PROBLEMATYKA

PRZESTĘPSTW

PRZECIWKO ŻYCIU I

ZDROWIU

Temat 2

LITERATURA



T. Hanausek, J. Leszczyński. Kryminologiczne i

kryminalistyczne problemy zabójstw z lubieżności.



B. Hołyst. Kryminalistyka.



B. Hołyst. Kryminologia.



J. Wojciechowski. Kodeks karny. Komentarz i

orzecznictwo.



P. Girdwoyń. Wersje kryminalistyczne. O wykrywaniu

przestępstw.

Zagadnienia

1.

Stan zagrożenia zabójstwami i „ciemna
liczba” zabójstw

2.

Sprawcy i ofiary zabójstw

3.

Motywy zabójstw oraz sposoby ich ustalania

4.

Problematyka bójek i pobić

ZABÓJSTWO

Z NORMATYWNEGO PUNKTU WIDZENIA

Art. 148. § 1. Kto zabija człowieka,

podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od

lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze

dożywotniego pozbawienia wolności.

§ 2.  Kto zabija człowieka:
  1)   ze szczególnym okrucieństwem,
  2)   w związku z wzięciem zakładnika, zgwałceniem albo

rozbojem,

  3)   w wyniku motywacji zasługującej na szczególne

potępienie,

  4)   z użyciem broni palnej lub materiałów wybuchowych,

podlega karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze

dożywotniego pozbawienia wolności.

§ 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto jednym czynem zabija

więcej niż jedną osobę lub był wcześniej prawomocnie

skazany za zabójstwo.

§ 4. Kto zabija człowieka pod wpływem silnego wzburzenia

usprawiedliwionego okolicznościami, podlega karze

pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Śmierć

Art. 9. 1. Pobranie komórek, tkanek lub

narządów do przeszczepienia jest

dopuszczalne po stwierdzeniu

trwałego nieodwracalnego ustania

czynności mózgu (śmierci mózgu).
2. Kryteria i sposób stwierdzenia

trwałego nieodwracalnego ustania

czynności mózgu ustalają powołani

przez ministra właściwego do spraw

zdrowia specjaliści odpowiednich

dziedzin medycyny przy

uwzględnieniu aktualnej wiedzy

medycznej.

(USTAWA z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu
przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów Dz.U.05.169.1411)

OBWIESZCZENIE

MINISTRA ZDROWIA

z dnia 17 lipca 2007 r.

w sprawie kryteriów i sposobu stwierdzenia trwałego

nieodwracalnego ustania czynności mózgu

(M.P.07.46.547)

Załącznik nr 1
...czynnikiem kwalifikującym śmierć mózgu

jest nieodwracalny brak funkcji pnia
mózgu.



ZABIJANIE – zachowanie się sprawcy
(ów) polegające na różnorodnych
czynnościach składających się na
pozbawienie życia innego człowieka
( zarówno poprzez działanie jak i
zaniechanie) tj, na spowodowanie
jego śmierci



Nauką badającą przyczyny śmierci i związane z
nią zjawiska zachodzące w organizmie jest
TANATOLOGIA



Termin tanatologia pochodzi od greckiego słowa
oznaczającego boga śmierci, który w
starożytnej mitologii występował jako TANTOS
syn Nocy i brat HYPNOSA (boga snu)

 

Śmierć można określić przymiotnikami:



Nagła



Powolna



Naturalna



Gwałtowna



ŚMIERĆ GWAŁTOWNA - następuje
wówczas, gdy na cały ustrój lub
ważne dla życia układy lub narządy
zadziała szkodliwy czynnik
zewnętrzny w postaci urazu
mechanicznego, cieplnego,
elektrycznego i chemicznego
powodując niemożność zachowania
życia w zmienionych warunkach.

