INNE GRUPY LEKÓW

STOSOWANE W

PSYCHOFARMAKOLOG

II WETERYNARYJNEJ

LEKI WPŁYWAJĄCE NA

PRZEKAŹNICTWO

ADRENERGICZNE



AGONIŚCI RECEPTORA α-
ADRENERGICZNEGO



ANTAGONIŚCI RECEPTORA α-
ADRENERGICZNEGO



ANTAGONIŚCI RECEPTORA β-
ADRENERGICZNEGO

AGONIŚCI RECEPTORA ALFA-

ADRENERGICZNEGO

Fenylpropanolamina



Jest agonistą receptora α1-
adrenergicznego do stosowania
doustnego.



Jest stosowana u psów i kotów w
leczeniu zaburzeń związanych z
oddawaniem moczu.



Mechanizm działania polega na
zwiększeniu napięcia zwieracza cewki
moczowej.



Lek stosowany jest w leczeniu
mimowolnego oddawania moczu,
nietrzymaniu moczu, zbyt częstego
oddawania moczu, które towarzyszy
zwiększonej pobudliwości zwierzęcia

Dawkowanie:



Pies: 1,1-4,4 mg/kg po co 8-12 godzin



Kot : 12,5 mg/kota po co 8 godzin

Działania niepożądane:



Uczucie niepokoju



Szybki, urywany oddech



Wzrost ciśnienia krwi



Niechęć do pobierania pokarmu



Drżenia mięśniowe



Arytmie serca

Przeciwwskazania :



Nie stosować równocześnie z
inhibitorami MAO (selegiliną,
amitrazem)



Jaskra



Przerost prostaty



Nadczynność tarczycy



Cukrzyca



Choroby serca



Nadciśnienie

ANTAGONIŚCI RECEPTORA ALFA-

ADRENERGICZNEGO

Nicergolina:



Jest syntetyczna pochodna alkaloidów
sporyszu.



Wywiera działanie hipotensyjne i
hamujące agregację trombocytów oraz
przyleganie tych komórek do
śródbłonka.



Działa α-adrenolitycznie 

rozszerza

naczynia krwionośne, szczególnie
mózgu.



Zwiększa przepływ krwi w OUN,
zwłaszcza w obszarach niedotlenionych.



Zwiększa zużycie tlenu i glukozy przez
komórki mózgowe 

to poprawia pamięć

i zdolność uczenia się.



Nicergolina wykazuje działanie
neuroprotektywne.



Lek blokuje niekorzystne skutki i
uszkodzenie neuronów wywołane przez
kurczące naczynia działanie amin
katecholowych w występujących
epizodach niedokrwiennych.



Nicergolina wywiera też niewielkie
działanie agonistyczne w stosunku do
receptorów dopaminergicznych i
serotoninergicznych.



Lek ten usprawnia obrót

(synteza-

rozkład)

dopaminy.



Nicergolina pobudza też obrót
trifosforanu inozytolu
(wewnątrzkomórkowy przekaźnik II
rzędu) 

zwiększenie zdolności uczenia.



Efekt ten obserwowany jest przy długim
(pow. 1 miesiąca) stosowaniu leku.



Nicergolina jest stosowana doustnie u psów i
kotów.



U psów jest lekiem z wyboru w leczeniu
zaburzeń zachowania związanych z wiekiem 
leczenie zespołu dysfunkcji zdolności
poznawczych u psów starych (canine
cognitive dysfunction syndrom - CCDS).



Jest również stosowana w leczeniu zaburzeń
spowodowanych niedokrwieniem mózgu 

zaburzenie cyklu dobowego snu i czuwania i
utrata zdolności zachowania czynności
wyuczonych u psów starych.



U psów lek ten jest skuteczny w leczeniu
agresji związanej z wiekiem.



U kotów nicergolina wykazuje korzystny
wpływ w eliminowaniu zaburzonego
zachowania związanego z wiekiem 

nadmierna wokalizacja, wędrówki nocne
po domu, nocne objawy niepokoju.



Nicergolina jest również stosowana w
terapii zaburzeń naczyniowych siatkówki
oka.



