Współdziałanie organów ścigania w kraju oraz współpraca międzynarodowa w zakresie zwalczania przestępczości.

Cele Europejskiego Biura Policji ( Europolu)

1)wspieranie odpowiednich służb krajowych,szczególnie w postaci koordynowania śledztw i innych operacji;

2)stworzenie specjalnej bazy danych;

3)wspólna ocena i analiza informacji i oględzin miejsc popełnienia przestępstwa oraz wspólne ustalanie podejmowanych działań;

4)wymiana informacji o krajowych programach prewencji,co powinno doprowadzić do stworzenia programu europejskiego;

5)koordynowanie szkoleń,badań,wymiana informacji i doświadczeń z zakresu medycyny sądowej oraz rejestrów kryminaknych;

6)poprawienie wydajności i współpracy właściwych władz państw członkowskich poprzez zapobieganie i zwalczanie poważnej przestępczości miedzynarodowej

Przestępstwa objęte działaniem Europolu;

1)przestępczość zorganizowana

2)terroryzm

3)inne wymienione poniżej przestępstwa pod warunkiem,że dotyczą co najmniej dwóch państw a skala,skutki i znaczenie wymagają od państw członkowskich wspólnych działań

-nielegalny handel narkotykami

-nielegalne działania związane z praniem pieniędzy

-przestępstwa związane z substancjami jądrowymi i radioaktywnymi

-przemyt nielegalnych imigrantów

-handel ludźmi

-przestępstwa związane z pojazdami silnikowymi

-zabójstwo

-nielegalny obrót organami i tkankami ludzkimi

-porwanie,bezprawne przetrzymywanie i branie zakładników

-rasizm i ksenofobia

-rozbój w formie zorganizowanej

-nielegalny handel dobrami kultury w tym antykami i dziełami sztuki

-oszustwo i przywłaszczenie mienia

-wymuszenie rozbójnicze

-podrabianie produktów i piractwo

-fałszowanie dokumentów urzędowych i obrót takimi dokumentami

-fałszowanie pieniędzy i środków płatniczych

-przestępczość komputerowa,korupcja,nielegalny handel bronią,amunicją i materiałami wybuchowymi

-nielegalny handel zagrożonymi gatunkami zwierząt,zagrożonymi gatunkami i odmianami roślin

-przestępstwa przeciwko środowisku

-nielegalny handel substancjami hormonalnymi i innymi środkami pobudzającymi wzrost

Zadania Europolu

1)gromadzenie,przechowywanie,przetwarzanie,analizowanie i wymiana informacji(również operacyjnych

2)niezwłoczne powiadamianienwłaściwych organów państw członkowskich(za pośrednictwem jednostek krajowych) o informacjach ich dotyczących oraz o wszelkich stwierdzonych powiązaniach pomiędzy przestępstwami

3)pomoc w śledztwach lub dochodzeniach prowadzonych w państwach członkowskich(przede wszystkim poprzez przekazywanie jednostkom krajowym wszelkich istotnych informacji)

4)występowanie w konkretnych przypadkach do własciwych organów państw członkowskich z wnioskiem o wszczecie ,prowadzenie lub koordynację śledztw lub dochodzeń oraz proponowanie utworzenia wspólnego zespołu śledczego

5)zapewnianie państwom członkowskim wsparcia wywiadowczego i analitycznego w związku ze znaczącymi wydzrzeniami międzynarodowymi

6)przygotowywanie związanych z jego celami ocen zagrożeń,analiz strategicznych i ogólnych sprawozdań sytuacyjnych,w tym ocen zagrożenia przestępczością zorganizowaną

7)rozwijanie specjalistycznej wiedzy o procedurach śledczych,doradztwo w zakresie śledztwach

8)dostarczanie strategicznych informacji operacyjnych w celu ułatwienia oraz propagowania sprawnego i skutecznego wykorzystania zasobów dostępnych na szceblu krajowym i unijnym do działań operacyjnych i do wspierania takich działań

Kolegium Policyjne (CEPOL)

