Organizacja opieki paliatywnej
Opieka paliatywna = hospicyjna
(wg WHO)
Paliatywny
łac. paliatus – okryty płaszczem, med.:
skrywający, łagodzący przykre objawy choroby
ang. to palliate – złagodzić, uśmierzyć, ulżyć
Hospicyjny
łac. hospes – osoba udzielająca innej osobie
gościny
W średniowieczu forma schroniska dla podróżnych,
często chorych i wymagających pielęgnacji
Cicely Saunders – pierwsze nowoczesne hospicjum
św. Krzysztofa w Londynie 1967r.
Opieka paliatywna wg WHO
(2002r.)
Działanie mające na celu poprawę jakości
życia chorych i ich rodzin, zmagających się
z zagrażającą życiu, nieuleczalną chorobą
poprzez zapobieganie i łagodzenie
cierpienia dzięki wczesnej identyfikacji,
ocenie i leczeniu bólu, także innych
problemów somatycznych,
psychologicznych, socjalnych i duchowych
Choroba ograniczająca życie to
nieuleczalne schorzenie, w którym nie ma
uzasadnionej nadziei na wyleczenie, z
powodu którego dojdzie do przedwczesnej
śmierci
Wskazania do objęcia opieką
paliatywną
(stan prawny 2012r.)
C00 – D48 (choroba nowotworowa)
G09
(następstwa chorób zapalnych ośrodkowego układu
nerwowego)
B20 – B24
(choroba wywołana przez ludzki wirus
upośledzenia odporności [HIV])
G10 – G13
(choroba Huntingtona, bezład dziedziczny,
zanik mięśni pochodzenia rdzeniowego i zespoły
pokrewne, zaniki układowe pierwotnie zajmujące układ
nerwowy)
I42 – I43
(kardiomiopatie)
J96
(niewydolność oddechowa)
L89
(owrzodzenie odleżynowe)
Czyli…
Zaawansowana choroba nowotworowa
lub
inna postępująca choroba ograniczająca
życie,
której towarzyszą uporczywe objawy,
m.in. ból, duszność, nudności, wymioty,
zaparcie, wyniszczenie, odleżyny i trudno
gojące się rany, obrzęk limfatyczny, kaszel,
czkawka.
Opieka paliatywna a opieka
długoterminowa
Opieka długoterminowa – opieka pielęgnacyjna,
świadczona przez pielęgniarki we współpracy z
lekarzem rodzinnym, nad pacjentem
zdiagnozowanym, o stabilnym stanie zdrowia i
ustalonym leczeniu
Opieka paliatywna – intensywne specjalistyczne
świadczenia medyczne, w tym lekarskie,
polegające na szybkiej diagnozie i łagodzeniu
różnych problemów, mające miejsce w okresie
bardzo dynamicznych zmian w stanie zdrowia
chorego, wymagające intensywnych działań
(badania diagnostyczne, metody terapeutyczne)
Cele i założenia opieki paliatywnej
Łagodzenie bólu i innych objawów;
Afirmuje życie, ale godzi się ze śmiercią jako
naturalnym procesem;
Nie przyspiesza śmierci, ale też nie wydłuża
uporczywie umierania;
Łagodzi cierpienia psychiczne i duchowe;
Oferuje pomoc w rozwiązywaniu problemów
społecznych;
Wspiera rodzinę w czasie choroby i w osieroceniu;
Opiera się na pracy zespołu interdyscyplinarnego;
Opieka paliatywna powinna być dostępna w
jak najwcześniejszym okresie choroby i
stosowana razem z leczeniem
przyczynowym (chemioterapia,
radioterapia), a także obejmować
wykonywanie badań pomocniczych w
diagnostyce i łagodzeniu dokuczliwych
objawów oraz powikłań klinicznych leczenia
Zespół interdyscyplinarny
Lekarz
Pielęgniarka
Psycholog
oraz w zależności od potrzeb:
Fizjoterapeuta
Terapeuta zajęciowy
Pracownik socjalny
Duchowny
Wolontariusz
Formy organizacyjne opieki
paliatywnej
Hospicjum domowe
Oddział medycyny paliatywnej
