane w całej Europie,
m.in. w następujących miastach: Iżewsk, Lublin, Lyon,
Melitopol, Neuchâtel, Neukölln, Oslo, Patras, Reggio Emilia,
Subotica, Tilburg.

Iżewsk (Federacja Rosyjska)



Udział w programie
Iżewsk jest dynamicznym miastem o bogatej historii oraz
wieloetnicznych głębokich tradycjach i spójności
społecznej. W 2004 r., Iżewsk otrzymał tytuł „Kulturalnej
Stolicy Wołgi”, co odzwierciedla jego siłę jako centrum
kreatywności na wschodnim skraju Europy. Iżewsk
udowadnia, że mimo burzliwych zmian politycznych i
gospodarczych, możliwe jest budowanie wspólnoty wielu
narodów i pokojowe współistnienie. Przynosi do programu
wiele dobrych przykładów współpracy między lokalnymi
władzami a społeczeństwem, ze szczególnym
uwzględnieniem rodzin, dzieci i jak również wiele
pomysłów w dziedzinie sztuki, muzeów i mediów. Iżewsk
reprezentuje 132 narodowości.

Iżewsk (Federacja Rosyjska)



Główne priorytety miasta.
W Iżewsku funkcjonuje 30 narodowych stowarzyszeń
kulturalnych oraz 5 grup pracujących na rzecz programu
w dziedzinach: Kultura i sztuka, Edukacja, Komunikacja
i Media, Urbanistyka i Rozwój Przestrzenny oraz Rozwój
Społeczeństwa Obywatelskiego i Usług Społecznych.
Przywódcy grup są kreatywnymi ludźmi, którzy posiadają
znaczącą pozycję w swoich dziedzinach i są liderami
opinii publicznej. Obecnym celem jest wprowadzenie
prawdziwej działalności międzykulturowej pomiędzy tymi
oddzielnymi grupami.

Lublin (Polska)



Udział w programie
Gromadzi ponad 100.000 studentów z całego świata, jest
młodym i dynamicznym miastem z postawą skierowaną
na zewnątrz. Obecny jest w nim silny nacisk na
budowanie relacji międzykulturowych na poziomie
rodziny i okolicy. Działalność kulturalna skupia się na
miejscu. Lublin to największe miasto we wschodniej
części Polski a studenci Lublina stanowią około 35%
ogółu ludności. Miasto ma też wiele teatrów wysokiej
jakości, filharmonię i muzea, jest gospodarzem wielu
międzynarodowych festiwali. Historycznie jest to miasto
wielkiej różnorodności.

Lublin (Polska)



Główne priorytety miasta
Miasto widzi swoją misję w pokonaniu doświadczeń XX
wieku i formułuje nowe perspektywy na podstawie
dialogu i współpracy międzykulturowej. Najważniejsze
proponowane

działania

odnoszą

się do działań

kulturalnych i społecznych, które obejmują wszystkie
grupy tożsamościowe (etniczne, religijne, kulturalne) i
stanowią źródło siły, a nie trudności. Miasto chce być jak
najbardziej atrakcyjne dla studentów. Lublin zamierza
stać się rozpoznawalny nie tylko na rynku Polskim, ale
też na mapie europejskiej.

Lyon (Francja)



Udział w programie
Lyon

wykazuje

pozytywne

podejście

do

wielokulturowości. Polityka dzięki zintegrowanemu
podejściu i ukierunkowanym środkom
rozwija biedne dzielnice. Rada Miasta stworzyła także
wspierający „parasol”, pod którym wiele inicjatyw
pozarządowych jest w stanie się rozwijać. Mocne strony
miasta leżą we współpracy między różnymi podmiotami
na

poziomie

„lokalnego

sąsiedztwa”.

Lyon tworzy drugi co do wielkości obszar metropolitalny
we Francji, zaraz po Paryżu.

Lyon (Francja)



Główne priorytety miasta
Cztery główne kierunki rozwoju miasta to:
- zwalczania dyskryminacji i promowanie równych szans
-spójność społeczna, rozwój różnych obszarów miasta
w celu zmniejszenia społecznych i ekonomicznych
rozbieżności.
-różnorodność lokalnej polityki dotyczącej kultury i sztuki
-włączenie lokalnych wielokulturowych systemów
i zwiększenie ich wkładu w formułowanie się
miasta i polityki sąsiedztwa

Melitopol (Ukraina)



Udział w programie
Melitopol jest uważany za szczególne miasto na Ukrainie,
gdzie wiele grup etnicznych i narodowości współistnieje
w harmonii przez ponad 200 lat. Znaczenie tego
osiągnięcia trudno przecenić, biorąc pod uwagę burzliwą
historię Ukrainy i długą historię walk między Tatarami i
Słowianami na Krymie. Grupy etniczne i narodowe miasta
są całkowicie zintegrowane w życiu społecznym i
politycznym. Miasto wykorzystuje swoje międzykulturowe
zasoby do rozwoju gospodarczego i połączenia handlu i
turystyki. Melitopol złożony jest z 93 narodowości.

