PSYCHOLOGIA EMOCJI I MOTYWACJI (ĆWICZENIA)

EMOCJE
 KOMPONENTY
- fizjologiczny
- ekspresji
- psychiczny
subiektywne odczucia danej emocji
mają określone rodzaje
konkretny obiekt (wszystkie są informacjami)
 są związane z konkretnym programem działania
 intensywny stan
 trwa krótko

UCZUCIA

• SUBIEKTYWNE ODCZUCIA

• NAMIĘTNOŚCI
  - miłość
  - nienawiść
  - chciwość
  itd.

AFEKTY

Niekontrolowana automatyczna reakcja organizmu (odsuwanie bądź przybliżenie)

NASTRÓJ

 Samopoczucie
- pozytywny
- negatywny
 niższa intensywność/ nie mają wszystkich tych komponentów
 dłuższy czas trwania
 nie prowadzi do konkretnego działania, kieruje możliwością powstania konkretnych emocji
 nastrój się potęguje

ZABURZENIA EMOCJI
 zaburzenia nastroju (depresja) – mania afektywna dwubiegunowa
 zaburzenia lękowe – fobie, zachowania obsesyjno-kompulsywne, lęk uogólniony, ataki paniki
 cechy osobowości/ temperamenty (np. agresywność, lękliwość, nieśmiałość)

FUNKCJE EMOCJI

1. INTRAPERSONALNE
   - schemat działania (skrócony program działania)
   - przystosowawczy element działania emocji
   - emocja łączy wszystkie komponenty
   - przygotowuje di działania
   - zmiana hierarchii działań/reagowania

2. INTERPERSONALNE
   - podstawa do budowania relacji z innymi oraz ze światem w ogóle
   - komunikacja
   - emocje przenoszą nasze kulturowe wzory zachowania

PSYCHOLOGIA EMOCJI I MOTYWACJI (ĆWICZENIA)

1. Teoria Jamesa – Langego  FIZJOLOGIA

Pobudzenie zarejestrowanie specyficznej zmiany fizycznej informacja przekazana do mózgu wywołuje doznanie emocji

2.  OCENA POZNAWCZA

3. Teoria Cannona – Barda  MÓZG

Pobudzenie  przetwarzanie w mózgu  zmiany funkcjonowania i odczucie emocji

4. Teoria Schachtera-Singera INTERPRETACJA DOŚWIADCZENIA

Pobudzenie i zmiany fizjologiczne (pobudzenie)  nazwanie zmian fizjologicznych przy uwzględnieniu wskazówek otoczenia doznanie emocji

5. Zasada procesów przeciwstawnych SPRZĘŻENIE

MIKROEKSPRESJA (6 PODSTAWOWYCH EKSPRESJI)
1. Radość
- kąciki ust uniesione do góey, a wokół nich zmarszczki
- szczęki lekko lub całkowicie rozchylone
- przymrużone oczy ze zmarszczkami w kącikach

2. Gniew
- opuszczone i ściągnięte brwi
- pionowe zmarszczki między brwiami
- rozszerzone nozdrza
- ściągnięte wargi

3. Smutek
- opadające w dół powieki
- kącik ust opadający w dół
- poziome zmarszczki na czole

4. Wstręt
- zmarszczony nos
- uniesiona górna warga

5. Strach
- uniesione brwi
- szeroko otwarte oczy
- „zasadzenie”

6. Zaskoczenie
- uniesienie brwi
- rozchylone usta

KONTROLA EKSPRESJI – BIOFEEDBACK

WPŁYW KULTURY NA EMOCJI
 kultura i społeczeństwo wpływają na naszą emocjonalność

Warunki poprzedzające:
- Interpersonalne
- intrapersonalne

Ocena poznawcza  prototyp emocji

Zaktywizowana tendencja negowanie
- doznania subiektywne
- program mimiczny
- program wokalny
- programm medyczny
- wsparcie fizjologiczne

Czynniki kulturowe: reguły odczuwania i przekazywanie emocjo

GESTY - EMBLEMATY (są zakodowane kulturowo)

PSYCHOLOGIA EMOCJI I MOTYWACJI (ĆWICZENIA)

EMOCJE A PROCESY POZNAWCZE

1. Ocena poznawcza – LAZARUS -
    pojawienie się emocji wymaga ocenienia sytuacji bądź

2. Niezależne procesy – ZAJONC
    niezależność procesów poznania i emocji; emocje mogą się pojawiać przez oceną poznawczą i odwrotnie

EMOCJE ROZŁĄCZNOŚĆ

PROCESY POZNAWCZE

MOTYWACJA

DWIE DROGI – LE DOUX

PSYCHOLOGIA EMOCJI I MOTYWACJI (ĆWICZENIA)

Emocje a różnice indywidualne

Temperament – wrodzona dyspozycja do reagowania w określony sposób. Wpływa na próg reakcji, intensywność i czas trwania reakcji. Jest to kategoria służąca na opisywania układu nerwowego.