Podstawą prawną działania Kolegium jest art.30 TUE oraz Decyzja Rady 2005/681/WSiSW z dnia 20 września 2005 r jako instytucję współpracującą z Europolrm

Cele CEPOL

1)podnoszenie poziomu wiedzy o krajowych systemach i strukturach policyjnych w państwach czlonkowskich oraz o transgranicznej współpracy policyjnej w obrębie Unii Europejskiej;

2)podnoszenie poziomu wiedzy o międzynarodowych i instrumentach Unii;

3)zapewnienie odpowiedniego szkolenia w odniesieniu do przestrzegania standardów demokratycznych,ze szczególnym uwzględnieniem prawa do obrony;

4)zapewnienie opartych na wspólnych standardach szkoleń dla wyższych funkcjonariuszy policji;

5)udział w przygotowaniu zharmonizowanych programów szkolenia średniego szczebla;

6)zapewnienie specjalistycznych szkoleń dla funkcjonariuszy odgrywających kluczową rolę w zwalczaniu przestępczości transgranicznej;

7)umożliwienie zdobycia odpowiednich umiejetności językowych

Eurojust jest instytucją realizującą współpracę sądową w sprawach karnych.

Podstawą prawną jego działania jest art.31 TUE oraz Decyzja Rady Unii Europejskiej z dnia 28 lutego 2002

w sprawie utworzenia Eurojustu oraz Decyzja Rady z dnia 13 czerwca 2002 r w sprawie regulaminu organizacyjnego Eurojustu.Główne zadania to;

-ułatwianie i przyspieszanie współpracy pomiędzy kompetentnymi ministerstwami i władzami wymiaru sprawiedliwości lub równorzędnymi państw członkowskichw związku z postępowaniem i wykonaniem decyzji;

-ułatwienie ekstradycji pomiędzy państwami człnkowskimi;

-zapewnienie zgodności zasad mających zastosowanie w państwach członkowskich w stopniu koniecznym do usprawnienia takiej współpracy;

-zapobieganie sprzecznościom kompetencji pomiędzy państwami członkowskim;

-podejmowanie środków ustanawiających minimalne zasady związane z elementami składowymi czynów

przestępczych oraz kar w dziedzinie przestępczości zorganizowanej,terroryzmu i nielegalnego obrotu środkami odurzającymi.

Agencja Zarządzania Współpracą Operacyjną na Granicach Zewnętrznych ( FRONTEX)

Podstawą prawną działania jest art.62 i art.66 Rozporządzenia Rady Nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r.Zadania Agencji są następujące;

-koordynuje współpracę operacyjną między państwami członkowskimi w dziedzinie zarządzania granicami zewnętrznymi;

-wspomaga państwa członkowskie w szkoleniach krajowych funkcjonariuszy straży granicznej,w tym w ustanowieniu wspólnych standardów szkoleniowych;

-wspomaga państwa członkowskie w sytuacjach wymagających zwiększonej pomocy technicznej i operacyjnej na granicach zewnętrznych;

-udziela wsparcia w organizowaniu wspólnych działań dotyczących imigrantów;

-ustanawia i rozwija wspólne programy szkolenia funkcjonariuszy straży granicznej oraz zapewnia szkolenie na poziomie europejskim dla instruktorów krajowych

Europejskie Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii (EMCDDA).

Podstawą prawną działania jest Rozporządzenie Rady 302/93 z dnia 8 lutego 1993 r ,a celem jest

dostarczanie Wspólnocie i państwom czlonkowskim obiektywnej,wiarygodnej i porównywalnej informacji na poziomie europejskim odnośnie do narkotyków i uzależnienia od narkotyków oraz ich konsekwencji.

Główne obszary działań to ;

-ograniczanie popytu na narkotyki

-krajowe i wspólnotowe strategie i polityki

-międzynarodowa współpraca i informacja o producentach i państwach przemytu narkotyków;

-kontrola handlu substancjami narkotykowymi,psychotropowymi i prekursorami;

-następstwa dla państw będących producentami,konsumentami i punktami przerzutu narkotyków,w tym pranie brudnych pieniędzy.

