METODYKA NAUCZANIA GIER I ZABAW:
GRY i zabawy BIEŻNE
Naukę zabaw i gier bieżnych rozpoczynamy od swobodnych biegów. Będą to zabawy masowe, w których szybkość jest dowolnie regulowana przez uczestników. W zabawach tych występuje element wymijania się, z którym zapoznajemy uczestników. Dalszym etapem nauczania zabaw i gier bieżnych są wyścigi, które wprowadzamy kolejno:
- po liniach prostych o kierunkach znanych,- po liniach prostych z wymijaniem się,
- po liniach prostych ze zmianą kierunku,
- po liniach łamanych (slalomem). Po swobodnych biegach i wyścigach wprowadzamy do nauczania formę najtrudniejsza,tzn. zabawy i gry z pościgiem.
GRY i zabawy CZWORAKOWANE
Nauczanie zabaw i gier na czworakach rozpoczynamy od wszelkich form swobodnych, a więc na początku swobodnych chodów i biegów, w trakcie tych zabaw zwracamy uwagę na poprawne mijanie się. Następnie wprowadzamy swobodne skoki na czworaka.
Gry i zabawy skoczne
Nauczanie zabaw skocznych rozpoczynamy od swobodnych podskoków, wyskoków,
zeskoków, doskoków, przeskoków obunóż i jednonóż. Następnym etapem nauczania będą wyścigi skokami obunóż i jednonóż ze współzawodnictwem indywidualnym w szybkości, czyli wszelkiego rodzaju wyścigi skokami na krótkich odcinkach. Najtrudniejszą formą tego etapu są wyścigi ze współza-wodnictwem zespołowym.
Gry i zabawy rzutne
Rodzaje rzutów jako kryterium w stopniowaniu trudności - metodyka nauczania polega na wprowadzaniu na początku rzutów na odległość, potem do celu a na końcupołączenie rzutów i chwytów.
Rzuty na odległość- dowolne rzuty z wyznaczonej linii ze sprawdzeniem właściwej pozycji wyjściowej,
- rzuty nad przeszkodą
- do takiej formy potrzebna jest już pewna siła rzutu,
- rzuty na odległość w formie rywalizacji indywidualnej,
- rzuty na odległość w połączeniu z chwytem.
Rzuty do celu
Początkowo do celu nieruchomego:
- cel duży umieszczony na wysokości wzroku, np. obręcz, tarcza itp