Hospicjum stacjonarne
Poradnia medycyny paliatywnej
Ośrodek opieki dziennej
Szpitalny zespół wspierający
Poradnia wsparcia dla rodzin i osieroconych,
Poradnia leczenia bólu,
Poradnia leczenia ran i odleżyn,
Poradnia leczenia obrzęku limfatycznego
Hospicjum domowe
Założenia: w każdym powiecie
Zalecana i preferowana forma opieki
paliatywnej
Chory przebywa w domu, ale ma możliwość
korzystania ze sprzętu wypożyczonego z
hospicjum
Wizyty członków zespołu
interdyscyplinarnego w zależności od
potrzeb
Hospicjum domowe
Ścisła współpraca z rodziną chorego
Odpowiedni instruktarz dotyczący sposobu
pielęgnacji, leczenia i zachowywania się
wobec chorego
Okresowe odciążanie od obowiązków (rodzina
przemęczona, niezaradna, małe dzieci)
Wsparcie psychiczne i duchowe (przewlekły
stres)
Pomoc w załatwianiu spraw bytowych (w
uzyskaniu zasiłku, renty)
Opieka w fazie umierania
Stacjonarna opieka paliatywna
Oddział medycyny paliatywnej – szpital
wielospecjalistyczny
oraz
Hospicjum stacjonarne – oddzielny obiekt,
niezależny od innych form szpitalnych
zapewniają wszechstronną, specjalistyczną
opiekę
Stacjonarna opieka paliatywna
Kontrola objawów trudnych do opanowania
w warunkach domowych
Zabiegi wymagające warunków szpitalnych
Okresowe (1-2 tygodnie) odciążenie rodziny
zmęczonej opieką
Godne warunki życia chorych nie mających
odpowiednich warunków w domu
Szkolenia
Badania naukowe
Poradnia medycyny paliatywnej
Zapewnia opiekę paliatywną chorym
mobilnym (głównie kontrola objawów)
Zwykle funkcjonuje przy jednostkach
stacjonarnych lub domowych
Ośrodek opieki dziennej
Dla chorych przebywających w domu
Zapewniona opieka w ciągu dnia (raz lub
kilka razy w tygodniu)
Pomoc medyczna
Pomoc psychologiczna
Rehabilitacja
Różne formy terapii kreatywnej
Szpitalny zespół wspierający
Opieka nad chorymi przebywającymi w
szpitalach na oddziałach innych niż
oddziały medycyny paliatywnej
Forma konsultacji
Zalecane jest tworzenie szpitalnych
zespołów wspierających na oddziałach
onkologicznych
Szpitalny zespół wspierający
Lekarz – specjalista medycyny paliatywnej
Pielęgniarki
Psycholog
Pracownik socjalny
Kapelan
Szpitalny zespół wspierający -
zadania
Udzielanie porad i konsultacji
Współpraca z lekarzem prowadzącym
Wsparcie psychologiczne i socjalne
Organizacja wsparcia duchowego dla pacjentów i ich
rodzin
Edukacja pacjentów, rodzin, opiekunów
Pomoc w uzyskaniu sprzętu ułatwiającego codzienne
funkcjonowanie
Rozwiązywanie trudności związanych z chorobą i jej
następstwami
Przełamywanie mitów i zabobonów związanych z
chorobą, cierpieniem i leczeniem przeciwbólowym, w
tym opioidami
Opieka paliatywna
1. Opieka paliatywna jest opieką całościową
(holistyczną), obejmującą wszystkie ważne
sfery życia chorego: somatyczną,
psychiczną, społeczną i duchową
W praktyce: staranie się o zaspokojenie
wszystkich indywidualnych potrzeb chorego
Opieka paliatywna
2. Poprawa jakości życia chorych jest celem
nadrzędnym, któremu należy
podporządkować wszystkie formy leczenia i
opieki
Ocena jakości życia
Ocena jakości życia jest oceną różnicy
pomiędzy sytuacją upragnioną przez
pacjenta a sytuacją realnie istniejącą
Możliwości poprawy jakości życia:
1.
Poprawa warunków aktualnej sytuacji
2.
