41. Zakaźna zamieralnośc szczeniąt czynnik etiologiczny Herpeswirus psi typu -1

42. Kaszel kennelowy czynnik etiologiczny – polietiologiczna: mycoplazmy, bordetella bronchiseptica, streptococcus spp., CPV, CHV,CDV,CPiV,CAV

43. Mumifikacja płodów w której chorobie

NERWÓWKA

53. Po czym poznać tężec u psa –

    Psy są mało wrażliwe. OBJAWY: szczękościsk, nadmierne napięcie mięśni prostowników, cofnięcie kącików ust,ślinienie,zbliżenie małżowin usznych , pomarszczenie skóry na czole,drgawki, postawa kozła do drewna,gorączka opistotonus, wzrost pobudliwości.

54. Trudności diagnostyczne przy Borelia burgdoferi – miano przeciwciał w surowicy jest nieswoiste,ze względu na podobieństwo antygenowe leptospir do borreli, nie każde zapalenie stawu może być utożsamione z chorboą, wiele psów jest zakażonych bezobjawowo, więc badanie serologiczne może być mylne.

55. Ch. Aujeszky u psów

    Herpeswirus, OI:1-6dni, śmiert 12-48h, droga pokarmowa-surowe podroby wieprzowe z wirusem,oddechowa-kontakt zz trzodą chlewna, OBJAWY: zmiany z pnia mózgu (tetrapareza,hemipareza,zaburzenia postawy,zmiany w poruszaniu się), jądrach nerwów czaszkowych(IX-zaburzenia oddawania głosu,przełykania i wydzielania śliny, X to samo + zaburzenia czucia ucha zewnętrznego), dodatkowo świąd,śpiączka,śmierć

56. W których chorobach występuja objawy z OUN nosówka,wścieklizna, FIV, FIP, panleukopenia,parwowiroza,tężec,botulizm,erlichoza,anaplazmoza,borelioza, ch. Aujeszkiego, retrowirus,bakterie.

    57. Jaka jest patogeneza zap mózgu starych psów -

Rozwija się na skutek przetrwania wirusa w tkance nerwowej przez wiele lat i spontanicznego nawrotu choroby. Występuje u starych, immunkompetentych psów Dochodzi do zapalenia istoty szarej i pnia mózgu z wytworzeniem wewnątrzjądrowych ciałek wtrętowych . Mechanizm replikacji przetrwałego w neuronach wirusa jest zaburzony.

58. Anatoksyna – toksyna inaktywowana formaliną,która straciła swoje właściwości toksyczne/chorobotwórcze

59. zmiany ap przy fse

    Objawy

Badania laboratoryjne –bz

AP- bz

HP i immunohistochemia:

Wzgórze, jądra podstawy, kora mózgu, ciało prążkowate i kolankowate mózgu. W neuronach i neuropilach

Symetryczna wakuolizacja

W zaawansowanych przypadkach : Ubytek neuronów, glioza

Brak procesu zapalnego

Mikroskopia elektronowa

Do badania wykorzystuje się test ELISA i western blot. Są szybkie testy komercyjne zaadoptowane z tych przeznaczonych dla bydła na BSE.

60. obj kliniczne nosówki u psów dorosłych - Ostre lub przewlekłe

progresywne z momentami pozornej poprawy.

Napady drgawkowe,

objawy móżdżkowe,

przedsionkowe,

niedowłady,

ataksja, drgawki,

miokonie,

niedowłady GNR

ZAPALENIE MÓZGU STARYCH PSÓW

61. teżec ile inkubacja

    5-21 dni

62. jak sie mozna zarazić aujeszkim – przebywając ze świniami lub zjadając zakażone surowe mięso/podroby świńskie

63. zmiany jakie wywołuje FPV przy zakażeniu śródmacicznym – zakażenie w późnym okresie ciąży- siatkówka,n. Wzrokowy, mózg ( zanik n. Wzrokowego, retinopatia, wodogłowie, niedorozwój móżdżku). Wczesny okres neonatalny 2-3 tyg- niedorozwój móżdżku.

64. Diagnostyka Aujeszkiego możliwośc -

    Wywiad – kontakt z trzodą chlewną, mięsem, dziczyzną

Hematologia i biochemia – bz

PMR – wzrost białka i pleocytoza

EKG – arytmia

Ag : materiał : mózg i migdałki. Przyżyciowo pobierany materiał nie jest diagnostyczny.

IF bezpośrednia, PCR (Japonia)

hodowle komórkowe

HP  immunohistochemia

Zmiany w pniu mózgu i jądrach nerwów czaszkowych.