Europejski Urząd ds Zwalczania Nadużyć Finansowych(OLAF) podstawą prawną jest Porozumienie Międzyinstytucjonalne Parlamentu Europejskiego,Rady i Komisji Nr 1999/531 z dnia 25 maja 1999r

-prowadzenie zewnętrznych dochodzeń w trybie administracyjnym dla wzmocnienia walki z oszustwami,korupcją i innego rodzaju nielegalną działalnością mającą negatywny wpływ na interesy finansowe Wspólnoty;

-prowadzenie wewnętrznych dochodzeń w trybie administracyjnym mających na celu walkę z oszustwami,korupcją i inną nielegalną działalnością

Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o gromadzeniu,przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych /.Dz. U. z 2010 r Nr 29 poz.153 z póżn zm./

Organem administracji rządowej właściwym w sprawach gromadzenia,przetwarzania i przekazywania informacji kryminalnych jest Komendant Główny Policji.

Gromadzenie,przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych może się odbywać jedynie w celu zapobiegania i zwalczania przestępczości,

Informacje kryminalne to dane dotyczące spraw będących przedmiotem czynności operacyjno-rozpoznawczych,wszczętego lub zakończonego postępowania karnego ,w tym postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe ,oraz dotyczące innych postępowań lub czynności prowadzonych na podstawie ustaw przez podmioty uprawnione i zobowiązane istotnych z punktu widzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych lub postępowania karnego.

Gromadzenie informacji kryminalnych to wprowadzanie do bazy danych informacji kryminalnych otrzymanych od podmiotów zobowiązanych oraz podmiotów zagranicznych przekazanych w odpowiedzi na zapytanie lub z własnej inicjatywy.

Przetwarzanie informacji kryminalnych to czynności związane z utrwalaniem,przechowywaniem,wyszukiwaniem,analizowaniem i usuwaniem informacji kryminalnych.

Analiza informacji kryminalnych to zestawianie cech,części lub składników informacji kryminalnych,a także wniosków z nich wynikających.

Zakres gromadzonych informacji kryminalnych obejmuje następujące dane ;

-datę i miejsce popełnienia przestępstwa,

-rodzaj popełnionego przestępstwa i kwalifikację prawną czynu,

-sygnaturę akt pod którą zostały zarejestrowane czynności lub postępowanie,

-nazwę organu lub jednostki organizacyjnej prowadzącej czynności lub postępowanie oraz informację o sposobie nawiązania kontaktu z tym organem lub jednostką,

-informacje o osobach przeciwko którym prowadzone jest postępowanie karne lub w stosunku do których prowadzone są czynności operacyjno-rozpoznawacze,

-informacje o przedmiotach wykorzystanych do popełnienia przestępstwa lub utraconych w związku z przestępstwem,

-informacje o przedsiębiorcach,spółkach cywilnych,fundacjach,stowarzyszeniach,co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie,że zostały wykorzystane w celu popełnienia przestępstwa , zgromadzone w rejestrach prowadzonych na podstawie odrębnych przepisów

-informacje o numerach rachunków bankowych lub rachunków papierów wartościowych co do których zachodzi uzasadnione podejrzenie,że zostały wykorzystane w celu popełnienia przestępstwa lub ,że zgromadzone są na nich środki pochodzące z przestępstwa,

-informacje o innych postępowaniach lub czynnościach istotnych z punktu widzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych lub postępowania karnego.

