ZASADY NAUCZANIA (Kupisiewicz)
zasada poglądowości
ma na celu pozbycie się werbalizmu
uczniowie najlepiej poznają to, co sami zmieniają
uczniom w młodszym wieku (7-11/12) należy stwarzać możliwości wykonywania czynności praktycznych, dzięki temu poznają materiał w pełniejszy sposób
u uczniów w wieku powyżej 11/12 lat pojawiają się nowe operacje z zakresu „logiki zdań”, które dotyczą wypowiedzi słownych, nie zaś wyłącznie przedmiotów
Reguły:
bezpośrednie poznanie rzeczy i zjawisk (obserwacja)
dostarczanie odpowiednich wskazówek
zwracanie uwagi na istotne cechy poznawanego przedmiotu
zasada przystępności w nauczaniu
nauczyciel musi brać pod uwagę przystępność materiału, a także dostosowywać metody nauczanie do poziomu materiału, aby umożliwiły uczniom samodzielną pracę, zarówno na lekcji, jak i podczas zajęć pozalekcyjnych
Reguły:
przechodzenie od tego co bliskie, do tego co dalekie
od tego co łatwiejsze do tego co trudniejsze
od tego co znane do tego co nowe
należy uwzględnić różnice w tempie pracy i stopniu zaawansowania w nauce poszczególnych uczniów
zasada świadomego i aktywnego udziału uczniów w procesie nauczania – uczenia się
nauczyciel powinien odpowiednio ukierunkować aktywność ucznia, aby mogła ona być wykorzystana do urzeczywistnienia zawartych w programie celów i zadań, uwzględniając potrzeby społeczne i indywidualne każdego ucznia
Reguły:
nauczyciel powinien starać się poznać indywidualne zainteresowania i rozwijać je, aby uwzględniały coraz bardziej obiektywne potrzeby społeczeństwa; dzięki temu u uczniów kształtują się wartościowe motywy uczenia się
powinien stawiać uczniów w sytuacjach problemowych, wymagający dostrzegania i wyjaśniania niezgodności pomiędzy faktami, a posiadaną wiedzą
stwarzać warunki sprzyjające wdrażaniu uczniów do zespołowych form pracy
zasada systematyczności
złożona jest ze ściśle powiązanych ze sobą ogniw
przebiega płynniej i zapewnia lepsze wyniki im mniej występuje przerw i dezorganizujących czynności
Reguły:
warunkiem skutecznego poznawania nowego materiału jest uprzednie określenie stanu wiedzy wyjściowej oraz systematyczne nawiązywanie do niej
ustalenie tzw. merytorycznego środka ciężkości lekcji oraz eksponowanie na jego tle pochodnych wiadomości i umiejętności
podzielenie danego tematu na punkty i podpunkty, które nauczyciel kolejno realizuje
streszczenia i syntetyzujące powtórzenia powinny być używane zarówno na początku, jak i na końcu lekcji
zwracanie na formę i sposób wyrażania myśli w celu korygowania błędów
wdrażania do samodzielnej pracy
rozwiązywanie zadań wymagających dłuższego i systematycznego wysiłku
zasada trwałości wiedzy uczniów
Reguły:
należy wytworzyć pozytywne motywy uczenia się
uczniowie muszą brać aktywny udział w poznawaniu nowych treści
ćwiczenia mające na celu utrwalenie mogą być stosowane dopiero po upewnieniu się, że wszyscy uczniowie dobrze zrozumieli materiał
częstotliwość powtórzeń powinna być zgodna z przebiegiem krzywej zapominania (największa liczba powtórzeń bezpośrednio po zaznajomieniu się z nowym materiałem)
systematyzowanie wiadomości związane z samodzielnym odtwarzaniem ich przez uczniów
systematyczna kontrola i ocena wpływa korzystnie na trwałość wiedzy
zasada operatywności
nauczyciel stwarza sytuacje wymagające nie tylko przyswajania i odtwarzania, ale wiadomości i umiejętności zaleconych przez program, posługiwania się nimi w pracy szkolnej i pozaszkolnej
„uczymy się nie dla szkoły lecz dla życia”
Reguły:
problem->hipoteza->plan działania->wykonanie->sprawdzenie i ocena->rezultat
zasada wiązania teorii z praktyką
przygotowuje do racjonalnego posługiwania się wiedzą teoretyczną, przekształcania rzeczywistości
właściwa realizacja tej zasady zapewnia trwałość i użyteczność wiedzy, operatywność, pobudza aktywność, rozwija samodzielność