Nacieki okołonaczyniowe komórek jednojądrzastych.

Proliferacja astrocytów i mikrogleju. Zmiany zwyrodnieniowe, mikroropnie. Rozpad chromatyny i degeneracja jądra

Słabo kwasochłonne ciałka wtrętowe – neurony i astrocyty - najbardziej charakterystyczna zmiana

Ab : brak przeciwciał

65. Objawy neurologiczne u psów w nosówce uwzględniając wiek – jak wyżej

66. jakie są zmiany i gdzie w tse – było, tam gdzie FSE

67. jakie (leki/drobnoustroje?) przenikają do OUN- drobnosutroje posiadające otoczkę polisacharydową.....

    LEKI: Ampicylina, Azetreonam, Cefuroksym i Cefalosporyny II i IV generacji, Karbapenemy, Chloramfenikol, Linezolid, Trmetorpim + sulfametoksazol => kotromoksazol, Metronidazol

68. inne niż neutropowe żródła zakażenia OUN ???

69. co to jest toksoid -anatoksyna...

70. diagnostyka laboratoryjna aujeszkiego

71. zakażenie śródmaciczne panleukopenią

72. Mechanizm działania toksyny botulinowej- hamuje presynaptyczne uwalnianie acetylocholiny w nerwach przywspółczulnych i ruchowych

PROFILAKTYKA

73. Caniserin FHLP, Stagloban

CANISERIN FHLP-Płyn do wstrzykiwań podskórnych i domięśniowych dla psów. Profilaktycznie surowicę Caniserin FHPL stosuje się dla zapewnienia krótkotrwałej ochrony psów w przypadku znacznego ich narażenia na zakażenia wirusami nosówki, choroby Rubartha, parwowirusem lub leptospirozą. Produkt stosuje się przy przygotowywaniu zwierząt do transportu i wystaw. Surowica może być podana zarówno szczeniętom pozostającym przy matce, jak i po ich odsadzeniu. Produkt może być stosowany także u zwierząt starszych w przypadku braku pewności, czy były szczepione, gdy zaistnieje obawa zakażenia. Caniserin FHPL znajduje głównie zastosowanie przy podejmowaniu leczenia psów wykazujących objawy jednej z wyżej wymienionych chorób.

STAGLOBAN-HOMOLOGICZNA SUROWICA DLA PSÓW ZAWIERAJĄCA DODATKOWO PRZECIWCIAŁA F,H,P. Profilaktyka i wspieranie terapii nosówki, H.c.c. i parwowirozy psów. Odpornościowy roztwór globulin psa (globulin gamma) z przeciwciałami przeciwko wirusom nosówki, choroby Rubartha (H.c.c.) i parwowirozy (CPV), 1 ml zawiera: - immunoglobuliny psa min. 170 mg - przeciwciała wirusa nosówki min. 5 000 j.m. - przeciwciała wirusa H.c.c. min. 1 000 j.m. - przeciwciała wirusa parwowirozy min. 1:10 000 - trimerfonat sodowy max. 0,05 mg - fenol max. 0,05 mg

74. Przeciwciała u psa z łożyskiem czy siarą

    3-20% z łożyskiem, ok. 80% w siarze

75. Kiedy podajemy surowicę u psów, jaką drogą i jak długo chroni – jak wyżej

76. pojęcie luki immunologicznej i związek z terminami szczepień -luki immunologicznej; jest to okres, w którym miano przeciwciał matczynych jest już na tyle niskie, że nie zapobiegnie zachorowaniu, lecz na tyle wysokie, że wciąż może negatywnie wpływać na skuteczność szczepienia .

    77. szczepionki wieloważne – ,zawierające kilka roznych antygenów, serotypów tego samego zarazka,chroni przed jedną chorobą

78. +/- szczepionek żywych i inaktywowane

    Klasyczne szczepionki żywe (pełnozjadliwe lub atenuowane).

