[060531] Renata Baraniak Program kszta cenia specjdla ucznia z niepełnosprawnością umysłową w stopniu lekkim i słabowidzącego doc


WPROWADZENIE

Program kształcenia specjalnego opracowany został dla ucznia z niepełnosprawnością umysłową w stopniu lekkim i słabowidzącego, uczęszczającego do masowej szkoły podstawowej.

Koncepcja programu oparta jest na podstawie programowej kształcenia ogólnego oraz na założeniach pedagogiki specjalnej z uwzględnieniem specyfiki pracy z dzieckiem specjalnej troski. Program ten ukierunkowany jest na osobę i potrzeby dziecka z niepełnosprawnością umysłową, a edukacja specjalna skierowana na usprawnienie zaburzonych funkcji oraz dostosowanie wymagań edukacyjnych do potencjalnych możliwości i zdolności dziecka z niepełnosprawnością umysłową.

Zadaniem nauczycieli pracujących z dzieckiem upośledzonym jest:

- wykorzystanie wiedzy pedagogiczno-psychologicznej i uwzględnienie tempa rozwoju dziecka dla stworzenia optymalnych warunków rozwoju jego umiejętności i zdobycia wiedzy,

- projektowanie procesu edukacyjnego jako naturalnego połączenia aktywności dziecka i wiedzy o otaczającym świecie.

Podstawą planowania pracy z dzieckiem umysłowo upośledzonym jest wszechstronna znajomość dziecka:

Program zawiera cele edukacyjne i treści nauczania a także działania edukacyjne, przykłady indywidualnych ćwiczeń rewalidacyjnych, opis przewidywanych osiągnięć szkolnych i sposób ich oceny oraz ewaluację. Główne cele wskazują na odejście od abstrakcyjnego podawania wiedzy na rzecz zdobywania przez dziecko umiejętności niezbędnych do funkcjonowania we współczesnym świecie.

CHARAKTERYSTYKA UCZNIA SŁABOWIDZACEGO UPOŚLEDZONEGO W STOPNIU LEKKIM

Wiedza psychologiczna o właściwościach i rozwoju dziecka upośledzonego jest podstawowym warunkiem planowania edukacji specjalnej. W upośledzeniu umysłowym spostrzeganie otaczającego świata jest utrudnione, gdyż zaburzone są różne funkcje psychiczne. Pamięć rozwinięta jest bardzo słabo, a co za tym idzie, występują trudności z zapamiętywaniem i odtwarzaniem. Zaburzona jest uwaga, jej koncentracja i podzielność. Myślenie dziecka upośledzonego utrzymuje się w fazie myślenia konkretno-obrazowego. Dziecko operuje na konkretach i nie potrafi wykroczyć poza własne wyobrażenia. Uczy się według wyuczonego schematu, wzorca, często bez rozumienia treści i sensu. Rozwój mowy też często jest zaburzony. Emocje osób upośledzonych są mało zróżnicowane, sztywne, ich przeżycia dotyczą aktualnych sytuacji i osób. Charakterystyczna jest nieadekwatność emocji związana z tym, że dziecko upośledzone ma duży kłopot z odróżnianiem rzeczy istotnych i błahych. Jest impulsywne, nie potrafi przewidywać konsekwencji, które mogą wystąpić pod wpływem określonego działania. Tempo rozwoju społecznego tych osób jest zwolnione i zróżnicowane. W dużym stopniu zależy od zdolności rozumienia sytuacji, zapamiętywania i wyobrażania skutków własnego działania. Upośledzenie umysłowe jest stanem, który spowalnia lub ogranicza zakres reakcji osoby nim dotkniętej.

Diagnoza ucznia:

