Socjologiczne
teorie dewiacji
Dewiacje
Określa się najczęściej jako zachowania,
„które są niezgodne ze standardami
normatywnymi,
składającymi się na wspólnotową,
podzielaną wizję ładu”
Dewiacja jest rozumiana szeroko jako każda
odbiegająca od norm inność, która wywołuje
reakcje społeczne.
W socjologii zauważalne są dwa nurty
powiązane z :
Perspektywą teoretyczną funkcjonlistyczno-
strukturalistyczną (system norm i wzorów
zachowań) jest traktowany jako obiektywna,
zewnętrzna w stosunku do jednostki rzeczywistość;
Perspektywą teoretyczna interakcjonizmu
symbolicznego i wyrosłych z niego orientacji
teoretycznych. Jest to perspektywa oglądu świata
społecznego nie jako obiektywnie danego , lecz
bezustannie tworzonego i przekształconego w
procesach interakcji.
Interakcja symboliczna- koncepcja
człowieka jako istoty, która potrafi tworzyć i
posługiwać się symbolami.
Zachowaniami symbolicznymi są nie tylko
wypowiedzi
słowne złożone z symboli językowych, ale także
strój i wygląd zewnętrzny, mina, ton głosu,
gesty i
pozycje ciała, czyli zachowania niewerbalne.
Zachowania niewerbalne odgrywają ogromną
rolę w komunikacji
międzyludzkiej.
Teoria Anomii Roberta K. Mertona
Stanu rozbieżności między kulturowo
zdefiniowanymi celami a możliwościami
ich realizacji również kulturowo
określonymi metodami (sposobami,
ścieżkami, instrumentami)
Stany anomii pojawiają się najczęściej jako
konsekwencja gwałtownych zmian
społeczno-ekonomicznych, kulturowych,
politycznych, czyli – dezorganizacji
społeczeństw.
Typy adaptacji jednostek
Merton wyróżnił 5 typów adaptacji jednostek :
Konformizm
Innowacja
Rytualizm
Wycofanie
Bunt
Konformizm-
najpowszechniejszy rodzaj
adaptacji.
Polega na akceptowaniu zarówno celów
kulturowych
jaki i zinstucjonalizowanych środków służących do
ich realizacji.
Innowacja- polega na dążeniu do osiągnięcia
kulturowo usankcjonowanych celów, jednak przy
wykorzystaniu nieinstucjonalnych (zabronionych)
środków.
Rytualizm- polega na odrzuceniu celów
wyznaczonych przez kulturę przy jednoczesnej
(nadmiernej ) akceptacji środków instucjonalnych,
czyli norm postępowania.
Wycofanie- polega na odrzuceniu zarówno
celów wyznaczonych przez kulturę, jak i
instucjonalnych środków służących do
realizacji tych celów.
Bunt- polega na odrzuceniu zarówno
dotychczasowych celów kulturowych , jak i
zinstucjonalizowanych środków służących do
ich realizacji przy jednoczesnym dążeniu do
wprowadzenia nowych celów kulturowych i
nowych norm instucjonalnych.
Teoria zróżnicowanych powiązań Sutherlanda
Obejmuje następujące stwierdzenia:
1.
Zachowanie przestępcze jest wyuczone
2.
Procesy interakcyjne
3.
Grupy pierwotne
4.
Czego się uczymy
5.
Definiowanie norm prawa
6.
Nadwyżka
7.
Zmienne procesu zróżnicowanych powiązań
8.
Mechanizmy uczenia się
9.
Potrzeby i wartości
Koncepcja białych kołnierzyków
Według Durkheima dzięki funkcjonowaniu kontroli
społecznej w stabilnym społeczeństwie jednostki
są w stanie adekwatnie określić poziom swoich
oczekiwań (aspiracji). W przypadku gwałtownego
wzrostu gospodarczego następuje nadmiernie
rozbudowane aspiracji, dążeń do szybszego
zaspakajania nowych celów, dążeń do bogacenia
się, osiągania sukcesów co zwiększa przypadki
kryminalnych zachowań czyli jest to konsekwencja
anomii.
Chicagowska szkoła ekologii
społecznej
-wspólna metoda badawcza, obszar
zainteresowań, pewna dość luźna
perspektywa teoretyczna,
-zbliżone zaobserwowane różnice w rozkładzie
przestępczości i innych zjawisk patologii
społecznej,
-rozpatrywanie dewiacji przez procesy
zachodzące w wielkich metropoliach.