W większości produkowane są w oparciu o seryjne mutacje drobnoustrojów i długotrwałą selekcję pod kątem zachowania antygenów i utraty wirulencji. Atenuacja prowadzona jest przez wielokrotne przepasażowywanie drobnoustrojów. Wadą jest możliwość wystąpienia rewersji, uzjadliwienia się i wywołania choroby, a także ograniczona trwałość. Przeciwwskazaniami do ich podawania są także ciąża (możliwość wystąpienia ronień, fetopatii) i stany immunosupresji. Wirusy szczepionkowe mogą również podlegać replikacji w organizmie, a w konsekwencji powodować siewstwo. Utrwalają tym samym zakażenia przetrwałe. Zalety szczepionek żywych to przede wszystkim silne pobudzenie odporności, która utrzymuje się długo, zwykle już po pierwszej dawce. Replikacja antygenów w organizmie przypominająca zakażenia naturalne powoduje pobudzenie mechanizmów odpowiedzi immunologicznej

typu komórkowego oraz humoralnego, łącznie z syntezą przeciwciał sekrecyjnych na błonach śluzowych (sIgA). Szczepionki atenuowane mogą być podawane drogą parenteralną (w tym donosowo) lub per os. Punktem krytycznym tego rodzaju szczepionek jest typ szczepu wirusowego oraz miano wirusa w dawce. Często jeden szczep wykazuje wyższą niż inne immunogenność, dawka z kolei jest istotna ze względu na opisywane wcześniej zjawisko interferencji z matczynymi immunoglobulinami.

Klasyczne szczepionki zabite (inaktywowane).

Są one w pełni bezpieczne, pod warunkiem całkowitej inaktywacji, niemniej jednak wykazano, iż produkowane

z pełnych mikroorganizmow mogą wywoływać efekty toksyczne i alergiczne. Podawane najczęściej i.m. lub sc. Nie

wykazano supresyjnego efektu ich działania. Podstawową ich wadą jest niższa i trwająca krocej odporność, niż przy

stosowaniu szczepionek atenuowanych. Wymagana i zalecana jest więc rewakcynacja, zwykle po około 3-6 tygodniach.

Ochronne miana przeciwciał stwierdza się wówczas ok. 2, 3 tygodnia po drugim szczepieniu, wraz z upływem czasu stopniowo spadają. Kompensuje to w części dodatek adjuwantow. Szczepionki zabite nie stymulują wystarczająco

także odporności komórkowej ani syntezy przeciwciał sekrecyjnych na błonach śluzowych, choć to również zależy od charakteru dodawanych adjuwantow. Czynnikami krytycznymi w szczepionkach zabitych są więc: ilość zawartego w szczepionce Ag oraz kompozycja z adjuwantem. Nasilenie odpowiedzi immunologicznej zależy w dalszej kolejności od statusu szczepionego zwierzęcia i jest zróżnicowane – zależnie od czynnika zakaźnego. Zwykle ochronna rola przeciwciał „wygasa” po około 6 miesiącach do 1 roku od szczepienia początkowego i po tym okresie producenci zalecają najczęściej szczepienia przypominające.

79. coś o termin szczepień u kotów

80. , pies dostał surowice od psa który przechorował prawo i pytanie chyba od kiedy ten biorca bedzie miał odporność czy coś w ten deseń – odrazu,ale bardzo krótko ,trzeba zaszczepić 3 tyg pozniej.

81. przeciwwskazania do szczepienia ,choroba( wsyzstkoco związane z niekompetencją immunologiczną), ciąża,alergia na adjuwanty,zbyt młody wiek ( mniej niz 6 tyg )

82. Wskazania (3) do podania surowicy – profilaktyka, wspomaganie terapii

83. szczepionki poliwalętna i wieloważna – poliwalentana- klikna chorób

84. Powikłania poszczepienne u kotów mięsaki poszczepienne są charakterystyczne u kotów, którym podana została szczepionka przeciw wściekliźnie lub białaczce. Guzy te rosną szybko i agresywnie (choć niezbyt często dają przerzuty do innych tkanek). Mięsak musi zostać usunięty, dlatego ważne jest, aby w przypadku profilaktycznych szczepień przeciw wściekliźnie oraz białaczce iniekcja wykonywana była np. w tylną łapę (w razie pojawienia się mięsaka, łapę można amputować, ratując tym życie zwierzęcia, co nie jest możliwe, gdy szczepimy w kark lub szyję). W przypadku białaczki u kotów istnieje ryzyko uaktywnienia choroby, jeśli zwierzę jest nosicielem wirusa białaczki, dlatego przed planowanym szczepieniem przeciw tej chorobie koniecznie wykonajmy test na obecność wirusa FeLV w organizmie kota

OGÓLNE

85. Jakie choroby powoduja objawy z układu pokarmowego

86. Przy których chorobach siewstwo i bezobjawowe nosicielstwo

87. Które choroby powodują ronienia u kotów

88. Które choroby powodują ronienia u psów

89. co powoduje wrzód rogówki

90. co wywołuje martwaka rogówki

91. zmiany jakie wywołuje FPV przy zakażeniu śródmacicznym