Dziecko bardzo słabowidzące. Ogólna sprawność umysłowa na poziomie upośledzenia umysłowego lekkiego stopnia. Wypowiada się zdaniami. W mowie często występują agramatyzmy. Nie zawsze rozumie polecenia. Często udziela odpowiedzi za pomocą skojarzeń. Zasób wiadomości jest bardzo mały. Utrwalenia wymaga znajomość stron ciała, dni tygodnia, pór roku, nazw miesięcy. Myślenie arytmetyczne ucznia jest na bardzo niskim poziomie. Myślenie logiczne oparte o materiał słowny jest słabo rozwinięte. Na bardzo niskim poziomie jest rozumienie norm i sytuacji społecznych oraz koncentracja uwagi i funkcje pamięci bezpośredniej. Schorzenie narządu wzroku jest przyczyną znacznie obniżonego funkcjonowania analizatora wzrokowego. Obniżony jest poziom spostrzegawczości wzrokowej oraz koordynacji wzrokowo - ruchowej. Lateralizacja skrzyżowana - oko lewe, ręka prawa. Uczeń zna litery, czyta literując z syntezą krótkie, znane wyrazy. Często dokonuje niepoprawnie syntezy, budując zupełnie inny wyraz. Myli litery o podobnym kształcie (m, n, b, p, d). Nie piesze ze słuchu i z pamięci. Przepisuje po jednej literce wyrazy i krótkie zdania. Ze względu na poważne schorzenie analizatora wzrokowego przepisuje z błędami. Bardzo często nie rozumie wielu poleceń. Bardzo niski poziom wiadomości i umiejętności z matematyki. Dodaje i odejmuje w zakresie 10 w oparciu o konkret przy pomocy nauczyciela. Nie rozumie istoty dodawania i odejmowania, słabo manipuluje konkretami. Zna cyfry w zakresie 10, ale ma trudności z uporządkowaniem liczb od największej do najmniejszej w tym zakresie. Bardzo słaba znajomość podstawowych pojęć matematycznych. (wielkość, długość, pojęcia przestrzenne, pojęcie liczby porządkowej). Uczeń grzeczny, podporządkowany, stara się wykonywać wszystkie zadania.

CELE EDUKACYJNE

  1. Usprawnianie, korygowanie i kompensowanie zaburzonych funkcji dziecka oraz wspomaganie rozwoju jego zdolności i zainteresowań.

  2. Kształtowanie umiejętności umożliwiających zdobywanie wiedzy, takich jak: słuchanie, mówienie, czytanie, rachowanie, obserwowanie, odtwarzanie i tworzenie.

  3. Kształtowanie prawidłowej postawy społeczno - etycznej i umiejętności wchodzenia w interakcje społeczne.

  4. Uwrażliwienie na piękno środowiska przyrodniczego i kulturowego.

  5. Uświadomienie konieczności dbania o zdrowie, higienę i bezpieczeństwo.

TREŚCI NAUCZANIA

I. Poznaję swoją klasę, szkołę, kolegów, nauczycieli i innych pracowników:

  1. Klasa:

  1. Koleżanki i koledzy:

  1. Szkoła:

  1. Nauczyciele i personel szkolny:

  1. Bezpieczna droga do szkoły:

II. Poznaję siebie:

  1. Budowa mojego ciała:

  1. Higiena ciała i troska o zdrowie:

  1. Moja osobowość:

III. Znam moją rodzinę i dom:

  1. Członkowie mojej rodziny, ich zajęcia i zawody:

  1. Mieszkanie:

IV. Poznaję najbliższe środowisko:

  1. Codzienna obserwacja zmian zachodzących w przyrodzie:

  1. Świat zwierząt i roślin:

- wygląd ogrodu i sadu w różnych porach roku,

- nasiona, sadzonki i powstające z nich rośliny,

- warzywa, owoce - przechowywanie i przetwarzanie,

- drzewa i krzewy owocowe,

- higiena spożywania owoców i warzyw,

- wartość odżywcza owoców i warzyw,

- budowa i powstawanie owocu,

- okresowe prace w sadzie i ogrodzie,

- narzędzia ogrodnicze,

- chwasty i ich zwalczanie,

- zwierzęta żyjące w ogrodzie i sadzie,

- warunki życia roślin,

- części jadalne owoców,

- wygląd parku w różnych porach roku,

- rośliny i zwierzęta żyjące w parku,

- park miejscem wypoczynku ludzi,

- budowa drzewa i krzewu,

- rośliny ozdobne,

- drzewa i ich owoce,

- prace pielęgnacyjne w parku,

- właściwe zachowanie się w parku,

- wygląd łąki i lasu w różnych porach roku,

- rośliny i zwierzęta na łące i w lesie,

- drzewa liściaste i iglaste,

- owoce lasu,

- zwierzęta i roślinność pod ochroną,

- znaczenie lasu i łąki,

- właściwe zachowanie w lesie i na łące,

-pole w różnych porach roku,

- rośliny uprawne,

- zwierzęta żyjące w polu,

- praca rolnika, podstawowe narzędzia i maszyny rolnicze,

- produkty spożywcze pochodzenia roślinnego i zwierzęcego,

- rodzaje zbiorników wodnych w najbliższym otoczeniu,

- rośliny i zwierzęta żyjące w wodzie,

- bezpieczny odpoczynek nad wodą,

- ochrona wód.

