Biomechaniczna analiza odciążeń i wyciągów w praktyce kinezyterapeutycznej.

Na początku mojej pracy należałoby wyjaśnić dwa pojęcia zawarte w temacie pracy. Co to jest wyciąg oraz obciążenie. Zacznijmy od pojęcia wyciąg. Wyciąg jest to w ortopedii sposób leczenia, stosowany w nastawianiu złamań i zwichnięć, korygowania zniekształceń i wad postawy (np. skrzywienia kręgosłupa) czy odciążania urażonych stawów.

Istnieją dwa zasadnicze rodzaje wyciągów, posiadające wiele modyfikacji:

• wyciąg pośredni (za skórę), sporządzany poprzez przymocowanie do ogolonej i odtłuszczonej skóry pasów przylepca bądź gąbki, bawełnianej pończochy bądź tzw. kamaszków (wykonanych z płótna) i strzemion. Do stosowania wyciągów pośrednich używa się także specjalnych aparatów ortopedycznych.

• wyciąg bezpośredni (za kość) znajduje zastosowanie o wiele częściej, ponieważ do nastawiania złamań konieczne jest zazwyczaj zastosowanie sporej siły - czego skóra nie znosi. Dlatego stosuje się wyciąg mocowany przy pomocy klamer, gwoździ czy drutów bezpośrednio do kości. Stosowanie tych instrumentów wymaga zachowania aseptyki, stąd zakładanie wyciągów bezpośrednich jest wykonywane w warunkach sali operacyjnej.

Oba rodzaje wyciągów stosuje się wobec chorego leżącego w łóżku, zazwyczaj przy pomocy specjalnej ramy wyciągowej mocowanej do łóżka. Obciążenie wyciągu stanowią specjalne ciężarki, worki z piaskiem itp. Długotrwałe unieruchomienie, jakie ma miejsce podczas stosowania wyciągu (z wyjątkiem stosowania wyżej wspomnianych aparatów ortopedycznych), jest dla chorego przykre i kłopotliwe, naraża również na dolegliwości takie jak odleżyny. Dlatego chorzy unieruchomieni na wyciągu wymagają szczególnego nadzoru i opieki. Szczególnym rodzajem wyciągu jest tzw. wyciąg zrównoważony, przygotowany w ten sposób, że ruchy chorego w łóżku są wychwytywane i kompensowane przez mechanizm wyciągowy, co pozwala zachować jednakową siłę wyciągu i jednocześnie umożliwia choremu pewien zakres ruchów. Nazwa wyciąg jest używana także jako określenie sprzętu służącego do stosowania tej metody leczenia.
Kolejnym pojęciem jest obciążenie. Obciążenie jak sama nazwa wskazuje to zmniejszenie bądź pozbycie się siły działającej na dane ciało.
Należy także wspomnieć, że nasze ciało zbudowane jest z wielu dźwigni i w zależności od rodzaju dźwigni zależy to jak na dane struktury działają siły. Więc zacznijmy analizować siły działające poprzez wyciąg i odciążenie na dźwignie jednostronną. Dźwignia jednostronna jest to dźwignia najliczniej reprezentowana w układzie ruchu człowieka. W tym przypadku ramię działania siły mięśniowej jest zawsze krótsze od ramienia obciążenia. Zysk mechaniczny z takiej dźwigni przyjmuje wartości mniejsze od jedności. Zacznijmy analizę wyciągów i odciążeń dla tej dźwigni.

Tak więc jak widzimy na rys. 1 ciężarek położony na dłoni działa na przedramię siłą F, mięsień dwugłowy ramienia aby utrzymać przedramie w pozycji rownowagi musi działać siłą dziesięciokrotnie większa z powodu długosci ramienia tej dźwigni. Stosując w tym miejscu jednak wyciąg polegajacy na zawieszeniu tego ciężarku bliżej dzięki zastosowaniu zwykłej podwieszki bądź mobilnego bloczka ponieważ tylko taki bloczek zwieksza odciążenie, a nie tylko zmienia kierunek działającej siły, i dzięki takim zabiegom uzyskamy skrócenie ramienia dźwigni ponieważ cieżar będzie bliżej osi obrotu a co za tym idzie zmniejszy się także wartości siły m. dwugłowego ramienia aby zrównoważyć ciężar.
Reasumując wyciągi oraz systemy bloczkowe mają za zadanie zmniejszyć siły działające na mięśnie oraz stawy poprzez zastosowanie danych systemów, które rozkładają siły na poszczególne bloczki oraz poprzez zastosowanie róznego rodzaju podwieszen zaleznych od pracy danego miesnia co powoduje zmiane kata dzwigni co pociaga za soba zmiany wektorow sil dzialajacych na staw i miesnie. Odicazenie można osiagnac również poprzez podwieszenie danej konczyny w taki sposob aby wykonywany był ruch „ taki jak zawsze” jednak w innej płaszczyźnie, która wyłącza siłe grawitacji jako siłe oporującą danych ruch.