MODEL GOSPODARKI

AD-AS

Paulina Kochanek

Kl.IIf

SPIS TREŚCI

1.

Zagregowany popyt AD.

2.

Krzywa globalnego popytu.

*

przesunięcie wzdłuż AD.

*

przesunięcie całej krzywej AD.

3.

Zagregowana podaż AS.

4.

Krzywa globalnej podaży.

5.

Globalna podaż krótkookresowa SAS.

6.

Krzywa zagregowanej podaży SAS.

7.

Podaż globalna długookresowa LAS.

8.

Krzywa globalnej podaży LAS.

9.

Zmiany krzywej SAS i LAS.

10.

Równowaga makroekonomiczna.

11.

Równowaga makroekonomiczna

w krótkim czasie.

12.

Równowaga makroekonomiczna w

długim okresie.

13.

Nierównowaga makroekonomiczna.

14.

Cykl koniunkturalny.

15.

Cykl klasyczny.

16.

Przebieg cyklu klasycznego.

17.

Fazy cyklu klasycznego.

18.

Cykl współczesny.

19.

Teoria Keynesa.

20.

Teoria Monetarna.

ZAGREGOWANY POPYT

AD



Stronę popytu w gospodarce
reprezentują konsumenci krajowi i
zagraniczni.

Decydują się oni nabyć w określanym

czasie pewne wielkości dóbr i usług w
zależności od poziomu cen w gospodarce
oraz innych czynników, takich jak:

*dochody ludności,
*podatki,
*podaż pieniądza,
*stopa procentowa



Przy założeni ceteris paribus różnych
czynników poza cenami, zagregowany
popyt to ogół dóbr i usług, na które
istnieje zapotrzebowanie w gospodarce
w danym czasie przy określonym
poziomie cen.



Graficzną ilustracją relacji między
każdym poziomem cen, a całkowitymi
wydatkami konsumentów na dobra i
usługi w gospodarce w danym czasie
ceteris paribus, jest krzywa
zagregowanego popytu AD.

KRZYWA GLOBALNEGO

POPYTU

PRZESUNIĘCIA WZDŁUŻ

AD

realny PKB

poziom cen

deflator PKB

A’

B’

D’

E’

C’

AD

•Zmiany

cenowe

PRZESUNIĘCIA CAŁEJ

KRZYWEJ AD

•Zmiany nie cenowe

ZAGREGOWANA PODAŻ

AS



Stronę podaży w gospodarce
reprezentują producenci. Oferują oni do
sprzedaży określone wielkości dóbr i
usług w zależności od poziomu cen w
gospodarce oraz innych czynników,
tj.:ceny czynników wytwórczych,
technologia, zasób siły roboczej, zasób
kapitału, działania rządu.



Przy założeniu ceteris paribus zmiennych
poza cenami, zagregowana podaż to
ogół dóbr i usług zaoferownych na rynku
przez producentów w danym czasie przy
określonym poziomie cen.

KRZYWA GLOBALNEJ

PODAŻY

GLOBALNA PODAŻ

KRÓTKOOKRESOWA SAS

SAS – zależy od kosztów

produkcji:



Place nominalne, koszty energii,
podatki, koszty surowców



Przejściowe anomalie
klimatyczne (np. przymrozki,
urodzaje)

KRZYWA ZAGREGOWANEJ

PODAŻY SAS



Graficzną ilustracją zależności
między poziomem cen, a
wielkością produkcjo
wytworzonej przez
przedsiębiorców w krótkim
okresie czasu jest krzywa
zagregowanej podaży SAS.

realny PKB

poziom cen

deflator PKB

SAS

A

B

C

D

E

LAS

realny PKB

powyzej poziomu

potencjalnego

realny PKB

ponizej poziomu

potencjalnego

Krótkookresowa krzywa

podaży SAS pokazuje

związek między ilością

realnego PKB

wyprodukowanego i

poziomem cen, kiedy

nominalna płaca oraz ceny

innych czynników produkcji

oraz potencjalny PKB
pozostają bez zmian.

Krzywa SAS jest rosnąca,

ponieważ koszt krańcowy
przedsiębiorstwa wzrasta

wraz ze wzrostem produkcji,

tak więc konieczne są

wyższe ceny w stosunku do

cen czynników produkcji,

aby spowodować wzrost w

wytworzonej ilości PKB.

PODAŻ GLOBALNA

DŁUGOOKRESOWA LAS



Krzywa długookresowej globalnej

podaży pokazuje związek między

potencjalnym PKB i poziomem

cen.



Potencjalny PKB jest niezależny

od poziomu cen, tak więc LAS

jest pionowa przy potencjalnym

PKB.

KRZYWA GLOBALNEJ PODAŻY LAS

realny PKB

poziom cen

deflator PKB

potencjalny PKB

LAS

ZMIANY KRZYWEJ SAS I

LAS



Wzrost poziomu cen w
gospodarce powoduje
zwiększenie produkcji,

a więc produktu realnego i ruch

po krótkookresowej krzywej
podaży SAS.



Czynniki pozaceniowe powodują
przesunięcie krzywych SAS i
LAS w lewo lub prawo.

RÓWNOWAGA

MAKROEKONOMICZNA



Równowaga makroekonomiczna
oznacza sytuację, w której
wszystkie dobra i usługi
wyprodukowane przez
producentów w całej
gospodarce znajdują nabywców
przy określonym poziomie cen w
danym okresie.

RÓWNOWAGA

MAKROEKONOMICZNA W KRÓTKIM

CZASIE



Graficznie równowagę
makroekonomiczną w krótkim
czasie przedstawiają naniesione
na jeden wykres: krzywa
zagregowanego popytu AD
i krótkookresowa krzywa
zagregowanej podaży SAS.
Punkt krótkookresowej
równowagi leży na przecięciu
tych krzywych.

