Różnica: DNA wyst w postaci dwułańcuchowej , RNA pojed łańcuch polinukleotydowy, w którym pewne odcinki tworzą struktury podw splecione z innymi komplementarnymi odcinkami tego samego łańcucha kwasu rybonukle. Między splecionymi odcinkami cząsteczki RNA znajd się pętle w których wystepuja zasady purynowe lub pirymidynowe nie biorace udzialu w wiazaniach wodorowych. Zamiast tyminy uracyl, pentoza- ryboza. tRNA wyst u roślin wyższych zwierzat drozdzach i bakteriach. Zawiera pewna ilosc nietypowych zasad pseudourydyne, rybotymidyna, metyloinozyne, 5metylocytozyne, metylowane poch adeniny i guaniny, szczeg w obrębie antykodonu, czyli trójki zasad, która jest znakiem rozpozn tRNA Zadaniem wiazanie aminokwasu i doprow go do miejsca gdzie jest wbudowany do łańcucha polipeptydowego. Sa specyficzne odmiany tRNA wiazące poszczególne aminokwasy. Łańcuchy są częsciowo splecione, część zasad nie jest związana tworząc jednopasmowe pętle. mRNA informacyjny wyst go bardzo mało wytwarzany w jadrze przy udziale Dna chromosomów, jego sklad nukle jest komplement do jądrowego DNA, zamiast tyminy wyst uracyl, jest to układ jednołańc i niejednorodny, przenosi z chromosomów do rybosomów inf o sekwencji aminokwasów dla białka, które ma być syntetyzowane i jest matrycą dla tworzonego białka. rRNA 80% zaw RNA komórkowego, wyst on w rybosomach, ziarenkach rozesł po całej komórce. Rybosony zbub są z białka i RNA, główna miejsce syntezy białka, polisomy ergosomy. Przewaga guaniny i cytozyny, rRNA i rybosomy syntet są w jąderku, wyst w post jednonitk łańcucha miejsca połą wiąz wodor. Oznaczanie rybozy pol na przepr jej w furfural, ogrzew oczyszcz RNA w środ kwaśnym. Powst furfural tworzy z aromat aminami lub fenolami barwne zwiazki, które można kalorymetr oznaczyc ilosciowo. DNA można ogrzać w kw środ z dwufenyloamina, intensywność błękitu= ilosc. Zasady purynowe: adenina, guanina, hipoksantyna. Zas pirymidynowe: cytozyna, uracyl tymina. Pentozy: b-d ryboza, b-d-2 ryboza. Nukleozyd zas org połącz z aldopentozą wiązaniem N- glikozadowym, + estrowo fosforan= nukleotyd. Reg chargraffa przedst regularności w budowie DNA: suma zas puryn (A+ G)= sumie zas pir (C+ T), suma zas z grupą 6-aminową A i 4-amin C, jest równa sumie zasad z grupą ketonową (G+ T) w tych samych pozycjach, ilość A = T, G= c. Współczynnik specyficzn: (G+ C)/ (A+ T). Cechy heliksu: dwa odwrotnie skierowane łań polinukle zwiniete we wspólny heliks oplatają wspólną oś, płaszcz zasad są prostop do osi podw heliksu, a płaszcz pierść deoksyrybozy sa prost wzgl zasad, średn heliksu wyn 2 nm, a odległ między zas 0,34 nm, na pełny skręt 10 zasad, kolejn zasad w łań polinuleo nie jest ograniczona, a określona sekw zasad stanowi infor genet. Replikacja (synteza) DNA poprzedza podział komorki w celu uposażenia kom w kompl mat genetyczny, wg modelu semikonserwatywnego, czyli w drodze rozplecienia heliksu na dwie nici i dobudowy do kazdej z nich nowejzgodnie z regula komplementarności, polimeraza DNA enzym katalizujący synteze DNA. Substratem jest zespól trifosforanów deoksyrybonukleozydów, prod ubocznym jest difosforan, który w reakcji nastepczej, katalizowanej przez difosfatazę nieorganiczną ulega rozkł do fosforanu dojąc dodatk energię. Kierunek replikacji jest odwrotny do polarności łancuch matrycy 5- 3, wiodąca i opóźniona. Transkrypcja (biosyntaza) RNA- związana z przepisaniem informacji zawartych w strukturze pierwszorzędowej DNA i dlatego, bez względu na rodzaj frakcji RNA(t, m, r) jest określana jako