WIZERUNEK JEDNOSTKI W
ORGANIZACJI
Jakub Tober
Bartłomiej Wcisły
KONCEPCJA „JA”
Pojawia się w okresie niemowlęcym i w znacznym stopniu
decyduje o tym, jak dziecko konstruuje rzeczywistość.
Posiadając zdolność odróżniania siebie od innych i
zastanawiania się nad sobą, posługujemy się naszym
obrazem samych siebie w celu oceny i porządkowania
napływających informacji. Nie chodzi tylko o doznawanie
siebie, ale również o funkcjonowanie całego systemu
człowieka. Pojęcie Ja pomaga nam zrozumieć niespójne i
oderwane od siebie zjawiska (ludzie zachowują się inaczej
jak mają cel, a inaczej gdy go nie maja). Ja jest ważnym
wymiarem naszego doświadczenia i konstruowania świata,
odgrywa wielka rolę w naszym zachowaniu.
OSOBOWOŚĆ
Osobowość danej osoby jest
kombinacją cech psychologicznych za
pomocą, których ją klasyfikujemy.
Psychologowie prowadzili
wszechstronne badania nad cechami
osobowości. Doprowadziło to do
wyszczególnienia szesnastu
podstawowych cech:
SZESNAŚCIE PODSTAWOWYCH CECH OSOBOWOŚCI:
1.
Skrytość albo
otwartość
2.
Mała inteligencja albo
duża inteligencja
3.
Uczuciowość albo
stabilność emocjonalna
4.
Pokora albo
dominacja
5.
Powaga
albo
beztroska
6.
Oportunizm albo
sumienność
7.
Nieśmiałość albo
przedsiębiorczość
8.
Twardość albo
wrażliwość
9.
Ufność albo
podejrzliwość
10.
Konwencjonalność
albo
niekonwencjonalność
11.
Prostolinijność
albo
spryt
12.
Pewność siebie
albo
lękliwość
13.
Konswerwatyzm albo
nowatorstwo
14.
Zależność od grupy albo
samowystarczalność
15.
Nieopanowanie albo
opanowanie
16.
Swoboda albo
napięcie
SAMOOCENA
Samooceną nazywamy to jak sami się
postrzegamy na tle otoczenia.
Można wyróżnić m.in. skrajne rodzaje
samooceny:
Pozytywne postrzeganie samego siebie – działa
konstruktywnie, wpływa na wydajność pracy
Negatywne postrzeganie samego siebie – może
prowadzić do powstawania wewnętrznych
konfliktów oraz pogorszenia relacji z
otoczeniem
JAK POWSTAJE SAMOOCENA..
Do powstania samooceny niezbędne
jest posiadanie danych, z których
możliwe będzie wyciągnięcie
odpowiednich wniosków.
Źródłem takich informacji jest feedback
– informacja zwrotna.
UDZIELANIE I KORZYSTANIE Z INFORMACJI ZWROTNEJ
Informacja zwrotna (feedback) – „to
sprzężenie zwrotne między tobą a
innymi ludźmi, to reakcja jednej strony
na działania i słowa drugiej ,
pozwalająca uświadomić sobie, jaki
wywierają wpływ”.
INFORMACJA ZWROTNA
„Feedback” jest nam przekazywany przez
cały czas: nieformalnie – od rodziny,
znajomych, sąsiadów w postaci reakcji na to,
co i jak robimy i formalnie – od przełożonego
komentującego nasze wyniki i podwładnych
oceniających nasz sposób kierowania nimi.
Feedback przekazywany jest również od nas
samych dzięki gromadzeniu doświadczeń i
analizie naszych reakcji na własne i innych
zachowania.
RODZAJE INFORMACJI ZWROTNEJ:
może być pozytywny
(pochwała)
negatywny (nagana)
Zarówno wzmacnianie dobrych
działań i zachowań, jak i korygowanie i
poprawianie słabych musi być
konstruktywne. Negatywny feedback
przekazywany w niewłaściwy sposób
może stać się destruktywną krytyką.
SPOSOBY PRZEKAZYWANIA INFORMACJI ZWROTNEJ:
1.
Zanalizować aktualną sytuację :
a) rozważyć na czym polega problem, co wymaga zmiany i
dlaczego,
b) przygotować przykłady wyjaśniające, co się stało i jakie
były tego konsekwencje.
2.
Określić cele i wyniki, do jakich się dąży :
a) ustalić, do czego feedback ma nas doprowadzić,
b) skonstruować strategię zapewniającą osiągnięcie celu.
Istotne jest ustalenie takiego celu, do którego będą
przekonane obie strony, gdyż tylko człowiek sam może
zmienić swoje zachowanie lub działanie.
SPOSOBY PRZEKAZYWANIA INFORMACJI ZWROTNEJ:
3. Wziąć pod uwagę zróżnicowanie ludzi pod
względem możliwości przyjmowania konstruktywnej
krytyki.
4. Wykreować właściwą atmosferę.
Wytworzenie atmosfery zaufania, wzajemnego
szacunku i otwartości jest konieczne do oferowania i
przyjmowania feedbacku. Zapewnienie komfortu
czasowego, odpowiedniego miejsca i okazywanie
empatii zdecydowanie nam to ułatwi.
SPOSOBY PRZEKAZYWANIA INFORMACJI ZWROTNEJ:
5. Skutecznie się komunikować.
Należy pamiętać, że wiadomości
przekazywane są nie tylko poprzez to co
mówimy, ale również poprzez to jakim tonem,
jak szybko i jaka jest nasza mowa ciała. Ważne
jest aktywne słuchanie, obserwowanie
rozmówcy, zadawanie pytań.
6. Opisać zachowanie, które chcemy zmienić.
SPOSOBY PRZEKAZYWANIA INFORMACJI ZWROTNEJ:
7. Opisać pożądane zachowanie.
8. Wspólnie szukać rozwiązań.
Istotne jest, aby udzielając wskazówek,
czy zadając pytania zachęcić rozmówcę
do samodzielnego rozwiązania
problemu.
SPOSOBY PRZEKAZYWANIA INFORMACJI ZWROTNEJ:
9. Skupić się na tym co dobre
10. Osiągnąć porozumienie.
Aby wpłynąć na zmianę zachowania lub sposobu działania odbiorca
feedbacku musi zaaprobować:
a) obiektywne standardy dla danej działalności lub obszaru zachowań,
będących przedmiotem dyskusji,
b) fakt, iż istnieje rozbieżność między aktualnym zachowaniem a
wymaganym,
c) konieczność podjęcia pewnych działań, żeby tą rozbieżność zniwelować,
d) terminy dokonywania zmian.
Dziękujemy