RÓWNOWAGA

MAKROEKONOMICZNA W DŁUGIM

OKRESIE



Graficznie równowagę
makroekonomiczną w długim czasie
przedstawiają krzywe:
zagregowanego popytu AD
i długookresowa
zagregowanej podaży LAS. Punkt
długookresowej równowagi leży na
przecięciu się tych krzywych,
co oznacza, że
równowaga w gospodarce została
osiągnięta przy pełnym
wykorzystaniu zasobów
ekonomicznych.

RÓWNOWAGA

DŁUGOOKRESOWA

poziom

cen

realny

PKB

Y0

P0

rownowaga

dlugookresowa

SAS

AD

LAS

NIERÓWNOWAGA

MAKROEKONOMICZNA



Wzrost poziomu cen powyżej
punktu równowagi lub spadek
poziomu cen poniżej punktu
równowagi wywołuje stan
nierównowagi
makroekonomicznej.



Jeśli poziom cen wzrośnie powyżej
poziomu równowagi, to wielkość
zagregowanej podaży będzie większa
od wielkości zagregowanego
popytu,
a w gospodarce pojawią się zapasy
i powstanie nadwyżka dóbr i
usług.



Gdy poziom cen spadnie poniżej
poziomu równowagi, to wielkość
zagregowanego popytu przewyższy
wielkość zagregowanej podaży, a w
gospodarce pojawi się niedobór dóbr i
usług.

CYKL KONIUNKTURALNY



Cykl koniunkturalny jest to
okresowe, lecz nieregularne
wahanie poziomu aktywności
gospodarczej, mierzone jako
odchylenie realnego produktu
krajowego brutto i innych
zmiennych makroekonomicznych
od wielkości wynikających z
ogólnego trendu.



Cykle koniunkturalne
charakteryzują: czas trwania,
fazy i ich wzajemne proporcje,
punkty zwrotne i amplituda
wahań wokół linii trendu.

Elementy te stanowią podstawę

zróżnicowania cyklu
klasycznego od
zdeformowanego(cyklu
współczesnego).

CYKL KLASYCZNY



Cykl klasyczny według L.
Mendelsona wyróżnia 4 fazy:

*kryzys,
*depresje,
*ożywienie,
*rozkwit.

PRZEBIEG CYKLU KLASYCZNEGO

FAZY CYKLU

KLASYCZNEGO



W fazie kryzysu nadmiar produkcji
w stosunku do
zapotrzebowania powoduje spadek
cen towarów, co pociąga za
sobą obniżenie wielkości produkcji i
wzrostu bezrobocia. Brak
zainteresowania inwestycjami
przyczynia się do obniżki
oprocentowania kredytów oraz lokat
depozytowych. Spadają również
ceny papierów wartościowych.



Dno kryzysu określane jest mianem
depresji. Charakteryzuje się ona równowagą
rynkową na najniższym poziomie.



W miarę upływu czasu zapasy zostają
wyprzedane, ceny towarów zaczynają rosnąć,
co skłania producentów do inwestowania
i wzrostu produkcji, a co za ty idzie
i zatrudnienia. Wzrost płac powoduje
wzrost popytu na dobra konsumpcyjne.

Faza ożywienia, kończy się z chwilą, gdy

istotne wielkości gospodarcze osiągną
poziom sprzed kryzysu.



Fazę rozkwitu cechuje dalszy wzrost
aktywności gospodarczej.

CYKL WSPÓŁCZESNY



We współczesnym cyklu
gospodarczym, głównie
pod wpływem
monopolizacji gospodarki
i
interwencjonizmu
państwowego,
wyeliminowane są fazy
głębokich załamań
i burzliwego rozwoju.
Dlatego też obecnie
przyjmuje się dwufazową
koncepcje cyklu
gospodarczego – fazę
recesji i
ekspansji.



Ponieważ faza recesji nie musi
charakteryzować się absolutnym spadkiem
poszczególnych wskaźników działalnosci
gospodarcze, a jedynie brakiem lub
zwolnieniem wzrostu, więc fazami cyklu
mogą być: ożywienie i stagnacja
gospodarki na wysokim poziomie.



Wśród wielu teorii cyklów
koniunkturalnych wyjaśniających
przyczyny wahań w gospodarce,
najpopularniejsze są dwie: teoria
Keynesa oraz teoria monetarystów.
Obie teorie nie wykluczają się wzajemnie,
uwypuklają tylko inne przyczyny wahań
cyklicznych.

TEORIA KEYNESA



Wg teorii Keynesa przyczyną
nierównomiernego rozwoju są zmiany
w poziomie wydatków
całkowitych. Jeśli wydatki są
większe od oszczędności, to
można mówić o ożywieniu gospodarki.
Gdy zaczną przeważać skłonności do
oszczędzania,nastąpi nadprodukcja
i załamanie gospodarcze.

TEORIA MONETARNA



Monetaryści uważają, że kryzysy są
spowodowane brakiem kontroli podaży
pieniądza wypuszczonego na rynek.
Wzrost podaży pieniądza doprowadza
do wzrostu wydatków całkowitych, co
stymuluje rozwój produkcji całkowitej i
wzrost zatrudnienia. Jeżeli wzrost ten
będzie niekontrolowany, to
doprowadzi do inflacji.
Polityka interwencyjna rządu zacznie
ograniczać podaż pieniądza, co
spowoduje spadek popytu całkowitego,
a konsekwencji obniży produkcje.