Chicagowska szkoła ekologii
społecznej
PARK-
darwinizm społeczny. Wychodził z założenia, że ludzie
rządzą się tymi samymi prawami co zwierzęta. Główne cechy
społeczne to organizacja terytorialna, powiązanie z zajmowanym
obszarem, trwałe więzy między jednostkami, walka o pozycję
ekonomiczną opiera się na inwazji, dominacji
BURGESS-
wyróżnił 5 stref- obszarów różniących się składem
mieszkańców, charakterem zabudowy, pełnionymi funkcjami:
a) wewnętrzna- centrum przemysłowo-handlowe,
b) przejściowa- obszar zmieniający się z dzielnicy mieszkaniowej na
przemysłowo-handlową z uwagi na rozrost centrum,
c) obszar mieszkań robotniczych- zamieszkiwany przez ludzi
opuszczających strefę „d”,
d) obszar zamieszkiwany przez warstwy średnie,
e) prywatne rezydencje o wysokim standardzie (dzielnica willowa)
.
Chicagowska szkoła ekologii
społecznej
SHAW-
stwierdził, że wysoki wskaźnik
przestępczości
w sferze przejściowej był bez zmian przez
kilkadziesiąt lat. W strefie tej osiedlały się tzw.
niebieskie ptaki, miała miejsce selektywna
emigracja. Shaw wyróżnił transmisję kulturową-
tradycje przestępcze mogą być i są
przekazywane kolejnym generacjom w sposób
podobny do sposobu przekazywania języka czy
innych wytworów społecznych.
Teoria konfliktu kultur Sellina
Norma zachowania- ostro sprzeciwiał się
traktowaniu norm prawnokarnych jako jedynej
jednostki analiz kryminologii czy też socjologii
przestępczości. Uważał, że socjologia
przestępczości i kryminologia winny się
zajmować nie tyle pewnym, dość sztucznie
wyodrębnionym wycinkiem norm społecznych,
ile generalnym problemem norm zachowania,
w tym także kwestią czynników prowadzących
do naruszania norm.
Teorie podkultur
1.
Teorie podkultur dewiacyjnych Cohena
2.
Koncepcja kultury warstw niższych Millera
3.
Teoria zróżnicowanych możliwości Clowarda
i Ohlina
4.
Teoria neutralizacji Sykesa i Matzy
Teorie podkultur dewiacyjnych Cohena
OGÓLNA TEORIA PODKULTUR
„Działanie jako rozwiązywanie
problemów”(każde działanie człowieka jest
rozwiązywaniem problemów )
MŁODZIEŻOWE PODKULTURY DEWIACYJNE
„Istnienie grupy ludzi z problemami, które nie
mogą być adekwatnie rozwiązane w ramach
obowiązujących standardów kulturowych (w
tym wypadku jest to problem młodzieży
warstw niższych)
Koncepcja kultury warstw niższych
Millera
Zdaniem Millera w każdej kulturze można
znaleźć tak zwane centralne punkty
zainteresowania, czyli „(...) dziedziny lub
problemy zwracające na siebie szeroką
i trwałą uwagę oraz wywołujące duże
zaangażowanie emocjonalne”
Teoria zróżnicowanych możliwości
Clowarda i Ohlina
wychodzili z założenia, że wykształcenie się
podkultur jest uzależnione od tego, czy
jednostka, zgodnie z panującą ideologią
sukcesu, przypisuje swe niedostatki bądź
niepowodzenia własnym wadom lub
ułomnościom charakteru, czy też postrzega,
że to istniejący porządek społeczny
uniemożliwia jej osiągnięcie kulturowo
wyznaczonych celów.
Teoria neutralizacji Sykesa i Matzy
Punktem wyjścia rozważań jest teza, że nie istnieją
podkultury dewiacyjne. Autorzy zanegowali w ten
sposób wszystkie zrodzone w tym czasie teorie
podkultur dewiacyjnych. Ich zdaniem można
mówić jedynie o podkulturach dewiacji czy też
przestępczości. Twierdzili, że operując pojęciem
„podkultura dewiacyjne” akcentuje się nadmiernie
odrębność danej klasy wartości i norm zachowania
w stosunku do kultury dominującej.
KONCEPCJA KONTROLI SPOŁECZNEJ
Koncepcja Durkheima
Twierdził, że przestępczość jest zjawiskiem normalnym,
które występowało, występuje i będzie występować w
każdym społeczeństwie. Powody tego stanu są, jego
zdaniem, dwa:
Zachowanie łamiące normy społeczne jest czynnikiem
dynamizującym społeczeństwo, nie pozwalającym mu
trwać w bezruchu, a zmusza je do nieustannej rewizji
swego stosunku do własnych wytworów kulturowych
Człowiek ze swej natury jest egoistyczny i nie ma
żadnych biologicznie warunkowanych hamulców
powstrzymujących przed krzywdzeniem innych ludzi
WSPÓŁCZESNE KONCEPCJE KONTROLI
SPOŁECZNEJ
1.
