wiersze do planu motyle


M. Terlikowska „Śmigus-dyngus”

Wie o tym i Tomek, i Ewa,

że w śmigus się wszystkich oblewa.

Ale czy trzeba Pawełka

oblewać z pełnego kubełka?

Wystarczy małym kubeczkiem

dla żartu,

dla śmiechu,

troszeczkę.

Bo może wiatr chmurę przywieje

i wszystkich was deszczem

poleje?

Rozmowa „Co to jest «śmigus-dyngus»”

Nauczyciel przybliża dzieciom ludowy zwyczaj oblewania się wodą w drugi

dzień świąt. Pyta dzieci, o czym należy pamiętać, gdy polewamy kogoś wodą.

Zabawa ruchowa „Śmigus”

Jedno dziecko otrzymuje szarfę, a pozostałe spacerują po sali. Na hasło nauczyciela:

„Śmigus” wybrane dziecko stara się dotknąć jak największą liczbę uciekających

kolegów. Każde dotknięte dziecko kuca. Powtarzamy zabawę, zmieniając

osobę dotykającą.

Wysłuchanie opowiadania B. Szelągowskiej „Wielkanocne zwyczaje”

- Ojej, co się tutaj dzieje? - zapytał zdziwiony Miluś i rozejrzał się po sali.

- Co ten zajączek robi na biurku... i jeszcze te bazie w wazonie.

- Milusiu, to ty nic nie wiesz? - zapytała go Karolinka i dodała - przecież zbliżają

się święta wielkanocne.

- I trzeba się do nich odpowiednio przygotować - dodała poważnym głosem

Zosia. - Chyba najlepiej będzie, jak ci wszystko wytłumaczymy.

- Widzisz, Milusiu - zaczął Michał - święta to bardzo miły czas, ale trzeba się

przedtem troszeczkę napracować.

- Tak, tak... - dodała Kasia - trzeba pomóc rodzicom sprzątać w domu, powycierać

kurze, ustawić zabawki...

Przesyłanie życzeń świątecznych

Nauczyciel mówi, że ludzie w okresie Wielkanocy są pełni nadziei i życzą sobie

najczęściej „Wesołych, spokojnych i zdrowych Świąt Wielkanocnych”. Podaje

przykłady innych życzeń:

„Niech te święta będą pełne nadziei, wiary, radosnych spotkań przy wielkanocnym

stole”

„Spokoju i radości, zdrowia, pomyślności, zajączków i pisanek, mazurków

wypiekanych, dyngusowego lania i wesołego świętowania”

„Wesołego jajka, sprytnego zająca, mokrego dyngusa i słodkości bez końca,

słoneczka bez liku i dostatku w koszyku”

Dzieci oglądają kartki wielkanocne, podają propozycje własnych życzeń, które

nauczyciel zapisuje na świątecznych kartkach i zawiesza w sali.

Zabawa ruchowa „Koszyk z życzeniami” (Wiązanka taneczna, CD)

Dzieci poruszają się zgodnie z muzyką po obwodzie koła. W środku koła,

w przeciwnym kierunku chodzi dziecko z koszyczkiem, w którym znajdują się

obrazki kojarzące się z życzeniami, np.: słońce i baranek, jajko wielkanocne,

wiadro z wodą, lekarz, uśmiechnięta buzia itp. Z chwilą zatrzymania nagrania

dziecko z koszykiem staje koło najbliższej osoby, która losuje z koszyka dowolny

obrazek. Zadaniem tej osoby jest ułożenie i przekazanie życzeń, których treść

powinna nawiązywać do obrazka, np.: „Dużo słońca życzy wszystkim wielkanocny

baranek”, „Niech zajączek wielkanocny przyniesie ci dużo zdrowia”,

„Wesołego dyngusa”.

Improwizacja kierowana (Taniec kurcząt w skorupkach, CD)

Na tle muzyki nauczyciel snuje opowieść o wykluwających się i ruszających

w świat kurczakach. Dzieci naśladują treść utworu ruchami ciała, mimiką i głosem:

leżą zwinięte w kłębuszek i wolno zaczynają się poruszać: prostują się, wyciągają

w górę głowę i rozglądają się, popiskując („kurczaki wykluwają się ze skorupki”).