Wymiary temperamentu
- neurotyzm – niezrównoważenie emocjonalna, tendencja do popadania w skrajne nastroje
- ekstrawersja – uzewnętrznianie reakcji emocjonalnych i kierowanie ich na zewnątrz
- psychotyzm - wyhamowanie przed skrajnościami, brak

- introwersja

Teoria styli przywiązania (Bowlby, Ainsworth) – sposób i intensyfikacja przywiązania z matką w dzieciństwie wpływa w czasie późniejszym na okazanie emocji i działania temperamentne

Poziomy porównania:

Perspektywa interindywidualna – dwie jednostki w tej samej sytuacji

Perspektywa intraindywidualna – jedna jednostka w dwóch różnych sytuacjach (?)

Płeć a okazywanie emocji:

• Ewolucja

• Kultura

• Wychowanie

• Stereotypy (błędna komunikacja)

Kobiety lepiej potrafią ukrywać emocje i mają więcej połączeń między lewą i prawą półkulą.

Aleksytymia – „ślepota emocjonalna”, nieumiejętność rozróżniania emocji, rozpoznawania, rozumienia i reagowania na nie. Częściej cierpią na nią mężczyźni.

Mężczyźni mają lepiej rozwiniętą lewa półkulę (myślenie problemowe, orientacja przestrzenna)

Inteligencja emocjonalna

zdolność w zakresie trafnego spostrzegania emocji u siebie i innych, adekwatnej ekspresji własnych emocji w rozumowaniu i działaniu. Uważa się, że wysoki poziom inteligencji emocjonalnej sprzyja przystosowaniu i osiąganiu sukcesów życiowych. Nie zawsze idzie w parze z inteligencją ogólną. Chociaż niektóre podejścia zakładają, że inteligencja emocjonalna jest składową inteligencji ogólnej.

Inteligencje emocjonalną można kształtować przez całe życie.

Stres
 reakcja na nietypową sytuację, napięcie. Kiedy jakaś sytuacja jest oceniania przez nas jako taka, z która nie będziemy sobie w stanie poradzić.

Traktowanie sytuacji stresującej, jako wyzwania może zmieniać nasz sposób postrzegania takiej sytuacji i obniżać stres.

Rekcja na stres to przygotowanie do emocji strachu

ETAPY
- ocena poznawcza (to nie rzeczy niepokoją tylko wydarzenia o nich)
- ocena wtórna (sięganie do zasobów: racjonalizacja sytuacji, doświadczenie, itp.)
- radzenia sobie

Czynniki stresujące (skala wydarzeń życiowych Holmes i Rahe):
- codzienne czynności (chroniczność sytuacji, brak kontroli) – wyuczona bezradność
- czynniki osobiste
- czynniki pozytywne

Radzenie sobie ze stresem
- relaksacja
- akceptacja
- zdobycie informacji
- humor, ośmieszenie sytuacji
- działanie fizjologiczne (sport, używki)
- wsparcie społeczne

MOTYWACJA

• Dyspozycja do działania

• Movere

• Powrót do równowagi

• Zmiana istniejącej sytuacji

• na motywacje składa się napięcie motywacyjne: kierunek, siła, wielkość celowość

NAPIĘCIE MOTYWACYJNE – pobudzenie, aktywność
- czynności motywowane
- czynności nawykowe
- czynności narzucane zewnętrznie

• kierunek określa konkretny cel do którego dążymy

• siła motywacji – określa kontrole innych motywów

• wielkość – rozmiar wyników

• motywacja prowadzi do wielokrotnych działań

RODZAJE MOTYWÓW

1. Wewnętrzne

2. Zewnętrzne - wpływ otoczenia (zadania zewnętrzne, dostosowanie się do środowiska)

3. Społeczne

4. Osobiste - potrzeby fizjologiczne  potrzeby wynikające z wewnętrznej hierarchii podmiotu

5. Pierwotne – wrodzone

6. Wtórne – wyuczone, nabyte, związane z doświadczeniem

7. Noetyczne – potrzeby duchowe

8. Psychiczne –pragnienia, chęci, działanie zgodnie z hierarchią osobistych wartości

9. Fizjologiczne

CHARAKTERYSTYKA CELÓW

• Napięcie motywacyjne

• Wartości gratyfikacyjne ( cal ma wartość dla mnie, ale pomaga mi zredukować napięcia)