KONCEPCJA REISSA- dwa podstawowe pojęcia: kontrola
wewnętrzna i zewnętrzna. Kontrola wewnętrzna to
zdolność jednostki do powstrzymywania się od takiego
sposobu realizowania potrzeb, który pozostaje w konflikcie
z normami i regułami obowiązującymi w społeczeństwie.
Kontrola zewnętrzna to zdolność grup społecznych lub
instytucji do skutecznego egzekwowania zachowań
zgodnych z normami i regułami.
2.
TEORIA HIRSCHIEGO-
jednostka może dokonywać
czynów przestępczych, ponieważ jej więzi z porządkiem
konformistycznym zostały w jakiś sposób zerwane.
1.
KONCEPCJA NEY’A- wyróżnił trzy zasadnicze rodzaje
kontroli społecznej:
kontrola wewnętrzna- jest równoznaczna z
internalizacją norm
kontrola pośrednia- jest zwiana z uczuciową
identyfikacją z rodzicami oraz innymi osobami o
nastawieniu konformistycznym
kontrola bezpośrednia- zewnętrzna kontrola formalina
i nie sformalizowana, sprawowana za pomocą
rozmaitych bodźców negatywnych, m.in. ostracyzm,
dezaprobata, ośmieszenie, sankcje stosowane przez
przedstawicieli instytucji formalnej kontroli społecznej
oraz zinstytucjonalizowane typy kar.
TEORIA REAKCJI SPOŁECZNEJ MEADA
Jaźń, osobowość człowieka kształtuje się
podczas interakcji z otoczeniem, relacji typu
”twarzą w twarz” Interakcje zachodzą w
procesie komunikowania się za pomocą
gestów.
POSTULATY TEORETYCZNE I DYREKTYWY
METODOLOGICZNE- KITSUSE I CICOUREL
KITSUSE- zaproponował przenieść płaszczyznę
teoretyczną i badawczą form zachowania
dewiacyjnego na procesy, w wyniku których
jednostki zostają określone jako dewianci
przez innych.
KITSUSE I CICOUREL- ich głównym celem było
wyjaśnianie różnic we współczynnikach
zarejestrowanych zachowań dewiacyjnych.
KONCEPCJA ERIKSONA
Według Eriksona mało uwagi poświęcano analizie
roli społeczeństwa w tworzeniu dewiacji i
dewiantów. Widownia segreguje i kategoryzuje
wiele elementów obserwowanego przez siebie
zachowania, ustala jakie zachowania są zakazane
lub nie aprobowane. Erikson dokonuje
selektywnego wyboru jednostek, które
naznaczone są piętnem dewiacji.
KONCEPCJA BECKERA
Dewiant i dewiacja- dewiacje tworzą grupy
społeczne przez ustanawianie reguł, ich
naruszenie stanowi dewiację. Sam czy nie jest
dewiacyjny, ale jest nim wtedy, gdy zostanie
określony w reakcji społecznej.
Źródła dewiacji :
-koncepcje biologiczne: według nich źródła
dewiacji leżą w cechach wrodzonych dewiantów
(nacisk na cechy fizyczne).
-koncepcje psychologiczne: źródła dewiacji leżą
w cechach osobowości. W tym ujęciu stany
psychiczne są dziedziczne, nie podlegają kontroli
jednostki i odpowiadają za niekonwencjonalne
zachowania.
-koncepcje funkcjonalistyczne: przestępczość i
dewiacja wynikają z napięć strukturalnych. Jeżeli
cele jednostki postawione są zbyt wysoko i nie może
ona spełnić tych aspiracji za pomocą dostępnych
środków, rodzi się zachowanie dewiacyjne.
-koncepcje interakcjonistyczne: dewiacja jest
wytworem społeczeństwa. Zachowania dewiacyjne
wyuczone są w większości w grupach pierwotnych, na
takiej samej zasadzie jak zachowania praworządne. Jest
to proces interakcji między dewiantami a niedewiantami.
-koncepcje konfliktowe: dewiacja jest świadomym
wyborem, często natury politycznej. Dewiacja dotyczy
wszystkich warstw społeczeństwa i należy ją rozumieć w
kontekście nierówności i konfliktów pomiędzy interesami
różnych grup społecznych.
-teorie kontroli: dewiacja jest wynikiem zachowania
równowagi między impulsami, które skłaniają do
dokonania czynu przestępczego a mechanizmami kontroli
społecznej powstrzymującymi od takich czynów.
Literatura :
Andrzej Siemaszko „Granice tolerancji. O
teoriach zachowań dewiacyjnych”
Barbara Szacka „Wprowadzenie do socjologii”
str.: 164-170; 128
Dziękuje