Melitopol (Ukraina)



Główne priorytety miasta
Miasto ma na celu zbadanie potencjału różnorodności
w skupianiu energii i kreatywności wielu grup
etnicznych na inicjowanie i realizację innowacyjnych
projektów rewitalizacji miast, takich jak:
- Międzykulturowy park - odnowienie dużego parku
Gorkiego jako miejsca spotkań wszystkich grup
etnicznych
- Międzykulturowy autobus - nowa flota autobusów, które
będą

promowane

jako

miejsca

spotkania

różnych narodowości
- Międzykulturowy centrum biznesowe - zachęcanie
wszystkich grup etnicznych do celu zakładania i rozwoju
nowych przedsiębiorstw

Neuchâtel (Szwajcaria)



Udział w programie
Kwestie międzykulturowe znajdują się w dziale spraw
rozwoju gospodarczego. Uwidacznia się silne pragnienie
budowania równości i uczestnictwa oraz osiąganie
dobrobytu przez różnorodność. Neuchâtel jasno pokazuje
korzyści

płynące

z

zarządzania

różnorodnością.

Organizuje masowe publiczne kampanie i angażuje
obywateli do debat na temat wpływu różnorodności na
lokalną społeczność. Miasto jest złożone z 143 różnych
narodowości. Bezrobocie jest niskie i istnieje wysoki
stopień spójności społecznej i akceptacji różnic.

Neuchâtel (Szwajcaria)



Główne priorytety miasta
Polityka

integracji

cudzoziemców

i

zapobiegania

rasizmowi. Działania są skoncentrowane na trzech
priorytetowych

obszarach:

integracji

w

sferze

zatrudnienia

i

mieszkalnictwa

oraz

integracji

obywatelskiej. Miasto charakteryzuje się równością i
wysokim poziomem akceptacji inności i różnic, zwłaszcza
między mężczyznami i kobietami, tolerancją w
odniesieniu do pluralizmu państwa i społeczeństwa,
świeckim charakterem państwa, wolnością sumienia
i brakiem przymusu religijnego oraz wolnością do
małżeństwa po uzyskaniu pełnoletniości .

Neukölln (Niemcy)



Udział w programie
Neukölln koncentruje się przede wszystkim na poprawie
wykształcenia mieszkańców, uznając je jako podstawę do
walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym
w społeczności wieloetnicznej. Główne inwestycje to
szkolenia językowe i pozaszkolne usługi edukacyjne.
Ważnym krokiem była decentralizacja uprawnień, co z
kolei pobudziło wiele nowych inicjatyw różnych grup
społecznych i organizacji pozarządowych. Neukölln jest
jedną z najbiedniejszych i najbardziej
zróżnicowanych dzielnic w Niemczech. Stwarza to
wiele wyzwań dla wspierania integracji międzykulturowej.
Stopa bezrobocia waha się od od 23,4% do 38%.
Edukacja obywatelska i integracja międzykulturowa
stanowią istotne czynniki wpływające na poziom
zaangażowania lokalnego.

Neukölln (Niemcy)



Główne priorytety miasta
Rasa lub pochodzenie etniczne nie są problemem.
Problemem jest to, że zbyt wielu mieszkańców Neukölln
jest wykluczonych społecznie i ekonomicznie ze względu
na brak wykształcenia. Większość mieszkańców to
migranci z przerwaną nauką. Podstawową zasadą w
Neukölln jest dostosowanie systemu edukacji do potrzeb
różnych grup społecznych i etnicznych, co doprowadzi do
integracji i rozwoju miasta. Demokratyczne
podejmowanie decyzji na temat lokalnych zasobów i
stymulowania

inicjatyw

oddolnych,

jak

również

podnoszenie świadomości kulturowej i międzykulturowej
jest charakterystyczną cechą miasta.

Oslo (Norwegia)



Udział w programie
Szczególnie koncentruje się na młodych ludziach. Miasto
przywiązuje dużą wagę do edukacji jako narzędzia
uzyskania tolerancji i współpracy społecznej, począwszy
od przedszkola do uniwersytetu. Priorytetem jest także
podniesienie poziomu kompetencji międzykulturowej
wśród urzędników.