UDUSZENIA

GWAŁTOWNE

ŚMIERĆ W CIASNEJ

PRZESTRZENI

UCISK

KOLANOWY

UTONIĘCIA

ZADŁAWIENIA

ZADZIERŻGNIĘCIA

POWIESZENIA

ZATKANIE OTWORÓW

LUB DRÓG

ODDECHOWYCH

ZAGARDLENIA

UPADEK Z

WYSOKOŚCI

ŚMIERĆ W

WYNIKU

PORAŻENIA

PRĄDEM

ŚMIERĆ Z GŁODU

ŚMIERĆ W WYNIKU

OPARZENIA

ŚMIERĆ W WYNIKU

OTRUCIA

ŚMIERĆ W

WYNIKU

ZASTRZELENIA

RODZAJE ŚMIERCI

GWAŁTOWNEJ

INNE RODZAJE

OKREŚLENIE CZASU ŚMIERCI



wyschnięcie rogówki i białkówki oka - po 1 godzinie

od zgonu,



oziębienie twarzy , rąk i nóg - od 1 do 2 godzin po

zgonie



plamy pośmiertne - od 1 do 2 godzin po zgonie,



stężenie pośmiertne - pojawia się po 0,5 do 2 godz.

zanika po 72 godzinach



objawy gnicia - po 2 dniach



fauna i flora na zwłokach -muchy po 10 godz. algi po 4

dniach



zmiany wywołane przebywaniem zwłok w wodzie:



skóra praczek - po 6 godzinach



złuszczenie się naskórka

- po 2 tygodniach



zabarwienie twarzy :



niebiesko-czerwone

- po 48 godzinach



zielonkawo-brunatne - po 2 tygodniach



zielonkawo-czarne

- po 6 tygodni

2007 2008 2009 2010 2011 2012

848

759

763

680

662

582

zabójstwo - liczba przestępstw stwierdzonych

zabójstwo - liczba
przestępstw
stwierdzonych

Exponential
(zabójstwo - liczba
przestępstw
stwierdzonych)

Zabójstwa - wykrywalność (%)

2007

2008

2009

2010

2011

2012

91

91,5

92

92,5

93

93,5

94

94,5

95

93,4

93,1

92,8

92,3

94,7

94,2

Źródło: KGP

PRZESTĘPCZOŚĆ

NIEUJAWNIONA



Przy ocenie danych statystycznych
należy pamiętać, iż żadne zestawienie
nie obejmuje wszystkich przestępstw
rzeczywiście dokonanych.

Ilość przestępstw o których popełnieniu
organy ścigania nie mają wiedzy
określana jest mianem „C I E M N E J
L I C Z B Y”.



W wąskim ujęciu ciemną liczbą
określa się stosunek ilościowy
przestępstw stwierdzonych do
przestępstw rzeczywiście popełnianych.



W szerszym ujęciu będzie to stosunek
liczby przestępstw rzeczywiście
popełnionych do liczby przestępstw,
których sprawy zostały zakończone
prawomocnym wyrokiem skazującym.

CIEMNA LICZBA PRZESTĘPSTW

Obszary „ciemnej liczby”



- przestępstwa, o których informacje w
ogóle nie doszły do wiadomości organów
ścigania



- przestępstwa, które zostały ujawnione,
jednakże ich sprawcy nie zostali wykryci



- przestępstwa, których sprawcy zostali
wykryci, ale z uwagi na negatywne
przesłanki procesowe nie dochodzi do
wniesienia aktu oskarżenia lub nie zapada
wyrok skazujący



- przestępstwa, za które sprawcy zostali
skazani prawomocnym wyrokiem
skazującym, jednakże nie wszystkie czyny
były znane organom ścigania i objęte
aktem oskarżenia.

Czynniki wpływające na

zakres ciemnej liczby



brak informacji o popełnionym
przestępstwie ze strony
pokrzywdzonych



brak współpracy świadków z
organami ścigania oraz
nieumiejętność współpracy organów
ścigania ze społeczeństwem



metody działania przestępnego



poziom pracy organów ścigania i
wymiaru sprawiedliwości



Próbę określenia szacunkowej wartości
ciemnej liczby stosuje się najczęściej
poprzez przeprowadzenie
eksperymentu, obserwacji
uczestniczącej, bądź wywiadu.

[Kryminologia, Gdańsk 1999]

EKSPERYMENT

jako próba szacunku ciemnej

liczby



Przykładem takiego badania był eksperyment

przeprowadzony we Freiburgu w latach

siedemdziesiątych, w jednym z domów

towarowych. Zadaniem dwóch „złodziei”,

porządnie, acz niezbyt elegancko odzianych,

wyposażonych w aktówki, było dokonanie

kradzieży pewnych drobnych rzeczy. Mogło to

być opakowanie kawy, konserwa mięsna,

sałata, rzecz jednak na tyle mała, aby zmieściła

się w dłoni bądź w rękawie. Celem

eksperymentu było poznanie ryzyka ujawnienia

przestępstwa kradzieży sklepowej oraz reakcji

ludzi w przypadku zaobserwowania przez nich

przestępstwa. Na 40 dokonanych kradzieży

tylko jedna została ujawniona. Ciemna liczba

kradzieży sklepowych, w wyniku eksperymentu

została oszacowana na 90% (1:9).