• Możliwość osiągnięcia

KONTROLA

ZŁUDZENIA, KTÓRE POZWALAJĄ ŻYĆ: POCZUCIE KONTROLI, ZŁUDZENIA NA TEMAT SIEBIE, A ADAPTACJA PSYCHOLOGICZNA

N a doświadczenie podmiotowej kontroli składają się powiązane ze sobą odczucia i sądy ( poczucie wolności wyboru, percepcja wpływu na rzeczywistość oraz poczucie własnej skuteczności/ kompetencji)

*WYUCZONA BEZRADNOŚĆ – deficyt motywacyjny (psy zawsze ała)

Poczucie kontroli zależy od spostrzegania dowolności swojego zachowania (wiele możliwych opcji i wolny wybór)

Autodeterminacja – przeświadczenie, że własne „ja” jest źródłem myśli, ocen i działań

Kontrola poznawcza – gdy jesteśmy w stanie przewidzieć z pewnym prawdopodobieństwem, jaki będzie przebieg zdarzeń ‘

Pragnienie bycia przyczyną zdarzeń jest elementarną potrzebą człowieka
Opanowanie trwogi – opanowanie lęku przed śmiercią

*TERAPIA ACT

TEORIA REKTAANCJI:

Ludzie aktywnie bronią własnej wolności. Groźba ograniczenia wolności wywołuje opór zwany reaktancją  który przejawia się w tym, że rośnie atrakcyjność „zakazanego” działania, a także skłonność do jego podejmowania.

Skłonność do przejmowania kontroli rośnie, gdy człowiek jest przekonany o swoich kompetencjach. W przeciwnym wypadku jest ona cedowana na innych ( również w przypadku, gdy konsekwencje moralne czynu są wątpliwe)

Wpływ zakresu odpowiedzialności, związanego z pełnionymi rolami społecznymi

TEORIA AUTODETERMINACJI:
 subiektywne odmiany ograniczenia wolności, których źródłem jest zdarzenie zasadniczo pozytywne , takie jak np. obietnica nagrody za wykonanie czegoś – chęć korzyści wpływa na podjęcie decyzji
+ przekazanie komunikatu „tak powinien postąpić”
+ nasze własne zobowiązanie, które wynika z presji

KONTROLA BEHAWIORALNA
KONTROLA POZNAWCZA

ILUZJA KONTROLI (WYIMAGINOWANY WPŁYW NA ZDARZENIA)
Na poczucie iluzji kontroli wpływa:
- nastrój
Ważniejsze jest dla człowieka poczucie sprawowania kontroli, niż samo jej sprawowanie

- kontrola wpływa na nasze poczucie bezpieczeństwa i poziom stresu; wpływa na samoocenę

• Egoztyzm atrybucyjmy – skłonność do spostrzegania siebie i własnych działań jako źródła zdarzeń pozytywnych, a zarazem do zaprzeczania, że jest się źródłem zdarzeń negatywnych
  - skłonność do przypisywania własnych sukcesów sobie, a niepowodzenia czynnikom zewnętrznym
  - skłonność do przeceniania swojego wkładu w proces grupowy i niedocenianie go przy niepowodzeniu
  - skłonność do podkreślania swojej przynależności do grupy, która odniosła sukces i nieidentyfikowania się z grupą, która doznała niepowodzenia

Ludzie znajdują pozornie racjonalne wytłumaczenia dla swoich niepowodzeń

Ludzie przeceniają swoje możliwości (złe planowanie)

ODRADZANIE SIĘ KONTROLI:

• autoafirmacja – odradzanie się kontroli w momencie jej utracenia

- powiązania społeczne (kiedy ktoś, kto jest dla nas ważny robi coś lepiej w ważnej dla nas dziedzinie, to jest problem, ale jeśli w innej dziedzinie, to spokojnie możemy się pławić w jego sukcesach :D)

 autokoncentracja

 przyczynowość + uczenie się na błędach
 racjonalizacja – szukanie przyczyn ( czasem iluzorycznych), które pomagają przywrócić kontrolę (efekt placebo)
obronny wzorzec atrybucji (egoztyzm)
 porównanie społeczne
 „gdybanie w górę” – co by było gdyby
 „rzucanie sobie kłód pod nogi” – zatrzymanie w bezpiecznym miejscu – paradoksalnie żeby odzyskać kontrolę, odbieramy ją sobie (działanie negatywne wobec siebie)

