Temat: Pomiar zależności monentu siły mięśniowej od czasu. Gradient momentu siły.
Tab.1. Tabela wyników składowych do pomiaru zależności momentu siły mięśniowej od czasu.
B |
Δt [s] |
Mm [Nm] |
Gm [Nm/s] |
Δt2 [s] |
G½ [Nm/s] |
W [m] |
Q [kG] |
A [+/-] |
1. |
1,9 |
183 |
152,5 |
0,15 |
610 |
1,74 |
62 |
- |
2. |
0,19 |
145 |
763 |
0,12 |
770 |
1,65 |
54 |
- |
3. |
1,5 |
225 |
145 |
0,4 |
280 |
1,78 |
73 |
- |
4. |
1,4 |
94 |
67 |
0,3 |
157 |
1,65 |
58 |
- |
5. |
1 |
420 |
420 |
0,25 |
840 |
1,78 |
67 |
+ |
6. |
0,8 |
330 |
412 |
0,1 |
1650 |
1,89 |
75 |
+ |
7. |
1,4 |
200 |
142 |
0,07 |
1428 |
1,63 |
63 |
+ |
Na
podstawie wykresu zależności maksymalnego momentu siły mięśniowej
od czasu, można zaobserwować kilka faz przyrostu oraz spadku
maksymalnego momentu siły mięśniowej. W Pierwszej fazie siła
narasta dość wolno, ponieważ sygnał pobudzenia mięśni nie
dociera do wszystkich włókien mięśniowych w tym samy momencie.
Kolejna faza to gwałtowne narastanie siły mięśniowej, trzecia
faza jaką można zaobserwować to osiągniecie maksymalnej wartości
momentu siły, chwilowa stabilizacji, oraz w ostatniej fazie
gwałtowny spadek.
Na podstawie wyników przedstawionych w
powyższej tabeli widać dużą różnicę pomiędzy Gm a G½. Wyniki
są co najmniej dwukrotnie wyższe w przypadku G½, niż w Gm. Wynika
to z tego, że G½ narasta szybciej ponieważ początkowo w mięśniach
jest zmagazynowany większy zasób energii, natomiast później
energii jest mniej, więc maksymalny moment siły mięśniowej
wzrasta wolniej.
Powyższe wyniki wskazują, ze badany 2
uzyskał największą wartość maksymalnego momentu siły z pośród
badanych osób, natomiast u badanego nr 5 wartość gradientu połowy
maksymalnego momentu siły mięśniowej była największa, tak więc
można stwierdzić, ze nr 5 to osoba, której mięśnie są
najszybciej pobudzane.
Badaniu zostały poddane osoby zarówno trenujące jak i nie trenujące, na podstawie tego kryterium widać, iż osoby, które trenują (w danym przypadku badani nr 5,6,7) uzyskali wyższy maksymalny moment siły mięśniowej w danym czasie, tak więc również uzyskali wyższą wartość gradientu maksymalnego momentu siły, oraz wyższą wartość gradientu połowy maksymalnego momentu siły mięśniowej. Ponadto dwie osoby trenujące (nr 6 i 7) uzyskały najkrótszy czas do osiągnięcia gradientu polowy maksymalnego momentu siły mięśniowej. Uzyskane wyniki wskazują, że trening w pewnym stopniu ma pozytywny wpływ na maksymalny moment siły mięśniowej, jak również na gradient połowy maksymalnego momentu siły mięśniowej.
Gradient maksymalnego momentu siły mięśniowej przydatny jest do oceny sprawności aparatu ruchu.