EKSPERYMENT

jako próba szacunku ciemnej

liczby



W Warszawie w 1961r. przeprowadzono

eksperyment,

którego

celem

było

poznanie

rozmiarów

oszustw

dokonywanych przez sprzedawców. 5 osób

przez

dwa

miesiące

robiło

zakupy

spożywcze w 271 sklepach, dysponując

przy tym kwotą, jaką wówczas 4 osobowa

rodzina przeznacza średnio miesięcznie na

utrzymanie.

Zakupione

towary

każdorazowo kontrolowano (ze względu na

ilość i jakość). Okazało się, że na 433

transakcje w 340 dokonano „pomyłek” na

niekorzyść klienta, a ciemna liczba

oszustw, w tym wypadku, oszacowana

została na 79%.

„Ciemna liczba” zabójstw



Samobójstwa ok. 4 tys. rocznie



Zgony naturalne 35 tys. rocznie



Wypadki ze skutkiem śmiertelnym ok. 5
tys. zabitych



Inna kwalifikacja prawna



Osoby zaginione 15 tys.



CIEMNA LICZBA przestępstw w
Polsce jest wysoka, policja i inne
organy ścigania nie wiedzą o prawie
70% popełnionych przestępstw

Sprawcy zabójstw



W ok. 80 % mężczyźni ( przy np. seksualnym i rabunkowym 83%, inaczej
będzie przy rodzinnym)



Najczęściej w wieku 30 – 49 lat – 51%, 21-29 lat – 22%, 17-21 lat ok. 10 %
, do 16 lat ok. 4 % powyżej 50 lat ok. 14 %



Około 40% z nich była wcześniej karana ( kradzieże, zgwałcenia itp.)



Około 50% nie uczy się i nie pracuje



Około 77 % z nich była w stanie co najmniej po użyciu alkoholu



Typ okazjonalny



Typ zawodowego zabójcy tzw. KILLER

Przy zabójstwach dokonywanych seryjnie

1. Typ zorganizowany



wykształcony, pracujący, działający planowo , szczególnie brutalnie

2. Typ niezorganizowany



Prymitywny, bez planu, mający kłopoty w kontaktach seksualnych,
działający w obrębie miejsca zamieszkania pracy, działający w szale

TYPOLOGIA OFIAR (wg B.
Mendelsohna

)

Mendelsohn typologię tę opiera na
kryterium winy



Całkowicie niewinne

(dziecko, osoba

nieprzytomna)



Ofiara własnej ignorancji



Winna w takim stopniu jak sprawca



Bardziej winna niż sprawca

(ofiary

prowokujące lub nie zachowujące ostrożności)



Wyłącznie winna przestępstwa

(sprawca

działający w stanie wyższej konieczności, ofiara z urojenia)

TYPOLOGIA OFIAR

Lernell doszukuje się predestynacji
wiktymologicznej w trzech źródłach:



osobowości jednostki,



we wzajemnym układzie stosunków
pomiędzy sprawcą a jego ofiarą i



w sytuacji społecznej, w której ofiara
przestępstwa się znajduje lub też w
ogólnym układzie warunków społecznych
i kulturowych

TYPOLOGIA OFIAR

Zdaniem B. Hołysta w przypadkach
przestępstw indywidualnych częściej
spotyka się zawinione postępowanie
ofiary, podczas gdy w przestępstwach
popełnianych grupowo ofiary zwykle nie
przyczyniają się do ich dokonania.

Z badań B. Hołysta wynika, że w 49%
przypadków prowokacyjne zachowanie
ofiary miało decydujące znaczenie w
genezie zabójstwa.

POBUDKA

stanowi czynnik

emocjonalny, sygnalizujący

istnienie niezaspokojonej

potrzeby, spełnia rolę siły

napędowej inicjującej i

towarzyszącej całemu

przebiegowi procesu

motywacyjnego.

