Edukacja seksualna w Polsce

Autorzy:

Adrianna Bogdanowska

Norbert Bobrowiecki

Przemysław Abramczuk

DEFINICJA



Wychowanie seksualne - całokształt
działań oraz wpływów
zmierzających do ukształtowania u
dzieci i młodzieży postawy szacunku
oraz zrozumienia wobec
przedstawicieli płci przeciwnej oraz
takich uczuć wzajemnych, jakie są
warunkiem kształtowania się
odpowiednich relacji pomiędzy
dziewczętami i chłopcami

3 typy edukacji seksualnej



TYP A – abstynencja seksualna do
momentu ślubu



TYP B - biologiczna edukacja



TYP C – łączy obydwa powyższe

HISTORIA



Do wieku XVIII, w kulturze europejskiej dzieci

były uświadamiane przez własnych rodziców

w domu; dopiero na przełomie wieków XVIII i

XIX postawy wobec seksualności człowieka

uległy znacznemu zaostrzeniu a sam seks

stał się tematem tabu.



W okresie drugiej połowy XX wieku,

młodzież zaczęła być uświadamiana w

sprawach seksu przez lekarzy, którzy

przekazywali wiedzę dotyczącą anatomii i

fizjologii, psychologicznych różnic oraz

wiedzę w zakresie chorób przenoszonych

drogą płciową.

CELE



dostarczać wszechstronnych, dostosowanych do wieku

dziecka, informacji dotyczących ludzkiej seksualności



dostarczać tych informacji odpowiednio wcześnie, by

wyprzedzić ewentualne doświadczenia młodzieży w tym

zakresie



przekazywać pełne i rzetelne informacje z zakresu

antykoncepcji, uwzględniając skuteczność i wady

stosowanych metod



zapewniać pełne i rzetelne informacje z zakresu AIDS

oraz sposobów zabezpieczania się przez zakażeniem

wirusem HIV, jak i innymi chorobami przenoszonymi

drogą płciową



uświadamiać odpowiedzialność mężczyzn za

konsekwencje ich aktywności seksualnej



uświadamiać kobietom ich prawo do decydowania w

sprawach seksu oraz do ewentualnej odmowy

Akty prawne



Światowa Konferencja na rzecz Ludności i Rozwoju

(Kair, 1994)



IV Światowa Konferencja na rzecz Kobiet (Pekin, 1995).



Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez

Zgromadzenie Ogólne ONZ 20. listopada 1989



Komitet Praw Dziecka podczas 33 sesji w roku 2003

wydał Komentarz Ogólny pt. „Zdrowie i Rozwoj

Małoletnich w kontekście Konwencji Praw Dziecka”



Podczas 14. Światowego Kongresu Seksuologów w

Hongkongu 26 sierpnia 1999 roku przyjęta została

Powszechna Deklaracja Praw Seksualnych



W 1986 roku został wydany przez Światową

Organizację Zdrowia dokument, który był w całości

poświęcony tematowi edukacji seksualnej wśród dzieci

i młodzieży.

Edukacja seksualna



Krajowym dokumentem
nakładającym obowiązek
wprowadzenia zajęć wychowania do
życia w rodzinie jest ustawa o
planowaniu rodziny, ochronie płodu
ludzkiego i warunkach
dopuszczalności do przerywania
ciąży.

Edukacja seksualna



W kwietniu 1998 roku Minister Edukacji Narodowej wydał
Rozporządzenie w sprawie wprowadzenia do nauczania szkolnego (dla
klas szkół podstawowych i ponadpodstawowych) przedmiotu wiedza o
życiu seksualnym człowieka oraz zakresu jego treści programowych. W
załączniku do tegoż dokumentu czytamy:



„Seksualność nie jest wartością autonomiczną i wyizolowaną; wiąże
się z całą strukturą osobowości, z systemem wartości człowieka,
strukturą potrzeb, obrazem własnego „ja”, z normami moralnymi i
religijnymi, relacjami interpersonalnymi, rolami małżeńskimi,
rodzicielskimi i społecznymi. Szkoła jest zobowiązana respektować ten
fakt i podawać wiedzę o ludzkiej seksualności w tak rozumianym
kontekście całej rzeczywistości człowieka.” A zatem, kierując się
dobrem młodych ludzi niepełnosprawnych, już obciążonych
specyficznymi trudnościami życia, zacznijmy wreszcie upowszechniać
to, co im się słusznie należy, czego chcą i oczekują od nas dorosłych.
Nie uczynimy im tym żadnego przywileju, nie dajemy im „podarunku”,
lecz spełnimy tym swój zwykły rodzicielski czy nauczycielski
obowiązek.

Edukacja seksualna a osoby
niepełnosprawne



Największym problemem dotyczącym seksualności i zaspakajania

potrzeb seksualnych osób niepełnosprawnych w Polsce jest to, że w

ogóle nie widzi się tego problemu i nie ma zrozumienia i akceptacji dla

potrzeb tych ludzi.



Większość rodzin uważa, ze najlepiej nie rozmawiać z dziećmi na te

tematy. Inni uważają, ze te rozmowy nic nie dadzą, gdyż dzieci

pomimo ukończenia 20 czy 40 roku życia są na poziomie rozwoju 12-

latka.- mit.



