Okres względnej
stabilizacji
Po okresie dynamicznego rozwoju i
uzyskaniu dojrzałości płciowej,
następuje okres dorastania,
kończący w pewnym stopniu
progresywny rozwój organizmu.
Od 20 do 60r.ż
Zakończenie procesów rozrostu tkanki
kostnej
Większość tkanek kończy proces
różnicowania
Większość funkcji fizjologicznych i
biochemicznych osiąga szczyt rozwoju
Organizm osiąga względną równowagę
procesów anabolizmu i katabolizmy
W tym okresie organizm nie
wykazuje dalszej tendencji do
rozbudowy
(pomijając odkładanie się pewnych
substancji, np. magazynowanie
tłuszczu w warstwach podskórnych i
w innych miejscach)
Poszczególne tkanki mają określony
okres, w którym organizm
funkcjonuje w pełni- jest to jednak
forma zachowawcza a nie
ekspansyjna
Czas trwania tego okresu może
różnić się ze względu na wiele
właściwości.
Względna stabilizacja:
(przykłady)
WYSOKOŚCI CIAŁA do około 45-50 r.
ż.
MIĘŚNI od około 20r. ż.
TKANKI KOSTNEJ od około 25r. ż.
ZAWARTOŚĆ ZWIĄZKÓW
MINERALNYCH W KOŚCIACH
DŁUGICH zwiększa się do ok. 28-30.
r. ż. a po 30 wykazuje spadek-
MOMENT STABILIZACJI TUTAJ
WŁAŚCIWIE NIE ISTNIEJE
Są takie cechy, które wykazują stałe
zmiany w tym samym kierunku i nie
można tu mówić o okresie
stabilizacji, np. szerokość nosa.
W odniesieniu do niektórych cech
oprócz szczytu charakterystycznego
możemy mówić o występowaniu
drugiego, mniejszego szczytu.
Przypada on na około 45 r. ż. u kobiet
i 50 r.ż. u mężczyzn.
Względna stabilizacja tego okresu
polega na tym, że poszczególne
cechy kolejno osiągają szczyt swego
rozwoju, a postępujący regres
jednych właściwości jest
kompensowany przez narastające
inne właściwości, tak więc organizm
jako całość charakteryzuje się
względnie wysokim stopniem
sprawności.