transkrypcja. Jest ona ogniwem wiążącym swoistość biosyntezy białek z aparatem genetycznym przez przepływ informacji zwany ekspresją genów DNA, RNA, białko. W biosyntezie RNA biorą udział enzymy podobne pod względem mechanizmu działania do uczestniczących w replikacji DNA, określane jako nukleotydylotransferazy RNA zależne od DNA. Wymagają one do swego działania matrycy DNA-wzorca, z którego czerpią informacje do syntetyzowanej nici RNA, zgodnie z regułą dopełnialności zasad. Przepisane mogą być obie nici DNA, a sekwencja nukleotydów w powstających niciach RNA będzie dopełniająca do każdej z nich. Przeważnie tylko jedna z nici DNA służy jako matryca dla powstającego RNA; jest to nić zawierająca specjalne miejsce inicjacji transkrypcji, rozpoznawane przez jednostkę σ białka polmerazy RNA. Do przebiegu transkrypcji niezbędne są nukleozydotrifosforany 4 zasad wyst w RNA- A, G, C U, jony Mg lub Mn i jeden z kilku enzymów polimeryzuj RNA. W procesie transkrypci wyróżnia się fazę inicjacji, elongacji i terminacji. Terminacja czyli zakończenie proc transkrypcji, jest zależna od białka ro związanego z polimerazą RNA, które powoduje w odpowiednim miejscu odciągnięcie nici RNA od matrycy i przerwanie jej odczytywania, zależy to w niewyjaśniony spos od pojaw sięstrukt „stop” na RNA. DNA jako nośnik inf genet: dopełnialność struktury w dwóch łańcuchach DNA doskonale nadaje się do powielania przy zachow pewn wytworz ident DNA dla obu kom potomnych, w kom w stanie spoczynku wyst stała ilość DNA, bezpos przed podziałem- dwukrotnie większa, a w gametach o poj liczbie chrom- dwukr mniejsza, w transform bakter wykazano, że właść czynnikiem infekuj DNA faga, który przekaz kom gosp własne inform. Translacja: (biosynteza białka), tłumaczenie kolejności nukleotydów w mRNA na kolejność aminokwasów w białku, trzy stadia: inicjacja, elongacja, terminacja, inicjacja poprzedzona przez krótką sekw nieinformac, rozpocz kodon startowy. Elongacja- związanie tRNA pasującego do kodonu znajd się w obszarze A rybosomu, niosącym aminokwas nastepny w łań polipept, wytworzenie wiązania peptydowego z uwolnieniem tRNA z obszaru (P), i przeniesieniem rosnącego peptydu na tRNA w obszarze A, 3) translokacji peptydylo-tRNA z obszaru Ado P zwiąąąąaammjahahgaygjhiujkhgfrggggghhhgggggązanej z usunięciem tRNA z rybosomu i przemieszczeniem mRNA o 1 kodon do przodu, w celu umieszczenia nast. kodonu w obszarze A; translokacja wymaga energii, która jest dostarczana przez hydrolizę 1 cząst GTP. Translokacja: zal od enzymu rozkł GTP do GDP i fosforanu. Terminacja: kodon kończący UAA, UAG, UGA, zwykle dwa dla pewności, cząsteczka białka zost uwoln od rybosomu, mRNA podobnie lecz łączy sięz innym ryb i dalej prow synteze białka, później ulega depolimeryzacji, a białko wtórnej modyfik, przyjm odpow strukt wtórną. Porfiryny: naturalny przedstawiciel protoporfiryna IX, zbud z 4 pierśc pirolowych, podstawionych łańcuchami bocznymi, połącz ze sobą mostkami metinowymi =CH-, w centralnym poł układu porfirynowego znajd się związany koordynacyjnie jon metalu Mg- chlorofile, Co, Fe, układ porfirynowy jest przestrzennie płaski, a wiązania podw są ułożone na przemian, a więc jako sprzężone. Wiązania te ulegają przemieszczeniu i tworza dwie formy rezonansowe. Różnica chlorofil a i hem: jony metali, w poz 4 hem jest podst gr winylową, a chlorofil etylową, chlorofil ma dod pierść cyklopentanowy utworz między poz 6 i gr metylową, chloro ma uwodorowany pierścień pirolowy D (bakteriochlorofil ma uwodorowane pier D i B).