Potem ruszają w drogę i nagle się zatrzymują (zgodnie z końcem frazy

muzycznej). Z chwilą pojawienia się kolejnego fragmentu utworu naśladują wspinające

się pod górę kurczęta (ruchy ciała bardziej przypominają kołyszący się

kaczy chód). Po „dotarciu na szczyt” kładą się na podłodze i turlają („spadają

z górki do kurnika”, gdzie nauczyciel-kwoka „karmi swoje kurczęta”).

Proponowana opowieść:

- Ojej, jak tu ciasno i ciemno! Nic nie widzę! - zawołało pisklę w skorupce.

- Zacznijmy się poruszać, to może wydostaniemy się z tej skorupy - powiedziało

piskliwym głosem inne pisklę.

- Raz, dwa, trzy, na bok, w dół i do góry. Prawa, lewa noga! Traaach! - pisklęta

uwolniły się ze skorupki.

- Jak tu pięknie... - zachwyciło się najmniejsze kurczątko i ruszyły w drogę.

Szły po nierównej trawie, kołysząc się na boki. Nagle jedno zawołało:

- Zobaczcie, jaka wielka góra! Wdrapmy się na nią!

I wszystkie kurczaki zaczęły wdrapywać się na górę. Przypominały bardziej

kaczki niż kurczęta, bo ich ruchy były wyjątkowo niezgrabne. Ale ile było

radości, kiedy wszystkie stanęły na szczycie i zaczęły popiskiwać.

A potem turlały się z górki. Najpierw bardzo wolno, a potem szybciej i szybciej,

aż wylądowały w kurniku, gdzie czekało na nich śniadanie przygotowane przez

mamę-kwokę.

Ćwiczenia z krążkami gimnastycznymi (zestaw 10)

a. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Rodzinki”. Dzieci ustawione w szeregu

otrzymują od nauczyciela krążki w różnych kolorach. Nauczyciel gra na tamburynie,

a dzieci biegają po sali. Gdy dźwięk ucichnie, dobierają się według

kolorów krążków i tworzą koła, trzymając krążki. Zabawę powtarzamy.

b. Ćwiczenia tułowia. Każde dziecko chwyta krążek obiema rękami i unosi go nad

głowę, stojąc w rozkroku. Na komendę pochyla się kilka razy do przodu

i na boki. Trzymając krążek w obu rękach na wysokości piersi, robi skręt tułowia

w lewą i w prawą stronę. Na koniec kładzie krążek przed stopami i robi skłon

w przód z wyprostowanymi nogami, starając się położyć dłonie w środku krążka.

Ćwiczenie powtarzamy.

c. Zabawa „Wiosenny deszczyk”. Przy dźwiękach tamburyna dzieci maszerują

z krążkami nad głową w wystukiwanym rytmie spadających kropli deszczu. Na

przerwę w graniu układają na podłodze po kilka krążków jeden za drugim.

Przechodzą przez utworzone kałuże w rozkroku tak, aby ich nie nadepnąć.

Nauczyciel gra ponownie, a dzieci podnoszą z podłogi krążki i maszerują dalej.

d. Ćwiczenia mięśni brzucha. Dzieci siadają na podłodze i zakładają krążki na

stopy. Lekko odchylają się do tyłu i podpierają rękami za plecami. Kilka razy

unoszą stopy nad ziemię. Następnie kładą krążek na podłodze i przesuwają go

w przód i w tył raz jedną, raz drugą stopą.

e. Ćwiczenia z elementem celowania. Dzieci są ustawione w rzędzie i celują kolejno

do obręczy na podłodze. Podczas kolejnych powtórzeń nauczyciel zwiększa

odległość do obręczy.

f. Ćwiczenia z elementem skoku. Dzieci kładą krążki na podłodze i na klaśnięcie

wskakują do środka obunóż, a następnie na jednej nodze.

g. Zabawa ruchowa z elementem biegu „Domki”. Dzieci kładą krążki na podłodze

i stają w swoim „domku”. Na klaśnięcie biegają po sali, omijając „domki”.

