Choroby

środowiskow

Przygotowali:

Mateusz Granatyr

Damian Grudzień

Filip Aszteborski

Legionelloza

Znana również jako choroba legionistów . Jest to ciężka zakaźna
choroba dróg oddechowych wywołana zakażeniem Gram-ujemną
bakterią Legionella pneumophila.

Inną, łagodną postacią zakażenia jest Gorączka Pontiac, która
przebiega jako grypopodobna choroba, bez zapalenia płuc i z
tendencją do samoistnego ustępowania

Rys historyczny

W lipcu 1976 r. w Bellevue-Stratford Hotel w Filadelfii odbywał się zjazd
amerykańskiej organizacji kombatanckiej American Legion. Już dwa dni
od jej rozpoczęcia jeden z uczestników zachorował na ciężkie zapalenie
płuc. Liczba osób które zachorowały różni się w zależności od źródeł,
ale przyjmuje się, że ogółem zachorowało 221 z czego 34 osoby zmarły.
Dochodzenie dowiodło, że to bakteria Legionella pneumophila jest
odpowiedzialna za te zachorowania.
Do rozwoju bakterii doszło w hotelowym systemie klimatyzacji.

Natomiast Gorączkę Pontiac po raz pierwszy rozpoznano w 1968 r. w
budynku departamentu zdrowia w Pontiac w stanie Michigan w USA.

Objawy

Choroba zwykle zaczyna się
objawami typowymi dla grypy:
gorączką, zmęczeniem, bólem
głowy i mięśni. Potem pojawia się
suchy kaszel i trudności w
oddychaniu, które mogą przejść w
ostre zapalenie płuc. U niektórych
osób może wystąpić biegunka,
jadłowstręt, krwioplucie,
bradykardia a także poczucie
zagubienia i dezorientacji.

Przypadki śmiertelne odnotowuje się u 10-15% osób niecierpiących
na inne schorzenia.
Okres inkubacji trwa zwykle od 2-10 dni. Pierwsze objawy powinny
pojawić się po 5-6 dniach ale okres ten może się wydłużać.
Wystąpienie choroby należy zgłosić do WHO.

Źródła zakażenie

Bakterie rozwijają się w wodzie, skąd przenoszą się w powietrzu.
Infekcja następuje drogą kropelkową na skutek wdychania pary
wodnej zarażonej bakterią legionellozy. Wybuchy epidemii choroby
legionistów występują tam gdzie źródłem zakażenia są zimne i
gorące instalacje wodne, systemy kanalizacyjne a także fontanny i
wanny z masażem wodnym.

Choroba nie przechodzi z osoby na osobę

Bakterie legionellozy możemy znaleźć np. ciepłej, stojącej wodzie
wieży chłodniczych systemów klimatyzacji, instalacjach
hydraulicznych ( szczególnie prysznicach)

Zapobieganie

Profilaktyka choroby legionistów obejmuje właściwe projektowanie,
konserwację oraz utrzymanie instalacji wodnych mające na celu
ograniczenie rozmnażanie bakterii.

Zespół przewlekłego

zmęczenia

Choroba znana również jako zespół chronicznego zmęczenia. Jest
to
ciężkie, niewyjaśnione zmęczenie, trwające ponad 6 miesięcy, o
czasowo określonym początku Nie jest on związany z
przymusowym leżeniem w łóżku, długotrwałym wysiłkiem, ale
także nie ustępuje po odpoczynku i upośledza czynności życiowe.
Oszacowano że ogranicza aktywność ruchową człowieka o ponad
50 proc. Zmęczenie towarzyszy wielu chorobom somatycznym i
niektórym zaburzeniom psychicznym.

Objawy niewytłumaczalnego zmęczenia mogą pojawiać się także
u osób młodych, w pełni zdrowych; najczęściej występują w grupie
wiekowej 20-40 lat, częściej u kobiet.

Objawy

Do rozpoznania choroby konieczne jest wystąpienie chociaż
czterech z niżej wymienionych objawów:
-zaburzenia pamięci lub koncentracji,
-ból gardła,
-tkliwość węzłów chłonnych, zwłaszcza szyjnych i pachowych,
-bóle mięśni o charakterze rozlanym,
-bóle stawów, ale bez cech zapalenia i obrzęku,
-bóle głowy o nieokreślonym bliżej charakterze,
-złe samopoczucie po wysiłku, utrzymujące się ponad 24
godziny,
-sen nie dający wypoczynku.

Historia

Pierwsze przypuszczenia
diagnostyczne wskazywały, że u
niektórych osób zespół
przewlekłego zmęczenia rozwinął
się po przebytym zakażeniu
wirusowym. Najbardziej
prawdopodobna hipoteza mówi o
czynniku zakaźnym, który
powoduje zaburzenia
immunologiczne. Dlatego CFS
zaczęto zaliczać do schorzeń
autoimmunologicznych.

W dotychczasowych badaniach stwierdzano CFS u chorych, u których
wykonano biopsję mięśni. U 20 proc. wykryto obecność RNA
enterowirusa. Jednocześnie obserwowano u tych pacjentów zaburzenia
metabolizmu kwasu mlekowego w mięśniach. "Stwierdzone zwiększenie
stężenia kwasu mlekowego po wysiłku fizycznym powoduje uczucie
zmęczenia i znużenia mięśni. Zatem zmiany metabolizmu tkanki
mięśniowej związane z zakażeniem wirusowym są obecnie najbardziej
atrakcyjną koncepcją wyjaśnienia tego schorzenia"

Inne

charakterystyczne

objawy

-zaburzenia widzenia (niewyraźne widzenie, nadwrażliwość na światło,
ból oka lub suche oczy),

-alergie,

-wrażliwość na pokarmy, alkohol, zapachy, chemikalia, leki, hałas,

-trudności w utrzymaniu pozycji stojacej (niestabilność, hipotonia,
nieregularne bicie serca, zawroty głowy, problemy z utrzymaniem
równowagi, omdlenia),

-problemy psychologiczne (depresje, drażliwość, wahania nastroju,
lęki, ataki paniki),

Zauważono, że osoby chore są zagrożone bardziej i szybciej
umierają z powodu niewydolności serca, raka czy samobójstwa.

Do dziś nie jest znana etiologia choroby. Podany wcześniej
przykład jest jedynie przypuszczeniem.

Jak dotąd nie znaleziono
żadnych skutecznych metod
walki z tą chorobą.

Zespół

Zatoki Perskiej

Gulf War Syndrom jest powszechnie stosowanym terminem
odnoszącym się do niewyjaśnionych chorób występujących u
żołnierzy/weteranów walczących w Zatoce Perskiej. Badaniom
poddano tysiące żołnierzy, u których zauważono identyczne
objawy chorobowe – posiadał je co czwarty żołnierz. Mimo
wszystko władze Wielkiej Brytanii zaprzeczały w oficjalnych
wypowiedziach, by syndrom ten faktycznie istniał. ( ponieważ u ich
żołnierzy po raz pierwszy zauważono ten syndrom)

Objawy

• zmęczenie

• bóle mięśniowo-szkieletowe

• problemów poznawczych

• wysypki skórne

• biegunka

•Problemy z zachowanie równowagi ciała

Syndrom Zatoki Perskiej jest chorobą atakującą układ
nerwowy i mózg. U weteranów stwierdzono dalsze konsekwencje
syndromu, takie jak: białaczka, rak mózgu czy choroba Lou Gehrig’a
(stwardnienie zanikowe boczne).