AZTEKOWIE
Aztekowie - indiański lud
(pierwotnie zwał się Mexitlin),
który ok. 1250 roku przybył do
Doliny Meksyku z mitycznej
krainy Aztlán. Pod koniec XIII w.
Aztekowie osiedlili się na jednej
z wysepek jeziora Texcoco, na
której później założyli miasto-
państwo Tenochtitlán.
Tenochtitlan stało się stolicą państwa
Azteków. Najważniejszym obiektem była
schodkowa piramida z umieszczoną na jej
szczycie świątynią z podwójnym
sanktuarium poświęconym bogowi Tlalocowi
i Huitzilopochtli. Bogom tym składano ofiary
z ludzi. Czaszki ofiar przechowywano w tzw.
Tzompantli, czyli zbiorniku otoczonym
kamiennym murem. Wewnątrz centrum
znajdowało się także boisko do gry w pelotę.
Na początku XVI wieku w Tenochtitlan
mieszkało ponad 200 tysięcy ludzi, co
czyniło je jednym z największych miast
świata.
Tenochtitlan
Struktura społeczeństwa
Podział na dwie klasy:
Pierwsza, do której należeli
kapłani, arystokracja i kupcy,
określano ich nazwą pillis
Druga, tzw. mace huales, którą
tworzyli rolnicy, rzemieślnicy,
tragarze i niewolnicy.
Najważniejsze Osiągnięcia
- pismo obrazkowe,
- rozwinięta medycyna,
- budowle - stopniowe
piramidy,
- sztuka rzeźbiarska związana z
religią,
-kalendarz opierający się na
roku słonecznym.
Znaczne osiągnięcia miała aztecka
medycyna. Prócz powszechnie stosowanych
praktyk magicznych umiano np.:
-
leczyć złamania kości (nastawianie,
unieruchomienie)
- dokonywać trepanacji czaszki,
- zszywać głębokie rany cięte,
- przeprowadzać operacje plastyczne twarzy,
- sondować żołądek.
- wykonywano masaże i nacierania,
- lecznicze kąpiele wodne i parowe.
Wśród leków przeważały zdecydowanie
zioła, wykorzystywane do dziś w
indiańskiej medycynie ludowej.
Wiedza Azteków zakresie
astronomii i matematyki była z
dzisiejszego punktu widzenia dość
skromna. Natomiast umiejętności
skutecznego leczenia chorób za
pomocą szerokiej gamy środków
medycznych zdumiewała nawet
hiszpańskich lekarzy, którzy
zapożyczyli od Azteków niektóre
środki farmaceutyczne oraz
techniki terapeutyczne.
Aztekowie zasłynęli z pól
uprawnych i ogrodów (tzw.
chinampas), zakładanych w
południowo-zachodniej części
jeziora Texcoco i na jeziorze
Xochimilco, które zaopatrywały w
żywność mieszkańców
Tenochtitlánu. Do głównych roślin
uprawnych należały kukurydza,
fasola, tytoń, pomidory, na nizinach
również kakaowiec. Ich
pozostałością są m.in. "pływające
ogrody" w jednej z dzielnic miasta
Meksyk - Xochimilco.
Sztuka
Artyści azteccy
preferowali
rzeźbę w
twardym
kamieniu. Do
dorobku ich
sztuki należą
pełne ekspresji
przedstawienia
bogów,
wojowników,
kapłanów.
Do częstych tematów
należą figurki
zwierząt
Do najbardziej
monumentalnyc
h pomników
epoki należy
Kamień
Słońca
-
Piedra del Sol
- kalendarz
aztecki.
Do innych znanych rzeźb
należą:
ekspresyjna
figura
siedzącego
wyobrażenie
Xochipilli
pełen
symboliczny
ch
znaczeń
posąg
Coatlicue
Sztuki piękne i rzemiosło
Późny prehiszpański Meksyk środkowy
może pochwalić się kilkoma znacznymi
osiągnięciami artystycznymi:
w
ysokiej jakości rzeźba drewniana,
mozaiki z drogich kamieni,
rzemiosło kamieniarskie,
obróbka skór, rzeźby kamienne,
metoloplastyka – to dziedziny sztuki
rozwijane przez Azteków.
Ceramikę produkowano masowo, jedynie
nieliczne egzemplarze przeznaczano do
ceremonii.
Równie dobrze było rozwinięte tkactwo,
wyłącznie kobiece rzemiosło.
Architektura, chociaż nie prezentowała
najwyższej jakości robiła na wszystkich
olbrzymie wrażenie.
Taniec i śpiew towarzyszył prawie i
wyłącznie ceremoniom rytualnym.
Aztekowie wyrabiali wspaniałą biżuterię,
która była bardzo ceniona w europie w
XVI i XVII wieku.
Wyroby rzemieślnicze wytwarzane
przez Azteków cechowała
misterność, harmonijny dobór barw.