Podmiotami uprawnionymi w zakresie swoich ustawowych zadań do otrzymywania informacji kryminalnych z Centrum są;

-organy prokuratury

-organy policji

-Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

-organy Straży Granicznej

-organy celne,

-organy kontroli skarbowej,

-wywiad skarbowy,

-Biuro Ochrony Rządu,

-Żandarmeria Wojskowa,

-organy informacji finansowej,

-organy administracji publicznej właściwe w sprawach obywatelstwa ,cudzoziemców i repatriacji,

-Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Szef Służby Wywiadu Wojskowego,

-Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego lub upoważniony przez niego przedstawiciel,

-Dyrektor Generalny Lasów Państwowych,dyrektorzy regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych,nadleśniczowie oraz Główny Inspektor Straży Leśnej

Podmiotami zobowiązanymi do przekazywania informacji kryminalnych do Centrum są podmioty uprawnione oraz;

-organy administracji rządowej lub organy samorządu terytorialnego właściwe w sprawach ewidencji ludności , PESEL ,paszportowych dowodów osobistych,ewidencji wojskowej,centralnej ewidencji pojazdów,kierowców,rejestracji pojazdów,rejestru cywilnych statków powietrznych,statków żeglugi śródlądowej,jachtów,rejestru okrętowego,nadzoru geodezyjnego i kartograficznego ,ewidencji gruntów i budynków,rejestracji stanu cywilnego,publicznej służby zatrudnienia lub pomocy społecznej,

-sądy prowadzące Krajowy Rejestr Sądowy,księgi wieczyste i rejestr zastawów,

-organy Inspekcji Ochrony Środowiska,

-organy Państwowej Straży Pożarnej,

-organy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych,

Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,

Komisja Nadzoru Finansowego,

-Państwowa Straż Rybacka,

-Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów,

-Prezes Głównego Urzędu Statystycznego i dyrektorzy urzędów statystycznych w zakresie prowadzonych przez nich krajowych rejestrów urzędowych,

-Dyrektor Biura Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego,

-dyrektorzy jednostek organizacyjnych Służby Więziennej,

-Państwowa Straż Łowiecka

Ustawa z dnia 16 września 2011 r o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej /Dz. U. Nr 230 poz.1371 /

Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej w celu wykrywania i ścigania sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych,zapobiegania przestępczości i jej zwalczania oraz przetwarzania informacji są;

-Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego

-Centralne Biuro Antykorupcyjne

-Policja

-Służba Celna

-Straż Graniczna

-organy kontroli skarbowej

-Żandarmeria Wojskowa

Podmiotami uprawnionymi do wymiany informacji za pośrednictwem krajowego biura do spraw odzyskiwania mienia oprócz wymienionych powyżej są również;

-minister właściwy do spraw finansów publicznych

-Generalny Inspektor Informacji Finansowej

-izby i urzędy skarbowe

-prokurator

W ramach struktury Komendy Głównej Policji wyznacza się komórkę organizacyjną pełniącą funkcję punktu kontaktowego do wymiany informacji .

Punkt kontaktowy w celu realizacji swoich zadań posiada bezpośredni dostęp do;

-Krajowego Systemu Informacyjnego Policji

-rejestru PESEL

-centralnej ewidencji pojazdów

-centralnej ewidencji kierowców

-Systemu Pobyt

-Krajowego Rejestru Karnego

-Krajowego Rejestru Sądowego

-Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej

-ogólnokrajowej ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych

-Centralnej Ewidencji Wydanych i Unieważnionych Dokumentów Paszportowych

-Centralnej Bazy Danych Osób Pozbawionych Wolności

-danych udostępnianych za pośrednictwem Krajowego Systemu Informatycznego

Punkt kontaktowy posiada pośredni dostęp do zbiorów danych zawierających informacje DNA oraz zbiorów danych daktyloskopijnych.

Punkt kontaktowy może wymieniać informacje zgromadzone w Krajowym Centrum Informacji Kryminalnych na zasadach określonych w ustawie .

Podmioty uprawnione przetwarzają informacje uzyskane w wyniku ich wymiany z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej w celu wykrywania i ścigania sprawców przestępstw lub przestępstw skarbowych oraz zapobiegania przestępczości i jej zwalczania.

W przypadkach niecierpiących zwłoki podmioty uprawnione mogą przetwarzać informacje w celu zapobieżenia bezpośredniemu zagrożeniu bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 października 2010 r w sprawie wykonywania niektórych czynności przez funkcjonariuszy celnych oraz trybu i zakresu współpracy Służby Celnej z Policją i Strażą Graniczną /Dz.U.Nr 212 poz.1386 /

art.60 par.3 kk Sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary ,a nawet może warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu, przestępstwa ,jeżeli ujawni on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia.