Różnica: DNA wyst w postaci dwułańcuchowej , RNA pojed łańcuch polinukleotydowy, w którym pewne odcinki tworzą struktury podw splecione z innymi komplementarnymi odcinkami tego samego łańcucha kwasu rybonukle. Między splecionymi odcinkami cząsteczki RNA znajd się pętle w których wystepuja zasady purynowe lub pirymidynowe nie biorace udzialu w wiazaniach wodorowych. Zamiast tyminy uracyl, pentoza- ryboza. tRNA wyst u roślin wyższych zwierzat drozdzach i bakteriach. Zawiera pewna ilosc nietypowych zasad pseudourydyne, rybotymidyna, metyloinozyne, 5metylocytozyne, metylowane poch adeniny i guaniny, szczeg w obrębie antykodonu, czyli trójki zasad, która jest znakiem rozpozn tRNA Zadaniem wiazanie aminokwasu i doprow go do miejsca gdzie jest wbudowany do łańcucha polipeptydowego. Sa specyficzne odmiany tRNA wiazące poszczególne aminokwasy. Łańcuchy są częsciowo splecione, część zasad nie jest związana tworząc jednopasmowe pętle. mRNA informacyjny wyst go bardzo mało wytwarzany w jadrze przy udziale Dna chromosomów, jego sklad nukle jest komplement do jądrowego DNA, zamiast tyminy wyst uracyl, jest to układ jednołańc i niejednorodny, przenosi z chromosomów do rybosomów inf o sekwencji aminokwasów dla białka, które ma być syntetyzowane i jest matrycą dla tworzonego białka. rRNA 80% zaw RNA komórkowego, wyst on w rybosomach, ziarenkach rozesł po całej komórce. Rybosony zbub są z białka i RNA, główna miejsce syntezy białka, polisomy ergosomy. Przewaga guaniny i cytozyny, rRNA i rybosomy syntet są w jąderku, wyst w post jednonitk łańcucha miejsca połą wiąz wodor. Oznaczanie rybozy pol na przepr jej w furfural, ogrzew oczyszcz RNA w środ kwaśnym. Powst furfural tworzy z aromat aminami lub fenolami barwne zwiazki, które można kalorymetr oznaczyc ilosciowo. DNA można ogrzać w kw środ z dwufenyloamina, intensywność błękitu= ilosc. Zasady purynowe: adenina, guanina, hipoksantyna. Zas pirymidynowe: cytozyna, uracyl tymina. Pentozy: b-d ryboza, b-d-2 ryboza. Nukleozyd zas org połącz z aldopentozą wiązaniem N- glikozadowym, + estrowo fosforan= nukleotyd. Reg chargraffa przedst regularności w budowie DNA: suma zas puryn (A+ G)= sumie zas pir (C+ T), suma zas z grupą 6-aminową A i 4-amin C, jest równa sumie zasad z grupą ketonową (G+ T) w tych samych pozycjach, ilość A = T, G= c. Współczynnik specyficzn: (G+ C)/ (A+ T). Cechy heliksu: dwa odwrotnie skierowane łań polinukle zwiniete we wspólny heliks oplatają wspólną oś, płaszcz zasad są prostop do osi podw heliksu, a płaszcz pierść deoksyrybozy sa prost wzgl zasad, średn heliksu wyn 2 nm, a odległ między zas 0,34 nm, na pełny skręt 10 zasad, kolejn zasad w łań polinuleo nie jest ograniczona, a określona sekw zasad stanowi infor genet. Replikacja (synteza) DNA poprzedza podział komorki w celu uposażenia kom w kompl mat genetyczny, wg modelu semikonserwatywnego, czyli w drodze rozplecienia heliksu na dwie nici i dobudowy do kazdej z nich nowejzgodnie z regula komplementarności, polimeraza DNA enzym katalizujący synteze DNA. Substratem jest zespól trifosforanów deoksyrybonukleozydów, prod ubocznym jest difosforan, który w reakcji nastepczej, katalizowanej przez difosfatazę nieorganiczną ulega rozkł do fosforanu dojąc dodatk energię. Kierunek replikacji jest odwrotny do polarności łancuch matrycy 5- 3, wiodąca i opóźniona. Transkrypcja (biosyntaza) RNA- związana z przepisaniem informacji zawartych w strukturze pierwszorzędowej DNA i dlatego, bez względu na rodzaj frakcji RNA(t, m, r) jest określana jako