CZYNNIKI PSYCHOLOGICZNE, KTÓRE WARUNKUJĄ POJAWIANIE SIĘ/ ODRADZANIE KONTROLI:
- Style… (optymistyczne, pesymistyczne)
- orientacja bezradnościowa
- identyfikowanie działania – uwaga globalna/lokalna
Na początku motywacja jest związana z realizacją działania, potem kontynuacja, później jest koncentracja na sensie działania (np. chcę grać na gitarze  gram dlaczego chce grać?)

1. Strelau J. Doliński D. (2011) Psychologia akademicka t. 1 Podrozdział 1.1.4 s 628-630

2. Gasiul H. Teorie emocji i motywacji rozdział XVII 383-399

Przygotować przykład sytuacji, w której człowiek doświadcza konfliktu wewnętrznego

KONTROLA
 poczucie sprawstwa

PROCES MOTYWACJI

• Uruchomienie działania
  - plany
  - orientacja na działanie

• Podtrzymywanie działania
  - wytrwałość
  - konsekwencja
  - realizowanie poszczególnych zadań
  - symulacje umysłowe

- atrakcyjność celu

• Zakończenie działań
  - cel trudny/ łatwy/ daleki/bliski
  - osiągnięcie celu
  - poczucie osiągnięcia celu (satysfakcja)- gratyfikacja została osiągnięta
  - informacja z zewnątrz
  - nuda – obniżenie ciekawości poznawczej

• lub zaniechanie działań
  - cel przewyższa nasze możliwości/ traci na atrakcyjności
  - utrata celu końcowego (brak wizji)

Orientacja na działanie a orientacja na stan

Poczucie sprawstwa/ skuteczności

FRUSTRACJE KONFLIKTY, KRYZYS JAKO STANY EMOCJONALNO-MOTYWACYJNE

FRUSTRACJA
Frustracja:
a) sytuacja frustrująca lub warunki ją wzbudzające
b) skutki takiego wzbudzenia u danej osoby
c) skutki przejawiające się w sposobie reagowania danej osoby (agresja, gniew, wycofanie się , regresja)
Frustracja traktowana jest jako stan przykrych emocji wynikających z zablokowania aktywności zmierzającej do określonego celu

Warunki powstania frustracji:

1. istnienie wzbudzonego stanu napięcia lub motywu wyzwalającego ukierunkowana aktywność

2. Pojawienie się przeszkody (o różnym charakterze – zarówno zewnętrznym (typowym dla okoliczności), jak i wewnętrznym – podmiotowym) udaremniającej czy zakłócającej przebieg aktywności

3. Cel, do którego zmierza aktywność, jest znaczący, ważny dla podmiotu

Frustracja działa jak motyw, jest to swojego rodzaju stan popędowy, Frustracja prowadzi do przyrostu ogólnego popędu

REAGOWANIE NA STAN FRUSTRACJI. SKUTKI:

1. Frustracja – agresja  stan frustracji prowadzi bezpośrednio do uaktywnienia zachowań agresywnych. Nie oznacza to jednak, że frustracja zawsze prowadzi do agresji. FRUSTRACJA = GNIEW. Frustracja powoduje agresywne zachowanie względem przeszkody, innej osoby bądź samego siebie

2. Frustracja –regresja  frustracja prowadzi do uruchomienia zachowań typowych wcześniejszym fazom rozwoju (reakcja płaczu, ucieczki, sen, skłonność do objadania się, nostalgia)

3. Frustracja – represja  podkreśla związek frustracji z motywowanym zapominaniem – występuje zwłaszcza, gdy zablokowana jest możliwość realizacji ważnej dla podmiotu wartości, a wyzwolony rzez nie przykry stan emocjonalny stanowi bezpośrednią przyczynę zapominania treści informacji, które mogłyby stać się bodźcem przypominającym wcześniejsze sytuacje.

