Problemy
związane z
izolacją psa
Lęk separacyjny
Zaburzenia zachowania związane z
przeżywaniem przez psa lęku i
napięcia w sytuacji utraty kontaktu z
opiekunem
PRZYCZYNY
nadmiar kar w wychowaniu
zmiana miejsca zamieszkania
częsta i długotrwała izolacja
pozostawianie psa w samotności we wczesnym szczenięctwie – przed
12-14 tygodniem życia
traumatyzujące doświadczenie w izolacji (np. pies pozostawiony w
samotności słyszy odgłos burzy) lub inne traumatyzujące doświadczenie
nagła zmiana trybu życia opiekunów psa lub zmiana przyzwyczajeń,
np. podjęcie pracy
pobyt w schronisku dla zwierząt
przetrwałe zaburzenia lękowe – fobie, depresja, stereotypie,
zachowania kompulsywno-obsesyjne
nerwowość i nieprzewidywalność otoczenia – brak możliwości kontroli
otoczenia
koncentracja na opiekunie – tendencja do pilnowania i ciągłej uwagi
zbyt wczesne lub zbyt późne oddzielenie od gniazda
brak przyzwyczajenia do separacji – ciągła obecność człowieka
zakłócony proces socjalizacji – doświadczenie izolacji społecznej w
okresie pierwszych 4 miesięcy życia
długotrwała nieobecność ważnego dla psa domownika (wyjazd, śmierć)
lub pojawienie się nowego członka rodziny
rasa
predyspozycje genetyczne
zaburzenia orientacji, najczęściej związane z procesami starzenia się
mózgu.
Przebieg
Pies odczytuje na zasadzie wyuczonych skojarzeń sygnały wyjścia
opiekunów, takie jak pakowanie toreb, nakładanie ubrań, czy nawet szybsze
niż
zwykle poruszanie się po mieszkaniu. To powoduje niepokój, który rośnie cały
czas do momentu wyjścia opiekunów. Ponieważ pies nie może dalej kontrolować
sytuacji, rośnie jego poziom frustracji i reakcje lękowe osiągając maksymalny
poziom około 30 minut po wyjściu opiekunów. Następnie poziom pobudzenia
opada. Tego rodzaju stany pobudzenia i uspokojenia pojawiają się w różnym
tempie u różnych psów, osiągając różne nasilenie, aż do paniki manifestującej
się
ekstremalnym pobudzeniem emocjonalnym przy wyłączonych mechanizmach
poznawczych (paniczne drapanie drzwi, gryzienie domowych sprzętów). Bardzo
często pobudzenie reakcji stresowej następuje na skutek bodźców płynących
z otoczenia. Przejeżdżający samochód, kroki na schodach, burza, dochodzące
z zewnątrz szczekanie innych psów – wszystko to może spowodować nagłe
pobudzenie, bowiem stres spowodowany izolacją obniża próg reakcji na
frustrację
i lęk. Ten cykliczny proces pobudzenia i uspokojenia trwa do czasu powrotu
opiekunów zwierzęcia.
OBJAWY BEZPOŚREDNIE DOTYCZĄCE ZACHOWANIA
wokalizacja (wycie, szczekanie),
kopanie i drapanie
bieganie i obserwacja otoczenia
gryzienie i żucie przedmiotów
zanieczyszczanie otoczenia – urynacja i/lub defekacja
ślinienie się (często przed drzwiami wyjściowymi)
wylizywanie łap i boków
wilgotne łapy – pocenie się jako objaw napięcia i lęku
agresja – gryzienie, warczenie, próby wydostania się z pomieszczenia
gwałtowne powitanie – ekscytacja lub zachowanie poddańcze i urynacja
OBJAWY POŚREDNIE
uszkodzenia łap i pazurów spowodowane kopaniem i drapaniem
uszkodzenia migdałków i krtani – chrypka i stany zapalne spowodowane wyciem i
szczekaniem
uszkodzenia zębów, dziąseł, kufy spowodowane gwałtownym żuciem
i gryzieniem przedmiotów
uszkodzenia (maceracja) skóry boków i/lub łap spowodowana wylizywaniem
OBJAWY PSYCHOSOMATYCZNE
owrzodzenie żołądka lub jelita grubego
zaparcia lub biegunka, zdarza się, że krwawa
wymioty
letarg i depresja
anoreksja a
Niszczenie przedmiotów
greatjobaaron.blogspot.com/2010/07/dogs-home-
alone.html
Nadmierne szczekanie
przywoływanie członków stada - wycie
wyraz tęsknoty za towarzystwem
wyraz niepokoju lub lęku – szczeka
rytmicznie, monotonnie na wysokim tonie
wyładowanie frustracji – nadmierne
szczekanie podczas powitania
nuda – psy uwięzione na własnym
podwórku
nadmiar energii, forma radzenia sobie z
niedostatkiem ruchu (rytmiczne,
monotonne szczekanie, ale nie tylko gdy
zostaje sam)
starszy pies może szczekać więcej niż w
młodości na skutek zaburzenia funkcji
poznawczych
Jeśli pies szczeka przez parę
minut po wyjściu właściciela lub
tylko w reakcji na wyraźne
odgłosy, można założyć, ze nie
ma większych trudności z
zostawaniem w domu.
Oddawanie kału i moczu w
mieszkaniu
Postępowanie naprawcze
Przeprowadzić proces odłączenia
Przyzwyczaić psa do samotnego
pozostawania w domu
Nauczyć psa sygnałów informujących, że nie
wyjdzie razem z właścicielem
Wychodząc z domu należy ograniczyć liczbę
bodźców
Zapewnić psu różnego typu atrakcję
Zmęczyć psa zabawą, spacerem
Wskazać właścicielowi w jaki sposób
powinien się zachowywać aby nie utrwalać
złych zachowań
Postępowanie naprawcze
ZAPOBIEGANIE
Bibliografia
„Lęk separacyjny u psów.” A. Kłosiński, 1999
filacafib.jun.pl/viewtopic.php?t=118
http://www.dogblogpedia.com/so-your-dog-is-home-alone