Jest również stosowana w leczeniu
zaburzeń równowagi i słuchu
spowodowanych stanami niedokrwienia
OUN.



Po podaniu doustnym lek jest szybko
wchłaniany z przewodu pokarmowego.



W krótkim czasie (1 godz) osiąga
maksymalne stężenie we krwi.



W niewielkim stopniu podlega efektowi
pierwszego przejścia.



Osiąga stałe stężenie we krwi po 12-15
dniach od rozpoczęcia terapii.



Lek ulega częściowej biotransformacji w
wątrobie.



Wydalany z moczem w postaci
niezmienionej i nieczynnych
metabolitów.

Dawkowanie:



Pies:

0,25-0,5 mg/kg po co 24 godziny,

lek należy podawać rano przez okres co
najmniej 1 miesiąca. Po miesięcznej
przerwie lub wcześniej terapię można
powtórzyć.



Kot:

0,25-0,5 mg/kg po co 24 godziny,

lek należy podawać rano przez okres 1
miesiąca. Po miesięcznej przerwie lub
wcześniej terapię można powtórzyć.



Nicergolina jest doskonale tolerowana przez
psy i koty.



Nie stwierdzono występowania działań
niepożądanych .



Nicergolinę nie należy równocześnie podawać z
innymi lekami rozszerzającymi naczynia
krwionośne 

możliwość wystąpienia addycji.



Terapię należy przerwać 24 godziny przed
planowanym podaniem α2-agonistów
(ksylazyny, medetomidyny, deksmedetomidyny)



zmniejszenie lub zniesienie efektu działania

tych leków.

ANTAGONIŚCI RECEPTORA

BETA- ADRENERGICZNEGO



Noradrenalina jest neuroprzekaźnikiem, który
nadmiernie jest uwalniany w sytuacjach
wywołujących lęk i strach.



Farmakologiczne zahamowanie niektórych
efektów działania uwolnionej noradrenaliny
powoduje eliminacje objawów towarzyszących
uczuciu lęku i niepokoju 

napięcie i drżenia

mięśni, tachykardia, zaburzenia perystaltyki
przewodu pokarmowego.



Leki z grupy antagonistów receptorów β-
adrenergicznych

(propranolol i pindolol)

wywierają ośrodkowe działanie uspokajające u
zwierząt i ludzi w stanach niepokoju.



Propranolol wywiera korzystne działanie
u psów i kotów w leczeniu różnych form
występującego lęku i fobii związanej z
bodźcami słuchowymi i wzrokowymi.



Propranolol wykazuje również zdolność
blokowania w OUN receptorów
serotoninowych 

lek wykazuje

korzystny efekt w terapii stanów
agresji.



Pindolol wykazuje większą zdolność
blokowania receptorów serotoninowych
niż propranolol 

lek ten jest

skuteczniejszy w terapii agresji u psów.

DAWKOWANIE

LEK

PIES

KOT

PROPRANOLOL

Małe rasy:
5 mg/psa p.o co 8
godzin

Duże rasy:
10-20 mg/psa p.o
co 8 godzin

lub
0,5-3 mg/kg p.o
co 12 godzin

0,2-1 mg/kg p.o
co 8 godzin

PINDOLOL

0,125-0,25
mg/kg p.o co 12

godzin

-----------------------

Działania niepożądane:



Bradykardia



Niedociśnienie tętnicze



Niewydolność krążenia przy
zmniejszonej rezerwie sercowej



Skurcz oskrzeli



Nudności



Wymioty



Biegunka



Zaburzenia erekcji



Plamica małopłytkowa



Plackowate wyłysienia

Przeciwwskazania:



Należy stopniowo zmniejszać dawkę
leku 

nie wolno odstawić lek

natychmiastowo

 możliwość

wystąpienia zaburzeń pracy serca.



Ostrożnie stosować u pacjentów z
cukrzycą leczonych insuliną lub
doustnymi lekami obniżającymi stężenie
glukozy we krwi 

osłabienie działania

hipoglikemicznego



Astma lub stany skurczowe oskrzeli



Hipotensja



Bradykardia.