MOTYW

stanowi zespół przesłanek

uczuciowych i

intelektualnych

determinujących wybór

środka

(czynu) mającego w

subiektywnym przekonaniu

jednostki zaspokoić tę

potrzebę.

PROCES MOTYWACYJNY

( wg B. Hołyst )

jest to proces psychiczny

pobudzający i ograniczający

działanie w kierunku realizacji

celu mającego zaspokoić

określone potrzeby

MOTYW DZIAŁANIA

Motywy zabójstw wg statystyki
policyjnej:



Motyw rabunkowy



Motyw seksualny



Na zlecenie



Na tle nieporozumień rodzinnych



Motyw nieustalony



Z powodu porachunków przestępczych



Tło, motyw inny

ZABÓJSTWO O MOTYWIE
RABUNKOWYM

jest to przestępstwo polegające na

pozbawieniu życia osoby posiadającej,

dysponującej lub chroniącej mienie w

celu dokonania zaboru tego mienia

lub utrzymania się przez sprawcę w

jego posiadaniu.

SYMPTOMY ZABÓJSTWA O MOTYWIE

RABUNKOWYM



brak przedmiotów przy ofierze,



brak określonych przedmiotów lub
pieniędzy w mieszkaniu ofiary,



ślady penetrowania mieszkania,



ślady torturowania ofiary,



zabójstwo osoby majętnej lub
uchodzącej za taką.

PLANOWANIE ZABÓJSTWA O

MOTYWIE RABUNKOWYM



wytypowanie osoby - ofiary

zabójstwa na podstawie

przeprowadzonego

„wywiadu”

dotyczącego :



wartości mienia, które posiada przyszła

ofiara,



samej ofiary np. miejsce pracy, upodobania,



zabezpieczenia samego obiektu ,



dobór odpowiednich narzędzi,



ustalenie okoliczności w jakich ma

być dokonane zabójstwo,



zabezpieczenie się przed

odpowiedzialnością karną

( przygotowanie

alibi itp.)

ZABÓJSTWO O MOTYWIE

SEKSUALNYM

jest to przestępstwo polegające na

pozbawieniu życia osoby w związku

z zaspokojeniem lub chęcią

wzbudzenia popędu płciowego przez

sprawcę.

SYMPTOMY ZABÓJSTWA O MOTYWIE

SEKSUALNYM



obnażenie całkowite lub częściowe
zwłok,



charakterystyczne ułożenie zwłok,



ślady spermy w otworach naturalnych,
na zwłokach i podłożu,



liczne obrażenia ciała i narządów
płciowych,



bardzo często śmierć w wyniku
uduszenia,



zabójstwo w mało uczęszczanych
ustronnych miejscach.

Zabójstwa o motywie

seksualnym

Zabójstwa o motywie

seksualnym

Zabójstwa

seksualne

(rzeczywiste – z

lubieżności)

Zabójstwa

seksualne

(rzeczywiste – z

lubieżności)

Zabójstwa na tle seksualnym

(zabójstwa seksualne pozorne -

akcesoryjne)

Zabójstwa na tle seksualnym

nie służą do zaspokojenia

popędu, lecz zatajenia samego

faktu odbycia przestępnego

stosunku płciowego.

Zabójstwa na tle seksualnym

(zabójstwa seksualne pozorne -

akcesoryjne)

Zabójstwa na tle seksualnym

nie służą do zaspokojenia

popędu, lecz zatajenia samego

faktu odbycia przestępnego

stosunku płciowego.

sprawca, chcąc

przełamać opór,

uciszyć krzyk ofiary

zgwałcenia powoduje

jej śmierć przez

dławienie lub zatkanie

dróg oddechowych;

sprawca, chcąc

przełamać opór,

uciszyć krzyk ofiary

zgwałcenia powoduje

jej śmierć przez

dławienie lub zatkanie

dróg oddechowych;

sprawca po

stosunku zabija

ofiarę chcą

zlikwidować

jedynego świadka

przestępstwa

zgwałcenia;

sprawca po

stosunku zabija

ofiarę chcą

zlikwidować

jedynego świadka

przestępstwa

zgwałcenia;

Zabójstwa seksualne rzeczywiste (z lubieżności)