Art.60 par.4 Na wniosek prokuratora sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary ,a nawet warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy ,który niezależnie od wyjaśnień złożonych w swojej sprawie ,ujawnił przed organem ścigania i przedstawił istotne okoliczności ,nieznane dotychczas temu organowi ,przestępstwa zagrożonego karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności..

W powyższych przypadkach sąd wymierzając karę pozbawienia wolności do lat 5 może warunkowo zawiesić jej wykonanie na okres próby wynoszący do 10 lat ,jeżeli uzna,że pomimo niewykonania kary sprawca nie popełni ponownie przestępstwa

art.61kk Sąd może odstąpić od wymierzenia kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w wypadku określonym w art 60 par.3 ,zwłaszcza gdy rola sprawcy w popełnieniu przestępstwa była podrzędna ,a przekazane informacje przyczyniły się do zapobieżenia popełnieniu innego przestępstwa.

Ustawa z dnia 16 listopada 2000 r o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu /.Dz. U. z 2010 r Nr 46 poz.276 z późn. Zm .

Pranie pieniędzy-rozumie się przez to zamierzone postępowanie polegające na

-zamianie lub przekazaniu wartości majątkowych pochodzących z działalności o charakterze przestępczym lub z udziału w takiej działalności ,w celu ukrycia lub zatajenia bezprawnego pochodzenia tych wartości majątkowych albo udzieleniu pomocy osobie ,która bierze udział w takiej działalności w celu uniknięcia przez nią prawnych konsekwencji tych działań,

ukryciu lub zatajeniu prawdziwego charakteru wartości majątkowych lub praw związanych z nimi ich źródła,miejsca przechowywania,rozporządzania,faktu ich przemieszczania,ze świadomością,że wartości te pochodzą z działalności o charakterze przestępczym lub udziału w takiej działalności,

nabyciu,objęciu w posiadanie albo używaniu wartości majątkowych pochodzących z działalności o charakterze przestępczym lub udziału w takiej działalności

współdziałaniu,usiłowaniu popełnienia,pomocnictwie lub podżeganiu w przypadku zachowań podanych powyżej

również jeżeli działania,w ramach których uzyskano wartości majątkowe,były prowadzone na terytorium innego państwa niż Rzeczpospolita Polska.

Organami administracji rządowej właściwymi w sprawach przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu są ;

1.Minister właściwy do spraw instytucji finansowych jako naczelny organ informacji finansowej

2.Generalny Inspektor Informacji Finansowej

Generalny Inspektor wykonuje swoje zadania przy pomocy jednostki organizacyjnej wyodrębnionej w tym celu w strukturze Ministerstwa Finansów .Do pracy w tej jednostce mogą być delegowani pracownicy,funkcjonariusze i żołnierze organów ścigania.

Do zadań Generalnego Inspektora należy uzyskiwanie,gromadzenie,przetwarzanie i analizowanie informacji oraz podejmowanie działań w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu ,a w szczególności;

1.Badanie przebiegu transakcji,co do którego Generalny Inspektor powziął uzasadnione podejrzenie

2.Przeprowadzanie procedury wstrzymania transakcji lub blokady rachunku

3.Rozstrzyganie w przedmiocie zwolnienia zamrożenia wartości majątkowych

4.Udostępnianie i żądanie przekazania informacji o transakcjach

5.Przekazywanie uprawnionym organom dokumentów uzasadniających podejrzenie popełnienia przestępstwa

6Inicjowanie i podejmowanie innych działań w celu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu ,w tym szkolenie pracowników instytucji obowiązanych w zakresie zadań nałożonych na te instytucje

7,Sprawowanie kontroli przestrzegania przepisów dotyczących przeciwdziałania praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu

8.Współpraca z zagranicznymi instytucjami i międzynarodowymi organizacjami zajmującymi się przeciwdziałaniem praniu pieniędzy lub finansowaniu terroryzmu