INTERAKCJE LEKÓW Z PROPRANALOLEM

LEK

EFEKT

Neutralizujące

Osłabienie wchłaniania

Narkotyki

chirurgiczne

Nasilenie depresyjnego wpływu na serce

Cholinolityki

Osłabienie przeciwarytmicznego działania

Diuretyki

Wzrost ryzyka wystąpienia hypotensji

Fluoksetyna

Nasilenie depresyjnego wpływu na serce

Insulina

Osłabienie działania hipoglikemicznego

Blokery

kanałów

wapniowych

Nasilenie depresyjnego wpływu na serce

Poch.

fenotiazynowe

Wzrost ryzyka wystąpienia hypotensji

Kuraromimetyk

i

Nasilenie efektu działania zwiotczenia mięśni

Teofilina

Zniesienie bronchodilatacyjnego działania

Hormony

tarczycy

Osłabienie depresyjnego wpływu

propranololu na serce

HORMONY PŁCIOWE

GESTAGENY

Octan megestrolu
Octan medroksyprogesteronu

Mechanizm działania:



Wywierają działanie depresyjne na OUN 
wywołują uspokojenie i posiadają aktywność
podobna do barbituranów i benzodiazepin 
działają na receptory GABA-A



Wywierają też działanie antyandrogenne.



Miejsce działania w OUN 

przednia część

podwzgórza i środkowa część blaszki
czworaczej

 struktury OUN kontrolujące

zachowania seksualne samców oraz
oddawanie moczu



Gestageny upośledzają syntezę
receptorów estrogenowych.



Hamują wytwarzanie testosteronu w
strukturach układu rozrodczego u
zwierząt niesterylizowanych.



Hamują również zachowanie typowe dla
samców u kotów kastrowanych.!!!!

WSKAZANIA DO STOSOWANIA



Podstawą do stosowania gestagenów w
leczeniu zaburzeń zachowania zwierząt
towarzyszących jest to, że na wiele
zachowań bezpośrednio oddziaływują
hormony męskie.



Gestageny wywierające działanie
antyandrogenne przeciwdziałają
zaburzeniom w zachowaniu
spowodowanym hormonami męskimi.



Korzystnie tez wpływa działanie
uspokajające egzogennie podawanych
związków gestagennych.

WSKAZANIA KLINICZNE

Leczenie:



Nawyku włóczęgowstwa



Seksualnych perwersji



Hałaśliwego zachowania



Obsesyjnego szczekania



Nawyku niszczenia przedmiotów



Obsesyjnego kopania



Nadmiernej płochliwości



Nawyku gonienia za samochodem, rowerem



Nawykowego polowania na ptaki



Obsesyjnego znaczenia terenu



Różnych typów agresji, w tym agresji z chęci
dominowania

DAWKOWANIE

PSY:

Octan megestrolu



Podaje się doustnie co 24 godziny w
dawce 1,1-2,2 mg/kg przez 2 tygodnie,
przez kolejne 2 tygodnie należy
podawać 1/2 dawki początkowej, a przez
kolejne 3 tygodnie 1/4 dawki
początkowej.

Octan medroksyprogesteronu

(postać

depot)



5-11 mg/kg podskórnie lub
domięśniowo, maksymalnie 3 razy w
roku.

DAWKOWANIE

KOTY:

Octan megestrolu



Podawać doustnie co 24 godziny w
dawce 2,5-10 mg/kota przez 1 tydzień,
następnie przez okres 3-5 tygodni
podawać ½- ¼ dawki początkowej.

Octan medroksyprogesteronu

(postać

depot)



50 mg/kota

(samice)

lub 100 mg/kota

(samce)

podskórnie lub domięśniowo ,

maksymalnie 3 razy w roku.

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE



Wzrost apetytu



Przyrost masy ciała



Depresja/letarg



Hyperplazja gruczołu sutkowego 
nowotworzenie !!!!



Cukrzyca



Mielosupresja



Przerost błony śluzowej macicy



Ropomacicze



Upośledzenie czynności nadnerczy



Ścieńczenie i wzrost tendencji do
wystąpienia zmian skórnych skóry.

