Laparoskopia wziernikowanie jamy otrzewnej. Laparoskopia służy do diagnostyki jamy otrzewnej, wykonywania biopsji oraz szeregu zabiegów.
Wskazania do laparoskopii diagnostycznej:
diagnostyka urazów brzucha
diagnostyka (wątroby przerzuty nowotworowe, ropnie, marskość)
pobieranie wycinka
diagnostyka różnicowa stanów zapalnych w obrębie jamy brzusznej (różnicowanie zapalenie wyrostka z chorobami ginekologicznymi)
diagnostyka niewyjaśnionych stanów podgorączkowych i gorączki (ropnie, gruźlica, chłoniak)
W skład zestawu służącego do laparoskopii wchodzą: trokary (narzędzia umożliwiające wprowadzenie instrumentarium), insuflator, laparoskop, narzędzia służące do wykonania zabiegu metodą laparoskopową.
Przejście przez powłoki brzuszne - w tym celu wykonuje się najczęściej: minilaparotomię (najczęściej z dojścia pod pępkiem), wprowadza pozostałe trokary pod kontrolą wzroku (tj. po umieszczeniu laparoskopu wewnątrz jamy brzusznej), wykorzystuję tzw. igłę Veressa.
Isuflacja - w celu wytworzenia dostatecznej przestrzeni i rozsunięcia organów, wtłacza się do brzucha odpowiednią ilości gazów.
Wprowadzenie laparoskopu - umożliwia przekazywanie obrazu na ekran monitora.
Wprowadzenie pozostałych narzędzi (w przypadku wykonywania zabiegu laparoskopowego)
Odkażanie i oczyszczanie ran:
1) odkażanie skóry wykonuje się za pomocą jednego z nie drażniących jej środków odkażających (70% roztwór spirytusu a następnie posmarowanie jej nalewką jodową)
2) oczyszczanie rany potrzebne gdy w ranie znajdują się ciała obce. Polega na mechanicznym usunięciu widocznych ciał obcych i strzępków tkanek za pomocą pincety.
Przeszczepianie skóry:
Pokrywanie dużych ubytków powłok skórą pobraną z innych części ciała tego samego zwierzęcia. Wykonuje się najczęściej w przypadku rozległych ran kończyn. Skórę pobiera się z klatki piersiowej lub uda. Miejsce pobrania musi być wygolone i odkażone. Pobrana skórę umieszcza się na krótko w naczyniu z płynem fizjologicznym po czym wszczepia się na nowe miejsce.
Usuwanie pazurów u kotów :
Wskazanie: na życzenie właściciela w celu pozbawienia kota możliwości niszczenia mebli i wspinania się na drzewa. Kot poddawany jest znieczuleniu ogólnemu. Pazury usuwa się wyłącznie z kończyn przednich zanurzany łapy w środku odkażającym, następnie naciskamy na opuszek palcowy aby wysunąć pazur. Następnie za pomocą kleszczy obcina się pazur wraz z miazgą. Po usunięciu tamuje się krwotok za pomocą jednego szwu.
Kamień nazębny:
Najczęściej schorzeniem tym dotknięte są starsze psy, u kotów rzadziej spotykane.
W pobliżu wierzchołka zęba kamień jest cienki ku dziąsłom staje się coraz grubszy.
Jedynym skutecznym sposobem leczenia kamienia nazębnego jest mechaniczne go usuwanie. Zabieg ten wykonuje się za pomocą łyżeczki kostnej lub specjalnym urządzeniem. Należy zachować szczególną ostrożność przy manipulowaniu przy dziąsłach.
Obcinanie ogona:
Zabieg kosmetyczny u psów niektórych ras, u innych małych zwierząt przy uszkodzeniach ogona takich jak: martwica uszkodzenia.
Zabieg ten wykonuje się jedynie w znieczuleniu miejscowym na brzusznej części ogona 0.5% nawakoiną. Po wystrzyżeniu sierść i odkażeniu należy ściągnąć skórę ogona ku zwierzęciu a następnie obcięć ogon nożyczkami po czym założyć 1 szew.
Nastawianie złamań i odprowadzanie zwichnięć:
Powinny być wykonywane w narkozie lub po podaniu środków przeciwbólowych. Zarówno po złamaniu jak i zwichnięciu nastawienie jest trudne bez uprzedniego pokonania skurczu mięśni.
Najprostszym sposobem na zlikwidowanie skurczu mięśni jest głęboka narkoza bądź wywołanie ich zmęczenia przez powolne naciągnięcie.
Dość łatwo udaje się nastawić złamanie jednej z kości obwodowego odcinka kończyny. Brak większej masy mięśni pozwala nawet bez badania rentgenowskiego ustawić prawidłowo złamane końce kończyn.
Złamaniom położonym w okolicach silnie umięśnionym towarzyszy znaczne oddalenie się od siebie końców kości, pomiędzy które mogą się dostać tkanki miękki (mięśnie). Wówczas konieczne jest nastawienie operacyjne.