transkrypcja. Jest ona ogniwem wiążącym swoistość biosyntezy białek z aparatem genetycznym przez przepływ informacji zwany ekspresją genów DNA, RNA, białko. W biosyntezie RNA biorą udział enzymy podobne pod względem mechanizmu działania do uczestniczących w replikacji DNA, określane jako nukleotydylotransferazy RNA zależne od DNA. Wymagają one do swego działania matrycy DNA-wzorca, z którego czerpią informacje do syntetyzowanej nici RNA, zgodnie z regułą dopełnialności zasad. Przepisane mogą być obie nici DNA, a sekwencja nukleotydów w powstających niciach RNA będzie dopełniająca do każdej z nich. Przeważnie tylko jedna z nici DNA służy jako matryca dla powstającego RNA; jest to nić zawierająca specjalne miejsce inicjacji transkrypcji, rozpoznawane przez jednostkę σ białka polmerazy RNA. Do przebiegu transkrypcji niezbędne są nukleozydotrifosforany 4 zasad wyst w RNA- A, G, C U, jony Mg lub Mn i jeden z kilku enzymów polimeryzuj RNA. W procesie transkrypci wyróżnia się fazę inicjacji, elongacji i terminacji. Terminacja czyli zakończenie proc transkrypcji, jest zależna od białka ro związanego z polimerazą RNA, które powoduje w odpowiednim miejscu odciągnięcie nici RNA od matrycy i przerwanie jej odczytywania, zależy to w niewyjaśniony spos od pojaw sięstrukt „stop” na RNA. DNA jako nośnik inf genet: dopełnialność struktury w dwóch łańcuchach DNA doskonale nadaje się do powielania przy zachow pewn wytworz ident DNA dla obu kom potomnych, w kom w stanie spoczynku wyst stała ilość DNA, bezpos przed podziałem- dwukrotnie większa, a w gametach o poj liczbie chrom- dwukr mniejsza, w transform bakter wykazano, że właść czynnikiem infekuj DNA faga, który przekaz kom gosp własne inform. Translacja: (biosynteza białka), tłumaczenie kolejności nukleotydów w mRNA na kolejność aminokwasów w białku, trzy stadia: inicjacja, elongacja, terminacja, inicjacja poprzedzona przez krótką sekw nieinformac, rozpocz kodon startowy. Elongacja- związanie tRNA pasującego do kodonu znajd się w obszarze A rybosomu, niosącym aminokwas nastepny w łań polipept, wytworzenie wiązania peptydowego z uwolnieniem tRNA z obszaru (P), i przeniesieniem rosnącego peptydu na tRNA w obszarze A, 3) translokacji peptydylo-tRNA z obszaru Ado P zwiąąąąaammjahahgaygjhiujkhgfrggggghhhgggggązanej z usunięciem tRNA z rybosomu i przemieszczeniem mRNA o 1 kodon do przodu, w celu umieszczenia nast. kodonu w obszarze A; translokacja wymaga energii, która jest dostarczana przez hydrolizę 1 cząst GTP. Translokacja: zal od enzymu rozkł GTP do GDP i fosforanu. Terminacja: kodon kończący UAA, UAG, UGA, zwykle dwa dla pewności, cząsteczka białka zost uwoln od rybosomu, mRNA podobnie lecz łączy sięz innym ryb i dalej prow synteze białka, później ulega depolimeryzacji, a białko wtórnej modyfik, przyjm odpow strukt wtórną. Porfiryny: naturalny przedstawiciel protoporfiryna IX, zbud z 4 pierśc pirolowych, podstawionych łańcuchami bocznymi, połącz ze sobą mostkami metinowymi =CH-, w centralnym poł układu porfirynowego znajd się związany koordynacyjnie jon metalu Mg- chlorofile, Co, Fe, układ porfirynowy jest przestrzennie płaski, a wiązania podw są ułożone na przemian, a więc jako sprzężone. Wiązania te ulegają przemieszczeniu i tworza dwie formy rezonansowe. Różnica chlorofil a i hem: jony metali, w poz 4 hem jest podst gr winylową, a chlorofil etylową, chlorofil ma dod pierść cyklopentanowy utworz między poz 6 i gr metylową, chloro ma uwodorowany pierścień pirolowy D (bakteriochlorofil ma uwodorowane pier D i B).