Zabójstwa seksualne rzeczywiste (z lubieżności)

są dokonywane w ścisłym i bezpośrednim powiązaniu z

realizacją odchylonego od normy popędu płciowego

sprawcy.

są dokonywane w ścisłym i bezpośrednim powiązaniu z

realizacją odchylonego od normy popędu płciowego

sprawcy.

zabójstwa popełnione dla wzbudzenia popędu płciowego sprawcy,

zaspokajanego w czasie agonii ofiary lub bezpośrednio po jej zgonie;

zabójstwa popełnione dla wzbudzenia popędu płciowego sprawcy,

zaspokajanego w czasie agonii ofiary lub bezpośrednio po jej zgonie;

zabójstwa dokonane dla utrzymania lub nasilenia już wzbudzonego

odchylonego od normy popędu płciowego dokonywane w czasie

stosunku bądź rzadziej przed stosunkiem;

zabójstwa dokonane dla utrzymania lub nasilenia już wzbudzonego

odchylonego od normy popędu płciowego dokonywane w czasie

stosunku bądź rzadziej przed stosunkiem;

zabójstwa popełniane po odbytym stosunku dla zaspokojenia popędu

płciowego sprawcy, nie zaspokojonego w trakcie stosunku;

zabójstwa popełniane po odbytym stosunku dla zaspokojenia popędu

płciowego sprawcy, nie zaspokojonego w trakcie stosunku;

zabójstwo ekwiwalentne czyli popełnione zamiast stosunku

płciowego, czyli zabójstwo, w którym zabijanie ewentualnie zabicie

ofiary dostarcza sprawcy satysfakcji seksualnej do tej, jaką daje osobie

o normalnym, prawidłowym popędzie seksualnym zakończenie stosunku

płciowego.

zabójstwo ekwiwalentne czyli popełnione zamiast stosunku

płciowego, czyli zabójstwo, w którym zabijanie ewentualnie zabicie

ofiary dostarcza sprawcy satysfakcji seksualnej do tej, jaką daje osobie

o normalnym, prawidłowym popędzie seksualnym zakończenie stosunku

płciowego.

CECHY DYSTYNKTYWNE

ZABÓJSTWA Z LUBIEŻNOŚCI



przypadkowość w doborze ofiary,



seryjność,



stereotypowość działania
sprawcy,



starannie dobrane miejsce.

CECHY DYSTYNKTYWNE SPRAWCY

ZABÓJSTWA Z LUBIEŻNOŚCI



psychopatia wyrażająca się skrajnym
sadyzmem,



frustracje w kontaktach
seksualnych,



spryt i przebiegłość,



nieśmiałość, małomówność i
poczucie poniżenia,



wczesna demoralizacja,



wiek w zasadzie nie przekraczający
50 lat.

WYZNACZNIKI SERYJNOŚCI



„modus operandi”



ten sam rejon dokonania następnego
przestępstwa,



zbliżone do siebie cechy psychofizyczne
sprawcy,



podobna geografia miejsc dokonania
kolejnych zabójstw.

ZABÓJSTWA O MOTYWIE

NIEPOROZUMIEŃ RODZINNYCH



najliczniejsza statystycznie grupa
zabójstw



przyczyną zabójstw są konflikty
rodzinne, alkohol,



bardzo wysoka wykrywalność
sprawców,



niemożność prowadzenia działalności
profilaktycznej przez Policję,

PRZESTĘPSTWO PORACHUNKOWE

Jest to czyn zabroniony przez ustawę
karną, skierowany przeciwko osobie
lub mieniu, będący odwetem, za
prawne lub bezprawne działanie lub
zaniechanie, które przyniosło sprawcy

(

lub zleceniodawcy )

rzeczywistą lub

subiektywnie odczuwalną szkodę lub
krzywdę.

KATEGORIE PRZESTĘPSTW

PORACHUNKOWYCH



zabójstwa



pobicia



uszczerbki na zdrowiu



rozboje



wymuszenia rozbójnicze



uszkodzenia mienia



kradzieże



itp.

ZABÓJSTWA O MOTYWIE PORACHUNKÓW

PRZESTĘPCZYCH



zabójstwa popełniane z powodu nieporozumień,

zatargów między przestępcami



zabójstwa będące przejawem działalności

zorganizowanych grup przestępczych:



walka o strefy wpływów,



eliminowanie konkurencji,



zemsta za nielojalność,



zemsta za współpracę z Policją,



chęć pozbycia się świadka,



walka o przywództwo w grupie.



zabójstwa na tle doznanych osobistych krzywd

fizycznych lub moralnych, a także strat

materialnych.