V. Poznaję swoją miejscowość, region, ojczyznę:

  1. Miejscowość:

- krajobraz,

- drogi, środki komunikacji i właściwe zachowanie w nich,

- zabytki, ciekawe miejsca i budynki,

- punkty użyteczności publicznej,

- obiekty przemysłowe,

- plan najbliższej okolicy,

- typowe zawody mieszkańców i wytwory ich pracy.

  1. Region:

  1. Ojczyzna:

DZIAŁANIA EDUKACYJNE

  1. Słuchanie i mówienie:

  1. Pisanie:

  1. Czytanie:

  1. Rachowanie:

  1. Obserwacja i doświadczenie:

6. Odtwarzanie i tworzenie:

  1. Troska o bezpieczeństwo:

  1. Troska o zdrowie i higienę:

  1. Aktywność ruchowa:

PLAN INDYWIDUALNEJ TERAPII REWALIDACYJNEJ

Na podstawie orzeczenia kwalifikacyjnego do kształcenia specjalnego stwierdza się:

Wskazania do pracy z dzieckiem:

    1. Wskazane jest nauczanie według podstawy programowej kształcenia ogólnego, zgodnie z Ramowym planem nauczania dla osób z upośledzeniem umysłowym lekkiego stopnia i słabo widzących, dostosowanym do możliwości dziecka w szkole ogólnodostępnej.

    2. Konsultacja logopedyczna.

    3. Wzbogacanie zasobu słownictwa oraz wiadomości ogólnych.

    4. Rozwijanie myślenia logicznego.

    5. Wymagania dydaktyczne należy dostosować do aktualnych możliwości ucznia.

    6. Ze względu na schorzenie analizatora wzrokowego należy pozostawić uczniowi więcej czasu na czynności szkolne.

    7. Teksty i polecenia dla ucznia powinny być pisane powiększonym, wyraźnym drukiem na kontrastowym tle (czarny pisak na białej, żółtej lub pomarańczowej kartce).

    8. Uczeń powinien siedzieć w pierwszej ławce.

    9. Doskonalić technikę czytania, ćwiczyć przepisywanie i pisanie z pamięci. Uczyć sprawnego posługiwania się konkretami przy wykonywaniu odejmowania i dodawania liczb w zakresie 1o.

    10. Pochwałą i nagrodą motywować do wysiłku indywidualnego.

Przykłady ćwiczeń:

( użycie obrazków),

- zamalowywanie obrazków,

- kalkowanie krótkich, szlaczków,

- rysowanie po śladzie,

- pisanie po śladzie liter, wyrazów, krótkich tekstów,

- rysowanie od ręki ( wzorów z elementów liter, linii, szlaczków, figur geometrycznych),

- uzupełnianie obrazków (kończenie rysunków, kreskowanie),

- odwzorowywanie rysunków bez odrywania ołówka od papieru,

-kreślenie prostych, linii łączących punkty ( trafianie do celu),

- kreślenie kształtów graficznych, ornamentów za pomocą kreski łączącej wyznaczone punkty, ósemki alfabetyczne,

-rysowanie kształtów geometrycznych, literopodobnych, literowych za pomocą szablonu, obwodzenie konturów według podanego wzoru.

- uściślanie rozumienia wyrazów, zdań,

- słuchanie opowiadania,

- powtarzanie wyrazów, zdań,

- opowiadanie treści obrazków, historyjek obrazkowych,

- próby samodzielnego zrozumiałego wypowiadania się,

- opowiadanie zdarzeń, przeżyć, filmów, książek, występów teatralnych,

-przeliczanie zbiorów i rozróżnianie błędnego liczenia od poprawnego,

- ustalanie równoliczności zbiorów na podstawie przeliczania, a także poprzez łączenie w pary,

- ustalanie w którym zbiorze jest mniej, o ile więcej, o ile mniej,

- porządkowanie zbiorów o różnej liczbie elementów, według

kryterium liczby elementów w zbiorze,

- doliczanie do 10 i odliczanie od 10

- dodawanie i odejmowanie w zakresie 20 bez przekroczenia i z

przekroczeniem progu dziesiątkowego różnymi metodami,

- rozwiązywanie zadań tekstowych przez odpowiednie działanie na

konkretach i liczbach.

PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW

Zastosowanie odpowiednich procedur prowadzących do realizacji celów edukacyjnych jest niezwykle ważnym elementem realizacji tego programu. Działania podejmowane przez nauczyciela wymagają niezwykle przemyślanego zestawu metod i form pracy oraz starannego doboru środków dydaktycznych. Właściwa realizacja celów edukacyjnych pomoże uczynić ze szkoły miejsce aktywnego rozwiązywania różnorodnych problemów, czemu towarzyszy przyjemność, radość tworzenia, poczucie własnej wartości, świadomość swoich możliwości, wiara w siebie, smakowanie sukcesu, optymizm. Kompetencje te można doskonalić, utrwalać i rozbudzać poprzez:

Formy pracy: indywidualna jednolita, indywidualna zróżnicowana, grupowa, zbiorowa.

Aby rozwój poznawczy postępował dziecko musi być aktywne w środowisku. Gdy dziecko działa w swoim otoczeniu przemieszczając się manipulując przedmiotami, badając zmysłami, myśląc, to należy oczekiwać, że jego udziałem będą osiągnięcia w nabywaniu umiejętności dawania sobie rady ze światem i samym sobą.

Ewentualne błędy i porażki należy traktować jako źródło informacji o aktualnym poziomie sprawności, umiejętności i wiedzy ucznia, a nie powód do negatywnej oceny. Konsekwencją takiego stosunku do braku osiągnięć jest dawanie kolejnych szans odniesienia sukcesu przez opracowanie nowych działań edukacyjnych sprzyjających powodzeniu w nauce.

PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIA

I Rozwój poznawczy:

  1. Wypełniania ról społecznych:

  1. Słuchanie i mówienie:

  1. Orientacja w stosunkach przestrzennych i czasowych:

  1. Czytanie i pisanie:

  1. Rachowanie:

myśli - w zakresie dostępnym dziecku,

  1. Figury geometryczne:

  1. Obserwowanie zjawisk i procesów przyrodniczych:

II Rozwój społeczno - emocjonalny:

  1. Nawiązuje kontakt z kolegami, nauczycielem.

  2. Respektuje zasady współżycia w grupie.

  3. Wypełnia obowiązki wynikające z roli ucznia.

  4. Jest otwarty, pogodny, ciekawy, samodzielnie zadaje pytania.

  5. Kontroluje swoje emocje, zachowuje się w sposób adekwatny do sytuacji.

  6. Potrafi współdziałać w zespole.

  7. Umie rozpoznać i nazwać materiały najczęściej stosowane w pracy szkolnej (papier, drewno, tkaniny, plastik, metal).

  8. Umie posługiwać się przyborami, narzędziami i instrumentami.

  9. Potrafi samodzielnie zorganizować sobie warsztat pracy, dobrać narzędzia do materiałów.

  10. Umie obsługiwać podstawowe urządzenia techniczne.

  11. Zna i potrafi opowiedzieć o pracy ludzi z najbliższego otoczenia.

  12. Wykonuje prace plastyczne wykorzystując różne techniki i materiały.

  13. Umie intuicyjnie zastosować w pracy plastycznej wiadomości na temat proporcji, wielkości, kształtu, barwy, faktury.

  14. Rozpoznaje piosenki po melodii.

  15. Śpiewa w chórze i solo.

  16. Rozróżnia brzmienie głosów, instrumentów muzycznych, słucha muzyki, rozróżnia wysokość dźwięków, tempo i rytm.

  17. Poznaje charakterystyczne motywy muzyki ludowej.

  18. Lubi spontanicznie rysować, malować, muzykować.

  19. Potrafi opowiedzieć o pracy artysty w dyscyplinach najczęściej spotykanych (malarz, rzeźbiarz, muzyk, kompozytor, śpiewak).