Nauczyciele nie potrafią sobie poradzić z niepełnosprawnymi

intelektualnie uczniami przejawiającymi zachowanie seksualne. Takich

uczniów najczęściej wyprowadza się z klasy, próbuje odwrócić uwagę,

stosuje się zabawy relaksacyjne, albo zapisuje się do terapeuty.



Edukacja seksualna w ich przypadkach najczęściej sprowadza się do

ciągłej kontroli.



Ratunek w danej sytuacji to odwaga nauczycieli i pedagogów, dialog

miedzy zainteresowanymi stronami i dążenie do zauważenia i

rozwiązania problemu. Przykład: W Holandii domy społeczne

korzystają np. z usług domów publicznych.

WDŻ/Edukacja seksualna w
polskich szkołach- podstawa
programowa



Ukazywanie wartosci rodziny w zyciu codziennym
człowieka



Pomoc w przygotowaniu się do zrozumienia i akceptacji
przemian okresu dojrzewania



Zrozumienie własnej i cudzej seksualności (rozumiem
siebie)



Umiejętność korzystania z systemu poradnictwa dla
dzieci i młodzieży



Umiejetnosc podejmowania odpowiedzialnych decyzji w
swoim przyszłym życiu rodzinnym



Poszukiwanie sensu życia



Poznanie podstawowych zasad postepowania w sferze
ludzkiej godnosci i seksualnosci- kreowanie pozytywnych
postaw społecznych

Cele treści nauczania wdż- klasy
IV- VI szkoły podstawowej



Podstawowe funkcje rodziny z podkreśleniem miejsca dziecka



Przekaz wartosci i tradycji



Wiezi rodzinne i rozwiazywanie ewentualnych konfliktów



Macierzynstwo i ojcostwo



Budowa narzadów płciowych



Ciaża i rozwój dziecka



Różnice i podobienstwo miedzy płciami



Akceptacja i szacunek do własnego ciała



Analiza okresu dojrzewania- czego się spodziewać



Higiena okresu dojrzewania



Prawo człowieka do intymności i ochrona tego prawa



Istota koleżenstwa, przyjaźni, wzajemny szacunek



Wpływ mediów



Istytucje działacjące na rzecz dziecka i rodziny



Odpowiedzialność za własny rozwój

Cele treści nauczania wdż-
gimnazjum



Fizyczny rozwój człowieka i życie jako

fundamentalna wartość



Budowa prawidłowych relacji z innymi ludzmi

(konflikt pokolen)



Rola autorytetów w życiu człowieka



Zachowanie asertywne



Rozwój seksualny człowieka



Różnice w rozwoju psychoseksualnym dziewczat i

chłopców



Zagrożenia okresu dojrzewania(presja seksualna

uzależnienia pornografia)



Główne funkcje płciowości



Ryzyko wczesnej inicjacji



Planowanie rodziny

Cele treści nauczania wdż- liceum



Wszystko co wcześniej tylko głębiej



Przyjęcie pozytywnej postawy wobec życia

ludzkiego osób niepełnosprawnych i chorych



Nauka poszanowania

życia

ludzkiego



Kształtowanie postaw prozdrowotnych,

prospołecznych i prorodzinnych



Inicjacja seksualna – uwarunkowania i następstwa

(opóźnienie wieku inicjacji seksualnej)



Choroby weneryczne



Nieplanowana ciąża



Zagrożenia życia społecznego

Przykładowe organizacje
pozarządowe wspierające
uświadamianie seksualne



PONTON



PCK

Ankiety



Omówienie przeprowadzonych

ankiet z „własnych środowisk”

Jak wyglądają zajęcia wg mężczyzn

oglądanie filmów
nie chodzę, więc
nie wiem
wykład
nie wiem
nie uwzględniono

Jak wyglądają zajęcia wg kobiet

oglądanie filmów

omawianie
dojrzewania, sposobów
zabezpieczania przed
ciążą

jak normalne lekcje

nie wiem

nie zaznaczono

0%

10%

20%

30%

40%

50%

60%

70%

80%

Kobiety
Mężczyźni

Zajęcia WDŻ odbywają się

nauczyciel wykwalifikowany położna

nie uwzględniono

0,00%

5,00%

10,00%

15,00%

20,00%

25,00%

30,00%

35,00%

40,00%

45,00%

50,00%

Kobiety
Mężczyźni

Kto prowadzi zajęcia

0%

10%

20%

30%

40%

50%

60%

Kobiety
Mężczyźni

Czy chcesz coś zmienić w zajęciach

ni

e

m

am

c

za

su

te

rm

in

n

ie

p

as

uj

e

ni

e

ch

ce

/ n

ie

p

ot

rz

eb

uj

e

ni

e

są

c

ie

ka

w

e

do

w

ie

m

s

ię

z

in

te

rn

et

u

ni

e

są

p

ro

w

ad

zo

ne

w

s

zk

ol

e

by

ły

w

g

im

na

zj

um

/p

od

st

aw

ów

ce

w

ie

m

, n

a

cz

ym

p

ol

eg

aj

ą

0%

10%

20%

30%

40%

50%

60%

Kobiety
Mężczyźni

Dlaczego nie uczęszczasz na zajęcia