Różnica: DNA wyst w postaci dwułańcuchowej , RNA pojed łańcuch polinukleotydowy, w którym pewne odcinki tworzą struktury podw splecione z innymi komplementarnymi odcinkami tego samego łańcucha kwasu rybonukle. Między splecionymi odcinkami cząsteczki RNA znajd się pętle w których wystepuja zasady purynowe lub pirymidynowe nie biorace udzialu w wiazaniach wodorowych. Zamiast tyminy uracyl, pentoza- ryboza. tRNA wyst u roślin wyższych zwierzat drozdzach i bakteriach. Zawiera pewna ilosc nietypowych zasad pseudourydyne, rybotymidyna, metyloinozyne, 5metylocytozyne, metylowane poch adeniny i guaniny, szczeg w obrębie antykodonu, czyli trójki zasad, która jest znakiem rozpozn tRNA Zadaniem wiazanie aminokwasu i doprow go do miejsca gdzie jest wbudowany do łańcucha polipeptydowego. Sa specyficzne odmiany tRNA wiazące poszczególne aminokwasy. Łańcuchy są częsciowo splecione, część zasad nie jest związana tworząc jednopasmowe pętle. mRNA informacyjny wyst go bardzo mało wytwarzany w jadrze przy udziale Dna chromosomów, jego sklad nukle jest komplement do jądrowego DNA, zamiast tyminy wyst uracyl, jest to układ jednołańc i niejednorodny, przenosi z chromosomów do rybosomów inf o sekwencji aminokwasów dla białka, które ma być syntetyzowane i jest matrycą dla tworzonego białka. rRNA 80% zaw RNA komórkowego, wyst on w rybosomach, ziarenkach rozesł po całej komórce. Rybosony zbub są z białka i RNA, główna miejsce syntezy białka, polisomy ergosomy. Przewaga guaniny i cytozyny, rRNA i rybosomy syntet są w jąderku, wyst w post jednonitk łańcucha miejsca połą wiąz wodor. Oznaczanie rybozy pol na przepr jej w furfural, ogrzew oczyszcz RNA w środ kwaśnym. Powst furfural tworzy z aromat aminami lub fenolami barwne zwiazki, które można kalorymetr oznaczyc ilosciowo. DNA można ogrzać w kw środ z dwufenyloamina, intensywność błękitu= ilosc. Zasady purynowe: adenina, guanina, hipoksantyna. Zas pirymidynowe: cytozyna, uracyl tymina. Pentozy: b-d ryboza, b-d-2 ryboza. Nukleozyd zas org połącz z aldopentozą wiązaniem N- glikozadowym, + estrowo fosforan= nukleotyd. Reg chargraffa przedst regularności w budowie DNA: suma zas puryn (A+ G)= sumie zas pir (C+ T), suma zas z grupą 6-aminową A i 4-amin C, jest równa sumie zasad z grupą ketonową (G+ T) w tych samych pozycjach, ilość A = T, G= c. Współczynnik specyficzn: (G+ C)/ (A+ T). Cechy heliksu: dwa odwrotnie skierowane łań polinukle zwiniete we wspólny heliks oplatają wspólną oś, płaszcz zasad są prostop do osi podw heliksu, a płaszcz pierść deoksyrybozy sa prost wzgl zasad, średn heliksu wyn 2 nm, a odległ między zas 0,34 nm, na pełny skręt 10 zasad, kolejn zasad w łań polinuleo nie jest ograniczona, a określona sekw zasad stanowi infor genet. Replikacja (synteza) DNA poprzedza podział komorki w celu uposażenia kom w kompl mat genetyczny, wg modelu semikonserwatywnego, czyli w drodze rozplecienia heliksu na dwie nici i dobudowy do kazdej z nich nowejzgodnie z regula komplementarności, polimeraza DNA enzym katalizujący synteze DNA. Substratem jest zespól trifosforanów deoksyrybonukleozydów, prod ubocznym jest difosforan, który w reakcji nastepczej, katalizowanej przez difosfatazę nieorganiczną ulega rozkł do fosforanu dojąc dodatk energię. Kierunek replikacji jest odwrotny do polarności łancuch matrycy 5- 3, wiodąca i opóźniona. Transkrypcja (biosyntaza) RNA- związana z przepisaniem informacji zawartych w strukturze pierwszorzędowej DNA i dlatego, bez względu na rodzaj frakcji RNA(t, m, r) jest określana jako