TURYSTKA KRAJOZNAWCZA I GEOTURYSTYKA
Turystyka krajoznawcza - inaczej turystyka poznawcza, lub turystyka dziedzictwa. Związana jest ze zwiedzaniem i poznawaniem walorów kraju ojczystego lub innego regionu geograficznego. Z tą formą turystyki nierozelwalne jest pojęcie krajoznawstwa.
Krajoznawstwo - pojęcie opisujące z jednej strony ruch społeczny zmierzający do zbierania i popularyzowania informacji na temat danego kraju, z drugiej jest to całość wiedzy na temat jakiegoś kraju. Historia krajoznastwa sięga XV wieku. Ruch krajoznawczy w Polsce zaczął się rozwijać już na przełomie XVIII i XIX w. Za pierwszego polskiego krajoznawce uznawany jest Jan Długosz.
Zadaniem turystyki krajoznawczej jest przybliżenie turystom historii i wiadomości na temat zwiedzanego obiektu czy obszaru. Jej celem jest także wyrobienie u uczestników wrażliwości na otoczenie, uświadomienie znaczenia historii czy procesów przyrodniczych, zrozumienie i popularyzowanie idei ochrony środowiska przyrodniczego i kulturowego. Turystyka krajoznawcza obejmuje aspekty historii, sztuki, tradycji i życia społecznego. Turyści zwiedzają poszczególne miejsca lub podróżują szlakami tematycznymi (np. Szlak Jedwabny - dawna droga handlowa łącząca Chiny z Europą i Bliskim wschodem, Szlak Cysterski - wiodący przez klasztory zakonu Cystersów czy Szlak Bursztynowy).
W turystyce krajoznawczej główne zadanie przybliżania turystom dziedzictwa mają przewodnicy w ramach ich usług, oraz przewodniki książkowe i prasa turystyczna.
Odmianą turystyki krajoznawczej może być turystyka biograficzna polegajaca na udawaniu się do miejsc związanych ze znanymi osobistościami żyjącymi obecnie lub w przeszłości.
Popularne stały się krótkie wycieczki do wybranego miasta (organizowane zwykle podczas weekendu) – nazywa się je city break.
Geoturystyka - jest w pewnym sensie formą turystyki krajoznawczej, chociaż w niektórych sytuacjach może mieć także pewne cechy wspólne z turystyką specjalistyczną. Głównym motywem jej uprawiania jest zwiedzanie i poznawanie obiektów przyrody nieożywionej (skały, minerały, ukształtowania terenu oraz krajobrazu), poznawanie atrakcji geologicznych. Miejscem uprawiania tej formy turystyki są również kopalnie. Dokładne poznawanie wymienionych walorów wymusza czesto zastosowanie specjalistycznego sprzętu, bowiem geoturystyka w niektórych przypadkach wymaga od turystów poruszania się w trudnych warunkach terenowych, a także sprzętem używanym przez geologów. Miejsami w których można uprawiać geoturystykę są geoparki, które powstały z inicjatywy UNESCO na konferencji w 1997r. Dotychczasowa sieć geoparków obejmuje 30 miejsc i obiektów.