4. Frustracja – fiksacja  formą reakcji na frustrację jest stan fiksacji na pewnych stereotypowych formach zachowania. Polega na tym, że dana osoba dalej próbuje pokonać przeszkodę pomimo, że nie spełnia psychicznych i fizycznych warunków („walenie głową w mur”)
   
   REAKTANCJA
   
   
   

Długotrwała frustracja może prowadzić do nerwicy i innych zaburzeń (np. braku równowagi)

Odległe następstwa frustracji:

1. Poczucie bezradności i braku kontroli nad rzeczywistością

2. Rozwój nastawienia lękowego (nadmierne reagowanie lękiem)

3. Rozwój nastawienia rezygnacyjnego

4. Rozwój nastawienia odnoszącego (odnoszenie do siebie wydarzeń nie związanych ze sobą, nadmierna podejrzliwość, poczucie zagrożenia)

5. Stany neurotyczne

Konflikty motywacyjne

1. Konflikt typu dążenie – dążenie (sytuacja konieczności wyboru między dwiema wartościami)

2. Konflikt typu dążenie – unikanie (konieczność wybory między przyciągającą wartością, a chęcią uniknięcia utraty innej wartości – ten konflikt prowadzi do silnych napięć, wahań, często są to konflikty moralne

3. Konflikt typu unikanie – unikanie ( konieczność wyboru między dwoma niepożądanymi celami

4. Konflikt typu podwójne dążenie – unikanie (występuje gdy istnieje większa liczba celów, z których każdy jest związany z tendencjami dążenia i unikania

PRAWA PRZEBIEGU KONFLIKTU (Neal Miller)

1. Tendencja dążenia do celu jest tym większa, im mniejsza jest odległość od osiąganego celu (tzw. Gradient dążenia) – im bliżej upragnionego celu, tym bardziej pociąga

2. Tendencja unikania celu jest tym silniejsza, im mniejsza jest odległość od zamierzonego celu (tzw. Gradient unikania) - im bliżej niechcianego celu, tym bardziej chcemy go uniknąć

3. Gradient unikania – jest bardziej stromy niż gradient dążenia i szybciej wzrasta w miarę zbliżania się do celu (chęć unikania rośnie szybciej, niż chęć osiągnięcia)

4. Obie tendencje, dążenia i unikania zmieniają się wprost proporcjonalnie do siły znajdujących się u ich podłoża popędów (im silniejszy popęd, tym silniejsza tendencja np. im silniejszy popęd ciekawości, tym silniejsza tendencja do poznania miasta X i odwrotnie – im mniejszy popęd bólu lub bezpieczeństwa tym silniejsze unikanie zabiegu operacyjnego

5. Kiedy zaistnieje konflikt między dwiema niezgodnymi reakcjami, pojawi się reakcja silniejsza od drugiej

Podjęcie decyzji niekoniecznie kończy konflikt

DYSONANS POSTDECYZYJNY  po podjęciu decyzji wartość odrzuconej opcji zaczyna drastycznie wzrastać bądź można dokonać racjonalizacji dokonanego wyboru (szukać pozytywnych elementów) i jednocześnie dewaluować drugą opcję.

 akceptacja

KORZYŚCI PŁYNĄCE Z KONFLIKÓW

- samorozwój / samoświadomość
- budowanie poczucia naszej skuteczności

KRYZYS

Kryzys jest to reakcja człowieka zdrowego na trudną sytuację, w której nie może on wykorzystać swoich umiejętności rozwiązywania problemów, gdyż są już niewystarczające

Kryzys może być doświadczeniem pozytywnym

PRZYCZYNY KRYZYSU:

1. Sytuacja wywołuje bardzo silne napięcie, które utrudnia normalne funkcjonowanie

2. Problem jest subiektywnie bardzo ważny

3. Człowiek staje się bezradny wobec tego problemu i nie wiem, jak go rozwiązać

4. Poczucie dyskomfortu psychicznego wywołane przez tę trudną sytuację trwa dłużej niż przy przeżywaniu innych trudności

5. Człowiek nie znajduje pomocy ani oparcia w otoczeniu najbliższym

FAZY KRYZYSU:

• Zaprzeczanie

• targowanie się

• Złość/ wściekłość

• Depresja/ rozpacz

• Akceptacja

DĄBROWSKI:
 rozwój jest możliwy dzięki procesom napięć i kryzysów, konfliktów stanów lękowych, depresyjnych, nerwowości
 kryzys jest dezintegracją – każda dezintegracja pozwala nam na rozsypanie elementów i złożenia ich w nową całość. Nie zakłada rozwoju jedynie ilościowego, ale i jakościowy
poziomy:

