SCHISTOSOMA

HEAMATOBIUM

PRZYWRA KRWI

WYSTĘPOWANIE



Szczególnie częsty pasożyt ludności
wiejskiej Egiptu(czasem nawet u 70%
populacji) oraz w całej Afryce, na Bliskim
Wschodzie i ogniskowo na subkontynencie
indyjskim



Ma dużą tendencję do rozprzestrzeniania się



Postać dojrzała umiejscawia się w splotach
żylnych pęcherza moczowego i miednicy
mniejszej



Jest swoistym pasożytem człowieka; jedynie
doświadczalnie udaje się zarazić niektóre
małpy, myszy, chomiki

LOKALIZACJA U
CZŁOWIEKA



Układ krwionośny



Pęcherz moczowy



Moczowód



Rdzeń kręgowy po przeniesieniu z
dużym krwioobiegiem

WYMIARY I DYMORFIZM
PŁCIOWY



Dymorfizm płciowy jest
wyraźny: samce są większe, szersze i
krótsze od samic i różnią się pokrojem
ciała - mają bruzdę, do której wchodzi
samica. Samce osiągają długość 10-15
mm i szerokość 1 mm, a samice długość
15-20 mm i szerokość 0,3 mm.

ŻYWICIELE



Żywicielem pośrednim jest ślimak z
rodziny Bulinidae



żywicielem ostatecznym jest człowiek
lub małpa.

CYKL ŻYCIOWY



Pierwszym stadium rozwoju jest miracidium. Larwa
ta żyje ok. 48 godzin. W tym czasie wnika do
organizmu ślimaka. Tam przekształca się
w sporocystę. Sporocysta rozmnaża
się partenogenetycznie dając drugie pokolenie
sporocyst, a następnie cerkarie, które opuszczają
ciało ślimaka i wwiercają się w skórę żywiciela
ostatecznego. Wędrują z krwią do płuc, potem
do serca a na koniec do dużego obiegu krwi. Tam
osiągają dojrzałość. Po kopulacji samice wędrują
do naczyń włosowatych pęcherza moczowego i tam
składają jaja. Jaja posiadają kolec, dzięki któremu
dostają się do wnętrza pęcherza moczowego, a
potem z moczem do wody, gdzie wykluwa się z nich
miracidium.

JAJA PRZYWRY KRWI

CHOROBOTWÓRCZOŚĆ



W przebiegu inwazji można wyróżnić 3 fazy:



Pierwsza- penetracja furkocerkarii przez skórę; wiąże
się z silnym świądem i odczynem zapalnym



Druga- trwa 4-10 tygodni; towarzyszą jej: dreszcze,
gorączka, bóle brzucha, głowy, stawów, obrzęki skórne,
pokrzywka umiarkowane powiększenie wątroby,
śledziony, biegunki



Trzecia- nasilające się bóle podbrzusza, krwiomocz,
częstomocz; ruch jaj z ostrym sztylecikiem powodowany
skurczami pęcherza moczowego wywołuje: zmiany
zapalne błony śluzowej, ziarniaki i nacieki guzowate,
deformację ujścia moczowodów. Niekiedy dochodzi do
powstania raka a u młodych zwapnienie ścian pęcherza
moczowego



Objawy ze strony pęcherza moczowego mają często
charakter przewlekły