Przy dokonywaniu analizy ryzyka instytucja obowiązana powinna uwzględnić w szczególności następujące kryteria ;

1 .Ekonomiczne -polegające na ocenie transakcji klienta pod względem celu prowadzonej przez niego działalności gospodarczej

Geograficzne -polegające na dokonywaniu transakcji nieuzasadnionych charakterem działalności gospodarczej zawieranych z podmiotami z państw,w których występuje na wysokie zagrożenie prania pieniędzy i finansowania terroryzmu;

Przedmiotowe -polegające na prowadzeniu przez klienta działalności gospodarczej wysokiego ryzyka z punktu widzenia podatności na pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu;

Behawioralne -polegające na nietypowym,w danej sytuacji,zachowaniu klienta.

Tworzy się Międzyresortowy Komitet Bezpieczeństwa Finansowego działający przy Generalnym Inspektorze. Komitet pełni funkcję opiniodawczą i doradczą w zakresie stosowania szczególnych środków ograniczających przeciwko osobom,grupom i podmiotom. W skład Komitetu wchodzą przedstawiciele ministra właściwego do spraw ; instytucji finansowych,finansów publicznych, zagranicznych,wewnętrznych gospodarki,Ministra Sprawiedliwości,Ministra Obrony Narodowej,Przewodniczącego Komisji Nadzoru Finansowego,Prezesa NBP,Szefa ABW,Szefa CBA

Rozdział 10 b Ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r o Policji (Dz. U. z 2011 r Nr 287 poz.1687 )

Realizacja wspólnych działań na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej.

Policjanci i pracownicy Policji są uprawnieni do wykonywania obowiązków służbowych na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej ,w celu realizacji zadań;

1)w formie wspólnych patroli lub innego rodzaju wspólnych operacji w celu ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz zapobiegania przestępczości o których mowa w art.17 decyzji Rady 2008/615/WS iSW z dnia 23 czerwca 2008 r w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej,szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (Dz.Urz.UE L 210 z 06.08.2008.r

2)w formie udzielania wsparcia w związku ze zgromadzeniami,imprezami masowymi lub podobnymi wydarzeniami,klęskami żywiołowymi oraz poważnymi wypadkami w celu ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz zapobiegania przestępczości o którym mowa w art.18 w/w decyzji

3)w ramach udzielania pomocy przez specjalną jednostkę interwencyjną ,o której mowa w decyzji Rady 2008/617/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r w sprawie usprawnienia współpracy pomiędzy specjalnymi jednostkami interwencyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej w sytuacjach kryzysowych

( Dz.Urz.UE L 210 z 06.08.2008r str.73 )

Ustawa z dnia 7 lutego 2014 r o udziale zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników we wspólnych operacjach lub wspólnych działaniach ratowniczych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.(Dz. U z 2014 r poz.295)

Ustawa określa zasady udziału zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników we wspólnej operacji lub wspólnym dzialaniu ratowniczym na terytorium RP,prowadzonych przez funkcjonariuszy lub pracowników Policji,Straży Granicznej,Biura Ochrony Rządu lub Państwowej Straży Pożarnej.

Ustawy nie stosuje się do do wspólnych operacji koordynowanych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną ns Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej,,FRONTEX

oraz wspólnych działań ratowniczych prowadzonych przez Morską Służbę Poszukiwania i Ratownictwa.

Wspólna operacja-wspólne działania prowadzone na terytorium RP z udziałem zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników państw członkowskich Unii Europejskiej lub innych państw stosujących dorobek Schengen;

a)w formie wspólnych patroli lub innego rodzaju wspólnych działań w celu ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz zapobieganiu przestępczości-prowadzone przez funkcjonariuszy lub pracowników Policji,Straży Granicznej lub Biura Ochrony Rządu.

