WSPÓŁCZESNE IDEOLOGIE

IDEOLOGIA TO ZBIÓR POGLĄDÓW, IDEI
I PRZEKONAŃ OPISUJĄCYCH
RZECZYWISTOŚĆ.

Mianem ideologii określa się każdy zbiór

uporządkowanych poglądów:



Religijnych



Politycznych



Prawnych



Przyrodniczych



Artystycznych



Filozoficznych

KONSERWATYZM

Z łaciny conservare – zachowywać, dochować
zmian; Orientacja polityczna, która bazuje na
hasłach obrony istniejącego porządku społeczno-
gospodarczego oraz zachowywania i umacniania
tradycyjnych wartości, takich jak:



religia



naród



państwo



rodzina



hierarchia



autorytet



własność prywatna

NACJONALIZM

Z łacińskiego natio –
naród; Ideologia i ruch
polityczny, a także
postawa społeczno-
polityczna
podporządkowująca
interesy innych narodów
celom własnego. Według
tej ideologii wszelkie
działania polityczne
podejmowane są w celu
podniesienia siły
własnego narodu, a także
oceniane przez pryzmat
jego dobra i
interesów.

SKRAJNE FORMY NACJONALIZMU:



Szowinizm:

Wyraża się w
bezkrytycznym
stosunku do własnego
narodu, oraz
pogardzie i niechęci
dla innych narodów



Rasizm:

Ideologia głosząca, że
wartość człowieka jest
zależna od rasy, do
której należy

FASZYZM

Wł. Fascismo, od łac. Fasces – wiązki, rózgi liktorskie i
wł. Fascio – wiązka, związek;

Ideologia łącząca nacjonalizm oraz

rasizm. Charakteryzuje się przeświadczeniem o
rzekomej wyższości rasy aryjskiej, powołanej do
spełnienia misji cywilizacyjnej.

W imię tej misji podejmowano
działania zmierzające do
usunięcie wyimaginowanego
zagrożenia ze strony
ludności żydowskiej oraz
innych niearyjskich narodowości.

ODMIANY FASZYZMU:



Nazizm (hitleryzm):

specyficzny rodzaj ideologii
faszyzmu, istniejący
wyłącznie w Niemczech w
okresie międzywojennym,
charakteryzujący się
rasizmem, wyjątkową
apologią przemocy
i bezwzględnością
w stosunku do prawdziwych
i urojonych wrogów rasy.
Nazizm możemy uznać za
ideologię zbrodniczą.

LIBERALIZM

Z łac. liberalis – wolnościowy, od
łac. liber – wolny;
Ideologia, kierunek
polityczny głoszący, iż szeroko
rozumiana wolność jest nadrzędną
wartością. Najogólniej mówiąc
liberalizm odwołuje się do
indywidualizmu, stawia wyżej
prawa jednostki niż znaczenie
wspólnoty, głosi nieskrępowaną
(aczkolwiek w ramach prawa)
działalność poszczególnych
obywateli we wszystkich sferach
życia zbiorowego.

FORMY LIBERALIZMU WYSTĘPUJĄCE W
RÓŻNYCH JEGO NURTACH TO:



liberalizm polityczny – jest przekonaniem, iż jednostki są podstawą
prawa i społeczeństwa. Zgodnie z tym przekonaniem społeczeństwo
wraz ze swoimi instytucjami powinno chronić wolność pojedynczych
jednostek bez faworyzowania tych o wyższej pozycji społecznej.



liberalizm społeczny (kulturowy, obyczajowy) – skupia się na
prawach jednostek do ich sumienia i stylu życia. Liberalizm kulturowy
obejmuje takie kwestie jak wolność seksualna, wolność religijna,
wolność poznawcza oraz ochronę przed ingerencją państwa w sferę
życia prywatnego.



liberalizm ekonomiczny (gospodarczy) - pogląd, który odrzuca
wszelkie ograniczenia, które krępują wolny rozwój gospodarczy i wolną
konkurencję na rynku, promując „państwo-minimum” tzn. państwo
ograniczające swoją działalność do zapewnienia bezpieczeństwa
wewnętrznego, zewnętrznego oraz zajmowania się sprawami, którymi
nie jest w stanie zająć się prywatny kapitał.



liberalizm socjalny – zwany także nowym liberalizmem lub
reformowanym liberalizmem powstały w późniejszych latach XIX wieku
w krajach rozwijających się, Według poglądu warunkiem korzystania z
wolności jest zagwarantowanie przez państwo wszystkim obywatelom
równych szans w dostępie do podstawowych dóbr (np. edukacji,
kultury, służby zdrowia).

SOCJALDEMOKRACJA:

Ruch polityczny
nawiązujący do ideologii
socjalizmu. Głównym
założeniem socjalizmu
jest zniesienie stosunków
społecznych opartych na
własności prywatnej, a w
konsekwencji
zlikwidowanie podziału
klasowego.

CHRZEŚCIJAŃSKA DEMOKRACJA:

Człowiek postrzegany jest jako członek wielu
wspólnot, z których najważniejsza jest rodzina,
następnie wspólnota lokalna (wiejska,
sąsiedzka, gminna itd.), wspólnota narodowa,
a także wspólnoty religijne, kulturalne,
zawodowe i inne. Podstawą postępowania
jednostki powinny być wartości moralne, które
nie powinny podlegać relatywizacji, to znaczy
nie zależą od sytuacji i warunków, lecz
powinny być traktowane jako wartości
absolutne, na nich opiera się całe życie
społeczne.

KOMUNIZM:

Z łaciny communis – wspólny, powszechny;
Zbiór poglądów ideologicznych i zbudowany na tej
podstawie program polityczny dążący do stworzenia
bezklasowego społeczeństwa, wprowadzenia zasad
egalitaryzmu i zniesienia własności prywatnej.
Społeczeństwo komunistyczne miało być ujednolicone pod
względem przekonań i zachowań politycznych.

FORMY IDEOLOGII KOMUNISTYCZNEJ

STALINIZM

MAOIZM



system społeczno-polityczny i
sposób władania partią i
państwem, ukształtowany w ZSRR
u schyłku lat 20. XX w. przez J.W.
Stalina, realizowany we wszystkich
państwach bloku
komunistycznego. Oznaczał
panowanie aparatu partyjnego nad
wszelkimi dziedzinami życia oraz
przekształcenie państwa w
dyktatorski reżim policyjny.
Biurokracja partyjna, kontrolująca
organizacje społeczne,
administrację, gospodarkę, środki
masowego przekazu, naukę,
szkolnictwo, kulturę, siły zbrojne,
milicję, stanowiła uprzywilejowaną
warstwę stojącą najwyżej w
hierarchii społecznej.



doktryna społeczno-polityczna
stworzona i realizowana przez
Mao Tse-tunga, przywódcę
Komunistycznej Partii Chin.
Chińska wersja marksizmu-
leninizmu. Zasadnicze tezy
maoizmu: absolutyzacja
przemocy jako metody
działania, prymat działania nad
myśleniem, nadrzędność
polityki nad innymi sferami
życia społeczeństwa i
jednostki, utrzymywanie
wysokiego poziomu
rewolucyjnego napięcia
Maoizm uznawał chłopstwo, a
nie warstwę robotniczą, za
główną siłę rewolucyjną.

SYMBOL
STALINIZMU

TWÓRCA
MAONIZMU MAO
TSE-TUNG

DARIA MACIEJOWSKA
JUSTYNA JAWORSKA

Prezentacje przygotowały: