Anna
Sawicka

WLEW DOŻYLNY –

ZNACZENIE

W PRAKTYCE

KLINICZNEJ

Wlew (infuzja) dożylny to zabieg

stosowany w przypadkach, gdy

płyny lub rozcieńczone leki

muszą być aplikowane do żyły

w sposób kalibrowany, powolny,

przez wiele godzin lub dni.

Wykorzystywany głównie do

przetaczania krwi i płynów

w zaburzeniach homeostazy

wodnej, w okresie

pooperacyjnym, podczas

długotrwałego odżywiania

pozajelitowego oraz podawania

leków, których stężenie we krwi

musi być stałe w czasie

długotrwałego stosowania

WLEW DOŻYLNY



krótkotrwałe - czas

trwania do 3 godzin



długotrwałe - czas

trwania ponad dobę



szybkie podanie

(bolus) - w nagłych
przypadkach podanie
całej objętości w
krótkim czasie

RODZAJE WLEWÓW DOŻYLNYCH



leki szybko i silnie działające (np. katecholaminy, chemioterapia
czy duże dawki antybiotyków)w sytuacjach, kiedy droga doustna
jest utrudniona lub niemożliwa, a lek powinien natychmiast
dotrzeć do chorego narządu lub ze względu na możliwość
inaktywacji w przewodzie pokarmowym



u chorych w stanie krytycznym



u pacjentów poddawanych operacji



u chorych, u których stosuje się skomplikowane metody
diagnostyczne.



intensywnej terapii, gdyż niektóre leki w większych dawkach
działają drażniąco na przewód pokarmowy



leczenie pozajelitowe powinno trwać jak najkrócej, po osiągnięciu
poprawy stanu chorego niekiedy kontynuuje się podawanie tego
samego leku drogą doustną - terapia sekwencyjna/kontynuowana

KIEDY STOSUJEMY WLEW DOŻYLNY?