  20. Nazywa miejsca prezentacji dzieł muzycznych i ekspozycji dzieł plastycznych.

  21. Zajmuje pozycje wyjściową do ćwiczeń (reaguje na sygnał, rozumie polecenia).

  22. Naśladuje gesty, ruchy, wzory (graficzne, melodyczne, choreograficzne), schematy działania.

  23. Potrafi łączyć pojęcia typu nazwa dyscypliny - sportowiec.

OCENIANIE ZACHOWANIA I OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

W pracy z dzieckiem upośledzonym ocena jest procesem gromadzenia wszelkich informacji o nim. Celem oceny jest dokładne monitorowanie poziomu jego rozwoju. Ocena ma służyć przede wszystkim nauczycielowi i dawać mu możliwość projektowania i ukierunkowywania dalszej edukacji ucznia. Ponadto ma motywować ucznia do dalszej nauki i dostarczać rodzicom informacji o jego osiągnięciach. Ocenie podlega praca i postępy ucznia, a nie stan jego wiedzy.

Nauczyciel oceniając ucznia bierze pod uwagę:

Nauczyciel sprawdza na bieżąco prace dziecka, chwali go za wysiłek, chęci i pracę. Nagradza uśmiechem, pochwałą, gestem oraz wskazuje, co uczeń powinien zmienić lub poprawić. Nawet niewielkie postępy ucznia powinny być wzmacniane pozytywnie, natomiast brak postępów nie podlega wartościowaniu negatywnemu. Nauczyciel na bieżąco obserwuje, określa i ocenia ucznia. Prowadzi dokumentację pracy ucznia. Dokonuje okresowej charakterystyki ucznia i sporządza ocenę opisową półroczną i końcoworoczną po zakończeniu każdego etapu nauki.

Propozycja oceny opisowej osiągnięć ucznia.

Data:

Imię i nazwisko ucznia:

Data urodzenia:

Klasa/semestr:

Rok szkolny:

Działania edukacyjne

Osiągnięcia

Słuchanie

Mówienie

Pisanie

Czytanie

Rachowanie

Obserwacja i doświadczenie

Odtwarzanie i tworzenie

Troska o bezpieczeństwo

Troska o zdrowie i higienę

Aktywność ruchowa

Rozwój społeczno - emocjonalny

Uwagi:

Podpis nauczyciela:……………………

EWALUACJA PROGRAMU

Przeprowadzenie ewaluacji jest koniecznym warunkiem sprawdzenia skuteczności i przydatności opracowanego programu.

Celem ewaluacji będzie:

Ewaluacja programu będzie odwoływać się do dokumentów zgromadzonych podczas jej trwania. Zostanie ona przeprowadzona przy zastosowaniu następujących narzędzi:

Wskaźnikiem efektów pracy będą zmiany w zachowaniu ucznia i jego funkcjonowaniu w środowisku szkolnym, a także osiągnięcia edukacyjne ucznia.

Opracowała:

mgr Renata Baraniak

Zespół Szkolno-Przedszkolny w Golczewie

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Indywidualny program edukacyjny dla ucznia upośledzonego umysłowo w stopniu lekkim
programbozenaston, PROGRAM NAUCZANIA HISTORII DLA UCZNIÓW Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM W STOPNIU LEKKIM
Scenariusz zajęć prowadzony metodą ośrodków pracy z uczniami niepełnosprawnymi umysłowo w stopniu um
Program zajęć pozalekcyjnych kształtujący pozytywny obraz samego siebie dzieci z niepełnosprawnością
Program zajęć wyrównawczych dla ucznia z niepelnosprawnością w stopniu umiarkowanymx
Propozycja struktury indywidualnego programu edukacji ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w s
Program zajęć rewalidacji indywidualnej dla ucznia upośledzonego umysłowo w stopniu głębokim(1)
Program zajęć rewalidacji indywidualnej dla ucznia upośledzonego umysłowo w stopniu głębokim
INDYWIDUALNY PROGRAM DLA DZIECKA Z ZESPOŁEM DOWNA I NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W STOPNIU UMIA
Program pracy z dzieckiem upośledzonym umysłowo w stopniu lekkim w zakresie rozwoju percepcji słucho
PROGRAM NAUCZANIA RELIGII DLA UCZNIÓW Z UPOŚLEDZENIEM UMYSŁOWYM W STOPNIU UMIARKOWANYM NA IV ETAP?UK
1 diagnoza ucznia z up um w stopniu lekkim
PLAN WYNIKOWY DLA UCZNIA Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ W STOPNIU UMIARKOWANYM (2)

więcej podobnych podstron