Termin "socjologia" (od łac. socius - zbiorowość, społeczeństwo i gr. logos mądrość, wiedza) wprowadził w 1837 r. Auguste Comte. Jako samodzielna dyscyplina naukowa socjologia wyodrębniła się pod koniec XIX wieku: pierwszy wydział socjologii powstał w 1892 r. na Uniwersytecie w Chicago, trzy lata później ustanowiono pierwszą europejską katedrę socjologii, na Uniwersytecie w Bordeaux. W Polsce pierwsza katedra socjologii powstała na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego w 1919 r. (kierował nią Leon Petrażycki). Rok później, z inicjatywy Floriana Znanieckiego, uruchomiono Katedrę Socjologii i Filozofii Kultury na Uniwersytecie Poznańskim, wtedy też socjologia zaistniała w Polsce jako samodzielny kierunek studiów.
Socjologia to nauka badająca w systematyczny sposób funkcjonowanie i zmianę społeczeństwa. Socjologowie poszukują społecznych reguł i badają je oraz procesy i struktury, które łączą i dzielą ludzi, tworzą lub są przejawem więzi między ludźmi, a także proces ich zmian. Socjologowie badają zarówno jednostki, jak i relacje między ludźmi (np. podziały społeczne), grupy społeczne, instytucje czy całe społeczeństwa. Narodziny socjologii wiążą się z zachodzącymi w XIX wieku gwałtownymi zmianami społecznymi, stąd wielu teoretyków uważa, że głównym przedmiotem badań socjologii jest nowoczesność i społeczeństwo przemysłowe.
ZIS - zrzeszenie imperatywnie skoordynowane(podział władzy) - Marksowskie myślenie o społeczeństwie.
Rodzina jest najmniejszym ZIS'em w społeczeństwie.
Interakcjonizm symboliczny - interakcje - jaki jest mechanizm interakcji podmiotów i grup. Mają charakter symboliczny, występuje model interpretowania (tożsamość, budowa działań zbiorowych jako skutków porozumienia się jednostek, scenariusze odgrywania ról);
Etnometodologia - procedury stosowane przez ludzi do utrzymywania ludzi w przekonaniu, że wszyscy mają równą wiedzę.
TEORIA FUNKCJONOWANIA - widzi świat jako zrównoważony, w którym części pełnią całość. Naturalne dążenie do homeostazy.
TEORIA KONFLIKTOWA - pomiędzy elementami systemu istnieją sprzeczności przez które nie dojdzie do homeostazy. Świat ma tendencję do powstawania sprzeczności wynikających z części posiadania społecznych zasobów.
KONFLITK INSTRUMENTALNY - pojawia się, gdy pojawiają się sprzeczne interpretacje, zaburzenia w podziale władzy, możliwe jest pozytywne rozwiązanie, co przyczynia się do podwyższenia funkcjonowania systemu.
KONFLIKT ONKOLOGICZNY -konflikt o podstawy funkcjonowania systemu. Efekt: jest zanegowanie podstaw funkcjonowania systemu. Brak komunikacji co powoduje wzrost frustracji.