NAWIERZCHNIE BITUMICZNE
Masa bitumiczna - mieszanka kruszywa, lepiszcza i wypełniacza
stosowana w budownictwie drogowym
Proces produkcji
Gorące kruszywo jest przesiewane przez sita i dzielone na frakcje i
gromadzone w komorach, z których następnie jest dozowane wagowo do
mieszalnika. Lepiszcze jest ogrzewane w kotłach do bitumu, skąd po
ogrzaniu jest podawane pompą do mieszalnika wytwórni.
Dozowanie bitumu odbywa się objętościowo przepływomierzem lub
wagowo. Dozowanie wypełniacza odbywa się za pomocą przenośnika
ślimakowego. Z silosów wypełniacz (mączka wapienna i/lub pyły)
podawany jest do mieszalnika. Gotowa masa jest gromadzona w
zbiornikach. Odbiór gorącej masy odbywa się samochodami
samowyładowczymi.
Istotny wpływ na jakość wytwarzanej masy bitumicznej ma dokładność
dozowania składników oraz czas ich mieszania.
DEFINICJA NAWIERZCHNI
BITUMICZNYCH
KLASYFIKACJA LEPISZCZY
BITUMICZNYCH
Wśród lepiszczy asfaltowych wyróżnia się
asfalty ponaftowe i naturalne. Asfalty
naturalne typu Trynidad i Gilsonit stosowane
są jako dodatki modyfikujące właściwości
asfaltów ponaftowych. Lepiszcza smołowe,
stosowane do budowy nawierzchni oraz w
przemyśle izolacji, ze względu na niskie
właściwości techniczne oraz toksyczność
zostały w Europie, również w Polsce, wycofane
ze stosowania w latach 70. XX w.
LEPISZCZA
Lepiszcza asfaltowe należą do materiałów wiążących
pochodzenia organicznego, których wiązanie i twardnienie
jest zjawiskiem fizycznym odwracalnym polegającym na
zmianie kohezji i adhezji cząsteczek lepiszcza przy zmianie
temperatury [1]. Właściwości asfaltów drogowych zależą
od rodzaju ropy naftowej oraz zastosowanej technologii
produkcji. W Polsce produkcja asfaltów odbywa się
trójstopniowo w procesie destylacji atmosferycznej,
próżniowej oraz utleniania pozostałości próżniowej.
Obecnie do budowy nawierzchni asfaltowych stosuje się
następujące rodzaje lepiszczy: asfalty drogowe,
modyfikowane i wielorodzajowe, emulsje asfaltowe, asfalty
upłynnione, asfalty spienione.
Asfalty drogowe klasyfikuje się wg normy PN-EN 12591.
Podstawą klasyfikacji asfaltów jest ich twardość (penetracja
w temperaturze 25ºC) – podział asfaltów drogowych patrz
tabela.
Są to siatki produkowane z włókien szklanych, włókna
tworzą nici zbrojeniowe, które przez wzdłużne i poprzeczne
ułożenie (osnowa i watek) tworzą oczka. W skrzyżowaniach
nici zbrojeniowe osnowy i wątku są związane. Wiązanie nie
usztywnia węzłów, umożliwia przesuwanie poszczególnych
nici zbrojeniowych wątku wzdłuż osnowy oraz uniemożliwia
przesuwanie nici zbrojeniowych osnowy wzdłuż wątku.
Warstwy asfaltowe, między którymi wbudowano geosiatki,
można frezować.
Geosiatki powleczone są asfaltem, który ma za zadanie
zlepiać włókna, chronić je przed uszkodzeniami
mechanicznymi, zabezpieczać je przed działaniem
substancji chemicznych oraz poprawiać przyczepność do
starej i nowej warstwy nawierzchni.
GEOSIATKI DO WZMACNIANIA NAWIERZCHNI
BITUMICZNYCH
GEOSIATKI
K
ażda warstwa bitumiczna mieszanki jest
wykonana z mieszanki mineralno
asfaltowej (MMA) która składa się z:
a)
kruszywa a raczej mieszanki kruszyw
stanowiącej około 90-97% masy MMA.
b)
Lepiszcza w ilości od 3-10% masy MMA
c)
Dodatków: srodków adhezyjnych,
stabilizatorów
PROJEKTOWANIE NAWIERZCHNI
BITUMICZNYCH
1.
Analiza przeznaczenia MMA
2.
Analiza właściwości dostępnych kruszyw
3.
Analiza właściwości dostępnych lepiszczy
4.
Wybór mieszanki mineralnej i jej
uziarnienia
5.
Wybór kruszyw do mieszanki
6.
Projekt mieszanki
7.
Projekt zawartości optymalnej lepiszcza
8.
Ustalenie zawartości dodatków
ETAPY PROJEKTOWANIA
Projekt mieszanki mineralnej polega na
stworzeniu z wybranych kruszyw mieszanki o
oczekiwanych właściwościach zgodnych z jej
przeznaczeniem . W Polsce do projektowania
krzywych uziarnienia stosuję się metodę
krzywych granicznych ograniczających pole
dobrego uziarnienia. Krzywe graniczne dla
każdego rodzaju mieszanki znajdują się w
polskich normach np. PN-S-96025:2000
PRZYKŁADOWA KRZYWA
UZIARNIENIA
Jednym z etapów projektowania jest
znalezienie optymalnej zawartości lepiszcza.
Do tego celu stosuje się pomocniczo metody
analityczne i doświadczalne. Dopiero
sprawdzenie parametrów MMA może wykazać
nam błędy w zaprojektowanej mieszance