Były to dzieła z piór, mozaiki,
przedmioty inkrustowane turkusami,
muszlami, wyroby ze złota i srebra.
Rzeźby wykonane w drewnie i kości.
Do cenniejszych zabytków należy
tarcza z piór należąca do azteckiego
władcy Ahuizotla. Tarcza, tzw.
Chimalli.
To okrągła mozaika z czerwonych
piór z niebieskim, wyjącym kojotem
umieszczonym w jej środkowej części
Przykładowe budowle
Świątynia w Chichen Itza
Świątynia w Uxmal
Religia
W życiu Azteków olbrzymią rolę
odgrywała religia – czczono bogów
uosabiających siły przyrody.
Najważniejszymi bóstwami były:
Huitzilopochtli – Bóg Słońca
i Wojny, pretendujący do roli
najwyższego bóstwa
Coatlicue – Bogini Ziemi i Śmierci
matka Słońca i wszystkich bogów
Quetzalcoatl, Tláloc, Tezcatlipoca.
Świątynie
Działalność religijna
koncentrowała się w
świątyniach. Były one zazwyczaj
usytuowane w obrębie murów i
mieściły w sobie także dormitoria
kapłanów oraz szkoły, święte
baseny, sztuczne lasy, boiska do
gry w piłkę. Z jednej strony
świątyni znajdowały się schody a
na szczycie był olbrzymi
wizerunek boga.
Nauka
W okresie poprzedzającym
przybycie Cortesa dominującym
językiem wśród Azteków był
nahualt,
obejmował on obszary od
Montany aż po Panamę. Mówiono
także innymi językami np.
totonac,
popoloca, otomi, matlatzinca,
ocuilteca.
Pisano na papierze, na wyprawionej
skórze zwierząt lub na płatach
bawełnianych
Ofiary z ludzi
Zgodnie z wierzeniami Azteków, byli
oni narodem wybranym. Ciążył na
nich obowiązek pełnienia
odpowiedzialnej misji związanej z
karmieniem słońca, by miało siły
wędrować po niebie. Słońce
karmione musiało być ludzką krwią i
bijącymi jeszcze sercami Był to
zaszczytny i ciężki obowiązek,
związany z wcześniejszym
poświęceniem się bogów. Azteccy
wojownicy, którzy napoili słońce
krwią, w nagrodę mieli prawo
przyłączyć się do orszaku swojego
boga.
Mit
Mit o Słońcach ilustruje ważny
zabytek archeologiczny znany jako
Piedra del Sol
, czyli Kamień Słońca.
Wyryty na nim relief uchodzi za
przedstawienie najdawniejszej wersji
mitu. Według przyjętej współcześnie
interpretacji kolejności epok jest ona
następująca:
›
Słońce Wiatru
– Nahui Ehacatl
›
Słońce Ognia
– Nahui Quiahuitl
›
Słońce Wody
– Nahui Atl
›
Słońce Ziemi
– Nahui Ocelotl
›
Słońce Ruchu
– Nahui Ollin,
Strój
Na obszarach górzystych typowym
strojem:
Kobiecym była koszula oraz
okręcona wokół ciała spódnica.
Mężczyźni nosili zazwyczaj
przepaskę biodrową i płaszcz
przewiązany na ramieniu oraz
sandały.
Na najcieplejszych nizinach kobiety
często chodziły do połowy nago,
nosząc tylko spódnice.
Mieszkania
Budynki mieszkalne były zwykle proste
i funkcjonalne. Na obszarach
górzystych domy budowano z cegły
suszonej na słońcu a dachy pokrywano
płaskimi lub spadzistymi liśćmi. Na
nizinach wznoszono ściany z plecionki
oblepionej gliną, a kryto strzechą.
Układ wewnętrzny tworzyły: izba
główna, spiżarnia i miejsce do pracy.
Siedziby władców i znaczniejszych
możnych wznoszono według
indywidualnego planu.
Upadek
W latach 1519-1524 Hernán Cortés z
oddziałem 500 żołnierzy podbił i
opanował terytorium państwa
Azteków. Przybycie Corteza zbiegło
się z czasem oznaczonym na powrót
bóstwa azteckiego Quetzalcoatla i za
nie początkowo Cortez był brany.
Między innymi temu zawdzięczał on
swoje zwycięstwo.
Ostatnim władcą Azteków był
heroiczny obrońca Tenochtitlan
Cuauhtemoc, który został
zamordowany przez Hiszpanów w
lutym 1525r. Warto wspomnieć, że w
czasie najazdu konkwistadorów
Aztecy stali na bardzo wysokim
poziomie rozwoju. Ich miasta
osiągały nawet do 300 tysięcy
mieszkańców.
Czasy obecne
W wyniku konkwisty z wielkiego
imperium Azteków pozostały
jedynie ruiny, lecz nadal w Meksyku
żyją potomkowie Azteków i innych
ludów, posługujący się starożytnym
językiem nahuatl.
Dziękujemy
za uwagę ;)