transkrypcja. Jest ona ogniwem wiążącym swoistość biosyntezy białek z aparatem genetycznym przez przepływ informacji zwany ekspresją genów DNA, RNA, białko. W biosyntezie RNA biorą udział enzymy podobne pod względem mechanizmu działania do uczestniczących w replikacji DNA, określane jako nukleotydylotransferazy RNA zależne od DNA. Wymagają one do swego działania matrycy DNA-wzorca, z którego czerpią informacje do syntetyzowanej nici RNA, zgodnie z regułą dopełnialności zasad. Przepisane mogą być obie nici DNA, a sekwencja nukleotydów w powstających niciach RNA będzie dopełniająca do każdej z nich. Przeważnie tylko jedna z nici DNA służy jako matryca dla powstającego RNA; jest to nić zawierająca specjalne miejsce inicjacji transkrypcji, rozpoznawane przez jednostkę σ białka polmerazy RNA. Do przebiegu transkrypcji niezbędne są nukleozydotrifosforany 4 zasad wyst w RNA- A, G, C U, jony Mg lub Mn i jeden z kilku enzymów polimeryzuj RNA. W procesie transkrypci wyróżnia się fazę inicjacji, elongacji i terminacji. Terminacja czyli zakończenie proc transkrypcji, jest zależna od białka ro związanego z polimerazą RNA, które powoduje w odpowiednim miejscu odciągnięcie nici RNA od matrycy i przerwanie jej odczytywania, zależy to w niewyjaśniony spos od pojaw sięstrukt „stop” na RNA. DNA jako nośnik inf genet: dopełnialność struktury w dwóch łańcuchach DNA doskonale nadaje się do powielania przy zachow pewn wytworz ident DNA dla obu kom potomnych, w kom w stanie spoczynku wyst stała ilość DNA, bezpos przed podziałem- dwukrotnie większa, a w gametach o poj liczbie chrom- dwukr mniejsza, w transform bakter wykazano, że właść czynnikiem infekuj DNA faga, który przekaz kom gosp własne inform. Translacja: (biosynteza białka), tłumaczenie kolejności nukleotydów w mRNA na kolejność aminokwasów w białku, trzy stadia: inicjacja, elongacja, terminacja, inicjacja poprzedzona przez krótką sekw nieinformac, rozpocz kodon startowy. Elongacja- związanie tRNA pasującego do kodonu znajd się w obszarze A rybosomu, niosącym aminokwas nastepny w łań polipept, wytworzenie wiązania peptydowego z uwolnieniem tRNA z obszaru (P), i przeniesieniem rosnącego peptydu na tRNA w obszarze A, 3) translokacji peptydylo-tRNA z obszaru Ado P zwiąąąąaammjahahgaygjhiujkhgfrggggghhhgggggązanej z usunięciem tRNA z rybosomu i przemieszczeniem mRNA o 1 kodon do przodu, w celu umieszczenia nast. kodonu w obszarze A; translokacja wymaga energii, która jest dostarczana przez hydrolizę 1 cząst GTP. Translokacja: zal od enzymu rozkł GTP do GDP i fosforanu. Terminacja: kodon kończący UAA, UAG, UGA, zwykle dwa dla pewności, cząsteczka białka zost uwoln od rybosomu, mRNA podobnie lecz łączy sięz innym ryb i dalej prow synteze białka, później ulega depolimeryzacji, a białko wtórnej modyfik, przyjm odpow strukt wtórną. Porfiryny: naturalny przedstawiciel protoporfiryna IX, zbud z 4 pierśc pirolowych, podstawionych łańcuchami bocznymi, połącz ze sobą mostkami metinowymi =CH-, w centralnym poł układu porfirynowego znajd się związany koordynacyjnie jon metalu Mg- chlorofile, Co, Fe, układ porfirynowy jest przestrzennie płaski, a wiązania podw są ułożone na przemian, a więc jako sprzężone. Wiązania te ulegają przemieszczeniu i tworza dwie formy rezonansowe. Różnica chlorofil a i hem: jony metali, w poz 4 hem jest podst gr winylową, a chlorofil etylową, chlorofil ma dod pierść cyklopentanowy utworz między poz 6 i gr metylową, chloro ma uwodorowany pierścień pirolowy D (bakteriochlorofil ma uwodorowane pier D i B).