b)w związku ze zgromadzeniami,imprezami masowymi lub podobnymi wydarzeniami,klęskami żywiołowymi oraz poważnymi wypadkami,w celu ochrony porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz zapobiegania przestępczości-prowadzone przez funkcjonariuszy lub pracowników Policji,Straży Granicznej lub Biura Ochrony Rządu,

c)w ramach udzielania pomocy przez specjalną jednostkę interwencyjną ,p której mowa w decyzji Rady 2008/617/WSiSW z dnia 23 czerwca 2008 r w sprawie usprawnienia współpracy pomiędzy specjalnymi jednostkami interwencyjnymi państw członkowskich Unii Europejskiej w sytuacjach kryzysowych (Dz. Urz.UE L 210 z 06.08.2008 str.73) -prowadzone przez funkcjonariuszy lub pracowników Policji;

Wspólne działania ratownicze-działania ratownicze o których mowa w art.2 pkt 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U z 2009 r Nr 178 poz.1380 z późn.zm.) prowadzone na terytoriumRP przez funkcjonariuszy lub pracowników Państwowej Straży Pożarnej z udziałem zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników;

Z wnioskiem do organu państwa wysyłającego o udział zagranicznych funkcjonariuszy lub pracownikow we wspólnej operacji lub wspólnym działaniu ratowniczym można wystąpić w przypadku gdy;

1)okoliczności uzasadniające przeprowadzenie wspólnej operacji lub wspólnego działania ratowniczego mają charakter transgraniczny;

2)ze względu na charakter zdarzenia uzasadniającego przeprowadzenie wspólnej operacji lub wspólnego działania ratowniczego użycie wyłącznie sił i środków krajowych jest niemożliwe lub może okazać się niewystarczające;

3)w zdarzeniu uzasadniającym przeprowadzenie wspólnej operacji ,w szczególności w imprezie masowej lub innym podobnym wydzrzeniu,przewiduje się udział znacznej liczby obywateli innych państw;

4)udział obywateli innych państw w zdarzeniu uzasadniającym przeprowadzenie wspólnej operacji,w szcególności w imprezie masowej lub innym podobnym zdarzeniu,ze względu na jego charakter może powodować istotne zagrożenia dla bezpieczństwa i porządku publicznego;

5)przeprowadznie wspólnego działania tarowniczego jest niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia obywateli albo zapobieżenia szkodom w mieniu w znacznych rozmiarach;

6)wykorzystanie we wspólnym działaniu ratowniczym sił i środków będących w dyspozycji innego państwa

w sposób znaczący ułatwi przeprowadzenie działań ratowniczych.

Z wnioskiem występuje;

1)Komendant Główny Policji albo Komendant Główny Straż Granicznej albo Komendant Główny Państwowej Straż Pożarnej -za uprzednią zgodą ministra właściwego do spraw wewnętrznych-jeżeli przewidywany okres pobytu zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników państw członkowskich Unii Europejskiej lu innych państw stosujących dorobek Schengen nie przekracza 90 dni od dnia wjazdu na terytorium RP ,a ich liczba nie przekracza 200 osób,

2)minister właściwy do spraw wewnętrznych-z urzędu lub na wniosek Komendanta Głównego Policji albo Komendanta Głównego Straży Granicznej albo Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej albo Szefa Biura Ochrony Rządu jeżli;

a)przewidywany okres pobytu zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników przekracza 90 dni od dnia wjazdu na terytorium RP lub ich liczba przekracza 200 osób,

b)we wspólnej operacji biorą udział funkcjonariusze lub pracownicy więcej niż jednej służby,

c)wniosek dotyczy przedłużenia pobytu lub zwiększenia liczby funkcjonariuszy lub pracowników

d)przewidywany okres pobytu zagranicznych funkcjonariuszy lub pracowników z państw niebędących członkami UE lub państw niestosujących dorobku Schengen ,uczestniczących we wspólnym działaniu ratowniczym nie przekracza 90 dni od dnia wjazdu na terytorium RP,a ich liczba nie przekracza 20 osób,

e)we wspólnej operacji,po polskiej stronie biorą udział wyłącznie funkcjonariusze lub pracownicy Biura Ochrony Rządu.