PRZECIWWSKAZANIA

Gestagenów nie należy stosować



U samic dziewiczych



U samic i samców przeznaczonych do
reprodukcji



U zwierząt chorych na cukrzycę  wzrost
oporności na hipoglikemiczne działanie
insuliny



Bezwzględnym przeciwwskazaniem jest
równoczesne podawanie
glukokortykosterydów !!!!!

BROMOKRYPTYNA



Jest pochodną alkaloidów sporyszu.



Wywiera działanie hamujące
wydzielanie prolaktyny przez przednią
część przysadki mózgowej 

co związane

jest z działaniem agonistycznym w
stosunku do receptorów
dopaminergicznych.



Lek stosowany jest w leczeniu ciąży
rzekomej u suk.



Do zahamowania laktacji.



Jest stosowany również do przerywania
niepożądanej ciąży

(do 42 dnia ciąży)



U kotów w leczeniu obsesyjnego
znaczenia terenu



nieznany mechanizm

działania



W leczeniu obsesyjnego znaczenia terenu
bromokryptyna jest bardzo skuteczna u
samców

(85 % wyleczeń),

natomiast

mniejszą skuteczność stwierdzono u
samic

(40% wyleczeń).



U psów lek jest stosowany doustnie w
dawce 0,01-0,1 mg/kg co 24 godzin lub
dawkę dobową można podzielić na dwie
dawki jednorazowe.



U kotów bromokryptyna jest podawana
podskórnie w dawce jednorazowej 2-4
mg/kota , po 2-4 tygodniach można
powtórzyć podanie leku.

Działania niepożądane:



Wymioty



Biegunka



Spadek ciśnienia krwi



Uspokojenie



Uczucie zmęczenia/znużenia

(tylko u

psów)



Wypadanie trzeciej powieki

(tylko u

kotów przez okres pierwszych dwóch
dni)



Brak pragnienia

(tylko u kotów przez

okres pierwszych dwóch dni)

INTERAKCJE



Neuroleptyki



Metoklopramid

 lek przeciwymiotny i

prokinetyczny



Domperidon

 lek przeciwymiotny i

prokinetyczny



Antagoniści receptorów

dopaminergicznych znoszą
hypoprolaktemiczne działanie
bromokryptyny

ANTAGONIŚCI RECEPTORÓW

OPIOIDOWYCH

Nalokson
Naltrekson



Endogenne opioidowe peptydy osiągają
bardzo wysokie stężenia w stanie
stresu.



Są związkami aktywującymi układ
dopaminergiczny 

którego nadmierne

pobudzenie odpowiada za kompulsywne
zachowania u ludzi i zwierząt.



Ponadto, endogenne opioidy są
związkami analgetycznymi 

osłabiając

odczuwanie bólu predysponują do
samookaleczeń zwierząt.

Antagoniści receptorów opioidowych są

stosowane w leczeniu samookaleczeń
zwierząt:



wygryzanie ogona



nadmierne wylizywanie prowadzące do
zapalenia skóry



wygryzanie okolicy łap



wyrywanie sierści

Psy:



Nalokson :

11-22 ug/kg lub 0,5 mg/psa

co 12 godzin podskórnie, domięśniowo
lub dożylnie 

rzadko stosowany ze

względu na konieczność podawania
pozajelitowego



Naltrekson:

2,2 mg/kg doustnie co 12-24

godziny

Koty:

Naltrekson:

2-4 mg/kg lub 25-50 mg/kota

doustnie co 24 godziny



Nie stosować naltreksonu u zwierząt z
niewydolnością wątroby.



Lek jest bardzo dobrze tolerowany przez
zwierzęta 

rzadko wywołuje zmiany

skórne (rumień i świąd).



Znosi działanie agonistów receptorów
opioidowych (

butorfanolu

 efekt

przeciwbólowy, uspokajający,
przeciwkaszlowy, przeciwwymiotny,

petydyny i fentanylu

efekt

przeciwbólowy, uspokajający,
depresyjny na ośrodek oddechowy)