ZABÓJSTWO „NA ZLECENIE”

jest to przestępstwo polegające na

pozbawieniu życia osoby w związku z

utrudnieniami czy wręcz zagrożeniami

dla przestępczej działalności oraz walki o

strefy wpływów między grupami

przestępczymi.

I GRUPA CZYNNOŚCI

dokładne odtworzenie

ostatnich godzin życia ofiary z

uwzględnieniem sytuacji w

jakich się znalazła oraz osób z

którymi się kontaktowała.

II GRUPA CZYNNOŚCI

detaliczne poznanie

życiorysu ofiary we

wszystkich możliwych

płaszczyznach : rodzinnej,

zawodowej, towarzyskiej

itp.

ZABÓJSTWA O MOTYWIE

NIEUSTALONYM

Bójka lub pobicie



Art. 158. § 1. Kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym

naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty

życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w

art. 157 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek

na zdrowiu człowieka, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka,

sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.



Art. 159. Kto, biorąc udział w bójce lub pobiciu człowieka,

używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego

przedmiotu,

BÓJKA – to wzajemne starcie się co
najmniej trzech osób, polegające na
wzajemnym naruszaniu nietykalności
cielesnej uczestników starcia.

POBICIE – polega na tym, że dwie lub
więcej osób dokonuje czynnej napaści
na jedną lub więcej osób.

Bójka lub pobicie

Różnica między bójką i

pobiciem

polega na tym, że w bójce wszyscy jej

uczestnicy są sprawcami przestępstwa i

występują w podwójnej roli, zarówno

atakujących jak i broniących się. W

pobiciu mamy wyraźny podział ról na

atakujących a więc sprawców

przestępstwa i pokrzywdzonego

(pokrzywdzonych), który jest

przedmiotem ataku.

Zachowanie przestępne w przestępstwie

bójki lub pobicia określone jako udział w

bójce lub pobiciu polega na

dobrowolnym, umyślnym włączeniu się

do bójki lub pobicia i aktywnym w tym

uczestniczeniu.

Bójka lub pobicie

Udział w bójce lub pobiciu art. 158 kk

Udział w bójce lub pobiciu ze skutkiem śmiertelnym art. 158 § 3 kk
Udział w bójce lub pobiciu z ciężkim uszczerbkiem na zdrowiu art.
158 § 2 kk

WYKRYWALNOŚĆ – UDZIAŁ W
BÓJCE

Źródło: KGP

PRZYCZYNY I OKOLICZNOŚCI BÓJEK I POBIĆ ORAZ

INNYCH PRZESTĘPSTW PRZECIWKO ŻYCIU I

ZDROWIU



negatywny wpływ wychowawczy

środowiska rodzinnego ( rodziny

niepełne, alkoholizm, itp. );



brak stałej pracy;



niepodejmowanie nauki;



podatność na wpływ środowisk

przestępczych i zdemoralizowanych;



uprzednia karalność;



dewiacje psychiczne u części

sprawców;



poczucie beznadziejności i brak

perspektyw życiowych;

PRZYCZYNY I OKOLICZNOŚCI BÓJEK I

POBIĆ ORAZ INNYCH PRZESTĘPSTW

PRZECIWKO

ŻYCIU I ZDROWIU



liberalizacja życia w Polsce;



narażenie na szwank swoiście pojętego honoru;



odmowa poczęstunku papierosem lub napojem
alkoholowym;



wyśmianie ubioru lub zachowania się;



potrącenie w tańcu;



zmuszanie do przyjęcia rzekomej „opieki”, „ochrony”;



wyeliminowanie konkurencji;



zbywanie i nieprawidłowy podział łupu;



wzajemne okradanie się;



posądzenie o współpracę z policją;



walki o strefy wpływów;



inne.

Sprawcy bójek i pobić



Młody wiek,



Niski poziom wykształcenia,



Frustracja,



Upadek autorytetów,



Przyczyny ekonomiczne, rozwarstwienie

społeczne,



Alkoholizm,



Rozwój działalności subkultur.