Jeżeli przewidywany okres pobytu przekracza 90 dni lub ich liczba przekracza 20 osób z wnioskiem wystepuje Rada Ministrów.

We wniosku określa się;

1)cel i rodzaj wspólnej operacji lub wspólnego działania ratowniczego;

2)rodzaj pomocy,jakiej państwo wysyłające ma udzielić RP;

3)obszar,na którym wspólna operacja lub wspólne działanie ratownicze mają być prowadzone;

4)przewidywany okres pobytu na terytorium RP;

5)rodzaj służb,które mają uczestniczyć we wspólnej operacji lub wspólnym działaniu ratowniczym;

6)przewidywane koszty oraz zasady ich finansowania.

Porozumienie między Rządem RP a Rządem RFN o utworzeniu Centrum Współpracy Służb Granicznych,Policyjnych i Celnych zawartym dnia 17 lutego 2011 r /weszło w życie 23 kwietnia 2012 r/

Dz. U. z 2012 r poz.1252

Centrum Współpracy funkcjonuje całodobowo ,w systemie zmianowym przez siedem dni w tygodniu.

Usytuowane jest w Świecku.Strony delegują swoich funkcjonariuszy i pracowników do Centrum.

Do zadań Centrum Współpracy należy w szczególności ;

a]gromadzenie,wymiana i przekazywanie informacji oraz współpraca przy ich analizie przeprowadzanej zgodnie z jednolitymi standardami,

b]udzielanie wsparcia w opracowywaniu analiz,statystyk i ocen,

c]wspieranie przygotowywania i składania wniosków oraz udzielanie odpowiedzi na otrzymane wnioski w ramach współpracy w zakresie zwalczania i zapobiegania przestępczości,a także w dziedzinie przeciwdziałania zagrożeniom bezpieczeństwa i porządku publicznego,

d]udzielanie wsparcia przy koordynowaniu działań,a przede wszystkim przy;

-zdarzeniach stanowiących zagrożenie dla bezpieczeństwa i porządku publicznego,

-transgranicznych działaniach poszukiwawczych,

-obserwacji transgranicznej i pościgu transgranicznym,

e]wspieranie kształcenia oraz doskonalenia zawodowego w zakresie współpracy policyjnej , celnej i granicznej.

Zadania,właściwość oraz istniejące obowiązki powiadamiania organów centralnych policji,straży granicznej i służby celnej oraz inne formy współpracy pozostają nienaruszone.

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 kwietnia 2012 r w sprawie

realizacji zadań związanych ze współpracą powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury z jednostkami organizacyjnymi międzynarodowymi lub ponadnarodowymi działającymi na podstawie umów międzynarodowych /Dz,U,poz.530 /

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r -Regulamin urzędowania sądów powszechnych (Dz. U. Nr 38 poz 249 )

Rozdział 4b.Współpraca sądów z krajowymi punktami kontaktowymi Europejskiej Sieci Sądowej i przedstawicielem krajowym w Eurojuście.

Sąd może zwrócić się do właściwego krajowego punktu kontaktowego Europejskiej Sieci Sądowej o udzielenie informacji mających na celu ułatwienie współpracy w sprawach karnych z właściwym organem

państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub innego państwa,w którym ustanowiono punkt kontaktowy

Europejskiej Sieci Sądowej,w szczególności o ;

informację o prawie i praktyce tego państwa;

ustalenie w tym państwie organu właściwego do wykonania wniosku o pomoc prawną lub o udzielenie informacji dotyczącej stanu realizacji tego wniosku;

ustalenie w tym państwie organu właściwego do wykonania europejskiego nakazu aresztowania lub innego orzeczenia podlegającego wzajemnemu uznawaniu lub o udzielenie informacji dotyczącej stanu realizacji tego nakazu lub orzeczenia

Sąd występuje o udzielenie informacji do krajowego punktu kontaktowego ESS usytuowanego w Ministerstwie Sprawiedliwości lub do krajowych punktów kontaktowych utworzonych w powszechnych

jednostkach organizacyjnych prokuratury.