1. Poziom integracji pierwotnej – jednostronny rozwój intelektualny i pewnego rodzaju niedorozwój uczuciowy, zachowanie ukierunkowane na zaspokajanie własnych egocentrycznych potrzeb. Brak konfliktów wewnętrznych – źródłem motywacji są przede wszystkim uczucia braku. Osoby na tym poziomie dbają o dobre przystosowanie się do otoczenia, o zabezpieczanie stanu posiadania, są to osoby zaradne w zabieganiu o własne dobra

2. Poziom dezintegracji jednopoziomowej – odchodzenie od zewnętrzności zachowań stronę pewnej chwiejności, zmienności, wątpliwości, czyli w stronę tzw. rozbicia osobowego. Pojawiają się konflikty wewnętrzne. Na tym poziomie występuje konformizm zachowań, stereotypowość, podatność na zewnętrzne formy będące uwiarygodnieniem preferowanej wartości czy idei. Zagrożenie uciekania się do używek (alkohol, narkotyki)

3. Poziom dezintegracji wielopoziomowej spontanicznej, impulsywnej – wyraźnie zmiany w sposobie myślenia o sobie i świecie (bardziej altruistyczne nastawienie), zmiana w zakresie sposobu przeżywania siebie i innych(wyższa empatia, zdolność doświadczania odpowiedzialności itp. Dominują konflikty wewnętrzne (między „tym co jest”, a tym, co powinno być” pomiędzy byciem przedmiotem, a byciem podmiotem. Pojawia się niebezpieczeństwo załamań nerwowych

4. Dezintegracja wielopoziomowa zorganizowana i usystematyzowana – dominacja konfliktów o charakterze egzystencjalnym, filozoficznym, transcendentalnym, które wzbogacają życie wewnętrzne. Jest to stan uspokojenia wewnętrznego, harmonii, wzrostu samoświadomości, towarzyszą mu zdolności panowania nad sobą, autopsychoterapii oraz kierowania własnym rozwojem

5. Integracja wtórna – poziom osobowości. Jest to poziom wtórnego zintegrowania po przejściu kryzysów. Pełnia indywidualności – autonomia, samoświadomość, twórczość, autentyzm, odpowiedzialność za siebie innych, zdolność realizacji ideał indywidualnego i społecznego, zdolność pogodzenia sprzeczności

FRUSTRACJA-

Mechanizmy obronne a frustracja:
Osiem podstawowych mechanizmów:

1. Przemieszczenie

2. Projekcja

3. Kompensacja

4. Regresja (fantazjowanie i acting out wyładowanie)

5. Wyparcie (introjekcja i izolacja)

6. Zaprzeczenie

7. Reakcja upozorowana

8. Intelektualizacja

Mechanizmy obronne wg Plutchnika mają trzy charakterystyczne właściwości

1. Różnią się stopniem podobieństwa do siebie

2. Mogą być opisywane w wymiarze biegunowości

3. Różnią się stopniem dojrzałości (prymitywność)

1) Franken R. E Psychologia motywacji

- Rozdział 11: Dlaczego lubimy dreszczyk emocji, czyli motywacja do podejmowania ryzyka
- rozdziała 12: Od ciekawości do twórczości
- rozdział 13: Motywacja do doskonalenia się oraz odnoszenia sukcesów

08.12.2013

1) Parkson B. Coman: Emocje i motywacja społeczna
- Rozdział 3: Motywacja społeczna
- Rozdział 4: Motywacja i zachowania seksualne

2. Franken: Psychologia motywacji
- Rozdział 8: Agresja, przymus, złość

ZADANIE II

1.Rheinberg Psychologia motywacji: Rozdział jak mierzy się motywacje

2. Przeanalizować określony motyw zgodnie ze schematem i podać przykłady mechanizmów na każdym etapie

MOTYWACJA

Motywacja może być symultaniczna. Człowieka charakteryzuje polimotywacja.

SYMULTANIZM:

- naprzemiennie
- równolegle
- równorzędne

HIERARCHIA
- ważność (piramida Maslowa)
- pilność
- istotność (ważne dla nas)





KONFLIKTY

ZADANIE II

Rheinberg F Psychologia motywacji – jak mierzy się motywacja
Przeanalizować określony motyw zgodnie ze schematem i podać przykład mechanizmów na każdym etapie

KONTROLA, POWSTRZYMATYWANIE DZIAŁAŃ

Dążenie do sukcesu
źródło motywacji

Czynniki wpływające (obniżanie, zwiększanie)
pozytywne i negatywne skutki motywacji)
Konflikt motywacyjny

Co podtrzymuje, co kończy, co prowadzi do zaniechania motywacji

Deprawacja sensoryczna – odcięcie od bodźców