Dlaczego kierowcy zachowują sie

nieracjonalnie?

Autor
inż. Paweł Ignaczak

Każdy z chłopców będąc małym

dzieckiem marzył, aby w

przyszłości zostać kierowcą

wielkiej ciężarówki. Niektórym te

marzenia się spełniły i teraz są

zawodowymi kierowcami. Jednak

żeby owe dziecięce marzenie się

spełniło trzeba przejść

skomplikowane szkolenia zdać

odpowiednio kolejne prawa jazdy,

ukończyć poszczególne kursy i

zdobyć świadectwa klasyfikacji

zawodowej, itp.

A. MIEĆ UKOŃCZONE MINIMUM 18

LAT,
B. POSIADAĆ PRAWO JAZDY KATEGORII
B, C. UKOŃCZYĆ SZKOLENIE
TEORETYCZNE- MIN. 20 GODZIN DLA
KATEGORII C, C+E,

Droga do zdobycia praw
jazdy i wszelkich świadectw
jest zawiła i skomplikowana.
Aby otrzymać prawo jazdy
kategorii C+E ubiegająca się
o nie osoba powinna:

C. Ukończyć kurs praktyczny trwający minimum 25
godzin,
D. Poprawnie zdane egzaminy teoretyczny i praktyczny,
E. Posiadać świadectwo kwalifikacyjne.

Świadectwo takie możemy nabyć po przez skończenie
odpowiedniego kursu który trwa 280 godzin, czyli około
pół roku. Tyle na chwile obecną trwa szkolenie. Przez ten
czas kierowca nie ma prawa wsiadać za kierownice
samochodu ciężarowego.

Kurs na świadectwo kwalifikacyjne

kierowcy kończy się egzaminem,

który jest odpłatny. Cena takiego

kursu to 6000 zł. Do kosztów

należy także doliczyć, koszt

wymiany prawa jazdy, badania

lekarskie oraz psychologiczne. Jest

to koszt z rzędu 200-300 zł.

zawodowy kierowca powinien

także posiadać kurs na przewóz

rzeczy, którego cena to 700 zł.

1. PROBLEMY Z KRĘGOSŁUPEM,
2. OTYŁOŚĆ,
3. ODCISKI NA STOPACH,
4. WRZODY ŻOŁĄDKA,
5. CHOROBY OCZU,
6. WYPADANIE ZĘBÓW (OD
ŚCIĄGANIA DIESLA),

Ze względu na siedzący tryb

pracy, zawodowy kierowca

narażony jest na następujące

schorzenia oraz choroby:

1. ALKOHOLIZM,
2. OTYŁOŚĆ ,
3. GŁUPOTA,
4. NADPOBUDLIWOŚĆ,
5. LEKKOMYŚLNOŚĆ.

Nietypowe choroby

kierowców zawodowych:

Jak wiadomo na głupotę nie ma ani

rady ani lekarstwa. To od nas

samych zależy czy nasze

zachowanie na drodze jest zgodne z

kodeksem ruchu drogowego, czy tez

z niepisanymi zasadami zdrowego

rozsądku, czy zwykłej uprzejmości.

Od tych czynników zależy nasze

bezpieczeństwo i przewożonych

przez nas osób.

Głupota.

Możemy ją dostrzec na każdym kroku

czy kilometrze. Czy to pieszy wtargnie

nagle na jezdnię na czerwonym

świetle, czy jedziemy samochodem i

widzimy wyprzedzanie na trzeciego,

skręty ze złych pasów, parkowanie w

miejscach niedozwolonych itp.

Jednak największą głupotę, chamstwo i

brak kultury możemy usłyszeć na CB.

Słownictwo jakie jest nagminnie

używane w eterze przechodzi wszelkie

możliwe kanony dobrego wychowania.

To właśnie przez głupotę na

polskich drogach ginie znaczna

ilość ludzi a jeszcze więcej zostaje

rannych, nawet do końca życia.

Przeważająca część kierowców

amatorów jak i zawodowych uważa

się za idealnych szoferów i nikt inny

nie jeździ lepiej, niż oni. Ruszając w

jakąkolwiek drogę niemal wszyscy

dojadą prędzej czy później do celu

.

Czasami jednak dla własnego

bezpieczeństwa warto jest odpuścić 5

czy 10 minut i dojechać z opóźnieniem

niż narazić własne życie bądź zdrowie.

Częstym widokiem na
polskich drogach jest
jazda jednym
samochodem na
dwóch pasach ruchu.
Godząc się na to
przyczyniamy się
nieumyślnie na
tragiczne w skutkach
niedoszłe jeszcze
sytuacje.

Często widujemy jak wymusza się pierwszeństwo
np. jadąc na wprost z pasa do skrętu w prawo.
Osoba na której wymuszono pierwszeństwo
poddawana jest stresowi a co za tym idzie na
przyszłość może ona nie wpuścić innego
użytkownika ruchu na swój pas.

Często złym doradcą jest
alkohol. Panuje
przekonanie, że po jednej
secie czy po małym piwie
nic się nie stanie, a
policja się nie zorientuje.
Nic bardziej mylnego. Po
wypiciu najmniejszej
nawet ilości alkoholu
nasz organizm wpada w
wolniejszy tryb pracy,
zmniejsza się
koncentracja, jesteśmy
bardziej wyluzowani.

Kolejnym nagminnym przyzwoleniem a zarazem plagą
polskich kierowców jest nadmierna prędkość. Jest ona
stosowana wszędzie. Zarówno na autostradach,
drogach międzymiastowych jak i w mieście.
Wychodzimy z założenia, że „skoro inni mogą to czemu
nie ja też nie”?, „przecież 10 czy 20 km/h więcej nie
robi różnicy”! A to właśnie o te 10 czy 20 km więcej na
liczniku przekłada się na drogę hamowania.

Jednak zapędy
nasze są na
szczęście
hamowane przez
odpowiednie
służby
porządkowe.
Jednym z
„narzędzi”, które
mogą nas
powstrzymywać są
fotoradary czy też
przenośne radary
zwane potocznie
„suszarkami”. To
właśnie na
fotoradarach
doskonale widać
nasze piękne auto,
naszą prędkość
oraz nas za
kierownicą.

Po za Policją, uprawnienia do zatrzymania
naszego pojazdu posiadają praktycznie
wszystkie służby porządkowe. Właśnie od
Policji zacząwszy, na Straży Granicznej
skończywszy.

Czasami nasze służby
porządkowe grają z
nami nie do końca
fer. Zdarzało się tak,
że radary były
umieszczane za
śmietnikami lub w
imitacjach innych
przedmiotów.
Na dzień dzisiejszy
fotoradary na terenie
całego kraju od
Policji przejęła
Inspekcja Transportu
Drogowego co ma
zwiększyć
ściągalność
mandatów za
przekraczanie
prędkości.

Bibliografia.

1. Kodeks Ruchu Drogowego – ustawa "Prawo o
ruchu drogowym" z dnia 20 czerwca 1997r.
2. Czasopismo TRAILER
3. Prawo jazdy 2007
4. Doświadczenia własne

INTERNET

http://superauto24.se.pl/auto-porady/bialy-bor
-piraci-utrzymuja-gmine-placac-mandaty-za-zdje
cia-z-fotoradarow_173107.html

http://regiomoto.pl/portal/zachodniopomorskie
/200-kmh-w-terenie-zabudowanym-piraci-szaleja
-na-drogach

Dziękuje za uwagę.