Nauczyciel zabiera jeden krążek z podłogi. Na kolejne klaśnięcie przykucają

w najbliższym „domku”. Dziecko, dla którego zabrakło „domku”, staje obok

nauczyciela i teraz ono zabiera kolejny krążek. Podczas kolejnych powtórzeń

krążki zabierają z podłogi wszystkie dzieci bez „domków”.

h. Spokojny marsz dookoła sali. Dzieci maszerują zgodnie z poleceniem nauczyciela:

do przodu, na palcach, na piętach, na krawędziach zewnętrznych i wewnętrznych,

do tyłu i wracają do marszu w przód.

Przygotowanie koszyczka wielkanocnego

Nauczyciel, wkładając do koszyczka wielkanocnego kolejne produkty: pieczywo,

sól, wędlinę, kawałek korzenia chrzanu, gotowane jajka, zadaje zagadki:

Z wydmuszek robione, pięknie malowane,

w szlaczki kolorowe albo nakrapiane. (pisanki)

O cukrowym tym przysmaku każdy z nas pamięta,

i go wkłada do koszyczka w wielkanocne święta. (cukrowy baranek)

Jest mały i nosi mięciutki kubraczek.

Wśród pisanek leży żółciutki… (kurczaczek)

Można zjeść mu ucho lub kawałek głowy,

bo pyszny jest bardzo i czekoladowy. (zajączek z czekolady)

Na stole wielkanocnym to ona króluje.

Polana słodkim lukrem każdemu smakuje (baba wielkanocna)

Gra dydaktyczna „Pisankowa gra”

Nauczyciel rozkłada na dywanie przygotowane wcześniej kartonowe pisanki

jedna za drugą oraz między nimi kilka niepokolorowanych kartonowych jajek.

Dzieci kolejno rzucają kostką do gry. Głośno liczą, zbierają tyle jajek, ile wskazuje

liczba oczek, i układają je na końcu rzędu. Jeśli wśród zebranych pisanek

znalazło się niepokolorowane jajko, dziecko zatrzymuje je. Zabawa trwa tak

długo, aż zostaną na dywanie tylko pokolorowane pisanki. Dzieci, które zebrały

jajka, mogą je pokolorować. Kolorowymi pisankami dzieci dekorują salę.

Zabawa ruchowa „Kółka”

Nauczyciel prosi, by dzieci utworzyły koła zgodnie z liczbą klaśnięć. Klaszcze

dwa razy - dzieci dobierają się parami, klaszcze trzy razy - ustawiają się trójkami

itd. Nauczyciel wskazuje kolejno członków każdego koła, a wszyscy

głośno przeliczają z użyciem liczebników porządkowych.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Choinka w lesie wiersze do planu
WIERSZYK DO NAUKI PIERWSZEJ POMOCY
wiersze do scenariuszy
Propozycje zadań do planu rozwoju zawodowego nauczyciela stażysty wg powinności i wymagań z rozpo
1fzastrzeżenia do planu podziału spółki kapitałowej 7242PC4F7D3G7XVXQVTG5FGHPRECAKZBSUPZUMI
DO LICZENIA motyle
Mały domek - wiersz do kształtowania pojęć mały - duży i porównywania wielkości, matematyka
O technice, WCZESNOSZKOLNA, Edukacja polonistyczna, Wiersze do zajęć i lekcji
O zimie i świętach Bożego Narodzenia, WCZESNOSZKOLNA, Edukacja polonistyczna, Wiersze do zajęć i lek
Działania do planu pracy
wniosek o wglad do planu
Od planu strategicznego do planu operacyjnego
znaki zodiaku z wierszem do każdego, Świetlica
Kartka z wakacji - I. Salach, wiersze do zabaw z dziecmi
2 wierszyki do nauczenia, Mikołajki
Przed zimą - T.Fiutowska, wiersze do zabaw z dziecmi
Bajki i wiersze do zabaw logopedycznych, Ćwiczenia, zabawy z językiem
01 1 1 Prośba do pracowników dotycząca zgłaszania wniosków do planu urlopów
wiersz do I gimnazjum

więcej podobnych podstron