Różnica: DNA wyst w postaci dwułańcuchowej , RNA pojed łańcuch polinukleotydowy, w którym pewne odcinki tworzą struktury podw splecione z innymi komplementarnymi odcinkami tego samego łańcucha kwasu rybonukle. Między splecionymi odcinkami cząsteczki RNA znajd się pętle w których wystepuja zasady purynowe lub pirymidynowe nie biorace udzialu w wiazaniach wodorowych. Zamiast tyminy uracyl, pentoza- ryboza. tRNA wyst u roślin wyższych zwierzat drozdzach i bakteriach. Zawiera pewna ilosc nietypowych zasad pseudourydyne, rybotymidyna, metyloinozyne, 5metylocytozyne, metylowane poch adeniny i guaniny, szczeg w obrębie antykodonu, czyli trójki zasad, która jest znakiem rozpozn tRNA Zadaniem wiazanie aminokwasu i doprow go do miejsca gdzie jest wbudowany do łańcucha polipeptydowego. Sa specyficzne odmiany tRNA wiazące poszczególne aminokwasy. Łańcuchy są częsciowo splecione, część zasad nie jest związana tworząc jednopasmowe pętle. mRNA informacyjny wyst go bardzo mało wytwarzany w jadrze przy udziale Dna chromosomów, jego sklad nukle jest komplement do jądrowego DNA, zamiast tyminy wyst uracyl, jest to układ jednołańc i niejednorodny, przenosi z chromosomów do rybosomów inf o sekwencji aminokwasów dla białka, które ma być syntetyzowane i jest matrycą dla tworzonego białka. rRNA 80% zaw RNA komórkowego, wyst on w rybosomach, ziarenkach rozesł po całej komórce. Rybosony zbub są z białka i RNA, główna miejsce syntezy białka, polisomy ergosomy. Przewaga guaniny i cytozyny, rRNA i rybosomy syntet są w jąderku, wyst w post jednonitk łańcucha miejsca połą wiąz wodor. Oznaczanie rybozy pol na przepr jej w furfural, ogrzew oczyszcz RNA w środ kwaśnym. Powst furfural tworzy z aromat aminami lub fenolami barwne zwiazki, które można kalorymetr oznaczyc ilosciowo. DNA można ogrzać w kw środ z dwufenyloamina, intensywność błękitu= ilosc. Zasady purynowe: adenina, guanina, hipoksantyna. Zas pirymidynowe: cytozyna, uracyl tymina. Pentozy: b-d ryboza, b-d-2 ryboza. Nukleozyd zas org połącz z aldopentozą wiązaniem N- glikozadowym, + estrowo fosforan= nukleotyd. Reg chargraffa przedst regularności w budowie DNA: suma zas puryn (A+ G)= sumie zas pir (C+ T), suma zas z grupą 6-aminową A i 4-amin C, jest równa sumie zasad z grupą ketonową (G+ T) w tych samych pozycjach, ilość A = T, G= c. Współczynnik specyficzn: (G+ C)/ (A+ T). Cechy heliksu: dwa odwrotnie skierowane łań polinukle zwiniete we wspólny heliks oplatają wspólną oś, płaszcz zasad są prostop do osi podw heliksu, a płaszcz pierść deoksyrybozy sa prost wzgl zasad, średn heliksu wyn 2 nm, a odległ między zas 0,34 nm, na pełny skręt 10 zasad, kolejn zasad w łań polinuleo nie jest ograniczona, a określona sekw zasad stanowi infor genet. Replikacja (synteza) DNA poprzedza podział komorki w celu uposażenia kom w kompl mat genetyczny, wg modelu semikonserwatywnego, czyli w drodze rozplecienia heliksu na dwie nici i dobudowy do kazdej z nich nowejzgodnie z regula komplementarności, polimeraza DNA enzym katalizujący synteze DNA. Substratem jest zespól trifosforanów deoksyrybonukleozydów, prod ubocznym jest difosforan, który w reakcji nastepczej, katalizowanej przez difosfatazę nieorganiczną ulega rozkł do fosforanu dojąc dodatk energię. Kierunek replikacji jest odwrotny do polarności łancuch matrycy 5- 3, wiodąca i opóźniona. Transkrypcja (biosyntaza) RNA- związana z przepisaniem informacji zawartych w strukturze pierwszorzędowej DNA i dlatego, bez względu na rodzaj frakcji RNA(t, m, r) jest określana jako