|
Warszawa 98.11.27 |
grupa 8
Wydział Leśny
Projekt założenia uprawy plantacyjnej
Zadanie: Założyć uprawę plantacyjną drzew leśnych lub plantację topolową na powierzchni 7ha, w nadleśnictwie Brzeziny; typ siedliskowy lasu BMśw, na terenie drągowiny po wiatrołomie.
Określenie celu produkcji nawiązujące do lokalnych uwarunkowań przyrodniczych i gospodarczych.
Celem założenia uprawy plantacyjnej drzew leśnych na terenie nadleśnictwa jest produkcja surowca tartacznego (głównie drewna wielkowymiarowego klasy B oraz A), w związku z przewidywanym rosnącym zapotrzebowaniem na ten sortyment ze strony lokalnych i regionalnych odbiorców (głównie tartaków- rozwój budownictwa). Dodatkowym argumentem jest przewidywane malejące pozyskanie drewna z drzewostanów gospodarczych, ze względu na stale rosnącą rolę ochronną, pełnioną przez nie, na terenie o dużej presji turystycznej, ze strony mieszkańców dużych pobliskich aglomeracji miejskich (Warszawa, Łódź).
Wybór gatunków (odmian), wieku rębności i więźby sadzenia, właściwych dla przyjętego celu produkcji.
Na siedlisku BMśw, na granicy między krainą IV Mazowiecko-Podlaską a VI Małopolską najodpowiedniejszym gatunkiem dla spełnienia powyższego celu wydaje mi się modrzew polski, pochodzący z Gór Świętokrzyskich (zakładam że powierzchnia znajduje się w krainie VI). Gatunek ten według badań IBL czterokrotnie przewyższa nakłady w stosunku do kosztów poniesionych na założenie plantacyjnej uprawy („Wytyczne IBL w sprawie efektywności plantacyjnej uprawy drzew leśnych”). Możnaby także, w danych warunkach, rozważyć możliwość uprawy brzozy brodawkowatej, ale ten gatunek nadaje się na wilgotniejsze siedliska, a poza tym daje mniejsze efekty w postaci surowca drzewnego. Dodatkowo drewno modrzewiowe jest cenione w budownictwie, jako mające dobre właściwości techniczne.
Uprawa będzie jednogatunkowa, dlatego przyjąłem więźbę kwadratową, zalecaną dla Md 4x4m. (około 650 sadzonek/ha, co daje prawie 4600 sadzonek na całą powierzchnię).
Wiek rębności dla tego gatunku to 60lat (w tym czasie całkowita produkcja powinna wynieść 705m3grubizny brutto/ha; przeciętny roczny przyrost 12m3/ha).
Wskazówki odnośnie przysposobienia terenu, przygotowania gleby, wyznaczania miejsc sadzenia.
W pierwszej kolejności na danym terenie należy usunąć pozostałości po uszkodzone drągowinie oraz wykarczować pniaki, aby ułatwić uprawę gleby. Po karczowaniu pniaków wskazane jest wyrównanie terenu. Przed przystąpieniem do uprawy gleby można, w miarę potrzeb (analiza pH), wapnować glebę wapnem węglanowym. Ułatwi to rozwój edafonowi glebowemu i poprawi własności fizyko-chemiczne gleby. Uprawa gleby polega na przedzimowej orce pełnej, na głębokość 30cm, która zapewni, na długi czas wzrostu młodych drzewek, właściwą strukturę, natlenienie i właściwości wodne. Wiosną zaleca się spulchnić glebę przez kultywatorowanie oraz bronowanie (rozbicie dużych agregatów glebowych, poprawa właściwości podsiąkania wody itp.).
Po tych zabiegach przystępujemy do dokładnego wyznaczenia miejsc sadzenia, w równych prostopadłych liniach- ma to znaczenie przy późniejszej mechanicznej uprawie międzyrzędzi. Trzeba pamiętać o pozostawieniu na brzegach plantacji miejsca dla manewrowania ciągnika.
Jakość materiału sadzeniowego ma bardzo istotne znaczenie dla efektów produkcji, dlatego powinien być znanego pochodzenia (Góry Świętokrzyskie z wyłączeniem Góry Chełmowej), jednolity pod względem gatunku, I klasy jakości, zdrowy, o dobrze wykształconym korzeniu. Dla modrzewia zaleca się symbol produkcyjny 1/2 lub 2/1.
Gatunek ten należy posadzić jak najwcześniej wiosną, przed rozpoczęciem przez niego wegetacji , w momencie gdy tylko pogoda na to pozwoli. Można wykorzystać do tego świder glebowy, zachowując wymiary dołów: 40-50cm średnica, 30-40cm głębokość. Sadzonki można posadzić tak jak rosły w szkółce lub nieznacznie głębiej (do 5cm).
Zalecane dla danego siedliska, gatunku i celu produkcji zabiegi agromelioracyjne oraz pielęgnacja drzewek (z harmonogramem czynności dla pierwszego 5-lecia).
Harmonogram na pierwsze 5-lecie:
-1 rok;
czarny ugór na międzyrzędach utrzymywany do połowy lipca;
zwalczanie chwastów herbicydami lub ręczne usuwanie na placówkach wokół sadzonek;
od połowy lipca wysiew łubinu trwałego;
kontrola zagrożenia przez grzyby patogeniczne oraz krobika modrzewiowca i innych zagrożeń;
-2 rok:
przyoranie warstwy roślinności zielnej wiosną;
zwalczanie chwastów herbicydami lub ręczne usuwanie na placówkach wokół sadzonek;
nawożenie organiczne torfem z torfowisk niskich
czarny ugór na międzyrzędach do połowy lipca;
od połowy lipca wysiew łubinu trwałego;
kontrola zagrożenia przez grzyby patogeniczne oraz krobika modrzewiowca i innych zagrożeń;
-3 rok:
przyoranie warstwy roślinności zielnej wiosną;
nawożenie mineralne jeśli badania glebowe wykażą brak jakiegoś pierwiastka;
czarny ugór na międzyrzędach do połowy lipca;
ściółkowanie polegające na dwu- trzykrotnym koszeniu pojawiającej się roślinności zielnej i rozkładaniu pozyskanej zielonej masy wokół drzew;
kontrola zagrożenia przez grzyby patogeniczne i owady;
-4 rok:
przyoranie warstwy roślinności zielnej wiosną;
nawożenie mineralne jeśli badania glebowe wykażą brak jakiegoś pierwiastka;
kontrola zagrożenia przez grzyby patogeniczne i owady;
-5 rok:
nawożenie mineralne jeśli badania glebowe wykażą brak jakiegoś pierwiastka;
kontrola zagrożenia przez grzyby patogeniczne i owady.
Dodatkowe zabiegi po pierwszych 5 latach:
zakładam że na terenie plantacji nie ma zagrożenia od zwierzyny, dlatego grodzenie lub zabezpieczanie przez repelentowanie sadzonek nie jest konieczne (ten zabieg dodatkowo powiększałby nakłady na produkcję w plantacyjnej uprawie);
podkrzesywanie w wieku 6-7 lat do 1/4 wysokości, potem co 2-3 lata do wieku 12 lat do 1/3 wysokości, następnie od 14 do20 lat do 1/2 wysokości;
cięcia rozluźniające dwukrotnie: w wieku około 20 lat oraz 30 lat, schematyczne z wyjęciem jednorazowo około 33% liczby początkowej drzew; dokładny wiek zależy od zwarcia drzew- gałęzie nie mogą zamierać z braku światła;
ochrona lasu- kontrola zagrożenia ze strony szkodników pierwotnych i wtórnych modrzewia.
3