Zmiana treści wyidealizowanej sytuacji
Metody poprawy aktualnej sytuacji
Tolerowanie zwyczajów i trybu życia chorego
(zezwolenie na palenie papierosów, inne
używki)
Zmniejszenie uciążliwości leczenia (unikanie
agresywnych i przykrych metod leczniczych)
Właściwa kontrola objawów somatycznych
(ale z ograniczeniem liczby stosowanych
leków, preferowana droga doustna,
ograniczenie badań dodatkowych)
Metody poprawy aktualnej sytuacji
Starania o poprawę komfortu życia
subiektywnie przeżywanego przez pacjenta
(odpowiednie oddziaływania
psychologiczne, zwrot ku teraźniejszości,
dobre przeżywanie chwili bieżącej, pomoc
w wypełnianiu wolnego czasu – psychiczna i
ruchowa aktywizacja, ćwiczenia
wizualizacyjne i relaksacyjne, odwiedziny
rodziny, znajomych)
Zmiana treści wyidealizowanej
sytuacji
Próba zmiany sytuacji na bliższą idealnej, tj.
będącej przedmiotem pragnień
mieszczących się w akceptowanym i
uznanym przez chorego systemie wartości
Problem zdrowia i życia ustępuje
pierwszeństwa innym priorytetom
(pogłębianiu więzi z rodziną, przekazanie
innym własnych osiągnięć i doświadczeń,
udział w realizacji wartości etycznych i
religijnych)
Opieka paliatywna c.d.
3. Ze względu na wieloaspektowy charakter,
opieka paliatywna powinna być
sprawowana zespołowo (zespół
interdyscyplinarny)
4. Powinna obejmować pacjenta i jego
rodzinę ( podczas trwania choroby – duży
stres, oraz w okresie żałoby)
Opieka paliatywna c.d.
5. Akceptacja nieuchronności śmierci
(powstrzymywanie się od działań
nadzwyczajnych w okresie agonii)
6. Akceptacja nieuchronności cierpienia (nie
jesteśmy w stanie sprawić, by chory nie
odczuwał żadnych przykrości)
7. Akceptacja właściwej pory śmierci
(powstrzymywanie się od działań mających
na celu przyspieszenie śmierci)
Podstawowe zasady etyczne
Poszanowanie niezależności poglądów chorego,
respektowanie jego prawa do prawdy, prywatności,
podejmowania decyzji i działania;
Respektowanie zasady sprawiedliwości, tj.
możliwości udzielania opieki paliatywnej wszystkim
tym chorym, którzy jej potrzebują
Zasada primum non nocere, czyli nie szkodzić i nie
sprawiać niepotrzebnego cierpienia (fizycznego,
psychicznego i duchowego)
Przestrzeganie zasady czynienia dobra, tj. udzielanie
pomocy, leczenie, zmniejszanie cierpienia,
zaspokajanie pragnień, towarzyszenie choremu
W praktyce…
Całościowa ocena stanu chorego
Ustalenie planu leczenia i opieki
paliatywnej (świadomie wyrażone
preferencje i wola chorego)
Intensywne leczenie i profilaktyka objawów
somatycznych
Pielęgnacja
Zaopatrzenie w standardowe leki i sprzęt
Edukacja chorego i zajmujących się nim
osób
W praktyce
Zapewnienie dostępu do specjalistycznych
konsultacji, badań i procedur
Rozpoznawanie potrzeb psychicznych i
wsparcie psychiczne
Rozpoznawanie sytuacji i potrzeb socjalnych
oraz wsparcie socjalne
Rozpoznawanie problemów egzystencjalnych
i duchowych – wsparcie duchowe
Opieka nad chorym w ostatnich dniach życia
Podsumowanie
1.
Opieka paliatywna jest opieką całościową
(holistyczną).
2.
Głównym celem jest poprawa jakości
życia.
3.
Opieka sprawowana zespołowo
4.
Akceptacja nieuchronności śmierci
5.
Akceptacja nieuchronności cierpienia
6.
Akceptacja właściwej pory śmierci
7.
Objęcie opieką pacjenta i rodziny
„Jesteś ważny, bo ty to ty. Jesteś ważny do
ostatniej chwili swojego życia i zrobimy
wszystko, co w naszej mocy, nie tylko aby
Ci pomóc spokojnie odejść, ale także byś
żył w pełni aż do końca.”
Cicely Saunders
Dziękuję za uwagę