transkrypcja. Jest ona ogniwem wiążącym swoistość biosyntezy białek z aparatem genetycznym przez przepływ informacji zwany ekspresją genów DNA, RNA, białko. W biosyntezie RNA biorą udział enzymy podobne pod względem mechanizmu działania do uczestniczących w replikacji DNA, określane jako nukleotydylotransferazy RNA zależne od DNA. Wymagają one do swego działania matrycy DNA-wzorca, z którego czerpią informacje do syntetyzowanej nici RNA, zgodnie z regułą dopełnialności zasad. Przepisane mogą być obie nici DNA, a sekwencja nukleotydów w powstających niciach RNA będzie dopełniająca do każdej z nich. Przeważnie tylko jedna z nici DNA służy jako matryca dla powstającego RNA; jest to nić zawierająca specjalne miejsce inicjacji transkrypcji, rozpoznawane przez jednostkę σ białka polmerazy RNA. Do przebiegu transkrypcji niezbędne są nukleozydotrifosforany 4 zasad wyst w RNA- A, G, C U, jony Mg lub Mn i jeden z kilku enzymów polimeryzuj RNA. W procesie transkrypci wyróżnia się fazę inicjacji, elongacji i terminacji. Terminacja czyli zakończenie proc transkrypcji, jest zależna od białka ro związanego z polimerazą RNA, które powoduje w odpowiednim miejscu odciągnięcie nici RNA od matrycy i przerwanie jej odczytywania, zależy to w niewyjaśniony spos od pojaw sięstrukt „stop” na RNA. DNA jako nośnik inf genet: dopełnialność struktury w dwóch łańcuchach DNA doskonale nadaje się do powielania przy zachow pewn wytworz ident DNA dla obu kom potomnych, w kom w stanie spoczynku wyst stała ilość DNA, bezpos przed podziałem- dwukrotnie większa, a w gametach o poj liczbie chrom- dwukr mniejsza, w transform bakter wykazano, że właść czynnikiem infekuj DNA faga, który przekaz kom gosp własne inform. Translacja: (biosynteza białka), tłumaczenie kolejności nukleotydów w mRNA na kolejność aminokwasów w białku, trzy stadia: inicjacja, elongacja, terminacja, inicjacja poprzedzona przez krótką sekw nieinformac, rozpocz kodon startowy. Elongacja- związanie tRNA pasującego do kodonu znajd się w obszarze A rybosomu, niosącym aminokwas nastepny w łań polipept, wytworzenie wiązania peptydowego z uwolnieniem tRNA z obszaru (P), i przeniesieniem rosnącego peptydu na tRNA w obszarze A, 3) translokacji peptydylo-tRNA z obszaru Ado P zwiąąąąaammjahahgaygjhiujkhgfrggggghhhgggggązanej z usunięciem tRNA z rybosomu i przemieszczeniem mRNA o 1 kodon do przodu, w celu umieszczenia nast. kodonu w obszarze A; translokacja wymaga energii, która jest dostarczana przez hydrolizę 1 cząst GTP. Translokacja: zal od enzymu rozkł GTP do GDP i fosforanu. Terminacja: kodon kończący UAA, UAG, UGA, zwykle dwa dla pewności, cząsteczka białka zost uwoln od rybosomu, mRNA podobnie lecz łączy sięz innym ryb i dalej prow synteze białka, później ulega depolimeryzacji, a białko wtórnej modyfik, przyjm odpow strukt wtórną. Porfiryny: naturalny przedstawiciel protoporfiryna IX, zbud z 4 pierśc pirolowych, podstawionych łańcuchami bocznymi, połącz ze sobą mostkami metinowymi =CH-, w centralnym poł układu porfirynowego znajd się związany koordynacyjnie jon metalu Mg- chlorofile, Co, Fe, układ porfirynowy jest przestrzennie płaski, a wiązania podw są ułożone na przemian, a więc jako sprzężone. Wiązania te ulegają przemieszczeniu i tworza dwie formy rezonansowe. Różnica chlorofil a i hem: jony metali, w poz 4 hem jest podst gr winylową, a chlorofil etylową, chlorofil ma dod pierść cyklopentanowy utworz między poz 6 i gr metylową, chloro ma uwodorowany pierścień pirolowy D (bakteriochlorofil ma uwodorowane pier D i B).