Oslo (Norwegia)



Główne priorytety miasta
Główne cele polityki integracji różnorodności:
- Zapewnienie wszystkim mieszkańcom najlepszych
z możliwych warunków do radzenia sobie
w społeczeństwie, posiadania pracy i życia na dobrym
poziomie.
- Zwalczanie rasizmu i dyskryminacji.
- Równości usług miejskich, niezależnie od pochodzenia
- Podniesienie świadomości społecznej w zakresie
różnorodności

Patras (Grecja)



Udział w programie
Miasto stoi w obliczu poważnych wyzwań, szczególnie
ostatnio nagły wzrost nielegalnej imigracji - głównie
z Afryki i Bliskiego Wschodu. Dlatego dwa główne
obszary działalności miasta to opieka i pielęgnacja
nowoprzybyłych,

a

także

utrzymywanie

dobrych

stosunków z miejscową ludnością. Główne osiągnięcia
miasta w kwestiach międzykulturowych mieszczą się w
dziedzinie edukacji. Edukacja międzykulturowa jest
ważnym przedmiotem zarówno w szkole jak i na
wyższych uczelniach. Miasto wprowadziło szkolenia
międzykulturowe dla pracowników służby cywilnej oraz
dni kultury migranta do programu
swojego letniego festiwalu.

Patras (Grecja)



Główne priorytety miasta
Władze miasta aktywnie starają się opracować politykę
i jej działania tak, aby zachęcić imigrantów do
pozostają w mieście. Opinia publiczna nie jest wroga
wobec cudzoziemców. Jednak władze lokalne mają
niewiele uprawnień i środków w odniesieniu do migracji,
azylu, pozwoleń na pracę oraz innych kwestii
społecznych i urbanistyki.

Reggio Emilia (Włochy)



Udział w programie
Polityka innowacji wydaje się być siłą napędową tego
miasta, zarówno w zakresie demokratycznych rządów,
rozwoju gospodarczego jak i dobrobytu dzieci. Duży
nacisk kładzie się na mediację międzykulturową w
szkołach, służbie zdrowia i instytucjach publicznych.
Dzielnice miasta są zróżnicowane kulturowo i w celu
zapewnienia skutecznej koordynacji usług zestawia się je
z lokalnym zapotrzebowaniem. Miasto prowadzi też ścisłą
współpracę z lokalnym uniwersytetem.

Reggio Emilia (Włochy)



Główne priorytety miasta
Inwestuje się w wartości kultury obywatelskiej, innowacje
w sektorze usług, wiedzę, integrację. Obecny priorytet
polityki publicznej to szkolenia na rzecz wspierania
integracji

międzykulturowej,

spójności

społecznej,

poszerzania usług kulturalnych. Poprzez to obywatele
powinni poznać różnorodne możliwości kulturalne, aby
uniknąć społecznego wykluczenie, co umożliwia każdemu
możliwość równego dostępu do towarów i usług.

Subotica (Serbia)



Udział w programie
Miasto składa się w całości z mniejszości etnicznych, bez
dominacji jednej grupy. Subotica boryka się z problemem
sekt w szkołach i różnorodnością językową. Dynamicznie
rozwijają się „Rady Sąsiedzkie”, co pomaga w integracji
np. ludności romskiej. Subotica jest ważnym regionalnym
ośrodkiem kulturalnym. To miasto wielu narodowości, w
którym nie ma większości, ale cztery mniejszości rządzą
wspólnie.

Subotica (Serbia)



Główne priorytety miasta
Subotica chce przywrócić stan rzeczy sprzed wojny, stan,
w którym ludzie potrafili żyć ze sobą z zgodzie,
rozumieli

siebie

i

razem

pracowali.

Strategia

międzykulturowa jest skierowana przede wszystkim do
młodego pokolenia - nauczenie go akceptowania
różnic. Istnieje również coraz większy nacisk na
decentralizację uprawnień decyzyjnych do lokalnych
„Rad Sąsiedzkich”.

Tilburg (Holandia)



Udział w programie
Nadrzędnym celem miasta jest świadczenie usług
publicznych,

które

są

skuteczne,

efektywne

i

dostosowane do lokalnych potrzeb, w szczególności w
priorytetowych

„porywczych”

dzielnicach

-

ze

szczególnym uwzględnieniem różnorodności kulturowej.
Tilburg stara się także zapewnić równowagę między
przestrzeganiem przez migrantów określonego
programu integracji i potrzebą budowania bardziej
subtelnych procesów dialogu międzykulturowego na
szczeblu lokalnym. Czyni to w partnerstwie z potężną
siecią organizacji pozarządowych w różnych dziedzinach,
począwszy od rozwoju małych firm, szkolenia językowe
oraz dużych imprez społecznych.

Tilburg (Holandia)



Główne priorytety miasta
Wszystkie dokumenty formalne mają charakter
międzykulturowy, zwracają szczególną uwagę na
różnorodność. Lokalne władze nie mogą zmusić ludzi do
życia solidarnie i przyjaźnie, ale miasto wierzy, że różne
kultury mogą spotkać się ze sobą w normalnym
codziennym życiu. Jednak nie podejmuje wszystkich
działań odgórnie, ale wzbudza inicjatywy mieszkańców.
Gdy

takie

inicjatywy

inspirowane

przez

miasto

kontynuowane są przez mieszkańców, utrzymuje ono rolę
koordynatora a nie lidera.